Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 271/17

POSTANOWIENIE

Dnia 24 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2018r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku dłużnika (...) sp. z o.o. w T.

o ogłoszenie upadłości

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 września 2017r., sygn. akt V GU 126/17

postanawia

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zwolnić wnioskodawcę od kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił wniosek dłużnika o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu w przedmiocie ogłoszenia upadłości z uwagi na to, że na wezwanie tego Sądu wnioskodawca nie uzupełnił informacji o swojej sytuacji majątkowej, dla uzasadnienia zwolnienia od kosztów sądowych.

W piśmie potraktowanym jako zażalenie, wnioskodawca domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych, usprawiedliwiając niewykonanie wezwania Sądu I instancji oraz wskazując na dane dotyczące braku środków na pokrycie kosztów sądowych w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Z uwagi na wyjaśnienia dotyczące braku podania w wyznaczonym terminie informacji na temat sytuacji majątkowej spółki (konflikt pomiędzy członkami zarządu) - w kontekście wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, Sąd odwoławczy uwzględnił załączone do zażalenia dokumenty (art. 382 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.) i przyjął za prawdziwe wyjaśnienia wnioskodawcy dotyczące braku majątku spółki, pozwalającego na pokrycie kosztów postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości spółki (przy istnieniu tylko jednego wierzyciela, vide: k.15). Skoro zatem spółka nie ma majątku trwałego, ani innych aktywów (wierzytelności, środków na rachunkach bankowych, pieniędzy w kasie spółki), to faktycznie nie ma możliwości pokrycia kosztów sądowych (art.103 u.k.s.c.).

Z tych względów zażalenie jest uzasadnione, dlatego na podstawie art.386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art.35 p.u. orzeczono, jak w sentencji.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)