Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant st. sekr. sądowy Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. w Kaliszu

odwołania S. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 3 sierpnia 2017 r. Nr (...)

w sprawie S. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

Zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 3 sierpnia 2017 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje S. C. emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.08.2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił S. C. przyznania emerytury, gdyż jako osoba urodzona po 31.12.1948r. nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999r., nie przedstawił wymaganego świadectwa wydanego przez zakład pracy. Ponadto nie ukończył jeszcze wieku 60 lat.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu S. C. domagając się przyznania emerytury z tytułu ponad 15-letniego wykonywania pracy w szczególnych warunkach - na stanowisku mechanika samochodowego wykonującego prace w kanałach w Zakładach (...) w K. (1) w oparciu o zeznania świadków.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz. U. z 2017r. poz. 1383) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna

oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych na dochody budżetu państwa za pośrednictwem ZUS.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art.184 ust.1 cyt. ustawy odwołujący się – jako osoba urodzona (...) winien warunki stażowe tj. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykazać na dzień 01.01.1999r.Poza sporem jest, że odwołujący się nie przystąpił do OFE.Jak wynika z danych ZUS na dzień 1.01.1999r. odwołujący się udowodnił zatrudnienie w łącznym wymiarze 26 lat, 2 miesiące i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Ze świadectwa pracy w szczególnych warunkach z dnia 12.12.2008r. wynika, że S. C. zatrudniony był w Zakładach (...) sp z o.o. w K. (1) w okresach od 17.03.1976r. do 24.10.1978r. oraz od 3.11.1980r. do 05.04.1995r. na stanowisku mechanik samochodowy i wykonywał prace w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych. (k 7 akt ZUS)

Z akt osobowych wynika, że umowę o pracę zawarł najpierw na okres próbny z Przedsiębiorstwem (...) w P. w dniu 16.03.1976r. na stanowisko mechanika napraw pojazdów mechanicznych w P. K.. Umowa o pracę na czas nieokreślony z dnia 30.03.1976r. dotyczyła stanowiska mechanika napraw pojazdów samochodowych. Zawarta po zmianach organizacyjnych z Przedsiębiorstwem (...) umowa z dnia 2.08.1976r. dotyczyła stanowiska montera samochodowego w Placówce K., a umowa z dnia 1.01.1977r. dotycząca pracy w Filii K. ponownie używa określenia stanowiska mechanik napraw pojazdów samochodowych. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w umowie o pracę od 1.11.1980r. zawartej z tym samym zakładem co do pracy w tej samej placówce w K. (1) stanowisko pracy określono tylko mechanik.

Angaże płacowe na przestrzeni lat posługują się zamiennie nazwą stanowiska mechanik samochodowy albo mechanik.

Poza sporem jest, że warsztat samochodowy w K. (1) był organizacyjnie wyodrębniony z zakładów mięsnych i podlegał pod Zakład (...) w P., a później pod Zakład (...) w K. (2).

W oparciu o zeznania świadków C. R. i J. B. zatrudnionych w tym samym warsztacie, jeden jako mechanik, drugi jako elektryk Sąd ustalił, że odwołujący się pracował jako mechanik w warsztacie samochodowym przy Zakładach (...) w K. (1). Pracował uwagi m in. na niski wzrost stale w kanałach remontowych. Był jednym z dwóch pracowników na stałe skierowanych do pracy w kanałach remontowych warsztatu w K. (1). Naprawy obejmowały tabor zakładów z K., na który składało się 30-40 samochodów ciężarowych. Większość prac naprawczych przy tych pojazdach wymagała dojścia od spodu, z kanału. Prace te dotyczyły głównie tylnych mostów, wałów napędowych, skrzyń biegów. Nawet wymiana oleju wymagała dojścia od strony kanału remontowego. W warsztacie był dwa kanały o długości 10m., mieściło się w nich po dwóch pracowników. Z uwagi na rozmiar i ciężar silników, skrzyni biegów czy resorów konieczne była czasami wspólna praca dwóch osób przy ich wymontowywaniu z pojazdu i ponownym montażu.

Zdaniem Sądu zasadniczo prace mechaników pojazdowych nie wymagają przez cały czas pracy w kanałach remontowych. Z tych zapewne względów stanowisko mechanika samochodowego nie jest ujęte w wykazie stanowisk pracy w szczególnych warunkach. Jedynie wtedy gdy charakter organizacji pracy w zakładzie wymagał specjalizowania się tylko w określonych typach napraw i zmuszał mechanika do pracy wyłącznie w kanałach remontowych, to konkretne stanowisko pracy może być zakwalifikowane jako określone w dziale XIV wykazu A, pod pozycją 16. Sytuacja ta odnosi się właśnie do niniejszej sprawy.

Odwołujący się jako osoba niskiego wzrostu wykonywał prace remontowe w kanałach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały oceniany okres zatrudnienia, co stanowi ponad 15 lat.

Wykazał ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych na dzień 01.01.1999r. (26 lat 2 miesiąc i 17 dni). Spełnia więc warunki stażowe do emerytury z art.184 cyt. ustawy. Poza sporem jest, że nie był członkiem OFE.

Wiek 60 lat ukończył w dniu (...)

Świadczenie emerytalne należało przyznać mu od daty osiągnięcia wieku 60 lat, gdy spełniony został ostatni z warunków do emerytury w obniżonym wieku.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 kpc orzeczono jak w wyroku.