Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 426/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Grażyna Drobińska

Protokolant sek. sąd. Paulina Feder

Prokurator Joanna Kapłońska – Gajewska

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 6.10.2016 r., 8.12.2016 r., 15.02.2017 r., 5.04.2017 r., 23.05.2017 r., 2.08.2017 r., 9.11.2017 r., 29.11.2017 r., 13.12.2017 r. sprawy przeciwko

D. A. (A.) zd. G.

c. Z. i C. zd. K., ur. (...) w B.

oskarżonej o to, że:

w okresie od czerwca 2013 roku do 9 grudnia 2015 roku w C., znęcała się fizycznie i psychicznie nad swoim mężem A. A. (2) w ten sposób, że wyzywała go słowami wulgarnymi powszechnie uważanymi za obelżywe, kontrolowała, kopała, popychała, biła rękami, ograniczała korzystanie ze sprzętu domowego, a także znęcała się fizycznie i psychicznie nad swoim małoletnim synem K. A. (1) w ten sposób, że krzyczała na niego, wyzywała go słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, poniżała, szarpała, biła po ciele rękami i różnymi przedmiotami, przy czym czynu tego dopuściła się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem

tj. o czyn z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk

orzeka

1.  oskarżoną D. A. uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia tj. przestępstwa z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i za to, na podstawie art.207§1 kk skazuje ją na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art.70§2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

3.  na podstawie art. 39 pkt 7 kk zobowiązuje oskarżoną D. A. do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 200 (dwieście 00/100) złotych,

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. A. (2) kwotę 1.712,16 zł (jeden tysiąc siedemset dwanaście złotych 16/100) tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonej z urzędu,

5.  zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 426/16

UZASADNIENIE

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie pozwolił na ustalenie, że D. A. w okresie od czerwca 2013 roku do 9 grudnia 2015 roku w C., znęcała się fizycznie i psychicznie nad swoim mężem A. A. (2) w ten sposób, że wyzywała go słowami wulgarnymi powszechnie uznawanymi za obelżywe, kontrolowała, kopała, popychała, biła rękami, ograniczała korzystanie ze sprzętu domowego, a także znęcała się fizycznie i psychicznie nad swoim małoletnim synem K. A. (1) w ten sposób, że krzyczała na niego, wyzywała go słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, poniżała, szarpała, biła po ciele rękami i różnymi przedmiotami, przy czym czynu tego dopuściła się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. Swoim zachowaniem wypełniła znamiona przestępstwa z art.207§1 kk w zw. z art.31§2 kk.

Przy dokonywaniu ustaleń, Sąd Rejonowy miał na względzie fakt, że przestępstwo określone w art.207§1 kk oznacza działanie albo zaniechanie, polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dotkliwych cierpień moralnych, powtarzającym się albo jednorazowym, lecz intensywnym i rozciągniętym w czasie. Cechą podmiotową tego przestępstwa jest umyślność, która w zasadzie występuje w postaci zamiaru bezpośredniego, wyrażającego się w chęci wyrządzenia krzywdy fizycznej lub moralnej, dokuczenia i poniżenia. Zachowaniu sprawcy musi towarzyszyć nie tylko systematyczność, zwarcie czasowe i miejscowe, ale również intensywność, dotkliwość i poniżanie w eskalacji ponad miarę oraz cel przewidziany w pojedynczych czynnościach naruszających różne dobra chronione prawem np. nietykalność ciała, godność osobista, mienie ( wyrok SN z dnia 06.08.1996 r.,WR 102/96, Prok. i Pr. 1997/2/8). Znęcanie się oznacza działanie albo zaniechanie polegające na umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dolegliwych cierpień moralnych, powtarzających się albo na jednorazowym, lecz intensywnym i rozciągniętym w czasie (wyrok SN z dnia 08.08.1982 r., sygn. Akt II KR 5/82, OSNPG z 1982 r., nr 8, poz.114).

Za popełnienie tego przestępstwa, Sąd Rejonowy, na podstawie art. 207§1 kk skazał D. A. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69§1 i2 kk i art.70§2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata. Na podstawie art.39 pkt.7 kk Sąd zobowiązał oskarżoną D. A. do zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 200 zł.

Sąd uznał, że wymierzona kara odpowiada stopniowi zawinienia sprawczyni przestępstwa oraz stopniowi społecznej szkodliwości zarzucanego jej czynu.

Sąd Rejonowy uznał, że istnieje pozytywna prognoza kryminalistyczna, która uzasadnia zastosowanie wobec D. A. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Przy czym należy podkreślić, że podstawową przesłaną zawieszenia wykonania kary są wynikające z dotychczasowego postępowania oskarżonego, dające się uzasadnić w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przypuszczenia, co do przewidywanego sposobu życia, dotyczy to przede wszystkim przestrzegania przez niego porządku prawnego. Wśród wskazanych w art.69§2 kk przesłanek prognozowania nie istnieje priorytet którejkolwiek z nich (wyrok SN z dnia 19.01.1973 r., OSNPG 1973/7/91, wyrok SN z dnia 23.02.1979 r., OSNKW 1979/5/54). W ocenie Sądu powyższe przesłanki w odniesieniu do osoby oskarżonej zachodzą. Oskarżona dotychczas nie był karana sądownie, co Sąd potraktował jako okoliczność łagodzącą. D. A. ma 55 lat. Od wielu lat pozostaje w związku małżeńskim z A. A. (2). Z związku tego urodziło się dwóch synów: J. i K.. Pokrzywdzony w swoich zeznaniach wskazał, że od momentu wszczęcia postępowania w sprawie, zachowanie jego żony uległo zmianie. Wyraził on również wolę kontynuowania związku z D. A., mając nadzieję, że ich relacje ulegną poprawie. Powyższe pozwoliło Sądowi uznać, że oskarżona w pełni zasługuje na zastosowanie wobec niej dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd Rejonowy wziął pod uwagę również okoliczność, że okres znęcania się nad członkami najbliższej rodziny oskarżonej trwał ponad 2 lata. W tym czasie D. A. znęcała się nie tylko nad swoim mężem, ale także nad jednym z synów.

Jednocześnie Sąd Rejonowy miał na względzie fakt, że D. A. popełniła zarzucony jej czyn w warunkach znacznego ograniczenia poczytalności. Sytuacja ta jest związana ze stanem psychicznych oskarżonej. Psychiatrzy K. K. (3) i J. K. wraz ze specjalistą psychologiem klinicznym E. K. stwierdzili, że D. A. nie jest chora psychicznie w rozumieniu przewlekłego endogennego procesu psychotycznego, ale występują u niej objawy nasilonej reakcji sytuacyjnej typu depresyjnego z nastawieniami prześladowczymi. Funkcjonowanie intelektualne D. A. mieści się w zakresie upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim i nosi znamiona wtórnego obniżenia- wyjściowo mieściło się w granicach niskiej normy. Wedle opinii, oskarżona jest osobą o głęboko zaburzonej osobowości, zdradzająca poważne braki w podstawowych umiejętnościach społecznych. Przy czym istotne jest również to, że oskarżona nie posiada świadomości występowania wymienionych zaburzeń i nie uzmysławia sobie konieczności podjęcia leczenia. Z treści wywiadu środowiskowego wynika również, że aktualny stan emocjonalny oskarżonej nie jest dobry. Niewątpliwe jest on skutkiem traumatycznego przeżycia, którym była nagła i tragiczna śmierć najstarszego syna J. A. w styczniu 2017 roku.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności obciążających.

W ocenie Sądu wymierzona kara wpłynie na oskarżoną wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw, zaspokoi również społeczne poczucie sprawiedliwości.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. Oskarżona nie pracuje. Pozostaje na utrzymaniu męża. Stąd też Sąd doszedł do przekonania, ze uiszczenie kosztów byłoby dla oskarżonej zbyt uciążliwe.

O kosztach obrońcy z urzędu, Sąd orzekł na podstawie § 17ust.1 pkt.2, ust.2 pkt.3, §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2015 r., nr 1805 z późn. zm.). zasądzona kwotą obejmuje udział w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym: 8 terminów dodatkowych oraz VAT.