Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Feder

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach 28 czerwca 2017 roku i 9 sierpnia 2017 roku sprawy

P. K. (1) (K.)

syna T. i K. zd. P., urodzonego (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 2 sierpnia 015 roku w miejscowości L. gm. C., przed upływem pięciu lat od odbycia kary w okresie od 20 kwietnia 2013 roku do 21 listopada 2013 roku, części kary orzeczonej w wymiarze 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K.sygn.. akt II K 62/11 z dnia 3 marca 2011 roku obejmującym skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 10.09.2008 roku sygn. akt II K 112/08 za przestępstwo podobne z art. 278 § 1 kk oraz wyrokiem Sądu Rejonowego wS. z dnia 8.12.2009 roku sygn.. akt II K 684/09 za przestępstwo podobne z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank (...) S.A. w kwocie 3398,35 zł w ten sposób, iż zawierając z powyższym bankiem umowę o kredyt ratalny nr (...) na zakup Notebooka marki H. wraz z oprogramowaniem i dodatkową gwarancją, wprowadził w błąd pracownika zawierającego umowę w imieniu w/w banku co do faktu zatrudnienia i osiąganych dochodów, składając w trakcie zawierania umowy fałszywe oświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...), które to oświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, czym działał na szkodę w/w banku w kwocie 3398,35 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 k w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

orzeka

I.  oskarżonego P. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia tj. przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 k w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 37 a kk skazuje go na karę 15 (piętnastu) miesięcy ograniczenia wolności,

II.  na podstawie art. 34 § 1, 1 a pkt1 kk i art. 35 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na celem społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II K 599/16

UZASADNIENIE

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że oskarżony P. K. (1) w dniu 2 sierpnia 2015 roku w miejscowości L. gm. C., przed upływem pięciu lat od odbycia w okresie od 20 kwietnia 2013 roku do 21 listopada 2013 roku, części orzeczonej kary w wymiarze 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K. sygn.. akt II K 62/11 z dnia 3 marca 2011 roku obejmującym skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 10.09.2008 roku sygn.. akt II K 112/08 za przestępstwo podobne z art.278§1 kk oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 8.12.2009 roku sygn.. akt II K 684/09 za przestępstwo podobne z art.297§1 kk w zw. z art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank (...) S.A. w kwocie 3.398,35 zł w ten sposób, iż zawierając z powyższym bankiem umowę o kredyt ratalny nr (...) na zakup Notebooka marki H. wraz z oprogramowaniem i dodatkową gwarancją, wprowadził w błąd pracownika zawierającego umowę w imieniu w/w banku co do faktu zatrudnienia i osiąganych dochodów, składając w tracie zawierania umowy fałszywe oświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...), które to oświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, czym działał na szkodę w/w banku w kwocie 3.398,35 zł, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art.286§1 kk w zb. z art.297§1 kk w zw. z art.11§2 kk w zw. z art.64§1 kk.

Należy w tym miejscu wskazać, że art.286§1 kk ustanawia odpowiedzialność karną za przestępstwo oszustwa. Polega ono na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym przez wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu lub niezdolności należytego pojmowania przedsiębranego działania. Celem działania sprawcy jest dążenie do osiągnięcia korzyści majątkowej. Przy czym wprowadzenie w błąd polega na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Środkiem użytym do wprowadzenia w błąd może być słowo, pismo, fałszywe narzędzie lub urządzenie. Do przypisania oszustwa nie jest potrzebne użycie szczególnego podstępu, lecz wystarczy każde działanie mogące wprowadzić poszkodowanego w błąd. Strona podmiotowa przestępstwa oszustwa polega na umyślności. Działanie sprawcy motywowane jest osiągnięciem celu w postaci korzyści majątkowej. Wymagana jest więc szczególna postać zamiaru bezpośredniego kierunkowego (dolus directus coloratus) (M. Szewczyk, Komentarz do kodeksu karnego).

Sąd Rejonowy ustalił, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona tego przestępstwa w zbiegu z art.297§1 kk, który wprowadza odpowiedzialność za przestępstwo tzw. oszustwo kredytowe. Ustawodawca stypizował w nim przestępstwo posłużenia się fałszywymi dokumentami i oświadczeniami w staraniach o kredyt, pożyczkę bankową, gwarancję bankową, dotację, subwencję lub zamówienie publiczne. Oskarżony P. K. (1) zaś mając z góry powzięty zamiar niespłacenia kredytu, posłużył się umowy fałszywymi oświadczeniami o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...).

Za popełnienie tego przestępstwa, Sąd Rejonowy skazał P. K. (2) na podstawie art.286§1 kk w zw. z art.11§3 kk i art.37a kk na karę 15 miesięcy ograniczenia wolności. Na podstawie art.34§1,1a pkt.1 kk i art.35§1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę ograniczenia wolności przy zastosowaniu art.37a kk uznając, że wymierzona kara odpowiada stopniowi zawinienia sprawcy przestępstwa oraz stopniowi społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu.

Oskarżony jest osobą młodą –ma 30 lat. Z pewnością zna obowiązujące normy społeczne i prawne. Zdaje sobie również sprawę z konsekwencji ich naruszania. Posiada on wykształcenie podstawowe. Nie ma nikogo na utrzymaniu, jest kawalerem. Obecnie utrzymuje się z pracy dorywczej, z której uzyskuje dochód w wysokości 1.000 zł. W przeszłości P. K. (1) był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Odbywał również karę pozbawienia wolności. W okresie od 20 kwietnia 2013 roku do 21 listopada 2013 roku, P. K. (1) odbył części orzeczonej kary w wymiarze 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wobec niego wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K. sygn.. akt II K 62/11 z dnia 3 marca 2011 roku, obejmującym skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w S.z dnia 10.09.2008 roku sygn. akt II K 112/08 za przestępstwo podobne z art.278§1 kk oraz wyrokiem Sądu Rejonowego wS. z dnia 8.12.2009 roku sygn.. akt II K 684/09 za przestępstwo podobne z art.297§1 kk w zw. z art.286§1 kk w zw. z art.11§2 kk, W przedmiotowej sprawie zatem dopuścił się popełnienia przestępstwa w warunkach recydywy z art.64§1 kk.

Sąd Rejonowy dokonał również ustalenia, że oskarżony w całości naprawił szkodę, wpłacając na rzecz pokrzywdzonego banku całość zaległej kwoty. Powyższa okoliczność oraz fakt, że wysokość szkody nie była znaczna, utwierdziły Sąd w przekonaniu, że oskarżony P. K. (2) zasługuje na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa wynikającego z treści art.37a kk. Zastosowanie tego przepisu pozwala na wymierzenie oskarżonemu kary o charakterze wolnościowym. P. K. (1) pomimo wcześniejszej karalności zasługuje na udzielenie szansy poprawy swojego życia. W ocenie Sądu Rejonowego, wymierzenie mu kary pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym, nie spowoduje osiągnięcia celów kary. Oskarżony w przeszłości odbywał karę pozbawienia wolności, która nie wpłynęła na niego wychowawczo. Zatem brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że w przedmiotowej sprawie kara pozbawienia wolności mogłaby ten cel spełnić. Dokonując naprawienia wyrządzonej szkody, oskarżony dowiódł tego, że jest w stanie podejmować pracę w celu zarobkowania. Zatem tym bardziej może wykonywać pracę społecznie użyteczną na rzecz lokalnego społeczeństwa. Nie istnieją przeciwko temu żadne przeciwwskazania. Nadto, w ocenie Sądu Rejonowego, kara ograniczenia wolności we wskazanym dłuższym wymiarze, będzie dla P. K. (1) wystraczającą dolegliwością. Tym bardziej, że dotychczas żaden sąd tego rodzaju kary mu nie wymierzył. Wpłynie ona na niego wychowawczo i zabiegnie powrotowi do popełniania przestępstw.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 624§1 kpk. Oskarżony w chwili obecnej pracuje jedynie dorywczo. Nie posiada żadnego majątku. Stąd też Sąd doszedł do przekonania, ze uiszczenie kosztów byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.