Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2017 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą we W.

przeciwko M. K.

o zapłatę

1. Zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą we W. kwotę (...),86((...)86/00) zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty (...)zł nie wyższymi jednak niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 6 września 2016 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty (...) zł od dnia 24 października 2016 roku do dnia zapłaty.

2. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 267(dwieście sześćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1309/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą we W. wniósł pozew o zasądzenie od pozwanego M. K. kwoty (...)zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty(...) zł od dnia 06 września 2016 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty (...) zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zaległości w spłacie kredytu udzielonego pozwanemu przez powoda na mocy umowy kredytu gotówkowego nr (...) z dnia 17.07.2015 r.

(pozew – k. 2-4)

Nakazem zapłaty z dnia 09 listopada 2016 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Giżycku w sprawie o sygn. akt I Nc 1736/16 uwzględnił powództwo w całości (k. 19).

Pozwany M. K. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości. Twierdził, iż zawarł z powodem kilka umów kredytowych. Podniósł jednocześnie, iż w całości spłacił należność dochodzoną pozwem.

(sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 26-27, protokół z rozprawy z dnia 15.03.2017 r. – k. 38)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 lipca 2015 r. pozwany M. K. zawarł z powodem (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę o kredyt gotówkowy plus nr (...), na mocy której powód udzielił mu kredytu w wysokości 22.524,02 zł obejmującego: środki przeznaczone na cele konsumpcyjne – (...) zł, środki przeznaczone na spłatę zobowiązań finansowych kredytobiorcy wobec banku – (...)zł, środki przeznaczone na sfinansowanie składki z tytułu dodatkowej usługi ubezpieczenia – (...) zł, środki przeznaczone na sfinansowanie prowizji banku za udzielenie kredytu – (...) zł oraz środki przeznaczone na sfinansowanie opłaty za wybrany przez kredytobiorcę sposób przekazania środków przeznaczonych na cele konsumpcyjne – 8,10 zł. Pozwany zobowiązał się spłacić kredyt w 48 miesięcznych ratach począwszy od miesiąca września 2015 roku płatnych do 1 dnia każdego miesiąca. Wysokość 47 rat strony ustalił na kwotę 579,36 zł, zaś ostatniej raty na kwotę 579,34 zł.

( dowód : umowa z dnia 17.07.2015 r. – k. 7-8, tabela opłat dla kredytów gotówkowych, kredytów konsolidacyjnych (...) Bank S.A. – k. 9-10, harmonogram spłat – k. 42)

W wykonaniu umowy kredytu gotówkowego nr (...) pozwany wpłacił na rzecz powoda łącznie kwotę (...) zł, w tym:

- kwotę 579,36 zł w dniu 08.09.2015 r.,

- kwotę 3.000 zł w dniu 22.03.2016 r.,

- kwotę 15.000 zł w dniu 12.07.2016 r.

( dowód : zestawienie wpłat – k. 5, dowody wpłaty – k. 51-56, historia dla umowy nr (...) – k. 64)

Wobec braku spłaty rat kredytu w wyznaczonych terminach powód podejmował działania windykacyjne w postaci wysyłania upomnień, zawiadomień, telefonicznych wezwań do zapłaty. Z uwagi na brak spłaty umowa kredytu została wypowiedziana przez powoda.

( dowód : wykaz kosztów i monitów – k. 5, 43, okoliczność bezsporna)

Poza umową o kredyt gotówkowy nr (...) strony postępowania łączyły także inne umowy, w tym umowa kredytu na zakup (...) zawarta w dniu 24.06.2014 r.

( dowód : faktura VAT nr (...) – k. 50, dowody wpłaty – k. 51-56)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny sprawy na podstawie dowodów z dokumentów oraz tych okoliczności, które nie były przedmiotem sporu miedzy stronami. W pierwszej kolejności trzeba zwrócić uwagę na fakt, iż pozwany nie zakwestionował żadnego z dowodów, które powołał powód, w tym zwłaszcza umowy kredytu gotówkowego z dnia 17.07.2015 r. opatrzonej własnoręcznym podpisem pozwanego, ani zestawienia dokonywanych przez niego wpłat oraz szczegółowego wykazu monitów i upomnień.

Powód oparł swe roszczenie na treści art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Analizując podstawę prawną dochodzonego roszczenia trzeba podkreślić, iż na mocy art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20.07.2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2016 r., poz. 1528 ze zm.) do umowy kredytu zawartej przez strony postępowania znajdą zastosowanie przepisy tejże ustawy o kredycie konsumenckim.

W niniejszej sprawie spór koncentrował się wokół zarzutu strony pozwanej dotyczącego spełnienia świadczenia w całości. Na tę okoliczność pozwany przedłożył kserokopie dowodów wpłaty oraz potwierdzeń przelewów. Wskazać jednak należy, iż wbrew twierdzeniom pozwanego znaczna część przedłożonych przez niego dokumentów nie dotyczy umowy o kredyt gotówkowy zawartej z powodem w dniu 17.07.2015 r., a innych stosunków prawnych wiążących strony postępowania, co wynika z tytułów przelewów/wpłat oraz terminów ich dokonania, które obejmowały okres przed zawarciem umowy z dnia 17.07.2015 r. Dotyczy to potwierdzeń wpłaty z dnia 17.07.2015 r. z tytułu umowy ubezpieczenia nr (...) (k. 51), z dnia 17.07.2015 r. z tytułu umowy ubezpieczenia nr (...) (k. 51), z dnia 01.10.2014 r. (k. 52), z dnia 14.08.2014 r. (k. 54), z dnia 15.09.2014 r. (k. 54), z dnia 18.12.2013 r. (k. 54), z dnia 03.02.2015 r. (k. 54), z dnia 29.12.2014 r. (k. 54), z dnia 28.11.2014 r. (k. 55), z dnia 02.03.2015 r. (k. 55), z dnia 28.10.2014 r. (k. 55), z dnia 06.05.2015 r. (k. 55), z dnia 02.06.2015 r. (k. 55), z dnia 03.07.2015 r. (k. 55), z dnia 07.04.2015 r. (k. 55) na łączną kwotę (...) zł. Z przedstawionych przez pozwanego potwierdzeń wpłat i przelewów wynika, iż na poczet zobowiązania wynikającego z umowy nr (...) z dnia 17.07.2015 r. wpłacił na rzecz powoda łącznie kwotę (...) zł (kwota (...) zł w dniu 08.09.2015 r., kwota (...)zł w dniu 22.03.2016 r. oraz kwota (...) zł w dniu 12.07.2016 r.), co koreluje z zestawieniem wpłat przedłożonym przez powoda obejmującym tę samą kwotę.

Jak wynika z powyższego pozwany nie spełnił spełnił świadczenia w całości, bowiem umowa kredytu gotówkowego obejmowała kwotę 22.524,02 zł. Z wpłaconej przez pozwanego kwoty (...) zł na poczet kapitału zaliczona została kwota 17.350 zł, wobec czego pozwany zobowiązany jest do zapłaty na rzecz powoda kwoty (...) zł ((...) zł – (...) zł = (...) zł) tytułem kapitału. Pozostała część uiszczonej przez pozwanego kwoty została zaksięgowana na poczet odsetek karnych z tytułu opóźnienia. Możliwość ich naliczenia w przypadku niespłacenia raty kredytu w ustalonym terminie wynika z pkt. III ppkt. 1 umowy kredytu gotówkowego z dnia 17.07.2015 r.

Zasadne było także żądanie w zakresie poniesionych kosztów monitów i upomnień (134,68 zł) oraz opłat za pakiet usług bankowych (10,84 zł) mając na uwadze, iż możliwość ich naliczenia wynika z pkt. I ppkt. 7 i pkt. III ppkt. 3 umowy, a powód w przedmiotowym postępowaniu szczegółowo wykazał ilość, rodzaj i daty podejmowanych czynności i naliczonych w związku z tym opłat.

Odsetki umowne od kwoty niespłaconego kapitału – (...) zł - Sąd zasądził na podstawie art. 481 § 1 k.c. w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 06.09.2016 r. do dnia zapłaty zgodnie z pkt. III ppkt. 1 umowy kredytu gotówkowego. Jednocześnie Sąd zastrzegł, iż wysokość odsetek nie może być wyższa niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie zgodnie z art. 481 § 2 ^{( 1)} k.c. Na podstawie art. 482 § 1 k.c. od dochodzonych za zamknięty okres czasu odsetek umownych i karnych w kwocie (...) zł Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie zważając, iż stały się one odrębnym od świadczenia podstawowego długiem.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd oparł na treści art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda poniesione przez niego koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw, na które składały się koszty opłaty sądowej od pozwu w kwocie 250 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.