Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI GC 873/17/3

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: St. Sekretarz Sądowy Ewa Kościelniak

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2017 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

N. L., B. P. (1)

przeciwko:

(...) S.A. w W.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powodów N. L. i B. P. (1) uprawnionych solidarnie kwotę 492,00 zł (czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanej na rzecz powodów uprawnionych solidarnie kwotę 137 zł (sto trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 873/17/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 kwietnia 2017 roku powodzi solidarni B. P. (2) i N. L. prowadzące działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) S.C. B. P. (2), N. L. wnieśli o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 492,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powodów kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że wskutek zdarzenia drogowego w dniu 4 stycznia 2017 r. uszkodzony został pojazd marki B. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność poszkodowanego J. S.. W dacie wypadku pojazd, którym kierował sprawca szkody, łączyła z pozwaną umowa ubezpieczenia OC. Poszkodowany na czas likwidacji szkody wynajął od powodów auto zastępcze marki V. (...). Powodowie wyjaśnili, że przedmiotowy pojazd był wynajmowany przez poszkodowanego w okresie od dnia 16 stycznia 2017 r. do dnia 18 stycznia 2017 r., tj. przez okres 2 dni. Z tytułu najmu samochodu zastępczego, powodowie wystawili fakturę VAT na kwotę 836,40 zł brutto (2 dni x 418,20 zł brutto). Powodowie podnieśli, że dnia 18 stycznia 2017 r. nabyli od poszkodowanego wierzytelność wynikającą z rozliczenia w/w szkody komunikacyjnej.

W dniu 27 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie o sygn. akt VI GNc 888/17 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W ustawowym terminie pozwana (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powodów na rzecz pozwanej kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwany zakwestionował wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego wskazując, że stawki najmu pojazdu zastępczego nie powinny przekraczać stawek stosowanych na rynku lokalnym. Nadmienił, że wynajem klasą odpowiadającego pojazdowi wynajętemu przez poszkodowanego odbywa się według stawek znacznie niższych niż te przedstawione przez powodów. Ponadto pozwana wskazała, że dla ustalenia stawki rynkowej należy brać pod uwagę wyłącznie stawki najmu średnioterminowego, tj. powyżej 3 dni. Wreszcie pozwana wyjaśniła, że poszkodowany najął pojazd klasy niższej (klasa D) niż uszkodzony (klasa (...)) wobec czego odszkodowanie przysługuje za najem pojazdu klasy niższej.

Sąd ustalił, co następuję:

Dnia 4 stycznia 2017 r. samochód osobowy marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność poszkodowanego J. S. uległ uszkodzeniu w wyniku zdarzenia drogowego. Ubezpieczycielem od odpowiedzialności cywilnej sprawcy kolizji drogowej była pozwana. W związku z zaistniałym zdarzeniem drogowym poszkodowany dnia 16 stycznia 2017 r. zawarł z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd wynajmowany był przez poszkodowanego w okresie od dnia 16 stycznia 2017 r. do dnia 18 stycznia 2017 r., tj. przez okres 2 dni. Z tytułu najmu samochodu zastępczego, powód wystawił fakturę VAT na kwotę 836,40 zł brutto (2 dni x 418,20 zł brutto). Dnia 18 stycznia 2017 r. powodowie nabyli od poszkodowanego wierzytelność wynikającą z rozliczenia w/w szkody komunikacyjnej.

Dowód: umowa wynajmu samochodu zastępczego (k. 14-16), oświadczenie o konieczności najmu pojazdu zastępczego (k. 17), protokół wydania i odbioru pojazdu zastępczego (k. 18), oświadczenie o długości trwania najmu auta zastępczego, wysokości czynszu, przeniesieniu wierzytelności (k. 19), faktura VAT nr (...) (k. 20),umowa cesji wierzytelności (k. 21).

Pozwana zarejestrowała szkodę pod nr (...) i przeprowadziła postępowanie likwidacyjne, w następstwie czego wypłaciła odszkodowanie w kwocie 344,40 zł. Następnie decyzją z dnia 21 marca 2017 r. pozwana podtrzymała swoje stanowisko w kwestii wysokości wypłaconego odszkodowania.

Dowód: decyzja z dnia 21 marca 2017 r. (k. 22).

Pojazd poszkodowanego marki B. (...) należy do segmentu (...), zaś pojazd wynajmowany marki V. (...) do segmentu D P.. Na rynku lokalnym stawka stosowana za wynajem pojazdów w segmencie D P. waha się od kwoty 368,50 zł do 612,00 zł brutto. Uzasadniony okres najmu samochodu zastępczego wyniósł 2 dni.

Dowód: wydruki ze strony wikipedia.pl (k. 23-26), cenniki wynajmu pojazdów zastępczych (k. 27-31).

Oceniając materiał dowody zgromadzony w sprawie stwierdzić należy, że powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja pomimo iż pochodziła z różnych źródeł przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez powodów solidarnych B. P. (2) i N. L. zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 436 § 2 k.c. w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody wymienione osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych.

W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie trzech przesłanek: zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a szkodą. Pozwana nie kwestionowała, że doszło do zdarzenia drogowego objętego umową ubezpieczenia w okresie ochrony ubezpieczeniowej.

Zgodnie z art. 822 §1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Przy tym §4 cytowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

W przedmiotowej sprawie nie było przedmiotem sporu, że doszło do zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, skutkującego obowiązkiem wypłaty przez pozwaną odszkodowania. Poza sporem był również okres najmu. Spornym pomiędzy stronami była jedynie wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2013.392 ze zm.), umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości (naturze) danego rodzaju stosunków.

Na podstawie art. 34 ust. 1 powołanej ustawy można ustalić, że z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów ubezpieczeń OC, zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za powstałą szkodę jest uzależniony od zakresu odpowiedzialności ubezpieczonego - posiadacza lub kierującego pojazdem. Zakład ubezpieczeń zamiast niego naprawia wyrządzone szkody. Odszkodowanie ubezpieczeniowe ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem. Jego wysokość (o ile nie przekracza kwoty sumy gwarancyjnej) winna odpowiadać wysokości odszkodowania należnego od ubezpieczonego na podstawie ogólnych zasad odpowiedzialności, zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania.

Poszkodowany jest uprawniony do odszkodowania w pełni pokrywającego szkodę wyrządzoną ruchem pojazdu mechanicznego. Obejmuje ono zarówno straty, jak i korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Nie ma również znaczenia, czy jest to wywołana wypadkiem pojazdu mechanicznego szkoda na osobie (uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć) czy też szkoda na mieniu (utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia).

Powodowie domagali się pozwem zasądzenia kwoty 492,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty tytułem reszty kosztów najmu.

Podnieść należy, że w myśl obowiązujących przepisów kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (art. 509 § 1 k.c.). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.). Celem i skutkiem przelewu wierzytelności jest przejście na nabywcę ogółu uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. W takim wypadku stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, a zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. W razie podjęcia kroków celem wyegzekwowania należności, warunkiem otrzymania należności przez nabywcę wierzytelności jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. W ocenie Sądu powodowie w należyty sposób wykazali, iż skutecznie nabyli wierzytelność od poszkodowanego.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie (wyrok SN z 3 października 1969 r., II PR 313/69, LexisNexis nr (...), OSNCP 1979, nr 9, poz. 147), a na stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa (wyrok SN z 20 kwietnia 1982 r., I CR 79/82, LexisNexis nr (...)). Ogólnie można stwierdzić, że ciężar dowodu faktów tworzących prawo podmiotowe, na podstawie których powód wywodzi swoje roszczenie, spoczywa na powodzie. Ciężar dowodu faktów uzasadniających żądanie oddalenia powództwa spoczywa natomiast na pozwanym (Sąd Najwyższy przyjmuje w szczególności założenie, że tzw. fakty prawoniweczące musi udowodnić strona, która wywodzi z nich swoje twierdzenie o nieistnieniu praw czy obowiązków, z reguły pozwany - zob. wyroki SN: z 17 czerwca 2009 r., IV CSK 71/2009, LexisNexis nr (...); z 20 sierpnia 2009 r., II CSK 166/2009, LexisNexis nr (...), OSNC-ZD 2010, nr B, poz. 55; z 18 lutego 2010 r., II CSK 449/2009, LexisNexis nr (...), OSNC-ZD 2010, nr D, poz. 103, z glosami R.L. K. i A. S., MoP 2010, nr 17, s. 979, oraz R.L. K. i M. R., (...) 2010, nr 4, s. 47, a także z omówieniem K. O., (...) 2012, nr 2, s. 22).

Powodowie winni byli więc wykazać w toku procesu wysokość poniesionej szkody, w szczególności uzasadnić wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego. W ocenie Sądu powodowie sprostali temu obowiązkowi załączając do pozwu liczne cenniki najmu pojazdów zastępczych. Niezasadne okazały się przy tym zarzuty powoda dotyczące wysokości stawki zastosowanej przez powodów albowiem należy mieć na uwadze, że podmioty, które zajmują się wynajmowaniem nie są w stanie ustalić z góry okresu, na który pojazd ten zostanie wypożyczony. W związku z tym dokonując oceny wysokości stawki nie można brać pod uwagę tylko stawek stosowanych przy najmie średnio i długo okresowym, lecz wyłącznie przy najmie krótkookresowym (tak m.in. wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 3 kwietnia 2017 r. , sygn. akt XIX Ga 893/16, wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 11 maja 2017 r., sygn. akt XIX Ga 644/16, wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt XIX Ga 676/16).

Ponadto należy mieć także na uwadze fakt, że wynajęty przez poszkodowanego pojazd zastępczy nie posiadał ograniczenia w liczbie kilometrów co nie pozostawało bez znaczenia dla wysokości zastosowanej stawki.

Przyjmując zatem za uzasadnioną stawkę najmu pojazdu zastępczego w wysokości 480,20 zł brutto, należne odszkodowanie powinno wynieść 2 dni x 418,20 zł brutto, co daje łącznie 836,40 zł brutto. Pozwana uiściła już odszkodowanie w wysokości 344,40 zł brutto. Tym samym należne powodom odszkodowanie wynosi 492,00 zł (836,40 zł – 344,40 zł = 492,00 zł).

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne w całości, w związku z tym w punkcie 1 sentencji wyroku zasądzono od pozwanej na rzecz powodów kwotę 492,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 marca 2017 r. do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 30,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa oraz 90,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalone zgodnie z §2 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r. ze zm.) obowiązującego w dacie wniesienia powództwa, co daje łączną kwotę 137,00 zł.

SSR Jolanta Brzęk