Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 04-10-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jolanta Malik

Protokolant:Mirosław Jabłoński

po rozpoznaniu w dniu 04-10-2013 r. we W.

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko Stowarzyszeniu Pomocy (...) (...)

- o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt IX C 445/13

UZASADNIENIE

Powódka B. K. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej Stowarzyszenia Pomocy (...) kwoty 1.792,23 zł tytułem zwrotu depozytu wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu opłaty za pobyt w ośrodku strony pozwanej. Ponadto wniosła o zasądzenie kosztów sądowych na jej rzecz od strony pozwanej.

Uzasadniając żądanie pozwu powódka podała, ze w dniu 16 grudnia 2012 r. została przyjęta do (...)Ośrodka Pomocy Osobom Nietrzeźwym z zawartością alkoholu 2,34 promila celem wytrzeźwienia. Wskazała, że pobrano od niej do depozytu rzeczy osobiste oraz gotówkę w wysokości 2.042,34 zł oraz podniosła, ze potrącono jej z depozytu pieniężnego kwotę 250 zł. Powódka podała, że odmówiła podpisania jakichkolwiek dokumentów. Podniosła, iż pomimo żądania pozostania w ośrodku wypuszczono ją w stanie upojenia alkoholowego z obcymi dla niej osobami, które następnie pozostawiły ją bez opieki i okradły. Powódka zaznaczyła, ze kierownik zmiany wydał pobrany depozyt nieznanym jej osobom, potrącając kwotę 250 zł za pobyt w ośrodku. Powódka wskazała, że skierowała skargę do Dyrektora Departamentu Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego W., który przekazał skargę do rozpoznania stronie pozwanej. Skarga została uznana za bezzasadną.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Stowarzyszenie Pomocy (...) wniosła o oddalenie powództwa zarówno w zakresie kwoty 1792,34 zł oraz kwoty 250 zł. Strona pozwana potwierdziła, że w dniu 16 grudnia 2012 r. do prowadzonego przez nią (...) Ośrodka Pomocy Osobom Nietrzeźwym została doprowadzona powódka B. K.. Podniosła, że depozyt w kwocie 1792,34 zł został powódce wydany, po potrąceniu należności za pobyt w kwocie 250 zł. Wskazała nadto, ze czynność odbioru depozytu przeprowadzana jest zawsze przy wypisie w obecności co najmniej 3 osób tj. kierownika zmiany, opiekuna-depozytariusza oraz lekarza, a w przypadku powódki obecny był dodatkowo opiekun socjalny oraz konkubent i syn powódki. Strona pozwana zaprzeczyła, jakoby powódka została odebrana przez osoby obce, albowiem do przybyłych zwracała się po imieniu. Podkreślono, że bez zgody powódki skrócenie jej pobytu nie byłoby możliwe. Strona pozwana podniosła, iż kwota 250 zł za pobyt w ośrodku jest potrącana bez względu na czas pobytu, a środki te nie stanowią źródła dochodu pozwanej, lecz przekazywane są na rzecz Gminy W. i stanowią dochód gminy. Wskazano, że powódka została pouczona o możliwości złożenia zażalenia w celu zbadania legalności zatrzymania oraz doprowadzenia jej do ośrodka prowadzonego przez stronę pozwaną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona pozwana Stowarzyszenie Pomocy (...) jest pozarządową organizacją z siedzibą we W., które opiera swoją działalność na pracy wolontariackiej swojej członków a do prowadzenia swoich spraw może zatrudniać pracowników. Stowarzyszenie prowadzi nieodpłatną i odpłatną działalność pożytku publicznego oraz może prowadzić dodatkowo również działalność gospodarczą. Do statutowych celów strony pozwanej należy między innymi przeciwdziałanie szerzącym się patologiom społecznym i innym niekorzystnym zjawiskom społecznym. Działalność pozwanego Stowarzyszenia przejawia się poprzez m.in. organizowanie placówek samopomocowych dla osób uzależnionych od alkoholu i innych środków odurzających i ich rodzin oraz świadczenie pomocy środowiskowej dla tych osób poprzez świadczenie usług opiekuńczych, pielęgnacyjnych i usług specjalistycznych.

Dowód: statut Stowarzyszenia Pomocy (...) kardynała W., k. 14-20

Na podstawie umowy o powierzenie realizacji zadania publicznego z dnia 08.08.2012 r. zawartej z Gminą W., strona pozwana prowadzi (...) Ośrodek Pomocy Osobom Nietrzeźwym. Przedmiotem umowy jest także opracowanie koncepcji funkcjonowania oraz prowadzenia na jej podstawie ośrodka dla osób nietrzeźwych zatrzymanych na terenie W.. Na realizację powierzonego zadania strona pozwana otrzymuje dotacje z budżetu Gminy W..

Zgodnie z umową (§ 3 ust. 14) strona pozwana jako zleceniobiorca zobowiązana jest do prowadzenia ewidencji opłat wnoszonych przez osoby doprowadzone do (...) Ośrodka Pomocy osobom Nietrzeźwym oraz niezwłocznego ich przekazywania na wskazany rachunek bankowy Gminy W.. Powyższe opłaty stanowią dochód budżetu Gminy W. (ust. 15 § 3).

Dowód: umowa nr (...) o powierzenie realizacji zadania publicznego z 08.08.2012 r., k. 27 – 37

Powódka B. K. w dniu 16 grudnia 2012 r. została zatrzymana i doprowadzona przez patrol policji do (...) Ośrodka Pomocy Osobom Nietrzeźwym przy ul. (...). Powódka została poddana badaniu lekarskiemu w wyniku którego stwierdzono u powódki 1,17 mg/l zawartości alkoholu. Przed zatrzymaniem powódka awanturowała się w stanie nietrzeźwości w (...) przy ul. (...).

Powódka w chwili doprowadzenia jej do Ośrodka posiadała przy sobie pieniądze oraz rzeczy wartościowe. W związku z przyjęciem do pobytu w Ośrodku odebrano i umieszczono w depozycie następujące rzeczy znajdujące się przy powódce:

- pieniądze w kwocie 2.042,34 zł,

- karty płatnicze Banku (...) S.A., (...) Banku S.A. (...) Banku S.A.

- butelka wódki K. 500 ml oraz wódki K. 200 ml,

- klucze 1 szt.

Przyjęcie do depozytu odbyło się w obecności osoby doprowadzającej, kierownika zmiany oraz depozytariusza M. J..

Dowód: karta pobytu nr (...)wraz z kartą depozytu nr (...), k. 38-39

Zarówno w chwili doprowadzenia jak również w chwili zwolnienia z Ośrodka powódka była pobudzona psycho-ruchowo. Zachowywała się w sposób agresywny, krzyczała i kładła się na podłodze. Kierowane były obelgi i wyzwiska wobec dyżurujących pracowników Ośrodka. Zachowanie powódki było skrajnie negatywne.

Dowód: zeznania świadków: P. T., P. P., J. S. (1) i M. J., płyta CD, k. 55

Powódka otrzymała zwrot depozytu w całości, w tym kwotę 1792,34 zł. Ze zdeponowanej kwoty 2042,34 zł potrącono bowiem kwotę 250 zł tytułem kosztu pobytu w ośrodku. Depozyt został wydany przez depozytariusza M. J. w obecności kierownika zmiany P. P. oraz lekarza P. T. i opiekuna J. S. (1). Powódka odmówiła podpisania protokołu wydania depozytu.

Dowód: karta pobytu nr (...)wraz z kartą depozytu nr (...), k. 38-39, zeznania świadków: P. T., P. P., J. S. (1)i M. J., płyta CD, k. 55

Powódka z (...) Ośrodka Pomocy Osobom Nietrzeźwym została odebrana przez konkubenta oraz towarzyszącego mu syna, którzy przyjechali niedługo po jej doprowadzeniu.

Dowód: zeznania świadków: P. T., P. P., J. S. (1) i M. J., płyta CD, k. 55; przesłuchanie przedstawiciela strony pozwanej S. G., płyta CD, k. 55

We (...) Ośrodku Pomocy Osobom Nietrzeźwym zachowane są wysokie standardy bezpieczeństwa przechowywania depozytu. Odbiór depozytu rejestrowany jest za pomocą kamer video, których nagrania przechowywane są przez okres 14 dni od dnia opuszczenia Ośrodka. Ponadto depozyt jest odpowiednio zabezpieczany i plombowany.

Dowód: przesłuchanie przedstawiciela strony pozwanej S. G., płyta CD, k. 55; zeznania świadka J. S. (2), płyta CD, k. 55

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy Sąd ustalił w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy. Stanowiły go dokumenty, w szczególności zaś istotne okazały się zeznania świadków słuchanych w sprawie.

Powódka dochodziła od strony pozwanej zapłaty kwoty 2042,34 zł tytułem zwrotu depozytu pozostawionego we (...) Ośrodku Pomocy Osobom Nietrzeźwym, przy czym w kwocie tej mieściła się kwota 250 zł jako pobrana od pozwanej za pobyt w ośrodku prowadzonym przez stronę pozwaną. W odpowiedzi na pozew strona pozwana zaprzeczyła, jakoby powódka nie odebrała depozytu. W przedmiotowej sprawie koniecznym było zatem ustalenie, czy rzeczywiście strona pozwana nie dokonała zwrotu depozytu odebranego od powódki przy doprowadzeniu jej do Ośrodka prowadzonego przez stronę pozwaną.

Kwestię przeciwdziałania alkoholizmowi reguluje ustawa z dnia 26 października 1986 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Zgodnie z art. 1 ustawy organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy. Stosownie zaś do treści art. 41 ustawy pieniądze, przedmioty wartościowe i napoje alkoholowe znajdujące się przy osobach, o których mowa w art. 40 ust. 1, zatrzymuje się w depozycie. Z depozytów pieniężnych izby wytrzeźwień mogą potrącać swe należności z tytułu opłat związanych z pobytem w izbie. Natomiast postępowanie w sprawach depozytowych oraz odpłatności za pobyt w izbie wytrzeźwień szczegółowo reguluje akt wykonawczy do ustawy – Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego (Dz. U. z dnia 11 lutego 2004 r.). Zgodnie z § 9 rozporządzenia Przedmioty od osób przyjętych do izby lub placówki odbiera do depozytu depozytariusz w obecności pracownika, o którym mowa w § 24 ust. 2 pkt 1. Wykaz odebranych przedmiotów jest sporządzony i potwierdzony własnoręcznym podpisem przez depozytariusza. Przy wpisanych przedmiotach wartościowych określa się ich cechy indywidualne lub charakterystyczne. W czynnościach, o których mowa w ust. 1 i 2, uczestniczy również osoba doprowadzająca, potwierdzając własnoręcznym podpisem wykaz odebranych przedmiotów. Przyjęte do depozytu przedmioty, o których mowa w ust. 1, przechowuje się w sposób zapewniający bezpieczeństwo depozytu, w specjalnie zabezpieczonych pomieszczeniach oraz odpowiednich, imiennych i zapieczętowanych opakowaniach. Przekazanie depozytu kierownikowi kolejnej zmiany lub pracownikowi odpowiedzialnemu za pracę zmiany w trakcie dyżuru następuje za pokwitowaniem. Szczególnie istotny jest zapis § 13, stosownie do którego przyjęte do depozytu przedmioty wydaje się za pokwitowaniem osobie zwalnianej z izby lub placówki, z zastrzeżeniem § 16 ust. 1-3. W razie gdy osoba zwalniana z izby lub placówki odmawia pokwitowania odbioru depozytu, depozyt należy wydać po odnotowaniu w karcie ewidencyjnej, w obecności tej osoby, przyczyny nie złożenia podpisu.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Powyższa normie znajduje swój wyraz również w warstwie procesowej, w której odpowiadają jej art. 3 k.p.c. oraz 232 k.p.c. Wedle pierwszego przepisu strony obowiązane są dawać wyjaśnienia co do okoliczności faktycznych oraz przedstawiać dowody, zaś podług przepisu art. 232 k.p.c. strony mają obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W kontekście powyższych uregulowań prawnych należało stwierdzić, iż powódka nie udowodniła podstaw i zasadności swojego roszczenia. Poza gołosłownymi twierdzeniami pozwu, że depozyt nie został powódce wydany, czy też został wydany osobom jej obcym, powódka nie przedstawiła na tę okoliczność żadnych dowodów. Stosownie do treści art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wynik całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. Pomimo prawidłowego wezwania na rozprawę celem przesłuchania pod rygorem pominięcia dowodu powódka nie stawiła się w wyznaczonym terminie. Nie ustosunkowała się również do odpowiedzi na pozew sporządzonej przez stronę pozwaną, przy czym – co należy podkreślić – została pouczona o skutkach prawnych wynikających z art. 207 § 6 i 7 k.p.c.

W tym stanie rzeczy Sąd dał w pełni wiary twierdzeniom strony pozwanej, iż do odbioru depozytu przez powódkę doszło w dniu i w chwili jej zwolnienia z Ośrodka prowadzonego przez stronę pozwaną, a pominął dowód z przesłuchania pozwanej. Twierdzenia te znajdują w pełni odzwierciedlenie w zeznaniach świadków słuchanych w sprawie. Należy podkreślić, że zeznania te są spójne i wzajemnie się uzupełniają. Jak niezbicie wynika z przeprowadzonego dowodu z zeznań świadków w osobach pracowników pozwanego Ośrodka, tj. P. T., P. P., J. S. (1), M. J. depozyt złożony w chwili doprowadzenia powódki do Ośrodka został jej wydany podczas zwalniania powódki z placówki prowadzonej przez stronę pozwaną. Wszyscy słuchani w sprawie świadkowie byli również świadkami wydawania powódce depozytu. Wskazani świadkowie doskonale zapamiętali osobę powódki z uwagi na jej szczególnie agresywne zachowanie, które dokładnie opisali. Godnym zaznaczenia jest fakt, iż świadek M. J. osobiście wydawała depozyt powódce. Podkreśliła, że depozyt został wydany w całości. Ponadto odbiór depozytu został potwierdzony zapisem w karcie pobytu. Co prawda powódka odmówiła podpisania protokołu odbioru przedmiotów z depozytu, to jednakże fakt ten nie świadczy o tym, że depozyt nie został wydany. Należy podnieść, iż procedura wydania depozytu odbyła się zgodnie z obowiązującymi przepisami przywołanego rozporządzenia (§ 13 ust. 2). Kierownik zmiany P. P. odnotował bowiem w karcie pobytu fakt, iż odmówiono jego podpisania oraz uczynił wzmiankę, że depozyt został wydany w obecności lekarza dyżurnego, depozytariuszki i opiekuna. Ponadto przy wydawaniu depozytu obecne były osoby odbierające powódkę z Ośrodka, tj. jej syn oraz konkubent. W tym kontekście nie znajdują potwierdzenia również twierdzenia powódki, iż strona pozwana wydała depozyt osobom jej nieznanym i obcym. Z zeznań wszystkich słuchanych świadków wynika, iż jedna z osób przybyłych do Ośrodka był syn pozwanej. Osoba ta zwracała się bowiem do powódki używając słowa „mamo”. Drugą osobą przybyłą do Ośrodka po powódkę był konkubent, z którym rozmawiał opiekun J. S. (1), który podpisał się na karcie pobytu jako osoba odbierająca powódkę. Komunikacja tych osób z powódką, o której relacjonowali świadkowie przemawia za tym, że takie właśnie relacje łączyły te osoby z powódką.

Odnosząc się natomiast do żądania zwrotu kwoty 250 zł potrąconej z depozytu, należnej z tytułu pobytu powódki we (...) Ośrodku Pomocy Osobom Nietrzeźwym, wskazać należy, że żądanie to nie znajduje żadnych podstaw prawnych. Strona pozwana słusznie potrąciła powyższą kwotę ze środków pieniężnych powódki zdeponowanych w chwili jej przyjęcia do Ośrodka, do czego była uprawniona z mocy ustawy. Pobyt w izbie wytrzeźwień (powołanych do tego ośrodkach) jest odpłatny. Podług bowiem art. 41 ust. 3 ustawy z depozytów pieniężnych izby wytrzeźwień mogą potrącać swe należności z tytułu opłat związanych z pobytem w izbie. Ponadto strona pozwana nie byłaby w tym zakresie legitymowana biernie. Pobierana opłata za pobyt w Ośrodku jest bowiem przekazywana na rzecz Gminy W.. Powyższe opłaty stanowią dochód budżetu Gminy W. i są jej należne z tytułu wykonywania zadania publicznego. Obowiązek niezwłocznego przekazywania opłat za pobyt w ośrodku wynika bezpośrednio z zawartej pomiędzy stroną pozwaną a Gminą W. umowy o realizację zadania publicznego.

W konsekwencji powyższych ustaleń powództwo należało oddalić.