Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Niemczyk

Protokolant: starszy sekretarz sądowy M. K.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2017r. w S. sprawy

z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.

przeciwko Z. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Z. B. na rzecz powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G. kwotę 2.292,17 zł (dwa tysiące dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote 17/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego rocznie od dnia 31.01.2017r. do dnia zapłaty, jednak nie wyższymi od odsetek maksymalnych za opóźnienie;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630,30 zł (sześćset trzydzieści złotych 30/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

sygn. akt I C 2135/17

UZASADNIENIE

Powód E. C. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Funduszu Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. , reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł w dniu 31.01.2017 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zapłatę kwoty 2.292,17 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego rocznie, ale nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów sądowych 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego 600 zł i opłaty manipulacyjnej 0,30 zł.

W uzasadnieniu podał, że (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. i pozwanego wiązała umowa pożyczki z dnia 30.11.2015 roku nr (...).

(...) Sp. z o.o. w G. na mocy umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych z dnia 26.11.2014 roku przeniosła wierzytelność na powoda.

Pozwany otrzymał pożyczkę w wysokości 2.678,57 zł i zobowiązał się do zwrotu wraz z należnościami ubocznymi na warunkach zawartych w umowie. Pozwany nie wywiązał się z umowy, w związku z czym powód wypowiedział umowę pożyczki pismem z dnia 24.08.2016 roku, w wyniku którego całość zadłużenia stała się wymagalna w dniu 15.10.2016 roku.

Na kwotę 2.292,17 zł składa się:

- 2.046,16 zł tytułem niespłaconego kapitału, który stał się wymagalny w dniu 15.10.2016 roku;

- 59,42 zł tytułem odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP za okres od dnia 16.10.2016 roku do dnia 30.10.2017 roku;

- 76,59 zł tytułem niezapłaconych odsetek umownych za korzystanie z kapitału naliczonych zgodnie z umową pożyczki;

- 110,00 zł tytułem dodatkowych opłat naliczonych zgodnie z umową pożyczki.

W dniu 13.03.2017 roku został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwany Z. B. w elektronicznym postępowaniu upominawczym wniósł sprzeciw. W uzasadnieniu podał, że nigdy nie otrzymał pożyczki w kwocie 2.678,57 zł. Podał, że nic mu w tej sprawie nie wiadomo i nie ma żadnych dokumentów na ten temat i nie posiada żadnej korespondencji.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 30.11.2015 roku Z. B., P. nr (...), złożył wniosek nr (...) o produkt „Dobra Pożyczka, której może udzielić (...) Sp. z o.o. w G..

(dowód: wniosek z dnia 30.11.2015 roku k. 18 -- 19, kopia dowodu osobistego pozwanego k. 32 - 33)

W dniu 30.11.2015 roku została zawarta umowa pożyczki nr (...), na mocy której (...) Sp. z o.o. w G. (zwana dalej Cross) przenosi na Z. B. (zwanego dalej pożyczkobiorcą) własność kwoty 2.678,57 zł, zwana dalej „kwotą pożyczki brutto”, tytułem pożyczki pieniężnej z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne. Pożyczkobiorca zobowiązał się zwrócić kwotę pożyczki brutto wraz z odsetkami, prowizjami i opłatami przewidzianymi w dalszych postanowieniach umowy (w tym Tabeli opłat i prowizji Cross) w przewidziany umową sposób w terminie do dnia 15.11.2017 roku.(§ 1 umowy).

Każda rata pożyczki (w tym doliczona do niej opłata operacyjna) lub inna należność Cross, która nie zostanie spłacona w terminie wynikającym z umowy (wskazanym w harmonogramie spłaty pożyczki lub w tabeli), stanowi od dnia następnego zadłużenie przeterminowane. Od kwoty kapitałowej części zaległej raty, od kwoty zaległej opłaty operacyjnej, jak również innej należności Cross, Cross nalicza od tego dnia odsetki karne według zmiennej stopy procentowej, odpowiadającej czterokrotności wysokości stopy bazowej NBP. (§ 9 ust. 1 umowy).

(dowód: umowa pożyczki z dnia 30.11.2015 roku k. 20 - 22, tabela opłat i prowizji Cross k. 23, harmonogram spłat k. 24, formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego k. 25 - 29, formularz oświadczenia odstąpienia od umowy k. 30)

Z. B. podpisał dyspozycję uruchomienia pożyczki nr (...).

(dowód: dyspozycja uruchomienia pożyczki k. 31)

W dniu 26.11.2014 roku została zawarta pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z s siedzibą w G. (zwaną dalej Cross L.) a E. C. Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym z siedzibą w G. (zwanym dalej funduszem) umowa sprzedaży wierzytelności przyszłych w ramach procesu sekurytyzacji, na mocy której Cross L. sprzedał funduszowi wszystkie przyszłe wierzytelności powstałe w okresie jej obowiązywania, zaś fundusz kupuje te wierzytelności za cenę sprzedaży wskazaną w §6. (§ 3 umowy).

Umowa została zawarta a czas nieokreślony. (par. 10 ust. 1 umowy).

Na liście wierzytelności nr 578 z dnia 30.11.2015 roku sporządzonej na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności przyszłych pod pozycją nr 54 wpisana jest umowa pożyczki nr (...) zawarta przez pozwanego.

(dowód: umowa sprzedaży z dnia 26.11.2014 roku k. 35 - 36, lista wierzytelności k. 37)

Pismem z dnia 24.08.2016 roku E. C. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wypowiedział Z. B. umowę pożyczki nr (...) podając jako przyczynę wypowiedzenia zaleganie ze spłatą 2 pełnych rat.

Wypowiedzenie umowy pożyczki zostało odebrane przez pozwanego w dniu 29.08.2016 roku.

(dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki k. 38, potwierdzenie odbioru k. 39 - 40)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W dacie wniesienia pozwu obowiązywały przepisy elektronicznego postępowania upominawczego, na mocy których sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez pozwanego nie wymagał uzupełnienia braków formalnych. Sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym.

W sprawie sporne było to czy pozwany zawarł umowę pożyczki. Ciężar wykazania zawarcia przez pozwanego umowy pożyczki spoczywał na powodzie, zgodnie z przepisem art. 6 k.c. Powód temu obowiązkowi sprostał.

Fakt zawarcia przez pozwanego umowy pożyczki powód wykazał składając do akt sprawy umowę pożyczki nr (...). Ponadto powód wykazał, że doszło do przelewu wierzytelności przysługującej pożyczkodawcy na mocy tej umowy pożyczki. Fakt ten został wykazany dowodem z dokumentu - umową sprzedaży wierzytelności przyszłych oraz listą wierzytelności nr 578. Żadne inne zarzuty przez stronę pozwaną nie zostały podniesione w sprawie.

Na mocy przepisu art. 509 § 1 i 2 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W świetle prawa polskiego przyjmuje się, co do zasady, dopuszczalność cesji wierzytelności przyszłych, tj. takich, które w chwili ich przeniesienia nie istnieją, a mają powstać w przyszłości. (tak SSN Helena Ciepła, komentarz do art. 509 Kodeksu cywilnego, lex).

Jak stanowi przepis art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Nadmienić jedynie należy, że w dacie zawarcia przez pozwanego umowy pożyczki nie obowiązywał przepis art. 36 „a”” ustawy z dnia 12.05.2011 roku o kredycie konsumenckim.

Wobec powyższego sąd na podstawie przepisu art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 509 § 1 i 2 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.292,17 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego rocznie od dnia 31.01.2017 roku do dnia zapłaty, jednak nie wyższymi od odsetek maksymalnych za opóźnienie, o czym orzekł w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Powód wygrał sprawę w całości. Koszty procesu poniesione przez powoda wyniosły 630,30 zł, w tym tytułem opłaty od pozwu 30,00 zł, opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności 0,30 zł, wynagrodzenia należnego radcy prawnego, o którego zasądzenie wniósł fachowy pełnomocnik, tj. 600,00 zł (§ 2 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych przewiduje stawkę 900,00 zł).

Wobec powyższego sąd na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym orzekł w punkcie drugim sentencji wyroku.