Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca Sędzia Sądu Rejonowego Barbara Babińska

Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jolanta Ronisz-Borkowska

przy udziale Prokuratora Rejonowego Tomasza Klukowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2017roku sprawy z oskarżenia publicznego

przeciwko Ł. K. s. A. i A. z domu M., ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że w dniu 11 maja 2017 roku w C. używając przemocy polegającej na uderzeniu trzymaną w ręce kostką polbrukową w głowę K. C. (1) doprowadził ją do stanu bezbronności i zabrał jej w celu przywłaszczenia torbę z artykułami spożywczymi oraz portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 35 zł

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k.

1.  Ł. K. uznaje za winnego tego, że w dniu 11 maja 2017 roku w C. używając przemocy polegającej na uderzeniu trzymaną w ręce kostką polbrukową w głowę K. C. (1) doprowadził ją do stanu bezbronności i zabrał jej w celu przywłaszczenia torbę wraz dwoma winami o wartości 10 złotych to jest przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. i za to na mocy art. 280 § 1 k.k. oraz art. 34 § 1, § 1a pkt 1 i § 2 k.k. oraz art. 35 § 1 k.k. przy zast. art. 37b k.k. skazuje go na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 2 (dwa) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne,

2.  na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności zalicza mu okres tymczasowego aresztowania od dnia 11 maja 2017 roku godz. 22.10 do dnia 4 sierpnia 2017 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

3.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. S. Kancelaria Adwokacka w P. kwotę 504 zł (pięćset cztery) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata oskarżonemu z urzędu,

4.  na mocy art. 626 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego w całości od kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

/-/Barbara Babińska

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt II K 162)17

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2017 roku około godziny 21:15 pokrzywdzona – K. C. (1) lat 64 wracała z miasta do domu. Będąc na ulicy (...) w C. została uderzona w tył głowy kostką polbrukową w wyniku czego upadła na ziemię, po czym odwróciła się i w osobie napastnika rozpoznała znanego jej osobiście oskarżonego Ł. K., który jest jej siostrzeńcem. Gdy leżała na ziemi oskarżony wyrwał jej torebkę koloru brązowego, w której znajdowały się dwa wina o wartości 10 zł, a następnie biegiem oddalił się z miejsca zdarzenia.

Będąc na ulicy (...) w C. oskarżony wyjął z tej torebki dwa wina, po czym torebkę wyrzucił pod płot położonej przy tej ulicy posesji.

Oskarżony w dniu zdarzenia od rana spożywał alkohol. Przeprowadzone po jego zatrzymaniu badanie o godz. 22:11 wykazało 1,21 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W wyniku zdarzenia pokrzywdzona doznała stłuczenia powłok głowy w okolicy potylicznej oraz niewielkiej rany na ręce prawej między drugim a trzecim palcem, które to obrażenia spowodowały rozstrój jej zdrowia na czas trwający nie dłużej niż 7 dni.

Przeprowadzone badanie pokrzywdzonej w dniu 11 maja 2017 roku o godz. 23:18 wykazało u niej 0,53 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Po wskazaniu przez oskarżonego policjantom miejsca wyrzucenia torebki, po jej zabezpieczaniu, została ona zwrócona pokrzywdzonej.

Na miejscu zdarzenia policjanci w trakcie oględzin ujawnili kostkę polbrukową oraz złamaną laskę drewnianą należącą do pokrzywdzonej. Laska ta uległa uszkodzeniu przy upadku pokrzywdzonej po zadanym jej uderzeniu przez oskarżonego.

Oskarżony Ł. K. był karany sądownie (k.70-71). Jest kawalerem, na utrzymaniu ma 6-letnią córkę K., na której utrzymanie łożył dobrowolnie przeciętnie kwotę 600-700 zł miesięcznie, bowiem przed aresztowaniem pracował „na czarno” w Zakładzie (...) w N. osiągając wynagrodzenie 1200-1300 zł miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku, ma wykształcenie podstawowe i ukończył kurs dekarz-blacharz. Jest zdrowy i nie leczył się psychiatrycznie.(k.170)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień oskarżonego k. 170v., 37-37v.,30-30v.,27-27v., zeznań świadków: K. C. (2) k. 8-9v, K. C. (1) k. 11v-12, J. R. k. 45-47, 68-69, notatki urzędowej k. 1, protokołu zatrzymania k.2-2v, karty zatrzymania k. 4, protokołów badania k. 5-6v, protokołów oględzin k. 15-20, 49-64, opinii sądowo-lekarskiej k. 80-82, dane osobopoznawczych i o karalności oskarżonego k. 40-42, 70-71v, oraz pozostałego ujawnionego w sprawie materiału dowodowego.

Oskarżony Ł. K. zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił zgodnie z ustalonym stanem faktycznym. Zaznaczyć należy, iż od początku konsekwentnie wyjaśniał, iż w zabranej pokrzywdzonej torebce znajdowały się jedynie dwa wina. (wyjaśnienia oskarżonego k. 170v., 37-37v.,30-30v.,27-27v.)

Sąd zważył, co następuje

Zdaniem sądu w świetle zebranego w sprawie materiału dowodnego wina jak i sprawstwo oskarżonego Ł. K. w zakresie przyjętym przez Sąd w wyroku nie budzi wątpliwości.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i jego wyjaśnienia jako znajdujące potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, w ocenie Sądu nie budzą żadnych wątpliwości i zasługują na przymiot wiarygodności.

Przyznanie się bowiem oskarżonego potwierdzają zeznania przesłuchanych w sprawie świadków, w tym policjanta J. R., który potwierdził fakt odnalezienia torebki pokrzywdzonej w miejscu wskazanym przez oskarżonego, a w szczególności pokrzywdzonej K. C. (1) zarówno co do przebiegu przedmiotowego zdarzenia jak i rzeczy, które zostały jej skradzione. Na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2017 roku pokrzywdzona bowiem potwierdziła, iż w skradzionej jej torebce znajdowały się tylko dwa wina o wartości 10 zł. Składając zaś zeznania w dniu 12 maja 2017 roku, że w torebce tej znajdował się portfel z pieniędzmi w kwocie 35 zł pomyliła się, gdyż zapomniała, że włożyła go do kieszeni w kurtce.

Na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2017 roku oskarżony Ł. K. wyjaśnił, że chciałby dobrowolnie poddać karze. W jego imieniu obrońca wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postepowania dowodowego i na podstawie art. 37b k.k. wymierzenie oskarżonemu kary mieszanej - 6 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat kary ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Pokrzywdzona K. C. (1) wyraziła zgodę na powyższą karę. Nadto podała, że wybaczyła oskarżonemu, nie domaga się żadnego zadośćuczynienia ani też obowiązku naprawienia szkody oraz, że oskarżony przeprosił ją listownie za swoje zachowanie.

Również prokurator nie sprzeciwił się wnioskowi o skazanie oskarżonego zarówno co do rodzaju jak i wysokości kary, a w mowie końcowej zmodyfikował opis czynu zarzuconego oskarżonemu wnosząc o wyeliminowanie z niego zaboru portfela z pieniędzmi w kwocie 35 złotych, a w to miejscu przyjęcie zaboru torebki z dwoma winami o wartości 10 złotych.

Sąd na podstawie art. 387 § 2 k.p.k. uwzględnił wniosek oskarżonego o wydanie wobec niego wyroku skazującego, albowiem okoliczności czynu i wina nie budziły wątpliwości, a pokrzywdzona i prokurator wyrazili na to zgodę, zaś cele postępowania zostaną osiągnięte, pomimo nie przeprowadzenia rozprawy w całości.

Odnośnie winy oskarżonego to zdaniem Sądu nie budzi ona również wątpliwości w zakresie przypisanego mu czynu. Oskarżony jest osobą pełnoletnią i poczytalną, a nadto znajdował się w sytuacji, w której bezprawność jego czynu była rozpoznawalna i nie zachodzą po jego stronie żadne okoliczności, które tę możliwość by wyłączały.

Dokonując kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu Sąd miał na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności treść wyjaśnień oskarżonego oraz zeznania powołanych wyżej świadków.

W złożonych wyjaśnieniach oskarżony przyznał, iż widział będąc za drzewem, że ktoś idzie, podniósł z ziemi kostkę brukową, po czym uderzył nią w tył głowy pokrzywdzoną, a następnie, gdy ta leżała na ziemi chwycił za jej torebkę i uciekł.

Z powyższego wynika zatem, iż zachowanie oskarżonego polegało na dokonaniu kradzieży po zastosowaniu przemocy wobec pokrzywdzonej mającej 64 lata, a która po upadku na ziemię w wyniku uderzenia w tył głowy kostką polbrukową była bezbronna.

W świetle powyższego Sąd uznał, że Ł. K. swoim zachowaniem w dniu 11 maja 2017 roku w C. wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. przez to, że używając przemocy polegającej na uderzeniu trzymaną w ręce kostką polbrukową w głowę K. C. (1) doprowadził ją do stanu bezbronności i zabrał jej w celu przywłaszczenia torbę wraz dwoma winami o wartości 10 złotych i za to na mocy z art. 280 § 1 k.k. oraz art. 34 § 1, § 1a pkt 1 i § 2 k.k. oraz art. 35 § 1 k.k. przy zast. art. 37b k.k. skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania 30 godzin w stosunku miesięcznym nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne.

Na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na mocy art. 63 § 1 k.k. zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od dnia 11 maja 2017 roku godz. 22.10 do dnia 4 sierpnia 2017 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

Ponadto Sąd na mocy § 2 pkt 1, § 4 ust. 1 i 3 oraz § 17 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016, poz. 1714 zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. S. Kancelaria Adwokacka w P. kwotę 504 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata oskarżonemu z urzędu.

Przystępując do wymiaru kary Sąd bardzo dokładnie rozważył dyrektywy wynikające z art. 53 k.k., a przede wszystkim baczył by jej dolegliwość nie przekroczyła stopnia winy oskarżonego, a także stopnia społecznej szkodliwości czynu przez niego popełnionego.

Uwzględniając priorytetową rolę współmierności kary do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu Sąd uznał, że w omawianym przypadku jest on duży. Czyn oskarżonego godził, bowiem w dobra prawem chronione, jakim są cudze mienie oraz życie i zdrowie człowieka, zaś w sferze podmiotowej znamionował się umyślnością. Przy wymiarze kary Sąd również miał na uwadze ustalony w stanie faktycznym sposób i okoliczności popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu.

Orzekając o karze Sąd uwzględnił również uprzednią karalność oskarżonego, a z okoliczności łagodzących przyznanie się jego do popełnienia tego przestępstwa oraz okazaną skruchę, co świadczy bowiem o refleksji sprawcy co do naganności popełnionego czynu, a także okoliczność, że przeprosił on pokrzywdzoną.

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary miała również postawa pokrzywdzonej, która oświadczyła, iż wybaczyła oskarżonemu jego zachowanie, a także rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnionego na jej osobie przestępstwa, w tym doznanie przez nią obrażeń, które spowodowały rozstrój jej zdrowia na czas trwający nie dłużej niż 7 dni.

W świetle powyższego zdaniem Sądu należy zasadnie przypuszczać, iż orzeczona wobec Ł. K. kumulatywna kara 6 miesięcy pozbawienia wolności i kara 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania 30 godzin w stosunku miesięcznym nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, która zdaniem Sądu wzmocni dolegliwość reakcji prawnokarnej, jest wystarczająca dla osiągnięcia wobec niego celów kary w zakresie jej wychowawczego oddziaływania, aby zapobiec popełnieniu przez niego przestępstw w przyszłości. Mając zatem powyższe na uwadze Sąd uznał, że wymierzona oskarżonemu kara jest współmierna do stopnia jego zawinienia i ze względu na konieczność realizacji celów kary spełni również swe zadanie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Uwzględniając zaś opisaną w stanie faktycznym sytuację rodzinną i majątkową oskarżonego, Sąd na mocy art. 626 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go w całości od kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

(-) Barbara Babińska

na oryginale właściwy podpis