Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – Marta Kornacka

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r., na rozprawie

sprawy P. K.

urodzonego (...) w R.

syna I. i J. z d. B.

oskarżonego o to, że: I w dniu 9 września 2017 r. w m. T. nie zatrzymał niezwłocznie motoroweru m-ki D. o nr rej. (...) i kontynuował tym pojazdem jazdę do m. W., a następnie ulicami (...) pomimo wydania polecenia zatrzymani przez funkcjonariuszy Ruchu Drogowego KPP W. przy użyciu latarki czerwonym światłem, a następnie sygnałów dźwiękowych i świetlnych pojazdu służbowego m-ki I. o nr rej. (...)

tj. o czyn z art.178b kk

II w dniu 9 września 2017 r. o godz. 21.05 na trasie T. –W. na drodze nr (...) kierował motorowerem m-ki D. o nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 1,19 i 1,17 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  Oskarżonego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

a)  w zakresie czynu z pkt I na podstawie art. 178b kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych, przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30,00 (trzydzieści) złotych;

b)  w zakresie czynu z pkt II na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 70 (siedemdziesiąt) stawek dziennych, przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30,00 (trzydzieści) złotych.

2.  Na podstawie art. 85§1 i 2kk, art. 85akk, art. 86§1 i §2kk orzeka wobec oskarżonego karę łączną grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30,00 (trzydzieści) złotych.

3.  Na podstawie art. 42§1a pkt 1 kk w zakresie czynu opisanego w punkcie I a/o orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwa) lat.

4.  Na podstawie art. 42§2 kk w zakresie czynu opisanego w punkcie II a/o orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (cztery) lat.

5.  Na podstawie art. 85§1 i 2kk, art. 85akk, art. 90§2kk orzeka wobec oskarżonego łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (cztery) lat.

6.  Na podstawie art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000,00 (pięć tysięcy) złotych.

7.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt VK 181/17

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2017r patrol policji w składzie – (...) i Z. M. pełnił służbę w patrolu zmotoryzowanym, radiowozem nieoznakowanym na terenie powiatu (...). Około godziny 21.00 policjanci w patrolu statycznym pełnili służbę w miejscowości T., mieli na sobie kamizelki odblaskowe z napisem - Policja. Do radiowozu podjechał kierowca informując, iż wyprzedzał przed chwilą motocyklistę, który wykonywał różne manewry, a jedzie w ich kierunku. A. O. widząc nadjeżdżający całą szerokością jezdni motocykl, za pomocą latarki z czerwoną nakładką, wydał polecenie do zatrzymania pojazdu. Kierujący motocyklem zignorował to polecenie i pojechał dalej. Policjanci poinformowali dyżurnego i udali się w pościg za kierowcą. W radiowozie włączono sygnały dźwiękowe i świetlne, ale motocyklista nie reagował. Policjanci dojechali do W. goniąc kierowcę. Przejechali ulicami – J., Z.przy kościele św. P. i P., a następnie skręcili w ul. (...), kierowca jechał cały czas prosto. Motocyklista wjechał na chodnik i uderzył w barierki przy chodniku. Zablokowała mu się ręka i policjanci mogli go zatrzymać, uniemożliwić dalszą jazdę. Cały pościg trwał około 10 minut, a w tym czasie policjanci pokonali odległość około 10 km. Kierowcą był P. K., prowadził motocykl marki D. o nr rejestracyjnym (...). Policjanci od razu wyczuli od kierowcy woń alkoholu, poddali go badaniu na stan trzeźwości – wynik godz. 21.50 – 1,19 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, godz. 21.52 – 1,17 mg/l.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: notatki urzędowej k. 1, 2, protokołu badania stanu trzeźwości k. 3, 4, zeznań świadka Z. M. k. 45v, a także wyjaśnień oskarżonego k. 45.

Oskarżony P. K. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wyjaśnił, że tego dnia wypił u kolegi 6 piw i zdecydował się wracać do domu – miejscowości B.. Widział, że zatrzymuje go patrol policji do kontroli, ale postanowił się nie zatrzymywać i pojechał dalej. Przyznał, że widział sygnały świetlne i słyszał sygnały dźwiękowe, ale na nie nie reagował. Nie kwestionował swojego sprawstwa i winy. Świadek – Z. M. przedstawił okoliczności w jakich doszło do zatrzymania oskarżonego oraz jakie czynności podejmowali policjanci.

Sąd dał wiarę tym dowodom, ponieważ są one spójną relacją, wzajemnie się uzupełniają, a oskarżony nie kwestionował przebiegu zdarzenia i zatrzymania.

Stan faktyczny w powyższej sprawie nie budzi żadnych wątpliwości i jest bezsporny.

Odpowiedzialności karnej za czyn z art. 178b kk podlega ten, kto pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę. Przepis ten został dodany do kodeksu karnego z dniem 1.06.2017r. Z zeznań świadka oraz wyjaśnień oskarżonego jednoznacznie wynika, że P. K. widział polecenie policjanta do zatrzymania pojazdu, później obserwował sygnały świetlne jak również słyszał sygnały dźwiękowe, a mimo to kontynuował jazdę motocyklem przez kolejne 10 minut.

Odpowiedzialności karnej za popełnienie przestępstwa kwalifikowanego z art.178a§1kk podlega ten m. in., kto znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym. Z treści art. 115§16 pkt 2kk wynika, że stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,25 mg/l. Z protokołu użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego wynika, że oskarżony miał zawartość alkoholu we krwi o godzinie 21.50 – 1,19 mg/l, zaś o godzinie 21.52 – 1,17 mg/l. Będąc w tym stanie nietrzeźwości prowadził motocykl jadąc do domu na trasie do T., a później na terenie miasta W..

Zdaniem Sądu oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Niewątpliwie oskarżony zdawał sobie sprawę z tego, iż pił alkohol i jest pod jego wpływem. Sądząc po zawartości alkoholu we krwi nie były to ilości małe wcześniej spożytego alkoholu. Pomimo tego zdecydował się na jazdę motocyklem, która dla niego samego mogła skończyć się tragicznie. Przecież powodem jego zatrzymania był sygnalizowany przez innego kierowcę – jego niebezpieczny sposób jazdy. Zapewne oskarżony liczył na to, że uniknie odpowiedzialności, nie zostanie zatrzymany, dlatego uciekał przez patrolem policji. Oskarżony nie zważał na ewentualne skutki i konsekwencje swego zachowania dla pozostałych uczestników ruchu drogowego, jak również pieszych. Przecież w końcu został zatrzymany na chodniku, sam doznał obrażeń ciała – otarć i rozcięć skór na dłoniach i kolanach.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynów. Zauważyć należy, że oskarżony naruszył podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu – art. 45 ust. pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym – która zabrania prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwym. Oskarżony stanowił realne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu drogowego, pieszych, a do tego jeszcze chcąc uniknąć kontroli drogowej – uciekał przez policją.

Orzekając wobec oskarżonego kary jednostkowe grzywny za czyn z art. 178b kk w wymiarze 50 stawek przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki równa jest kwocie 30 złotych oraz za czyn z art. 178a§1kk w wymiarze 70 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki równa jest kwocie 30 złotych Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości, rodzaj winy a także to, że oskarżony winien wyciągnąć wnioski na przyszłość ze swojego zachowania. Oskarżony nie był dotychczas karany, więc orzekanie wobec niego kary pozbawienia wolności byłoby nadmiernie surowe, zaś kary ograniczenia wolności, kolidowałoby z jego obowiązkami zawodowymi. Wymiar kary łącznej grzywny nie jest niski, ale jednocześnie nie nadmierny i wygórowany. Kara jest dolegliwa, ale nie można pozostać w oderwaniu od okoliczności i miejsca popełniania przestępstwa, sposobu zachowania sprawcy, jego wyjątkowej nieodpowiedzialności. Kara łączną grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 30zł, jest karą realnie odczuwalną prze oskarżonego, dotkliwą ale nie razi nadmierną surowością.

Oczywiście zgodnie z art. 42 kk w wypadku obu przestępstw Sąd miał obowiązek orzec środki karne zakazu prowadzenia pojazdów wszelkich mechanicznych, przy czym za czyn z art. 178b kk Sąd wymierzył 2 lata zakazu, zaś za czyn z art. 178a§1kk – 4 lata zakazu. Sąd orzekł łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, tak aby oskarżony został wyeliminowany jako potencjalny kierowca z ruchu drogowego i nie stwarzał zagrożenia dla innych uczestników.

Zgodnie z art. 43a §2 kk Sąd skazując za czyn z art. 178a§1kk ma obowiązek orzec świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonych oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5 tys. zł.

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania albowiem jego sytuacja materialna nie pozwala na ich uiszczenie.