Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

protokolant: sekretarz sądowy Monika Suwalska

przy udziale przedstawicielki oskarżyciela publicznego (...) Urzędu Skarbowego w W. A. K.

po rozpoznaniu dnia 13 września 2017 r.

sprawy M. W. syna M. i M. ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwa z art. 77 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i art. 9 § 3 kks, art. 57 §1 k.k.s. w zw. z art. 9 §3 k.k.s.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 9 września 2016 r. sygn. akt VIII K 157/16

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w tym od opłaty, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

VI Ka 7/17

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 września 2016 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie oskarżonego M. L. K. W. w sprawie VIII K 157/16 uznał winnym popełnienia obu zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów z art. 77§2 kks w zw. z art. 6§2 kks i art. 9§3 kks i art. 57§1 kks w zw. z art. 9§3 kks i za to za czyn pierwszy na podstawie art.77§2 kks w zw. z art. 6§2 kks i art. 9§3 kks skazał go na karę 70 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 60 złotych, zaś za czyn drugi będący wykroczeniem skarbowym na podstawie art.57§1 kks w zw. z art. 9§3 kks wymierzył mu karę grzywny w kwocie 4000 zł.; zasądził od M. W. 820 zł. Tytułem opłaty na rzecz Skarbu Państwa, zwalniając go z kosztów sądowych w pozostałym zakresie.

Wyrok ten w oparciu o art.425§1 i 2 kpk. oraz art.444§1 kpk. zaskarżył w całości na korzyść oskarżonego jego obrońca.

Na podstawie art. 427§2 kpk. i art.438 pkt.2 i 3 kpk. zarzucił wyrokowi:

1.  Rażącą i mającą wpływ na treść wyroku obrazę przepisów postępowania, a mianowicie art.443 kpk. w zw. z art. 442§3 kpk. w zw. z art.433§1 kpk. w zw. z art.434§1 pkt.1 kpk. i art. 436 kpk. poprzez zastosowanie się do wskazania Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie zawartego w wyroku z dnia 24 lutego 2016 r. wydanego w sprawie o sygn.. VI Ka 1402/15 nakazującego odczytanie wyjaśnień oskarżonego M. W. z postępowania przygotowawczego i sądowego, które to wyjaśnienia nie zostały ujawnione w toku postępowania sądowego, w sytuacji, gdy wniesiono apelację jedynie na korzyść oskarżonego, co stanowiło naruszenie zakazu reformationis in peius i w konsekwencji stało się podstawą wydania wyroku skazującego.

2.  2. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, który miał wpływ na treść tego orzeczenia a wyrażający się w pominięciu szeregu okoliczność występujących w tej sprawie w szczególności istnienia zarządu wieloosobowego w spółce (...) Sp. z.o.o. w okresie od 19 sierpnia 2010 r. do 10 listopada 2011 r. oraz braku ustaleń , co do strony podmiotowej czynu określonego w art. 57§1 kks.

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy M. W. nie jest zasadna i przez to nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd rejonowy w sposób prawidłowy zebrał i przeprowadził wszelkie dostępne mu w tej sprawie dowody. Oceny ich dokonał nie wychodząc poza ramy art.7 jak też i 5§2 kpk. Na podstawie zaś tak ocenionych dowodów trafnie zrekonstruował stan faktyczny.

W pierwszym rzędzie odnieść się należy do zarzutu naruszenia zasady reformationis in peius jak to sformułował skarżący w swej apelacji.

Otóż wskazać trzeba, iż zasadę tą stanowi art. 443 kpk. Przepisu tego autor apelacji nie wskazuje w podstawie prawnej zarzutu, a należy przypuszczać z dużą dozą pewności, że gdyby zapoznał się z jego treścią, to oczywistym była by konkluzja, iż w tej sprawie nie doszło do naruszenia zasady reformationis in peius, albowiem dotyczy ona ponownego bardziej niekorzystnego rozstrzygnięcia jak poprzednie uchylone na skutek środka odwoławczego wniesionego na korzyść, a taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie miała miejsca.

Przechodząc do drugiego z zarzutów , a mianowicie błędu w ustaleniach faktycznych polegającego zdaniem skarżącego na nie wzięciu przez sąd orzekający pod uwagę faktu istnienia wieloosobowego zarządu w spółce (...) sp. z.o.o.

Jest to zarzut równie niezasadny. Sąd rejonowy jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wziął pod uwagę, iż do dnia 10 listopada 2011 roku zarząd spółki miał charakter wieloosobowy, pomijając już fakt, iż pozostali członkowie zarządu zrezygnowali ze swoich funkcji nieco wcześniej a mianowicie w lipcu i sierpniu 2011 r. Niemniej Sąd rejonowy słusznie wskazał, iż zgodnie z przepisami Ordynacji Podatkowej może dojść do wyznaczenia członka zarządu odpowiedzialnego w wieloosobowym zarządzie, który odpowiada za sprawy finansowe, co jednak w przedmiotowej spółce nie miało miejsca. W takiej sytuacji każdy członek zarządu, ponosił odpowiedzialność karno skarbową na równi z innymi. Inaczej mówiąc fakt istnienia wieloosobowego zarządu nie ekskulpował w żaden sposób M. W. od odpowiedzialności. Taka okoliczność może ewentualnie mieć wpływ na wymiar kary nie zaś na samą odpowiedzialność, co do zasady. Dodać tylko należy, iż zarzuty przedstawione M. W. nie kończyły się na 10 listopada 2011 r., od kiedy pełnił już jednoosobowy zarząd.

Reasumując tak skonstruowane i uargumentowane zarzuty apelacji nie mogły w żaden sposób spowodować ani uchylenia ani też zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez autora apelacji.

Orzeczone wobec M. W. kary grzywny nie są rażąco niewspółmiernie surowe w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.624§1 kpk.