Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Płaczek

Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 24 maja 2013 roku nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje A. K. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 1 kwietnia 2013 roku do 30 kwietnia 2015 roku.

Sygn. akt IV U 1299/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 4 listopada 2013 r.

Decyzją z dnia 24.05.2013 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. , na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), przyznał A. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r.

W odwołaniu od tej decyzji A. K. domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, że od 2005 r. choruje na raka, a stan jej zdrowia, zwłaszcza psychicznego, znacznie się pogorszył. Jak wskazała, pozostaje w stałym leczeniu onkologicznym i psychiatrycznym, a istniejące schorzenia uniemożliwiają jej podjęcie jakiejkolwiek pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, że odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że A. K., urodzona (...), ukończyła liceum zawodowe o specjalności magazynier- sprzedawca. Pracowała jako sprzedawca i sprzedawca- zaopatrzeniowiec. Od 09.09.2005 r. do 31.03.2013 r. ubezpieczona pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

W dniu 27.03.2013 r. wystąpiła zaś do organu rentowego z wnioskiem o ponowne przyznanie jej prawa do tego świadczenia.

W orzeczeniu z dnia 12.04.2013 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawczyni jest osobą częściowo niezdolną do pracy na okres od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r. Na skutek sprzeciwu, sprawa skierowana została do komisji lekarskiej ZUS, która w orzeczeniu z dnia 20.05.2013 r. podtrzymała stanowisko wyrażone przez lekarza orzecznika.

Na tej podstawie, decyzją z dnia 24.05.2013 r. ZUS Oddział w T. przyznał A. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r.

(okoliczności bezsporne)

Sąd ustalił ponadto następujący stan faktyczny sprawy:

U odwołującej zdiagnozowano:

-

nasilone zaburzenia depresyjno- lękowe wywołane sytuacyjnie.

Odwołująca jest całkowicie niezdolna do pracy od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r.

U opiniowanej, borykającej się z problemem alkoholowym najpierw ojca, obecnie męża, wykryto raka gruczołowo- torbielowatego zatoki szczękowej prawej i prawego przewodu nosowego, obecnie stan po leczeniu operacyjnym nieradykalnym w 2005 r. (zaznaczona deformacja prawej strony twarzy). Ubezpieczona znajduje się w znacznie obniżonym nastroju, jest napięta, skoncentrowana na zdrowiu somatycznym swoim i syna, zaabsorbowana klęskami życiowymi. Żyje w przewlekłym stresie związanym z ryzykiem wznowy raka. Stan przewlekłego zaburzenia stresowego, jaki ujawnia się w chorobach nowotworowych- jak u odwołującej- wywołuje zmiany immunologiczne, które przyspieszają progresję choroby i zmniejszają szansę na przeżycie.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 27.08.2013 r.- k. 17-18,

Sąd podzielił wnioski wynikające z opinii biegłego psychiatry albowiem opinia ta sporządzona została w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz bardzo szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegły legitymował się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłego diagnoza schorzenia występującego u wnioskodawczyni jest prawidłowa, zaś wnioski wynikające
z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonego badania, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną. Opinia w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazuje stan zdrowia odwołującej
i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzyga kwestię wpływu stwierdzonego u niej schorzenia na zdolność do pracy. Z tych też powodów, Sąd w pełni podzielił wnioski wynikające z opinii sądowo- lekarskiej odnośnie całkowitej okresowej niezdolności badanej do pracy zarobkowej.

Żadna ze stron opinii tej nie kwestionowała.

Uwzględniając powyższe, na podstawie tej właśnie opinii, ocenionej pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 24.05.2013 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub
z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Stosownie do treści art. 57 tej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego psychiatry, odwołująca
z uwagi na nasilone zaburzenia depresyjno- lękowe wywołane sytuacyjnie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r. Odwołująca znajduje się
w znacznie obniżonym nastroju, jest napięta, skoncentrowana na zdrowiu somatycznym swoim i syna, zaabsorbowana klęskami życiowymi. Żyje w przewlekłym stresie związanym
z ryzykiem wznowy raka. Stan przewlekłego zaburzenia stresowego, jaki ujawnia się
w chorobach nowotworowych, wywołuje zaś zmiany immunologiczne, które przyspieszają progresję choroby i zmniejszają szansę na przeżycie. Należy też podkreślić, iż opinia, która była podstawą zasadniczych ustaleń w przedmiotowej sprawie nie była kwestionowana przez organ rentowy w toku postępowania. „ W postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych organ rentowy ma pozycję strony (art. 477 ¹⁰ § 1 kpc), więc powinien przejawiać odpowiednią aktywność dowodową między innymi wobec treści dowodu z opinii biegłych lekarzy sądowych, a w przeciwnym razie ponosi negatywne skutki prawne swej bierności, polegające zwłaszcza na zmianie wydanej decyzji czy oddaleniu wniesionego środka zaskarżenia” (tak. SN w wyroku z dnia 30.03.2000 r. II UKN 444/99 OSNP 2001/17/543).

Skoro więc zaskarżona przez A. K. decyzja ZUS Oddział w T.
nie była zasadna, należało uwzględnić jej odwołanie, przyjmując jako podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia art. 57 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998 r.
o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 01.04.2013 r. do 30.04.2015 r.