Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Doroty Krzyny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 listopada 2017 r., 15 grudnia 2017 r., i 29 stycznia 2018 r.

sprawy

1. G. S.,

syna K. i U. z domu D., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I. w bliżej nieustalonym czasie w okresie od stycznia 2017 roku do 31 maja 2017 roku w miejscowości P., gmina Ś., woj. (...), wspólnie i w porozumieniu z M. M. (1), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru po uprzednim wygięciu blachy w drzwiach garażowych dokonał zaboru w celu przywłaszczenia węży hydraulicznych, dwóch szlifierek kątowych oraz dwóch taczek o łącznej wartości 1450 zł, a nadto w tym samym miejscu i czasie z terenu posesji wspólnie i w porozumieniu z M. M. (1) zabrał w celu przywłaszczenia mienie w postaci: dwóch okien PCV wartości 600 zł, okna balkonowego rozsuwanego wartości 2000 zł, sztachet w ilości 50 m ³ wartości około 2000 zł, bali dębowych w ilości około 4 m ³ wartości 2500 zł, bryczki zabytkowej wartości 4500 zł, czym wyrządził straty o łącznej wartości 14 150 zł na szkodę M. W.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

2. M. M. (1),

syna P. i S. z domu R., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

II. w bliżej nieustalonym czasie w okresie od stycznia 2017 roku do 31 maja 2017 roku w miejscowości P., gmina Ś., woj. (...), wspólnie i w porozumieniu z G. S., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru po uprzednim wygięciu blachy w drzwiach garażowych dokonał zaboru w celu przywłaszczenia węży hydraulicznych, dwóch szlifierek kątowych oraz dwóch taczek o łącznej wartości 1450 zł, a nadto w tym samym miejscu i czasie z terenu posesji wspólnie i w porozumieniu z G. S. zabrał w celu przywłaszczenia mienie w postaci: dwóch okien PCV wartości 600 zł, okna balkonowego rozsuwanego wartości 2000 zł, sztachet w ilości 50 m ³ wartości około 2000 zł, bali dębowych w ilości około 4 m ³ wartości 2500 zł, bryczki zabytkowej wartości 4500 zł, czym wyrządził straty o łącznej wartości 14 150 zł na szkodę M. W., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie II K 160/11 z dnia 21 października 2011 roku Sądu Rejonowego w Szczytnie za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  oskarżonego G. S. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt I i za to z mocy art. 279 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, opierając wymiar kary o art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby,

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego G. S. do przeproszenia pokrzywdzonego M. W. na piśmie w terminie jednego miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu G. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od godz. 13.00 w dniu 31 maja 2017 roku do godz. 17.03 w dniu 1 czerwca 2017 roku,

V.  oskarżonego M. M. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt II i za to z mocy art. 279 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk opierając wymiar kary o art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

VI.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonych G. S. i M. M. (1) obowiązek naprawienia szkody w części poprzez zapłatę solidarnie kwoty 11.500 (jedenaście tysięcy pięćset) zł pokrzywdzonemu M. W.,

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 423 §1a kpk zakres uzasadnienia ograniczono do części wyroku dotyczącej oskarżonego M. M. (1)

Oskarżony M. M. (1) zamieszkuje w P., na posesji oznaczonej numerem (...), wraz z konkubiną A. Z., matką S. M., siostrą K. S. i jej mężem, współoskarżonym G. S.. Sąsiednia nieruchomość, o numerze (...), stanowi własność pokrzywdzonego M. W., przebywającego wraz z rodziną od kwietnia 2016r. na stałe w Szwecji, przyjeżdżającego do P. sporadycznie na okres kilku dni. Pod jego nieobecność pieczę nad nią sprawowała mieszkająca również w P. szwagierka wymienionego, J. P., dysponując kluczem do bramy wjazdowej.

Po powrocie M. W. do S. (...) w styczniu 2017r. M. M. (1) działając wspólnie i w porozumieniu ze swoim szwagrem G. S., zaczął przenosić znajdujące się na sąsiedniej nieruchomości przedmioty należące do pokrzywdzonego na własną posesję. W okresie do 31 maja 2017r., działając w krótkich odstępach czasu, wymienieni zabrali z terenu działki M. W. w celu przywłaszczenia dwa okna PCV o wartości 1600 zł, zamontowane następnie w budynku mieszkalnym, okno balkonowe rozsuwane o wartości 2000 zł, sztachety w ilości 50m ³ o wartości około 2000 zł i bale dębowe w ilości 4 m ³ o wartości 2500 zł, wykorzystane przez nich następnie do wykonania płotu nieogrodzonego uprzedniego terenu posesji nr (...), a także zabytkową bryczkę o wartości 4500 zł. W tym samym okresie, po pokonaniu zabezpieczenia drzwi garażowych poprzez odgięcie blachy, zabrali z wnętrza pomieszczenia węże hydrauliczne, dwie szlifierki kątowe i dwie taczki o łącznej wartości 1450 zł, wartość uszkodzonych drzwi wyniosła 500 zł.

Nowe ogrodzenie posesji oskarżonego, wykonane z desek i siatki leśnej zabranej z działki pokrzywdzonego, a także nowe poszycie altany zwróciło uwagę J. P., która rozpoznała wykorzystane przez M. M. (1) i G. S. materiały, ujawniając zarazem ich brak na nieruchomości szwagra. W trakcie rozmowy z wymienioną oskarżony przyznał się do zaboru drewna i siatki w ramach rozliczenia za pracę w lesie, za którą nie zapłacił mu pokrzywdzony. J. P. zawiadomiła telefonicznie M. W. o powyższych ustaleniach, a następnie o ujawnionej przez nią kradzieży dwóch okien wyciągniętych z budynków gospodarczych, zabytkowej bryczki, a także o oferowaniu na portalu aukcyjnym (...) należących do pokrzywdzonego węży hydraulicznych oraz okna tarasowego.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonych: M. M. (1) na k. 40v do słów „na górze” na k. 41, na k. 126 do słów „razem z kołami”, G. S. na k. 36v do słów „okna PCV”, na k. 128v do słów „należały do mnie”, zeznania świadków: J. P. na k. 120v – 121 i k. 148v, M. W. na k. 4v – 5 i k. 123v do słów „14550 zł”, J. K. na k. 148v - 149)

Po przyjeździe do P. M. W. złożył w dniu 31 maja 2017r. zawiadomienie o dokonaniu kradzieży z jego nieruchomości, podając oskarżonych jako jej sprawców. Tego samego dnia dokonano przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych na posesji zamieszkiwanej przez rodzinę M. M. (1) i G. S., ujawniając następujące przedmioty: stelaż metalowy warsztatowy, metalową kobyłkę na rolkach do stelażu, ośnik z drewnianymi rączkami, cztery sztuki metalowych otwornic, ramię do podnośnika, plastikową skrzynię z zawartością metalowego złomu, przewód ciśnieniowy, uszczelkę pod głowicę w folii, trzy pojedyncze uszczelki pod głowicę, łańcuch do piły o długości 0,9 m, dwa łańcuchy do piły o długości 0,52 m, cztery łańcuchy o długości 0,46 m, osiem łańcuchów o długości 0,76 m, okno PCV w okleinie koloru brązowego, dwa podesty koloru żółtego, dwa urządzenia do sadzenia drzewek, cztery metalowe końcówki motyk przemysłowych, dwie osie od bryczki, pięć lamp, trzy rury PCV o średnicy 160 cm, rurę o średnicy 50 cm, sześć sztuk rynien PCV koloru brązowego, karton z kształtkami do rynien, dwie belki dębowe 14/14 cm, siedem belek 12/11 cm, jedną belkę 12/10 cm, pięć łat, sześć desek świerkowych, cztery baliki sosnowe, klimatyzator z agregatem, skrzydła okienne koloru brązowego. Przedmioty te, rozpoznane przez M. W. jako jego własność, zostały mu oddane za pokwitowaniem, wartość odzyskanego mienia pokrzywdzony oszacował na kwotę 3000 zł. Ustalono także, że dwa okna PCV zamontowano w budynku posesji nr (...), zaś sztachety drewniane w ilości 157 sztuk i siatkę leśną zużyto do wykonania ogrodzenia, rzeczy te oddano na przechowanie matce oskarżonego S. M..

W trakcie oględzin miejsca dokonania kradzieży ujawniono odgięcie blachy drzwiowej w jednym z budynków garażowych na posesji M. W., a także ślady po wymontowanych oknach.

(dowód: zeznania M. W. na k. 30v – 31 i k. 123v od słów „część z tych skradzionych” i k. 152v, protokół przeszukania na k. 7 – 8, protokół zatrzymania rzeczy na k. 9 – 13, protokół oddania na przechowanie rzeczy na k. 14 – 15, protokół oględzin rzeczy na k. 16 – 18v z dokumentacją fotograficzną na k. 47 – 70 i k. 89, protokół oględzin miejsca kradzieży na k. 25 – 26v z dokumentacją fotograficzną na k. 90 – 96, pokwitowanie na k. 32 – 32v).

M. M. (1) był uprzednio karany, wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 21 października 2011r. w sprawie II K 160/11 za czyny z art. 280 § 1 kk, art. 279 § 1 kk i art. 278 § 1 kk na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą odbywał do dnia 21 stycznia 2015r.

(dowód: informacja z Krajowego Rejestru Karnego na k. 105, odpis wyroku na k. 110 – 111)

Oskarżony M. M. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdzając, iż wraz z G. S. dokonał zaboru z posesji M. W. postaci węży hydraulicznych, okna balkonowego i dwóch małych okien PCV, a także kół i osi od bryczki, chowając je następnie w chlewku. Jako powód swojego postępowania podał brak rozliczenia przez pokrzywdzonego z należnego oskarżonym wynagrodzenia z tytułu pracy w należącym do niego zakładzie usług leśnych, szacując, iż wymieniony był mu dłużny około 6000 zł i cały czas zwodził go obietnicami zapłaty. Wykluczył zarazem fakt zaboru drzewa, sztachet, balików, a także taczek i szlifierki kątowej, zaprzeczając dokonaniu włamania do garażu. podał nadto, że M. W. sam wywoził różne przedmioty z budynków zajętych na jego działce przez komornika. (vide wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) na k. 40v – 41, k. 117, k. 126).

Powyższe wyjaśnienia oskarżony podtrzymał na rozprawie głównej, dodając, iż ogrodzenie jego posesji zostało wykonane z desek zakupionych przez G. S. w okresie jego zatrudnienia w stolarni K. C., na co miał posiadać zaświadczenie, a także z nabytej przez szwagra za pośrednictwem Internetu siatki. Wskazał również, że okna skradzione pokrzywdzonemu zostały zainstalowane u współoskarżonego. Wyraził ubolewanie z powodu zaistniałej sytuacji. (vide wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1) na k. 143v).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższe wyjaśnienia M. M. (1) zasługują na wiarę jedynie w części potwierdzającej fakt zaboru mienia w postaci okien, węży hydraulicznych i części zabytkowej bryczki z sąsiedniej posesji należącej do pokrzywdzonego, w pozostałym natomiast zakresie, kwestionującym kradzież innych przedmiotów, w szczególności drzewa i elektronarzędzi, a także zaprzeczającym dokonaniu włamania do jednego z budynków, mogą być potraktowane jedynie jako przyjęta przez oskarżonego linia obrony, sprzeczna z pozostałym materiałem dowodowym.

Podkreślić należy, iż na podzielenie prezentowanej przez wymienionego wersji dotyczącej pochodzenia materiałów, z których wykonano ogrodzenie posesji rodziny M., nie pozwalają zeznania J. K., który – według M. M. (1) – miał być pracodawcą jego szwagra i sprzedać mu sztachety produkowane w jego stolarni. Świadek ten podał bowiem, iż nie zatrudniał i nie zatrudniłby G. S., nadto nie produkuje desek i ich nie sprzedaje (vide zeznania J. K. na k. 148v – 149).

Drewno zużyte do budowy płotu nieruchomości nr 43 w P. oraz znalezione w trakcie przeszukania budynków zamieszkiwanych przez oskarżonego i jego rodzinę (vide protokół przeszukania na k. 7 – 8, protokół zatrzymania rzeczy na k. 9 – 13, protokół oddania na przechowanie rzeczy na k. 14 – 15, protokół oględzin rzeczy na k. 16 – 18v z dokumentacją fotograficzną na k. 47 – 70 i k. 89) zostało ponadto zidentyfikowane przez szwagierkę M. W., J. P. (vide k. 120v – 121 i k. 148v) oraz samego pokrzywdzonego (vide k. 30v – 31, k. 123 i k. 152v). Na uwagę zasługuje także okoliczność podniesiona przez powinowatą pokrzywdzonego, iż M. M. (1) w trakcie rozmowy przyznał, iż drewno, z którego wykonano przedmiotowe ogrodzenie, zostało przez niego zabrane z posesji sąsiada, w ramach rozliczenia za wykonaną i nieopłaconą pracę w lesie. (vide zeznania J. P. na k. 120v i k. 148v).

Jakkolwiek w toku przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez oskarżonych nie udało się odnaleźć przedmiotów wskazywanych przez M. W. jako zabrane z umiejscowionego na jego nieruchomości garażu, po uprzednim odgięciu blachy drzwi wejściowych, w postaci dwóch szlifierek kątowych i dwóch taczek, mieć wszakże na uwadze należy, iż rzeczy te zostały rozpoznane jako własność pokrzywdzonego przez J. P., śledzącą oferty na portalu aukcyjnym (...), towarzyszyła im oferta sprzedaży okna tarasowego, zaboru którego M. M. (1) nie kwestionował (vide k. 40v – 41).

Nie bez znaczenia pozostaje także konsekwentne przyznawanie się oskarżonego – a także współoskarżonego G. S. (vide wyjaśnienia na k. na k. 36v do słów „okna PCV”, na k. 128v do słów „należały do mnie”, k. 152 - 152v) do zaboru należących do pokrzywdzonego węży hydraulicznych, zgodnie z równie kategorycznymi i wewnętrznie spójnymi zeznaniami M. W. (vide k. 4v – 5, k. 30v – 31, k. 123 i k. 152v)– znajdujących się we wnętrzu zamkniętego budynku garażowego, przy czym uszkodzenie drzwi wejściowych obrazuje dokumentacja fotograficzna na k. 90 – 91 oraz zapisy zawarte w protokole oględzin na k. 25 – 26v. W tym kontekście nie sposób uznać za przekonujące twierdzeń oskarżonych, iż nie dokonali oni żadnego włamania i nie zabrali innych niż wskazywane przez nich przedmioty.

Jako sprzeczne z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego przeciętnej dorosłej osoby potraktować należy sugestię M. M. (1), iż to sam pokrzywdzony wywoził mienie z objętych egzekucją komorniczą budynków, nie tłumaczy ona zarówno próby przełamywania zabezpieczeń pomieszczeń, do których M. W. i jego rodzina mieli klucze, jak również przemieszczenia stanowiącego jego własność mienia na posesję sąsiada.

Wątpliwości nasuwa również podnoszona przez obu oskarżonych motywacja ich zachowania, stanowiącego próbę uzyskania należnego im wynagrodzenia, niezależnie bowiem od wykluczenia przez M. W. istnienia jakichkolwiek nierozliczonych zobowiązań wobec wymienionych, nie sposób nie odnotować sprzeczności ich relacji w zakresie wysokości należnych im kwot, od 1500 do 6000 zł i podstawy zobowiązania, wynikającego zdaniem M. M. (1) z tytułu usług leśnych (vide k. 40v – 41), zaś według G. S. – stanowiącego zapłatę za przywiezioną zN. (...)odzież (vide k. 128v – 129).

Reasumując dotychczasowe ustalenia, stwierdzić należy, iż popełnienie przez M. M. (1) zarzucanego mu przestępstwa nie ulega wątpliwości. Działając w krótkich odstępach czasu, w okresie trwającej około pięciu miesięcy, od stycznia 2017r. do 31 maja 2017r., nieobecności M. W. dokonywał wspólnie i w porozumieniu z G. S. zaboru należącego do pokrzywdzonego mienia, znajdującego się na terenie posesji nr (...), w niezabezpieczonych budynkach i w zamkniętym garażu, dostając się go jego wnętrza po uprzednim odgięciu blachy drzwi wejściowych, przenosząc je następnie na własną posesję, wstawiając wymontowane z budynków pokrzywdzonego okna do własnego domu, wykonując z należącego do niego drewna ogrodzenie własnej działki, trzymając część przedmiotów, ujawnionych w trakcie przeszukania, na terenie własnej nieruchomości, a niektóre z nich oferując do sprzedaży. Opisane działanie oskarżonego, realizującego powzięty z góry zamiar, wyrządzające straty na łączną kwotę 14550zł, wyczerpuje tym samym znamiona czynu ciągłego kradzieży i kradzieży z włamaniem, pozostających w kwalifikacji kumulatywnej, z art. 279 § 1 kk i art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk .

Oskarżony dopuścił się powyższego czynu w warunkach recydywy specjalnej zwykłej określonej w art. 64 § 1 kk, przed upływem pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne, albowiem do dnia 21 stycznia 2015r. odbywał karę łączną 3 lat pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 21 października 2011r. w sprawie II K 160/11 za czyny z art. 280 § 1 kk, art. 279 § 1 kk i art. 278 § 1 kk (vide odpis wyroku na k. 110 – 111)

M. M. (1) działał umyślnie, z przemyślanym zamiarem kierunkowym osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem pokrzywdzonego, stopień jego winy ocenić tym samym należy jako wyższy niż nieznaczny.

Jako znaczny potraktować natomiast trzeba stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu występku. Za okoliczności obciążające uznano w szczególności sposób i okoliczności działania M. M. (1), wykorzystującego nieobecność najbliższego sąsiada, wchodzącego na jego posesję jak na własną i przenoszącego należące do niego przedmioty na swoją nieruchomość, wstawiającego wymontowane z budynków M. W. okna do swojego domu i grodzącego podwórku zabranym pokrzywdzonemu drewnem. Na uwadze mieć należy relatywnie wysoką, kilkunastotysięczną wartość skradzionego mienia, znacznie przewyższającą rzekome zobowiązania pokrzywdzonego wobec oskarżonego. Nie sposób również nie odnotować działania M. M. (1) w warunkach powrotu do przestępstwa, po upływie zaledwie dwóch lat od opuszczenia zakładu karnego, co świadczy o lekceważącym stosunku oskarżonego do obowiązujących norm społecznych i prawnych.

Na korzyść oskarżonego przemawia natomiast, zdaniem Sądu, jego częściowe przyznanie się do winy, uwzględniono także fakt odzyskania przez pokrzywdzonego części skradzionego mienia.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, wymierzoną M. M. (1) karę pozbawienia wolności uznać należy za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu występku. Nieznacznie przekraczając dolną granicę ustawowego zagrożenia, wynoszącą jeden rok pozbawienia wolności, pozostając znacznie poniżej górnej, sięgającej 10 lat pozbawienia wolności, zaś przy uwzględnieniu powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk – nawet 15 lat pozbawienia wolności, nie może być potraktowana jako rażąco surowa. Stanowiąc realną dolegliwość, spełnia funkcje prewencji indywidualnej, powstrzymując oskarżonego przed podobnymi zachowaniami w przyszłości, kształtuje nadto społeczną świadomość prawną, przeciwdziałając poczuciu bezkarności sprawców kradzieży na szkodę członków społeczności sąsiedzkiej.

Wysokość wymierzonej kary oraz uprzednia karalność M. M. (1) uniemożliwiają zastosowanie wobec niego warunkowego zawieszenia kary.

Zgodnie z treścią wniosku M. W., kierując się dyspozycją art. 46 § 1 kk, zasądzono od obu działających wspólnie i w porozumieniu sprawców obowiązek naprawienia szkody w formie solidarnej zapłaty kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy wartością poniesionych strat i odzyskanego przez pokrzywdzonego mienia.

M. M. (1) nie posiada stałej pracy, ma na utrzymaniu małoletnią córkę i konkubinę spodziewającą się drugiego dziecka, okoliczności te przemawiały za zwolnieniem wymienionego od kosztów sądowych, na podstawie art. 624 § 1 kpk.