Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2018 r. w S.

odwołania E. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 czerwca 2017 r. Nr (...)

w sprawie E. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje E. L. prawo do renty socjalnej od dnia 01 kwietnia 2017 roku do dnia 31 października 2019 roku.

Sygn. akt IV U 580/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.06.2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił E. L. prawa do renty socjalnej, albowiem Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła u niej całkowitej niezdolności do pracy. W związku z tym ubezpieczona nie spełniła jednego z warunków uzyskania prawa do renty socjalnej wymienionego w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982).

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona E. L., która wnosiła o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu wskazała, iż organ rentowy błędnie ustalił stan faktyczny, co skutkowało niestwierdzeniem całkowitej niezdolności do pracy. W dalszej części uzasadnienia odwołania ubezpieczona argumentowała, że stwierdzona u niej choroba padaczka endogenna, a także brak widzenia w prawym oku, nie pozwalają jej na podjęcie jakiejkolwiek pracy. Ubezpieczona załączyła kartę leczenia szpitalnego z lutego 2017 r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczona E. L., urodzona (...), nabyła uprawnienia do renty socjalnej od dnia 1.01.2006 r. (akta rentowe). Prawo do tego świadczenia było cyklicznie przyznawane, ostatnio do 31.03.2017 r. Przed upływem terminu, na jaki zostało przyznane prawo do renty socjalnej, E. L. złożyła wniosek do ZUS o ponowne przyznanie uprawnień do renty socjalnej. W toku postępowania orzeczniczego, została ona przebadana przez Komisję Lekarską ZUS i w wyniku tego badania rozpoznano u wnioskodawczyni następujące schorzenia: upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim, padaczkę, przebyte zapalenie błony naczyniowej oka prawego i stan po operacji zaćmy oka prawego. Orzeczeniem z dnia 7.06.2017 r., E. L. nie została uznana za całkowicie niezdolną do pracy (k. 72-73 a. l.). Zdaniem Komisji Lekarskiej ZUS, naruszona sprawność nie powoduje utraty do zdolności do jakiejkolwiek pracy. Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji (k. 173 a. r.).

W toku postępowania odwoławczego, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, okulisty, psychiatry i psychologa. Biegli wymienionych specjalności zdiagnozowali u E. L. ślepotę oka prawego, stan po zapaleniu błony naczyniowej oka prawego, stan po operacji zaćmy oka prawego, padaczkę, a także upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim i organiczne zaburzenia osobowości i zachowania (k. 28 a. s.). Biegli stwierdzili, iż opiniowana jest całkowicie niezdolna do pracy, gdyż zarówno padaczka jak i towarzyszące schorzenia oraz upośledzenie umysłowe, powodują, że nie jest ona zdolna do jakiejkolwiek pracy. Biegli wskazali, iż całkowita niezdolność do pracy trwa nadal i orzekli o jej istnieniu do końca października 2019 r. Do opinii tej strony nie zgłaszały zastrzeżeń.

Sąd Okręgowy uznał, że opinia biegłych w sposób obiektywny odzwierciedla stan zdrowia ubezpieczonej. Biegli bowiem szczegółowo opisali charakter poszczególnych schorzeń, ich wpływ na możliwości wykonywania pracy zarobkowej. Nadmienić należy, iż opinia w części psychiatrycznej była poprzedzona badaniem psychologicznym w zakresie sprawności intelektualnej ubezpieczonej. Dlatego też Sąd przyjął, że wnioski wypływające z tej opinii są przekonujące i uznał, że E. L. jest w dalszym ciągu całkowicie niezdolna do pracy do 31.10.2019 r.

W tej sytuacji ubezpieczona spełniła wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do renty socjalnej określone w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie, art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc, orzekł jak w sentencji.