Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. kwotę 7 283,89 złotych ( siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

-

645,50 złotych za okres od dnia 23 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

-

503,81 złotych za okres od dnia 22 września 2016 roku do dnia zapłaty,

-

629,76 złotych za okres od dnia 22 października 2016 roku do dnia zapłaty,

-

385,36 złotych za okres od dnia 22 listopada 2016 roku do dnia zapłaty,

-

5 080,36 złotych za okres od dnia 07 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty,

-

39,10 złotych za okres od dnia 07 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. kwotę 2 067 złotych ( dwa tysiące sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 1141/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 07 kwietnia 2017 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwoty 7 283,89 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 645,50 złotych za okres od dnia 23 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty, 503,81 złotych za okres od dnia 22 września 2016 roku do dnia zapłaty, 629,76 złotych za okres od dnia 22 października 2016 roku do dnia zapłaty, 385,36 złotych za okres od dnia 22 listopada 2016 roku do dnia zapłaty, 5 080,36 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz 39,10 złotych za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 08 sierpnia 2012 roku pozwany zawarł z (...) Spółką Akcyjną Zakładem Pracy (...) z siedzibą w Ż. umowę najmu i serwisu odzieży roboczej numer (...), a następnie na mocy aneksu z dnia 01 października 2014 roku w prawa i obowiązku (...) Spółki Akcyjnej Zakładu Pracy (...) z siedzibą w Ż. wstąpił powód. Pozwany od stycznia 2016 roku zaczął nieregularnie uiszczać należności z tytułu faktur, zaś od sierpnia 2016 roku zaprzestał regulowania jakichkolwiek płatności, w związku z czym powód złożył w dniu 24 października 2016 roku oświadczenie o rozwiązaniu umowy i wezwał pozwanego do uregulowania należności z tytułu zaległych faktur oraz do zapłaty kwoty 5 080,36 złotych stanowiącej należność z tytułu wykupu przedmiotu najmu – odzieży roboczej.

Na dochodzoną niniejszym pozwem kwotę składają się następujące należności: kwota 645,50 złotych tytułem faktury numer (...), kwota 503,81 złotych tytułem faktury numer (...), kwota 629,76 złotych tytułem faktury numer (...), kwota 385,36 złotych tytułem faktury numer (...), kwota 5 080,36 złotych tytułem kosztów wykupu odzieży stanowiącej przedmiot najmu oraz kwota 39,10 złotych tytułem zwrotu odsetek za nieterminowe regulowanie należności.

Nakazem zapłaty z dnia 18 maja 2017 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt VI GNc 1947/17 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że dokonano wykładni umowy łączącej strony w sposób sprzeczny z treścią art. 65 k.c., w szczególności w przedmiocie wysokości umówionej ceny sprzedaży oraz celu umowy. Pozwany podniósł także, że powód nie wykonywał usług zgodnie z zawartą umową, nie dostarczał odzieży w ilości i jakości zgłaszanej przez pozwanego, a także dopuścił się nieterminowego wykonywania usług naprawy odzieży roboczej, o czym był informowany przez pozwanego w czasie prowadzonych rozmów telefonicznych. W tej sytuacji w ocenie pozwanego „cena na fakturach nie jest relatywna do jakości świadczonych usług”.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 sierpnia 2012 roku (...) Spółka Akcyjna Zakład Pracy (...) z siedzibą w Ż. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. umowę numer (...), której przedmiotem było wynajęcie odzieży roboczej, jej czyszczenie i naprawa.

Wydanie odzieży w najem miało następować na podstawie protokołu odbiorczego podpisanego przez obie strony, zaś zasady, na jakich dokonywany był odbiór odzieży do czyszczenia i naprawy oraz jej zwrot klientowi określono w załączniku numer 2 stanowiącym integralną cześć umowy.

Za korzystanie i serwis wynajętych rzeczy, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zobowiązany był do płacenia czynszu najmu w wysokości określonej dla jednego pracownika w załączniku numer 1.

Umowa została zawarta na czas nieokreślony, z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia.

(...) Spółka Akcyjna Zakład Pracy (...) z siedzibą w Ż. mógł zerwać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia m. in. w przypadku trzymiesięcznego zalegania z zapłatą czynszu. Zerwanie umowy powodowało obciążenie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zgodnie z zasadami określonymi w punkcie 17.

Zgodnie bowiem z punktem 17 umowy w chwili zakończenia lub zerwania umowy, wynajęta odzież przechodzi na własność (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. Cena rzeczy wynosić będzie 100% wartości rzeczy nowej tego samego rodzaju przy nabyciu rzeczy w ciągu pierwszego roku eksploatacji, 75% w drugim roku eksploatacji oraz 50% w późniejszych okresach.

umowa wraz z załącznikiem – k. 8, 10, akt, lista odzieży roboczej – załącznik numer 1 do umowy numer (...) – k. 9 akt

W dniu 01 października 2014 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ż. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. oraz (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. aneks do umowy numer (...), na podstawie którego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. przejęła prawa i obowiązki (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ż. wynikające z tej umowy w zakresie wynajęcia odzieży roboczej, jej czyszczenia i naprawy.

aneks – k. 11 akt

W trakcie współpracy stron nie zdarzało się, ażeby odzież dostarczona przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. była niekompletna i niedoprana.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. reprezentowany przez prezesa zarządu kwitował odbiór przekazanej odzieży i w okresie od lipca 2016 roku do października 2016 roku nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń ani co do jakości usług, ani co do ilości zwróconej odzieży.

Oddawana brudna odzież oraz odzież przywożona po jej wyczyszczeniu były przeliczane przez kierowcą Z. E. w obecności pracowników lub właściciela warsztatu.

dowody dostawy – k. 25-29 akt, zeznania świadka Z. E. – protokół rozprawy z dnia 17 stycznia 2018 roku – k. 83-84 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:48-00:12:47)

Z tytułu świadczenia usług czyszczenia odzieży (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. obciążył (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotami:

-

645,50 złotych tytułem faktury numer (...), z terminem płatności do dnia 21 sierpnia 2016 roku,

-

503,81 złotych tytułem faktury numer (...), z terminem płatności do dnia 21 września 2016 roku,

-

629,76 złotych tytułem faktury numer (...), z terminem płatności do dnia 21 października 2016 roku,

-

385,36 złotych tytułem faktury numer (...), z terminem płatności do dnia 21 listopada 2016 roku.

faktury – k. 21-24 akt

Pismem z dnia 24 października 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. rozwiązał umowę z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. z powodu zalegania przez niego z płatnościami za świadczone na jego rzecz usługi. Nadto poinformowano, że stosownie do treści § 17 łączącej strony umowy wszystkie dodatkowe koszty związane z rozwiązaniem umowy zostaną wysłane niezwłocznie po ich wyliczeniu.

rozwiązanie umowy najmu i serwisu odzieży – k. 18 akt

W dniu 24 października 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. obciążył (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. notą odsetkową na kwotę 54,67 złotych, w tym obejmującą odsetki ustawowe za opóźnienie od zaległych zobowiązań ujętych w fakturach numer (...).

nota odsetkowa – k. 33 akt

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. wzywał (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. do zapłaty kwoty dochodzonej w niniejszym postępowaniu, jednakże bezskutecznie.

wezwanie do zapłaty – k. 19, 20 akt

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie, Sąd uwzględnił oświadczenia stron, w zakresie w jakim, nie były one kwestionowane przez drugą stronę.

Sąd oparł się nadto na dowodach z dokumentów załączonych do akt niniejszej sprawy, których autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez strony, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wartości i mocy dowodowej.

Sąd uwzględnił także zeznania świadka Z. E. uznając je za wiarygodne i oparł się na nich w szczególności w zakresie, w jakim świadek wskazywał, że to on jeździł do pozwanego po brudną odzież roboczą i przywoził mu odzież po jej wyczyszczeniu, a także, że ilość odzieży była zawsze przeliczana i nie było reklamacji z tego tytułu ani z powodu np. niewłaściwego wyprania odzieży.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 17 stycznia 2018 roku Sąd pominął dowód z zeznań stron, albowiem mimo prawidłowego wezwania osoby uprawnione do reprezentowania stron nie stawiły się na rozprawę i nie usprawiedliwiły swojej nieobecności.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. dochodził od pozwanego (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zapłaty kwoty 7 283,89 złotych obejmującej należność za wykonane przez niego na rzecz pozwanego usługi najmu i serwisowania odzieży roboczej w kwocie 2 164,43 złotych, należność z tytułu wykupu odzieży w kwocie 5 080,36 złotych oraz należność z tytułu odsetek ustawowych za opóźnienie od nieterminowo regulowanych należności w kwocie 39,10 złotych.

Pozwany natomiast wnosząc o oddalenie powództwa wskazywał, że dokonano wykładni umowy łączącej strony w sposób sprzeczny z treścią art. 65 k.c., w szczególności w przedmiocie wysokości umówionej ceny sprzedaży oraz celu umowy, a także, że powód nie wykonywał usług zgodnie z zawartą umową, nie dostarczał odzieży w ilości i jakości zgłaszanej przez pozwanego, a także dopuścił się nieterminowego wykonywania usług naprawy odzieży roboczej, o czym był informowany przez pozwanego w czasie prowadzonych rozmów telefonicznych. W tej sytuacji w ocenie pozwanego „cena na fakturach nie jest relatywna do jakości świadczonych usług”.

Odnosząc się do zarzutu dokonania wykładni umowy łączącej strony w sposób sprzeczny z treścią art. 65 k.c., w szczególności w przedmiocie wysokości umówionej ceny sprzedaży oraz celu umowy, to w ocenie Sądu nie było wątpliwości, że celem tej umowy było wynajęcie odzieży roboczej, jej czyszczenie i naprawa. Jednocześnie nie było też wątpliwości, że strony w umowie przewidziały, że w przypadku, gdy umowa zostanie rozwiązana przed upływem terminu, na jaki została zawarta, wynajmowana odzież przejdzie na własność pozwanego, za zapłatą ceny określonej w umowie zależnej od okresu eksploatacji tej odzieży. Postanowienia umowy w tym zakresie są jednoznaczne, a zatem nie ma podstaw do dokonywania ich wykładni i to wykładni odmiennej aniżeli wynikającej z literalnego brzmienia postanowień tej umowy.

Wobec pozostałych zarzutów pozwanego wskazać należy, że istota rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie sprowadzała się do ustalenia, czy powód należycie wywiązał się z umowy, a zatem, czy należy mu się w związku z tym wynagrodzenie, następnie należało zaś ocenić zasadność rozwiązania umowy przez powoda z pozwanym oraz wiążące się z tym roszczenie o wykup najmowanej odzieży.

W ocenie Sądu łączącą strony umowę należy zakwalifikować jako umowę o charakterze mieszanym łączącą w sobie umowę najmu oraz umowę o świadczenie usług. Powód bowiem na mocy powyższej umowy zobowiązał się do oddania w używanie odzieży roboczej, świadczył także usługę serwisu tej odzieży.

Odnośnie roszczenia powoda za usługi najmu i serwisowania odzieży roboczej w kwocie 2 164,43 złotych, to wskazać należy, że było ono zasadne. Powód celem wykazania zasadności przedmiotowego roszczenia przedłożył dowody w postaci faktur o numerach: (...), obejmujące skonkretyzowane należności za oddanie w najem odzieży oraz jej serwis wykonane przez powoda na rzecz pozwanego w poszczególnych miesiącach. Pozwany ze swej strony nie kwestionował okoliczności wykonania przez powoda umowy w zakresie stwierdzonym w tych fakturach, w tym nie podnosił, ażeby odesłał te faktury powodowi, kwestionując je. Pozwany kwestionował natomiast jakość wykonywanego serwisu wskazując, że powód nie dostarczał odzieży w ilości i jakości zgłaszanej przez pozwanego, a także dopuścił się nieterminowego wykonywania usług naprawy odzieży roboczej, o czym był informowany przez pozwanego w czasie prowadzonych rozmów telefonicznych. Odnosząc się do powyższego zarzutu wskazać należy, że pozwany w żaden sposób nie wykazał, aby powód nienależycie wywiązał się z umowy w tym zakresie za okres, za który żądał zapłaty. Z zeznań przesłuchanego świadka Z. E. wynikało, że pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. reprezentowany przez prezesa zarządu kwitował odbiór przekazanej odzieży i w okresie od lipca 2016 roku do października 2016 roku nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń ani co do jakości usług, ani co do ilości zwróconej odzieży. Co więcej, oddawana do prania brudna odzież oraz odzież przywożona po jej wyczyszczeniu były przeliczane przez świadka w obecności pracowników lub właściciela warsztatu. Pozwany nie wykazał zatem, aby kwestionował jakość dostarczanej odzieży i wykonywanego serwisu i zgłaszał powodowi w tym zakresie zastrzeżenia w trakcie trwania umowy. Co więcej, jak wynika z materiału dowodowego sprawy pozwany w trakcie trwania umowy odbierał powyższą odzież, przyjmował faktury wystawione przez powoda z tytułu najmu i serwisu odzieży, początkowo regulował także należności z powyższego tytułu. W tych okolicznościach wysuwanie na obecnym etapie postępowania zarzutu dotyczącego złej jakości wynajmowanej odzieży, jak i wykonywanego serwisu należało ocenić jako zachowanie zmierzające do uniknięcia zapłaty przedmiotowej należności.

Odnośnie żądania kwoty w wysokości 39,10 złotych z tytułu odsetek od nieterminowo regulowanych należności, to wskazać należy, że żądanie to było zasadne. Powód celem wykazania powyższego roszczenia powołał się na notę odsetkową numer (...), w której szczegółowo wskazano należności stanowiące podstawę do wyliczenia powyższych odsetek, z podaniem wysokości poszczególnych należności, numery faktur, daty płatności oraz okres naliczania odsetek. Pozwany tymczasem w ogóle nie odniósł się do powyższego roszczenia, jak i przedmiotowego dokumentu. W tych okolicznościach żądanie w tym zakresie należało uznać za uzasadnione.

Bezspornym było w niniejszej sprawie, iż pozwany nie uiścił należności stwierdzonych załączonymi do pozwu fakturami. Stosownie do treści łączącej strony umowy z dnia 08 sierpnia 2012 roku powód mógł rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia m. in. w przypadku trzymiesięcznego zalegania z zapłatą czynszu. Zerwanie umowy powodowało obciążenie pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zgodnie z zasadami określonymi w punkcie 17, zgodnie z którym w chwili zakończenia lub zerwania umowy, wynajęta odzież przechodzi na własność (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. za zapłatą ceny obliczonej według postanowień umowy.

Jak wynika z treści pisma z dnia 24 października 2016 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. rozwiązał umowę z pozwanym z powodu zalegania przez niego z płatnościami za świadczone na jego rzecz usługi. Zważywszy na powyższe podnieść należy, iż powód wykazał, że rozwiązanie przez niego umowy było zgodne z treścią łączącej strony umowy, co z kolei stosownie do dyspozycji punktu 17 tejże umowy rodziło po stronie powoda roszczenie względem pozwanego o wykup najmowanej odzieży. Zgodnie bowiem z punktem 17 umowy w chwili zakończenia lub zerwania umowy, wynajęta odzież przechodzi na własność (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.. Cena rzeczy wynosić będzie 100% wartości rzeczy nowej tego samego rodzaju przy nabyciu rzeczy w ciągu pierwszego roku eksploatacji, 75% w drugim roku eksploatacji oraz 50% w późniejszych okresach.

Na okoliczność wykazania kosztów wykupu odzieży w kwocie 5 080,36 złotych powód przedłożył dokument zatytułowany „Wycena odzieży (...) sp. z o.o.”, który w ocenie Sądu stanowił miarodajny dowód określający wartość najmowanej przez powoda pozwanemu odzieży. Z powyższego dokumentu bowiem wynika w sposób jednoznaczny zarówno tożsamość odzieży przyporządkowanej do konkretnego pracownika pozwanego, numer artykułu i jego nazwa, jak również rozmiar odzieży, ilość dni i tygodni wykorzystywania tej odzieży oraz cena jednostkowa odzieży. Niniejsze dane w sposób precyzyjny określają zarówno ilość najmowanej odzieży, jak i też pozwalają ustosunkować się do jej jakości.

Wskazać przy tym należy, iż pozwany w żaden sposób nie zakwestionował powyższego dokumentu i w ogóle nie odniósł się do jego treści. Mając powyższe na uwadze należało w ocenie Sądu uznać, iż powód wykazał zasadność swojego roszczenia w tym zakresie.

Uwzględniając powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 735 §1 k.c. w zw. z art. 659 § 1 k.c. oraz art. 535 k.c. w zw. z art. 481 k.c. zasądził od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ż. kwotę 7 283,89 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 645,50 złotych za okres od dnia 23 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty, 503,81 złotych za okres od dnia 22 września 2016 roku do dnia zapłaty, 629,76 złotych za okres od dnia 22 października 2016 roku do dnia zapłaty, 385,36 złotych za okres od dnia 22 listopada 2016 roku do dnia zapłaty, 5 080,36 złotych za okres od dnia 07 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty oraz 39,10 złotych za okres od dnia 07 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł natomiast w punkcie II wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w dyspozycji art. 98 k.p.c. w zw. art. 99 k.p.c. i 108 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej na rzecz powoda – jako strony wygrywającej – zwrot poniesionych przez niego kosztów procesu w kwocie 2 067 złotych (obejmujących opłatę sądową od pozwu w kwocie 250 złotych, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 800 złotych ustalone zgodnie z treścią § 2 pkt 4 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804 ze zmianami).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 11 lutego 2018 roku