Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Anna Zawadka

protokolant: p.o. protokolanta sądowego Anna Tarasiuk

po rozpoznaniu dnia 4 stycznia 2018 r.

sprawy A. B. syna M. i H., ur. (...) w W.

obwinionego o czyn z art. 124 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt III W 939/16

zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że uniewinnia obwinionego A. B. od popełnienia zarzucanego mu czynu; kosztami postępowania w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 846/17

UZASADNIENIE

A. B. został obwiniony o to że w dniu 16.04.2016 r. około godziny 13:00 w W. przy ul. (...) / Bazyliańska dokonał uszkodzenia powłoki lakierniczej pojazdu marki T. nr (...) poprzez kopnięcie nogą powodując straty w wysokości 400 zł na szkodę D. K.

tj. o czyn z art. 124§1 k.w.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie wyrokiem z dnia 18 maja 2017 roku w sprawie o sygn. akt III W 939/16 obwinionego A. B. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, z tym, że ustalił, że wyrządzona szkoda wyniosła 500 zł i za to na podstawie art. 124 § 1 kw skazał i wymierzył karę dwustu złotych grzywny. Na podstawie art. 124 § 4 kw orzekł obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody poprzez zapłatę kwoty 500 zł na rzecz D. K.. Na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 100 zł tytułem zwrotu wydatków oraz 30 zł tytułem opłaty.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obwiniony A. B., zaskarżając wyrok w całości na swoją korzyść. Obwiniony zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych oraz nieprawidłową ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego. Wskazał, że kiedy na sygnalizatorze było zielone światło wszedł na pasy przejścia dla pieszych i został potrącony lewym tylnym bokiem samochodu T. (...), którego kierowca powinien był zaczekać aż on zejdzie bezpiecznie z pasów. Podniósł, iż nie jest możliwe aby kopnął w samochód będący w ruchu w taki sposób aby uszkodzić lakier na tylnym błotniku w okolicy wlewu paliwa oraz pozostawić wyraźny odcisk swojej podeszwy buta. Policja nie dostarczyła żadnych dowodów w postaci zdjęć, protokołu, nagrań z kamery ani świadków na poparcie zarzutu. Natomiast Sąd Rejonowy nie powołał biegłego sądowego, który w sposób jednoznaczny potwierdziłby, że to obwiniony spowodował uszkodzenie samochodu kopiąc pojazd będący w ruchu. Tymczasem jest on mężczyzną w wieku 72 lat o typowej dla swojego wieku sprawności fizycznej. A. B. wniósł o uchylenie wyroku i uniewinnienie od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja obwinionego jest zasadna, dlatego wniosek o zamianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie A. B. zasługiwał na uwzględnienie.

Trafnie bowiem wywiódł i dowiódł apelujący, iż Sąd Rejonowy poczynił w niniejszej sprawie błędne ustalenia faktyczne skutkujące przyjęciem, iż zachowanie obwinionego A. B. wyczerpało znamiona wykroczenia określonego w art. 124 § 1 k.w.

Podnieść trzeba, iż Sąd Rejonowy błędnie dokonał oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w szczególności poprzez oparcie poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych na zeznaniach pokrzywdzonego, który był ewidentnie zainteresowany obciążeniem obwinionego kosztami naprawy samochodu i pominięcie twierdzeń obwinionego. Sąd bezkrytycznie odniósł się do treści zeznań złożonych przez pokrzywdzonego, uznając je w całości za wiarygodne i nie wziął pod uwagę, że zarysowania na powierzchni lakieru samochodu mogły powstać w innych okolicznościach. Powyższe ma jednak niebagatelne znaczenie dla oceny prawdziwości twierdzeń pokrzywdzonego.

Zważyć należy, iż odcisk protektora obuwia obwinionego, który widoczny jest na zdjęciach z karty 14 i 15, znajduje się na innej wysokości niż rysy na lakierze w okolicach wlewu paliwa. Odcisk buta znajduje się znacznie niżej niż zarysowania lakieru i przesunięty jest w prawą stronę od tych zarysowań na odległość ok. kilkunastu centymetrów. Wprawdzie wbrew twierdzeniom obwinionego, porównanie wyglądu spodu jego obuwia i odcisku podeszwy na karoserii wskazuje, że A. B. kopnął nogą w samochód, a takie zachowanie niewątpliwie zasługuje na potępienie i to bez względu na naruszenie przepisów ruchu drogowego przez kierującego samochodem, który nie ustąpił pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na pasach. Jednak w sprawie brak jakiegokolwiek dowodu pozwalającego na powiązanie zarysowań na lakierze ze śladem odcisku protektora buta obwinionego ze względu na odmienne usytuowanie obu tych śladów na karoserii pojazdu, co widoczne jest na zdjęciu z karty 10. Oba ślady różni nie tylko wysokość, ale także odległość ok. kilkunastu centymetrów. Wygląd zewnętrzny podeszwy buta obwinionego widoczny na zdjęciu także nie potwierdza, że obwiniony poprzez kopnięcie spodem buta spowodował zarysowania lakieru karoserii pojazdu T. i przez to szkodę w wysokości 500 zł, jak błędnie stwierdza Sąd w pisemnych motywach rozstrzygnięcia. Wbrew argumentacji Sądu Rejonowego zdjęcie spodu obuwia obwinionego znajdujące się na karcie 14 nie tłumaczy w jaki sposób mogły powstać rysy na lakierze w obrębie wlewu paliwa. Logicznym jest, iż od kopnięcia powinno powstać wgłębienie w karoserii, lecz nie zarysowania pochodzące od ostrego przedmiotu, którym powierzchnia buta przecież nie była. Przy czym ślad odcisku buta znajduje się znacznie niżej i jest przesunięty w prawą stronę od miejsca gdzie znajdują się zarysowania, co wskazuje na odmienne ich pochodzenie i przyczynę powstania. Wszystkich tych wątpliwości Sąd Rejonowy nie dostrzegł ani ich nie wyjaśnił. Natomiast stan zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego nie pozwala obecnie na uzupełnienie tych braków ze względu na usunięcie przez pokrzywdzonego tego uszkodzenia i niezabezpieczenie obuwia obwinionego.

Sąd I Instancji stwierdził w uzasadnieniu, iż obwiniony kopnął w tylną część karoserii powodując zarysowania lakieru na tylnym błotniku w okolicy wlewu paliwa. Tego typu ustalenia, poczynione na gołosłownych twierdzeniach D. K., są nie do przyjęcia. Powyższe nie zostało w dostateczny sposób potwierdzone aby kopnięcie spowodowało zarysowania w innym miejscu na karoserii pojazdu niż ślad podeszwy buta. Podkreślić trzeba, iż pokrzywdzony nie przedstawił też żadnych dokumentów (faktury, paragonu) na potwierdzenie wysokości szkody jaką poniósł w związku z naprawą uszkodzonego lakieru.

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, iż na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie jest możliwe przypisanie obwinionemu winy w zakresie zarzuconego mu czynu. W ocenie Sądu Odwoławczego wobec braku możliwości jednoznacznego powiązania śladu kopnięcia w samochód ze śladami zarysowań na karoserii pojazdu należało rozstrzygnąć nie dające się usunąć wątpliwości na korzyść obwinionego i zgodnie z art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 8 kpsw uniewinnić A. B. od popełnienia zarzucanego mu czynu .

Zgodnie z dyspozycyjną art. 118 § 2 kpsw. Sąd Okręgowy kosztami postępowania w sprawie obciążył Skarb Państwa.