Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 2315/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, Wydział I Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Żywicki

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2018r. w Olsztynie,

na rozprawie,

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.,

przeciwko K. D.,

o zapłatę,

I  zasądza od pozwanej K. D. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 8.237,65 zł (osiem tysięcy dwieście trzydzieści siedem złotych 65/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 11.237,65 zł od dnia 13.09.2016 r. do dnia 14.11.2016r.;

- od kwoty 11.037,65 zł od dnia 15.11.2016 r. do dnia 09.12.2016r.;

- od kwoty 10.837,65 zł od dnia 10.12.2016 r. do dnia 09.01.2017r.;

- od kwoty 10.637,65 zł od dnia 10.01.2017 r. do dnia 10.02.2017r.;

- od kwoty 10.437,65 zł od dnia 11.02.2017 r. do dnia 09.03.2017r.;

- od kwoty 10.237,65 zł od dnia 10.03.2017 r. do dnia 07.04.2017r.;

- od kwoty 10.037,65 zł od dnia 08.04.2017 r. do dnia 09.05.2017r.;

- od kwoty 9.837,65 zł od dnia 10.05.2017 r. do dnia 09.06.2017r.;

- od kwoty 9.637,65 zł od dnia 10.06.2017 r. do dnia 07.07.2017r.;

- od kwoty 9.437,65 zł od dnia 08.07.2017 r. do dnia 09.08.2017r.;

- od kwoty 9.237,65 zł od dnia 10.08.2017 r. do dnia 08.09.2017r.;

- od kwoty 9.037,65 zł od dnia 09.09.2017 r. do dnia 09.10.2017r.;

- od kwoty 8.837,65 zł od dnia 10.10.2017 r. do dnia 09.11.2017r.;

- od kwoty 8.637,65 zł od dnia 10.11.2017 r. do dnia 08.12.2017r.;

- od kwoty 8.437,65 zł od dnia 09.12.2017 r. do dnia 09.01.2018r.;

- od kwoty 8.237,65 zł od dnia 10.01.2018 r. do dnia zapłaty;

II  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.097,46 zł (dwa tysiące dziewięćdziesiąt siedem złotych 46/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

/-/ SSR Piotr Żywicki

Sygn. akt: I C 2315/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej K. D. kwoty 11.237,65 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13.09.2016r. do dnia zapłaty i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że dochodzona pozwem kwota wynika z umowy limitu odnawialnego z dnia 11.02.2013r., którą zawarł z pozwaną. Pozwana nie regulowała zadłużenia co skutkowała wypowiedzeniem jej umowy przez powoda ze skutkiem na dzień 27.06.2016r. (k. 4 i k. 15-16).

Pozwana K. D. w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postepowaniu elektronicznym wniosła o oddalenie powództwa i zasadzenie kosztów procesu. Podniosła, że powództwo jest przedwczesne z uwagi na zawarcie przez nią telefonicznie z powodem porozumienia obejmującego zmianę harmonogramu spłaty zadłużenia. Dodatkowo do dnia zamknięcia rozprawy powódka spłaciła tytułem zadłużenia 15 rat po 200 zł (k. 8 k. 41-42, k. 71).

Sąd ustalił, co następuje:

Strony w dniu 11.20.2013r. zawarły umowę o limit odnawialny. Skutkiem powstałych z tytułu tejże umowy zaległości, powód wypowiedział pozwanej umowę. Na dzień składania pozwu zadłużeni pozwanej z tego tytułu wnosiło 11.237,65 zł. Po wytoczeniu powództwa, w trakcie rozmowy telefonicznej w dniu 04.11.2016r. z upoważnionym pracownikiem Banku, powódka potwierdziła fakt wypowiedzenia umowy i istniejącego zadłużenia oraz zobowiązała się do regularnej jego spłaty w kwotach po 200 zł miesięcznie. Powód z kolei zobowiązał się, że w zamian za regularne spłaty zadłużenia nie będzie podejmował wobec pozwanej żadnych kroków w celu przymusowej egzekucji zaległości, nawet po uzyskaniu tytuły wykonawczego w niniejszej sprawie.

(dowód: wypowiedzenie umowy k. 27-28; wyciąg z ksiąg banku k. 24; wezwanie do zapłaty k. 25-26)

Po wytoczeniu powództwa (tj. po dniu 13.09.2016r.) pozwana spłaciła na rzecz powoda kwotę 3.000 zł.

(bezsporne co do kwoty 2.800 – por. k. 65; w pozostałej części dowód: k. 45-47 i k. 69-70)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dokumenty oraz nagranie rozmowy stron, których prawdziwość, wiarygodność i moc dowodowa nie została skutecznie zakwestionowana.

Wniosek dowodowy o zobowiązanie powoda do złożenia kopii nagrań innych rozmów podlegał oddaleniu jako spóźniony (k. 72). Został on złożony tuż przed zamknięciem rozprawy. Strona pozwana miała stosunkowo dużo czasu aby taki wniosek złożyć wcześniej. Wskazać należy, że zgodnie z wnioskiem zawartym w sprzeciwie sąd zobowiązał powoda do złożenia kopii nagrań rozm ów przeprowadzonych telefonicznie z pozwaną (k. 49). Powód wywiązał się tego nadsyłając kopię rozmowy z dnia 04.11.2016r.. Przy czym zrobił to dwukrotnie: nadesłał pierwszą kopie której odczytanie nie było możliwe (k. 53 i k. 62) oraz drugą kopię tej samej rozmowy możliwą do odczytania. Z obu pism przewodnich (k. 51 i k. 65) w żaden sposób nie wynikało, aby rozmów przeprowadzonych telefonicznie z pozwaną było więcej (co jest zrozumiałe, skoro pozwana po tej rozmowie zaczęła regularnie spłacać swoje zadłużenie). Pełnomocnik zaś nie podnosił wcześniej żadnych zastrzeżeń co do nadesłania przez powoda nagrania tylko jednej rozmowy.

W świetle tej rozmowy nie budzi wątpliwości fakt, ze dokonane przez powoda wypowiedzenie umowy zawartej z pozwaną było skuteczne. Wątpliwości te nie budzi wysokość zadłużenia potwierdzona pośrednio w tej rozmowie przez pozwaną. Z treści tej rozmowy wynika też, że powoływane przez pozwaną w sprzeciwie porozumienie zwarte z powodem nie dotyczyło zmiany harmonogramu spłaty zadłużenia (i związanej z tym zmiany wymagalności poszczególnych kwot z tytułu tej umowy) a jedynie zaniechanie przez powoda wszczynania ewentualne postepowania egzekucyjnego w oparciu tytuł egzekucyjny wydany w niniejszej sprawie.

Odpowiedzialność pozwanej wynika z art. 3 ust. 1. ustawy o kredycie konsumenckim, z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U.2011.126.715), w której przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, w zw. z art. 720 k.c., z którego wynika obowiązek zwrotu przez pożyczkobiorcę otrzymanych sum.

Z uwagi na fakt, że pozwana od dnia wytoczenia powództwa do dnia wyrokowania spłaciła na rzecz powoda łącznie kwotę 3.000 zł w 15 ratach po 200 zł, zaś strona powodowa nie ograniczyła w tym zakresie swojego żądania, podtrzymując je w całości, powództwo należało uwzględnić jedynie co do kwoty 8.237,65 zł (tj. 11.237,65 zł – 3.000 zł). o odsetkach ustawowych z opóźnienie orzeczono zgodnie żądaniem powoda na podstawie art. 481 §1 i 2 kc, z uwzględnieniem kolejno dokonywanych przez pozwaną spłat (por. k. 65v. i k. 69-70) – pkt I wyroku.

W pozostałym zakresie z przyczyn wskazanych wyżej powództwo należało oddalić (pkt II).

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając. Uwzględnić przy tym należało, że powód wygrał sprawę w 73,30 %., zaś koszty procesu jakie poniosły strony wynosiły: po stronie powodowej 4.179 zł zaś po stronie pozwanej 3.617 zł (pkt III).

SSR Piotr Żywicki