Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 2.02.2018r. w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z powództwa G. M. (1)

przeciwko pozwanej M. M.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego ewentualnie uchylenie obowiązku alimentacyjnego lub jego obniżenie

I.  uchyla obowiązek alimentacyjny G. M. (1) PESEL (...) względem córki M. M. PESEL (...) ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6.02.2015r. sygn. XIC 1317/13, począwszy od miesiąca lipca 2017r.,

II.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Sygnatura akt IV Rc 270/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 lutego 2018r.

Powód G. M. (1) wniósł o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego obciążającego go względem córki M. M., wynikającego z wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z 6 lutego 2015r. sygn..1317/13 od miesiąca lipca 2017r. ewentualnie o uchylenie obowiązku alimentacyjnego lub obniżenie alimentów do kwoty 100 zł. W uzasadnieniu powód wskazał, że jego córka M. M., uprawniona do otrzymywania alimentów, pracuje w wymiarze 1/2 etatu w sklepie (...) przy ul. (...) od połowa lipca 2017r., jest osobą zdrową, nie studiuje, nie ma innych zobowiązań. Powód zarabia 3400 zł, płaci alimenty na syna A. M. (1) w kwocie 400 zł, a nadto utrzymuje córkę E. M. (uczennice III klasy Liceum), z którą razem mieszka.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w zakresie roszczenia o ustalenie wygaśniecie obowiązku alimentacyjnego lub uchylenie obowiązku alimentacyjnego, a w części żądania obniżenia alimentów częściowo uznała żądanie pozwu godząc się na obniżenie świadczenia alimentacyjnego do kwoty 400 zł, w pozostałym zakresie wnosząc o oddalenie powództwa.. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana przyznała, że przerwała studia w czerwcu 2017r. oraz że pracuje na 1/2 etatu w D., wskazała także że zamierza skorzystać z korepetycji i zdawać tzw. maturę uzupełniającą, aby dostać się na studia związane z ratownictwem medycznym.

Po za sporem było, że w wyroku z 6 lutego 2015r. Sąd Okręgowy w Krakowie w sprawie XI C 1317/13, zasadził od G. M. (2) na rzecz córki M. M. ur. (...) tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. M. do lipca 2017r. była studentem na Wydziale (...) (...) J., studia te przerwała gdyż nie zdała egzaminów. We wrześniu 2017r. rozpoczęła naukę w policealnym studium zawodowym w K., na kierunku nauczanie początkowe, jednakże już w październiku 2017r. zrezygnowała z kontunuowania nauki, gdyż nie odpowiadał jej program nauczania. Zajęcia w studium policealnym odbywały się, w co drugi weekend. Od lipca 2017r. M. M. pracuje na 1/2 etatu w sklepie (...) w Centrum (...) w K., gdzie zarabia ok. 1000 zł. Pracuje 6 godzin dziennie, pięć dni w tygodniu, zdarza się, że pracuje w większym wymiarze, otrzymując wynagrodzenie za nadgodziny.

M. M. jest zdrowa, nie ma nikogo na utrzymaniu, mieszka razem z matką, nie płaci czynszu, dokłada się do kosztów utrzymania domu kwota 100-120 zł miesięcznie. Dom, w którym mieszka pozwana stanowi współwłasność powoda oraz matki pozwanej tj. A. M. (2).

Pozwana w wolnym czasie uczy się w domu sama, ma, bowiem zamiar zdawać maturę uzupełniającą, aby dostać się na studia w przyszłym roku akademickim.

Powód G. M. (1) zarabia miesięcznie 3400 zł, z kwoty tej potrącana jest rata pożyczki w kwocie 500 zł, płaci alimenty na syna A. M. (3) w kwocie 400 zł, mieszka razem z córką E. M., uczennicą III klasy liceum ponosząc koszty jej utrzymania.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wiarygodnych zeznań stron tj. G. M. (2) oraz M. M., którzy zeznawali pewnie i jednoznacznie, zgodnie wskazując okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia w sprawie. Zeznania świadka A. M. (2), były wiarygodne jedynie w części, w której były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym; świadek zeznawała bardzo emocjonalnie i tendencyjnie, w swej relacji była nieobiektywna starając się uwypuklić okoliczności korzystne tylko dla pozwanej córki. Wiarygodne były też dowody z dokumentów tj. akt urodzenia pozwanej, umowa najmu lokalu, historia rachunku bankowego i wydruki z operacji bankowych, potwierdzenia przelewów, umowy o pracę, które były czytelne i podpisane, a żadna ze stron nie kwestionowała ani ich wiarygodności, ani okoliczności nimi stwierdzonych. Dokumenty te nie miały jednak istotnego znaczenia dla końcowego rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku określonego w art. 96 kro troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka oraz o przygotowanie go należycie do pracy odpowiednio do jego uzdolnień. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Dlatego, zgodnie z art. 133 § 1 rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka przez okres, w którym nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie (…). Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa, więc do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymywania się, co stanowi jedyne kryterium, od którego zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku. W konsekwencji, dziecko, które osiągnęło pełnoletność á liminé nie traci uprawnień do alimentów nawet, jeżeli zdobyło także wykształcenie umożliwiające podjęcie pracy zawodowej, ale pod warunkiem, że podejmuje starania o kontynuowanie nauki, przejawiające się w realnych, a nie jedynie deklarowanych lub pozornych działaniach zmierzających do zdobycia wyższych kwalifikacji lub wykształcenia. Zaniechanie, więc realnych starań o podjęcie studiów przez pełnoletnie dziecko, wyklucza przedłużenie uprawnienia alimentacyjnego, oczywiście z zastrzeżeniem, że nie znajduje się w niedostatku.

Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności niniejszej sprawy, wskazać należy, że uprawniona do alimentów M. M., ma obecnie 20 lat, jest pełnoletnia, od lipca 2017r. pracuje i osiąga stały miesięczny dochód, nie ma nikogo na utrzymaniu. Powyższe ustalenia uzasadniają twierdzenie, że pozwana M. M., jest w stanie obecnie utrzymać się samodzielnie, tym bardziej, że w obecnych realiach rynku pracy aglomeracji (...), pozwana przy dołażeniu należytej staranności i zaangażowania może, uzyskać dochód na poziomie znacznie przewyższającym minimalne wynagrodzenie wynoszące obecnie 2100 zł, co pozwoliłoby pozwanej na uzyskanie satysfakcjonujących ją dochodów, tym bardziej, że jako osoba młoda, zdrowa i bez zobowiązań rodzinnych, może w pełni zaangażować się w obowiązki zawodowe. Co prawda, M. M., deklaruje, że chciałaby kontynuować naukę, jednakże nie wskazała żadnych konkretnych działań potwierdzających zamiar dalszego kształcenia. Nie bez znaczenia jest też fakt, że w przeciągu jednego roku tj. 2017r., dwukrotnie zrezygnowała z kontynuowania nauki, raz na Uniwersytecie J., drugi raz w studium kształcenia ustawicznego. W tej sytuacji, wątpliwe jest, aby M. M., rzeczywiście była zainteresowana podjęciem nauki, w każdym razie postawa pozwanej, która dobrowolnie zrezygnowała z nauki, uzasadnia uchylenie obowiązku alimentacyjnego obciążającego G. M. (2), względem pozwanej córki.

Nie obciążając pozwanej kosztami postępowania Sąd zastosował art. 102 kpc, mając na uwadze, że strony związane są więzami rodzinnymi, a przedmiotem pozwu było roszczenie dotyczące kosztów utrzymania dziecka.

.