Pełny tekst orzeczenia

I.Sygn. akt IV U 93/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Maja Snopczyńska

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 grudnia 2017 roku w Ś.

sprawy z odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

w sprawie (...) z dnia 02.01.2017 roku

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej po zmarłym

I.  odwołanie oddala;

II.  nie obciąża powódki kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powódka J. R. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 22 grudnia 2016 roku, którą to decyzją odmówiono jej prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu zgonu męża A. R. wobec nie uznania związku pomiędzy jego zgonem a chorobą zawodową. Powódka domagała się zmiany zaskarżonej decyzji w całości i zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych.

W uzasadnieniu odwołania powódka podała okoliczności uzasadniające jej zdaniem odwołanie, tj. wskazujące na związek rozpoznanej choroby zawodowej jej męża ze zgonem.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powódki i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w wysokości (...)

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana zarzuciła, iż zgodnie z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 22 grudnia 2016 roku brak jest związku przyczynowego pomiędzy zgonem A. R. a jego chorobą zawodową.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 22 grudnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powódce wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu zgonu męża w związku z chorobą zawodową, gdyż komisja lekarska nie ustaliła związku śmierci męża powódki z chorobą zawodową.

Od powyższej decyzji powódka wniosła odwołanie.

DOWÓD:

- akta ZUS (załącznik)

U A. R. decyzją z 2002 roku stwierdzono chorobę zawodową pylicę płuc.

W okresie od dnia (...)roku małżonek powódki był leczony w (...) Pulmonologii i Chemioterapii w S. z uwagi na pylicę płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, nadciśnienie tętnicze, przerost prostaty i zespół otępienny. Równocześnie leczony był z powodu nadciśnienia tętniczego, po operacji woreczka żółciowego, po alloplastyce stawu kolanowego lewego w 2014 roku. Leczony ponadto z powodu przerostu gruczołu krokowego. Od dłuższego czasu A. R. wymagał opieki osób drugich, był niedołężny, leżący, zacewnikowany, wymagający stosowania pielucho-majtek.

Mąż powódki zmarł w dniu (...). Jako przyczynę wyjściową zgonu uznano uogólnioną miażdżycę, jako wtórną miażdżycę, a jako bezpośrednią wskazano zgon nagły.

Stwierdzona u mężczyzny pylica płuc zapewne ograniczyła sprawność układu oddechowego, ale nie w stopniu prowadzącym do zgonu chorego.

Brak podstaw do stwierdzenia związku przyczynowego pomiędzy zgonem A. R. a jego chorobą zawodową pylicą płuc.

DOWÓD:

- dokumentacja medyczna w aktach spraw,

- opinia biegłego specjalisty chorób płuc k. 32-34,

- opinia uzupełniająca biegłego sądowego k.53.

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył :

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1773 j. t. ) członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Odszkodowanie to przysługuje również w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty, który był uprawniony do renty z ubezpieczenia wypadkowego.

Podstawową zatem przesłanką stanowiącą o prawie do przedmiotowego świadczenia jest związek pomiędzy zgonem a chorobą zawodową, zaś w niniejszej sprawie takiego związku nie stwierdzono.

Sąd w tym zakresie oparł się na opinii biegłego sądowego specjalisty chorób płuc, która stanowi wnikliwą analizę zarówno stanu zdrowia męża powódki przed śmiercią, jak i przyczyn, z których zgon nastąpił.

Z opinii biegłej sądowej Specjalisty Choroby Płuc wynika, że choroba zawodowa pylica płuc – nie pozostaje w związku przyczynowym ze zgonem A. R.. Pylica płuc nie była przyczyną, ani współprzyczyną zgonu wymienionego. Biegła sądowa podniosła, iż A. R. od dłuższego czasu wymagał opieki osób drugich, był niedołężny, leżący, zacewnikowany, wymagający stosowania pielucho-majtek, zaś tego typu zmian nie wywołuje pylica płuc. Zdaniem biegłej – pylica płuc zapewne ograniczała sprawność układu oddechowego, ale nie w stopniu prowadzącym do zgonu chorego.

Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania dokonanej przez biegłą sądową oceny, uznając jej opinię oraz opinię uzupełniającą za pełną, spójną i wyprowadzającą logiczne wnioski końcowe. Biegły odpowiedział na pytanie Sądu, co uczynił w sposób czytelny i umożliwiający ocenę zasadności racji stron. Opinia sporządzona została przez osobę o stosownej wiedzy i doświadczeniu zawodowym, w kwestii dla sprawy istotnej, a wymagającej wiedzy specjalnej. Pomimo zarzutów powódki do opinii biegłej sądowej, powódka nie zdołała wniosków owej opinii skutecznie zakwestionować.

Sąd oddalił wniosek dowodowy powódki zawarty w piśmie procesowym z dnia 21 listopada 2017 roku o wystąpienie do instytutu naukowego lub naukowo – badawczego o wydanie opinii w przedmiocie, czy choroba zawodowa stwierdzona u zmarłego małżonka powódki – pylica płuc 2/2q/r powikłana przewlekłym zapaleniem oskrzeli, gruźlicą płuc oraz przewlekłą obturacyjną chorobą płuc – była przyczyną lub współprzyczyną zgonu A. R., bowiem powódka nie wykazała jakichkolwiek okoliczności podważających wiarygodność przeprowadzonej opinii sądowej, zaś biegła sądowa, która wydała ową opinię w niniejszej sprawie, nie stwierdziła okoliczności uzasadniających wydanie opinii przez innych biegłych.

Dlatego też Sąd w oparciu o powyższe i na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14§1 kpc oddalił odwołanie.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc, mając na uwadze trudną sytuację materialną powódki.