Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 lutego 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2018r. w S.

odwołania Z. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 sierpnia 2016 r. Nr (...)

w sprawie Z. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 798/16 UZASADNIENIE

Decyzją z 3 sierpnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał Z. G. od 23 lipca 2016r. ,tj. od daty zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 30 czerwca 2017r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. G. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy podnosząc, że stan jego zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie jakiejkolwiek pracy (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 25 lipca 2016r., która stwierdziła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2017r., a niezdolność ta istnieje od 21 stycznia 2016r., przy czym odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. G. od 1 września 1977r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) SA w W. na stanowisku elektromontera w pełnym wymiarze czasu pracy (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 25 maja 2016r. k.11 akt rentowych). W okresie od 29 lipca 2015r. do 22 lipca 2016r. ubezpieczony był uprawniony do świadczenia rehabilitacyjnego (karta przebiegu zatrudnienia k.20 akt rentowych).

W dniu 1 czerwca 2016r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek ubezpieczonego o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Rozpoznając ten wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 23 czerwca 2016r. ustalił, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2017r., a niezdolność ta powstała w dniu 1 czerwca 2016r. (orzeczenie lekarza orzecznika z 23 czerwca 2016r. k.15 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 25 lipca 2016r. – analogicznie jak lekarz orzecznik - ustaliła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 30 czerwca 2017r., a niezdolność ta powstała w dniu 1 czerwca 2016r. (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.79-80 akt rentowych- tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 25 lipca 2016r. k.18 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 3 sierpnia 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu od 23 lipca 2016r. ,tj. od daty zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 30 czerwca 2017r. (decyzja z 3 sierpnia 2016r. k.22 akt rentowych).

Ubezpieczony ma niespełna 57 lat (urodził się w dniu (...)). Ma wykształcenie zawodowe – mechanik elektrycznych pojazdów trakcyjnych. Od 1977r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) – w różnych jednostkach. Początkowo ubezpieczony pracował jako maszynista, a następnie jako elektromonter. Wykonywał parce fizyczną (wyjaśnienia ubezpieczonego k.73v akt sprawy).

Ubezpieczony cierpi na wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z przewlekłym zespołem bólowym, ograniczeniem ruchomości i obustronnym torem korzeniowym. W 1980r. ubezpieczony przebył złamanie kości podudzia lewego powikłane przebytym gronkowcowym zapaleniem kości piszczelowej lewej. Ponadto cierpi na zespoły pozakrzepowe obu kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze zredukowane i otyłość patologiczną. Dodatkowo 4 lata temu rozpoznano u ubezpieczonego cukrzycę leczoną lekami doustnymi – bez ostrych powikłań i bez niedocukrzeń, przy czym istnieją wskazania do zastosowania u ubezpieczonego leczenia insuliną. Ubezpieczony jest osobą niesprawną ruchowo, która to niesprawność w dużym stopniu jest związana z patologiczna otyłością. Z uwagi na powyższe, w tym stan narządu ruchu i zespół pozakrzepowy obu kończyn oraz okresowa otwierającą się na goleni lewej przetokę ropną, w okresie objętym zaskarżoną decyzją ,tj. od 23 lipca 2016r. do 30 czerwca 2017r. ubezpieczony był osobą częściowo niezdolną do pracy ,tj. niezdolną do wykonywania pracy zgodnej z kwalifikacjami i faktycznie wykonywanej na stanowisku elektromontera (opinia biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa, chirurga k.14-15 oraz opinia uzupełniająca biegłych ortopedy i chirurga k.93 akt sprawy, a także opinia biegłego diabetologa k.42-43 i opinia uzupełniająca tego biegłego k.72 akt sprawy).

Od 1 lipca 2017r. ubezpieczony jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z uwagi na postępującą niewydolność układu ruchu i układu krążenia spowodowaną patologiczną otyłością (160 kg) i wynikającymi z tego schorzeniami – cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, zespołem pozakrzepowym i niedokrwieniem obu kończyn dolnych oraz wielopoziomowymi zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego z zespołem bólowym i chorobą zwyrodnieniową lewego stawu skokowo-goleniowego (druga uzupełniająca opinia biegłych – ortopedy i chirurga wydana w dniu 29 września 2017r. po ponownym badaniu ubezpieczonego k.125 akt sprawy).

W toku niniejszego procesu – w związku z upływem okresu, na jaki przyznano ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (do 30 czerwca 2017r.), ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (pismo ZUS O/S. k.86 i 90 akt sprawy). Organ rentowy po rozpoznaniu tego wniosku przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 31 sierpnia 2020r. (notatka urzędowa z 2 lutego 2018r. k.136 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. G. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego z 3 sierpnia 2016r. przyznającej mu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 23 lipca 2016r. do 30 września 2017r. wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy i od jakiej daty. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. W sprawie wydane zostały opinie przez biegłych lekarzy pięciu specjalności – ortopedę, neurologa, kardiologa, chirurga i diabetologa, przy czym w złożonych opiniach – za wyjątkiem drugiej uzupełniającej opinii biegłego ortopedy i neurologa (wydanej w dniu 29 września 2017r.) - biegli stwierdzili, że schorzenia, na które cierpi ubezpieczony powodowały, że w okresie objętym zaskarżoną decyzją – do 30 czerwca 2017r. ubezpieczony był osobą częściowo niezdolną do pracy. Należy wskazać, że na wniosek pełnomocnika ubezpieczonego biegli uzupełnili wydane opinie, jednakże podtrzymali stanowisko co do braku podstaw do orzeczenia o całkowitej niezdolności ubezpieczonego do pracy we wskazanym okresie. Opinia stwierdzająca, że ubezpieczony jest osobą całkowicie trwale niezdolną do pracy została sporządzona przez biegłych - ortopedę i chirurga w dniu 29 września 2017r., przy czym jako początkową datę takiej niezdolności biegli wskazali datę 1 lipca 2017r., a jako podstawę do zmiany stopnia niezdolności do pracy podali pogarszającą się niewydolność układu ruchu ubezpieczonego spowodowaną patologiczną otyłością i wynikającymi z tego schorzeniami (vide: opinia z 29 września 2017r. k.125 akt sprawy). Analizując złożone opinie Sąd stwierdził, że nie dają one podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji z 3 sierpnia 2016r. Podkreślić bowiem należy, że decyzja ta (przyznająca rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy) wydana została na okres od 23 lipca 2016r. do 30 czerwca 2017r. Tymczasem ustalenie biegłych, że ubezpieczony jest osobą całkowicie niezdolną do pracy jako datę początkową takiej niezdolności podaje 1 lipca 2017r., a zatem po okresie obowiązywania zaskarżonej decyzji. Co więcej, jak ustalił Sąd – od 1 lipca 2017r. organ rentowy - nową decyzją - przyznał ubezpieczonemu prawo do renty na dalszy okres - do 31 sierpnia 2020r. W tych okolicznościach brak było przesłanek do zmiany zaskarżonej decyzji. Opinia biegłych wskazująca na zmianę stopnia niezdolności ubezpieczonego do pracy świadczy o pogorszeniu stanu zdrowia ubezpieczonego od 1 lipca 2017r., a zatem po okresie obowiązywania zaskarżonej decyzji. W tych okolicznościach ubezpieczony może wystąpić do organu rentowego z wnioskiem o ponowne skierowanie na badanie w związku z pogorszeniem stanu zdrowia. Ubezpieczonemu przysługuje (przysługiwało) również – przy zachowaniu ustawowego terminu - prawo zaskarżenia nowej decyzji ustalającej prawo do renty od 1 lipca 2017r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.