Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1634/13

POSTANOWIENIE

Dnia 2 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

na posiedzeniu niejawnym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

po rozpoznaniu sprawy S. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 17 października 2013r. Znak: (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z 17 października 2013r. odmówił wnioskodawcy S. Ł. z prawa do emerytury bowiem nie spełnił on warunków wskazanych w art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o rentach i emeryturach z FUS. Ma bowiem jedynie 11 lat, 9 miesięcy i 7 dni okresów pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat takiego zatrudnienia.

Odwołanie od tej decyzji złożył S. Ł.. Domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Wskazywał, że do okresów pracy w szczególnych warunkach winny zostać mu uwzględnione okresy: od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...)w L.oraz od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. j. w L..

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniosła o jego oddalenie. Swe stanowisko uzasadniła tak jak skarżoną decyzję. Dodając, iż kwestia zaliczenia wskazywanych przez wnioskodawcę okresów pracy w szczególnych warunkach była już przedmiotem postępowania sądowego, w sprawie V U 1610/12 – gdzie Sąd Okręgowy w wyniku postępowania dowodowego ocenił, iż w tych ww okresach wnioskodawca nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił:

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy wyrokiem z dnia 7 listopada 2012r. oddalił odwołanie S. Ł. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 10 sierpnia 2012r., którą odmówiono mu prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

W uzasadnieniu tego wyroku sąd wskazał, że obowiązki jakie S. Ł. wykonywał w okresie zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...) w L. na stanowisku elektromontera – takie jak wymiana przewodów, styczników, naprawa elementów sterowania w szafach sterowniczych, naprawy elektrycznych urządzeń do transportu węgla z placu na wózki i dalej do pieców – nie mogą zostać zaliczone do prac wykonywanych w szczególnych warunkach. Podobnie naprawy i remonty innych urządzeń w elektrociepłowniach- wykonywane podczas wyłączenia tych wydziałów - nie mają charakteru prac w szczególnych warunkach.

Podobnej oceny dokonał również w odniesieniu do prac jakie ubezpieczony wykonywał w okresie od 18 września 1996r. do 18 grudnia 1996r. i od 19 grudnia 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L.na stanowisku montera. Wskazał, iż nie są pracami w warunkach szczególnych czynności związane z przygotowywaniem materiałów do spawania dla spawaczy, demontażem zsypów węglowych, rur i różnych konstrukcji stalowych (te które nie były wykonywane na wysokości), wykonywaniem doraźnych napraw urządzeń elektrycznych takich jak szlifierki, wiertarki, prace przy naprawach elektrycznych dźwignic, prace elektryka. Dodał, iż nawet jeśli niektóre czynności jakie wykonywał wnioskodawca: niektóre prace przy montażu elementów stalowych na wysokości, prace przy montażu i demontażu kotłów parowych, niektóre prace przy naprawach rozdzielni elektrycznych – to jak wskazano wyżej nie były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z czym uznał, iż wnioskodawca nie ma wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a w konsekwencji nie przysługuje mu emerytura w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach na mocy art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej w zw. z art. 32 tej ustawy.

Taka ocenę podzielił Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, który wyrokiem z 22 maja 2013r. oddalił apelacje wnioskodawcy od wyroku SO w Legnicy z 7 listopada 2012r.

Dowody: akta sprawy V U 1610/12.

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy podlega odrzuceniu.

Zgodnie z przepisem art. 199 § 1 w zw. z art. 13 § 2 kpc Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Tożsamość roszczeń zachodzi, kiedy sąd ma w obu sprawach orzec o tym samym, dysponując tymi samymi faktami, które mają spowodować ocenę tego samego żądania i kiedy rozstrzygnięcie jednej ze spraw oznacza rozstrzygnięcie także drugiej ( tak: Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 01 czerwca 2011r. ( II CSK 427/10 ).

W niniejszej sprawie odwołanie dotyczyło decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 października 2013r., którą odmówiono wnioskodawcy prawa do emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wobec niespełnienia przez niego przesłanki posiadania 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, w tym w szczególności wobec nie zaliczenia mu do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...)w L.na stanowisku elektromontera oraz w okresie od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L.na stanowisku montera.

W sprawie V U 1610 /12 przedmiotem rozpoznania wnioskodawcy było jego żądanie przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy szczególnych warunkach z uwzględnieniem jego szczególnego zatrudnienia od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...)w L.na stanowisku elektromontera oraz w okresie od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L.na stanowisku montera.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku SO w Legnicy z 7 listopada 2012r. w sprawie V U 1610/12 odmówiono mu prawa do tego świadczenia wobec niespełnienia przez niego przesłanki posiadania 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. W tym nie zaliczenia mu pracy od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...)w L.na stanowisku elektromontera, kiedy wykonywał prace takie jak: wymiana przewodów, styczników, naprawa elementów sterowania w szafach sterowniczych, naprawy elektrycznych urządzeń do transportu węgla z placu na wózki i dalej do pieców, podobnie naprawy i remonty innych urządzeń w elektrociepłowniach- wykonywane podczas wyłączenia tych wydziałów; oraz nie zaliczenia mu do tego rodzaju prac: tych które ubezpieczony wykonywał w okresie od 18 września 1996r. do 18 grudnia 1996r. i od 19 grudnia 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. Jawna w L.na stanowisku montera – takich jak: czynności związane z przygotowywaniem materiałów do spawania dla spawaczy, demontażem zsypów węglowych, rur i różnych konstrukcji stalowych (te które nie były wykonywane na wysokości), wykonywaniem doraźnych napraw urządzeń elektrycznych takich jak szlifierki, wiertarki, prace przy naprawach elektrycznych dźwignic, prace elektryka. Sąd dodał, iż nawet jeśli niektóre czynności jakie wykonywał wnioskodawca: tj. niektóre prace przy montażu elementów stalowych na wysokości, prace przy montażu i demontażu kotłów parowych (na wysokości), niektóre prace przy naprawach rozdzielni elektrycznych – to nie były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W związku z czym należy uznał, iż wnioskodawca nie ma wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a w konsekwencji nie przysługuje mu emerytura w obniżonym wieku.

S. Ł.domaga się obecnie ponownie prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Wskazuje, że do okresów pracy w szczególnych warunkach winny zostać mu uwzględnione okresy: od 6 czerwca 1986r. do 31 lipca 1989r. w Zakładzie (...)w L.oraz od 18 września 1996r. do 19 marca 1997r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. j. w L..

Ta kwestia stanowiła przedmiot rozpoznania w sprawie tut. Sądu o sygn. akt V U 1610/12 zakończonej prawomocnym oddaleniem odwołania wnioskodawcy. Obie sprawy dotyczyły zatem w istocie tej samej kwestii, w oparciu o ten sam stan faktyczny i prawny. W obu tych sprawach wnioskodawca wskazuje te same zarzuty i argumenty. Skoro zatem obie sprawy dotyczą w istocie tej samej kwestii, stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy oraz toczyły się pomiędzy tymi samymi stronami to – w ocenie Sądu – zachodzi w nich tożsamość zarówno stron, jak i przedmiotu postępowania - a co za tym idzie na podstawie art. 199 § 1 pkt 2 kpc należało postanowić jak w sentencji.