Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III AUz 4/18

POSTANOWIENIE

Dnia 1 lutego 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marta Sawińska (spr.)

Protokolant: st.sekr.sąd. Emilia Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy D. G. i M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o podleganie ubezpieczeniu społecznemu

na skutek zażalenia M. G.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 24 października 2017r. sygn. akt VIII U 2457/16

postanawia:

oddali ć zażalenie.

SSA Marta Sawińska

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 24 października 2018 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu działając na podstawie art.475 k.p.c. w związku z art.274§1 k.p.c. i art.163§1 k.p.c. nałożył na M. G. grzywnę w wysokości 1000 zł .

Zażalenie na powyższe orzeczenie w przepisanym prawem trybie i terminie złożyła M. G. .

W treści środka zaskarżenia przywoływała, że zarządzenie Sądu z dnia 12 września 2017 r. zamierzała wykonać na rozprawie wyznaczonej na dzień 24 października 2017 r. Niestawiennictwo na tym posiedzeniu usprawiedliwiła przedkładając wymagane zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie M. G. jest bezzasadne.

W rozpoznawanej sprawie zarządzeniem z dnia 12 września 2017 r. odwołująca została zobowiązana do podania w terminie 14 dni pod rygorem grzywny danych wszystkich lekarzy i placówek medycznych, w jakich podlegała leczeniu w okresie od początku 2014 r. do chwili obecnej. Zarządzenie zostało skutecznie doręczone zobowiązanej w dniu 15 września 2017 r.

Nie zostało wykonane do daty wydania zaskarżonego orzeczenia.

Całkowicie chybione są zarzuty podniesione w zażaleniu.

Zgodnie z brzmieniem art.475 k.p.c. jeżeli strona bez usprawiedliwionych powodów nie wykona w toku postępowania postanowień lub zarządzeń, sąd może skazać ją na grzywnę według przepisów o karach za niestawiennictwo świadka. Te z kolei regulują w art.274 § 1 k.p.c., iż za nieusprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę, po czym wezwie go powtórnie, a w razie ponownego niestawiennictwa skaże go na ponowną grzywnę i może zarządzić jego przymusowe sprowadzenie. W myśl art.163 § 1 k.p.c. jeżeli kodeks przewiduje grzywnę bez określenia jej wysokości, grzywnę wymierza się w kwocie do trzech tysięcy złotych.

Zasadnie wskazuje Sąd I instancji, że bez żadnego usprawiedliwienia strona zobowiązana do wykonania zarządzenia sądu zaniechała jego realizacji w wyznaczonym terminie. Ostatecznie zarządzenie z 12.09.2017 r. wykonane zostało dopiero w dniu 13 listopada 2017 r. ( podczas gdy termin wyznaczony przez sąd upływał w dniu 29 września 2017 r. ). Strona nie wniosła także o przedłużenie terminu do wykonania zarządzenia.

Sąd Apelacyjny wskazuje w tym miejscu, że przepis art.475 k.p.c. jest jednym z nielicznych, przewidzianych w procedurze cywilnej wyjątków od reguły, zgodnie z którą obowiązek dokonywania przez strony czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami (art. 3 k.p.c.) jest jedynie ciężarem procesowym, a więc powinnością, której realizacji nie można wymusić na uczestnikach, zaś jedyną konsekwencją, która może tych uczestników spotkać, jest wydanie niekorzystnego dla nich orzeczenia przez sąd. Przepis ten może znaleźć zastosowanie, gdy strona postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy albo ubezpieczeń społecznych bez usprawiedliwionych powodów nie wykona w toku postępowania postanowienia sądu albo zarządzenia przewodniczącego. Sankcja przewidziana w tym przepisie dotyczy zachowania strony "w toku postępowania", nie obejmuje zatem niewykonania zarządzeń wydawanych przy jego wszczęciu (w związku z brakami formalnymi lub fiskalnymi pisma). Chodzić tu może natomiast o zarządzenia i postanowienia wydawane w celu przygotowania rozprawy i sprawnego rozpoznania sprawy .

Skoro sąd – odpowiadający za rzetelny i sprawy przebieg postępowania – zobowiązał stronę do wykonania określonego zarządzenia, to ta winna w odpowiednim terminie obowiązkowi temu sprostać. W sprawie niniejszej wskazania placówek leczniczych i danych lekarzy leczących poprzedzać miało zapewne dołączenie do akt sprawy jako dowód dokumentów leczenia odwołującej. Uchybienie terminowi do wykonania zarządzenia niewątpliwie spowodowało wydłużenie dalszych czynności sądowych słusznie spotkało się z negatywną reakcją sądu orzekającego w postaci zastosowania kary dyscyplinującej.

Mając na względzie całość zaprezentowanej argumentacji orzeczono o oddaleniu zażalenia w myśl art.397 k.p.c. w związku z art..385 k.p.c.

SSA Marta Sawińska

III AUz 4/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE