Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marek Jasiński

Protokolant: Michał Czerwiński

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy M. G. – G. Zarządu (...) w G.

przeciwko A. P.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od Gminy M. G. – G. Zarządu (...) w G. na rzecz A. P. 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1153/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 8 maja 2017 r. powód Gmina M. G. – G. Zarząd (...) w G. domagał się zasądzenia od pozwanej A. P. kwoty 18 559,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu według norm przepisanych.

Roszczenie powoda obejmowało kwotę 14 992,93 zł odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania ze stanowiącego własność powoda lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w G. przy ul. (...) za okres od 1 września 2011 r. do 31 stycznia 2017 r. oraz kwota 3566,22 zł tytułem odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższego odszkodowania za okres od 11 września 2011 r. do 31 stycznia 2017 r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym 22 maja 2017 r. w sprawie o sygn. akt I Nc 1051/17 Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana A. P. złożyła sprzeciw, zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana wskazała, że wprawdzie była zameldowana we wskazanym w pozwie lokalu, jednakże nigdy faktycznie w nim nie zamieszkiwała – w 2005 r. nabyła wraz z mężem inny lokal mieszkalny i od tego czasu w nim zamieszkuje do dnia dzisiejszego.

W piśmie procesowym z 5 października 2017 r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko, powołując się na to, że pozwana nie poinformowała powoda w żaden sposób, że nie zamieszkuje w przedmiotowym lokalu, a była w okresie, którego dotyczy żądanie pozwu, w nim zameldowana.

Na wypadek jednak oddalenia powództwa, powód wniósł o nieobciążanie go obowiązkiem zwrotu na rzecz powódki kosztów procesu, argumentując to tym, że pozwana nie poinformowała powoda o zmianie miejsca zamieszkania, nie wymeldowała się z dotychczasowego adresu i to zaniechanie pozwanej wprowadziło powoda w błąd co do stanu faktycznego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. nie zamieszkiwała nigdy w lokalu nr (...) położonym w G. przy ul. (...). Była w nim jedynie zameldowana.

dowód: kopia aktu notarialnego – k. 23-30, wydruk księgi wieczystej – k. 31-34, kopia karty zapisu do przedszkola – k. 35-37, kopia umowy użyczenia – k. 38-39, kopie rachunków i korespondencji – k. 41-42, zeznania świadków E. S., I. T. – k. 65 – 66, przesłuchanie pozwanej – k. 66.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zaoferowanych przez strony dowodów w postaci kopii wymienionych wyżej dokumentów, a także zeznań świadków i przesłuchania pozwanej. Wiarygodność tych dowodów nie była w toku procesu kwestionowania przez strony, nie budziła również wątpliwości Sądu.

Ostatecznie, po przeprowadzeniu w sprawie postępowania dowodowego, nie było w toku procesu kwestionowane to, że pozwana A. P. nie zamieszkiwała nigdy w przedmiotowym lokalu, nigdy nie korzystała z niego na podstawie żadnego tytułu prawnego czy też bez takiego tytułu. Istota sporu sprowadzała się ostatecznie do tego, na jakich zasadach, wobec oddalenia powództwa, winno zostać oparte orzeczenie o kosztach procesu, w szczególności, czy zachodziły podstawy do odstąpienia od obciążania powoda, jako strony przegrywającej proces, obowiązkiem zwrotu pozwanej celowych kosztów obrony.

Nie ulega wątpliwości, iż stroną przegrywającą niniejszą sprawę jest powód. Zgodnie natomiast z treścią przepisu art. 98 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Podkreślić przy tym należy, iż każde wszczęcie postępowania sądowego generuje jego koszty. Dlatego też strona dochodząca swych praw przed Sądem powinna ponosić konsekwencje negatywnego dla niej wyniku takiego postępowania i to bez względu na to, jak słuszne wydaje jej się jej subiektywne przekonanie o zasadności swego żądania. W takiej sytuacji nie można obciążać strony przeciwnej, która proces wygrała kosztami celowej i koniecznej obrony.

Pamiętać należy, że przepis art. 102 k.p.c. stanowi wyjątek od wyrażonej w treści art. 98 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu i musi być interpretowany ściśle, w sposób wykluczający jego rozszerzającą interpretację. W ocenie Sądu w niniejszym postępowaniu nie zaszedł wypadek szczególnie uzasadniony, który powodowałby możliwość odstąpienia na tej podstawie od obciążania powoda kosztami procesu.

Zachowanie pozwanej, polegające na niepoinformowaniu powoda o zmianie miejsca zamieszkania i niedopełnieniu obowiązku meldunkowego można ewentualnie rozpatrywać w kontekście przepisu art. 103 § 1 k.p.c., zgodnie z którym, niezależnie od wyniku sprawy sąd może włożyć na stronę lub interwenienta obowiązek zwrotu kosztów, wywołanych ich niesumiennym lub oczywiście niewłaściwym postępowaniem – w tym wypadku niedopełnieniem przez pozwaną obowiązku meldunkowego w jej rzeczywistym miejscu zamieszkania. W ocenie Sądu, aby jednak można było zastosować ten przepis, postępowanie strony musi być nie tylko niewłaściwe ale oczywiście niewłaściwe – tymczasem przepisy przewidujące obowiązek meldunkowy – ustawy z 24 września 2010 r. o ewidencji ludności – zniosły sankcję karną za niedopełnienie tego obowiązku (uchylony art. 147 kodeksu wykroczeń), powodując, że w zasadzie jest on nieegzekwowany. Również aktualnie obowiązujący wzór dokumentu potwierdzającego tożsamość – dowodu osobistego – nie zawiera już adresu zameldowania.

Powyższe okoliczności należy również zestawić z miernikiem należytej staranności w dbaniu o własne interesy, jaki należy zastosować do powoda w niniejszej sprawie. Nie można bowiem zapominać, że powodem jest jednostka samorządu terytorialnego, działająca przez wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną – G. Zarząd (...) – której przedmiotem działania jest (...). Od takiej jednostki, należy zatem oczekiwać i wymagać, aby przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego, zestryfikowane zostało to, czy pozwana istotnie bezumownie korzysta z przedmiotowego lokalu. Tym bardziej, że przepisy art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów możliwość dochodzenia odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego odnoszą do sytuacji rzeczywistego faktycznego korzystania z lokalu, a nie dopełnienia obowiązku meldunkowego. Z okresu za jaki powód dochodził zasądzenia od pozwanej odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu, tj. ponad 6 lat, wynika, że co najmniej od 2011 r. powód miał wiedzę, że pozwana może zajmować przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego, a mimo to nie podjął w tym czasie żadnych kroków nie tylko w celu zweryfikowania, czy ma to miejsce w rzeczywistości, ale np. w celu odzyskania spornego lokalu w drodze np. powództwa o eksmisję. Tym bardziej, że z doświadczenia Sądu wynika, że w sprawach z udziałem powoda, gdzie do akt sprawy składane są akta lokalowe, w aktach tych nierzadko znajdują się notatki służbowe z wizyt w lokalach pracowników powoda, właśnie w celu zweryfikowania tego, kto faktycznie z danego lokalu korzysta.

Reasumując, całokształt okoliczności sprawy nie pozwalał, zdaniem Sądu, na odstąpienie od orzeczenia o kosztach procesu w oparciu o zasadę odpowiedzialności za jego wynik, tj. art. 98 § 1 k.p.c., a w konsekwencji, Sąd zasądził od powoda, jako strony przegrywającej proces, na rzecz pozwanej celowe koszty obrony, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego w wysokości stawki minimalnej, określonej przepisami § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, powiększonych o uiszczoną opłatę skarbową od pełnomocnictwa.

Sygn. akt I C 1153/17

ZARZĄDZENIE

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)