Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku S. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość emerytury

na skutek zażalenia wnioskodawcy S. S.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 29 sierpnia 2013 r. sygn. akt VIII U 550/13

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2013r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu odrzucił odwołanie S. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., z dnia 20 maja 2012r. znak (...) i z dat: 19 czerwca 2012r., 3 lipca 2012r. i 9 lipca 2012r., znak (...).

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu stanowiły następujące ustalenia i rozważania:

Decyzją z dnia 20 maja 2012 r. o znaku (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., przyznał S. S. emeryturę z urzędu od dnia (...) r., tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego (...) lat, stwierdzając jednocześnie, ze w związku z przyznaniem emerytury prawo do renty ustało z dniem 20 kwietnia 2012 r.

Decyzją z dnia 19 czerwca 2012 r. o znaku (...)organ rentowy z urzędu ponownie ustalił wysokość emerytury S. S. od dnia 20 kwietnia 2012 r., tj. od dnia nabycia prawa do emerytury.

Decyzją z dnia 03 lipca 2012 r. o znaku (...) pozwany, na wniosek S. S. z dnia 27 czerwca 2012 r. o przeliczenie podstawy emerytury, przeliczył wysokość świadczenia ubezpieczonego od dnia 20 kwietnia 2012 r., tj. od dnia nabycia prawa do emerytury.

Decyzją z dnia 09 lipca 2012 r. o znaku (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., na wniosek S. S. z dnia 28 czerwca 2012 r. o przeliczenie podstawy wymiaru, przeliczył emeryturę odwołującego od dnia 01 czerwca 2012r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Każda z powyższych decyzji zawierała pouczenie o trybie i terminie zaskarżenia decyzji.

W dniu 10 października 2012 r. S. S. złożył pozwanemu opatrzony datą 8 października 2012 r. wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia,

Decyzją z dnia 13 grudnia 2012 r., po rozpoznaniu wniosku z dnia 13 listopada 2012r., Prezes Kasy Ubezpieczenia Rolniczego odmówił S. S. prawa do emerytury rolniczej, wskazując w uzasadnieniu, ze okresy pracy odwołującego w gospodarstwie rolnym jego rodziców są niewystarczające do przyznania świadczenia rolniczego, a pozostałe okresy zostały już uwzględnione przy ustalaniu uprawnień do emerytury odwołującego z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W dniu 19 grudnia 2012 r. odwołujący nadał w urzędzie pocztowym przesyłkę zawierającą odwołanie od decyzji o przyznaniu emerytury. W treści odwołania S. S. podniósł, że jego świadczenie jest zaniżone, jednocześnie ubezpieczony nie określił którą decyzję pozwanego zaskarża.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o odrzucenie odwołania, podnosząc, że co prawda akta nie zawierają dowodu doręczenia decyzji, ale ponad wszelką wątpliwość odwołujący znał treść decyzji z dnia 9 lipca 2012 r. w dniu 8 października 2012.r, tj. w dniu złożenia ponownego wniosku o przeliczenie świadczenia.

W piśmie procesowym z dnia 8 lutego 2013 r. odwołujący sprecyzował, że zaskarża decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 maja 2012 r. o znaku (...), z dnia 19 czerwca 2012 r. o znaku(...) o znaku, z dnia 03 lipca 2012 r. o znaku (...) oraz z dnia 09 lipca 2012 r. o znaku (...) Nadto odwołujący przyznał, że wszystkie zaskarżone decyzje otrzymał w terminie 7 dni od daty nadania tych decyzji.

W piśmie procesowym z dnia 29 kwietnia 2013 r. ZUS wyjaśnił, że wszystkie zaskarżone przez odwołującego decyzje zostały wysłane listem zwykłym, a nadto odwołujący uzyskując wiek emerytalny miał prawo złożyć wniosek o przyznanie emerytury zarówno w ZUS czy KRUS, jednakże nie uczynił tego, czego następstwem było przyznanie emerytury z urzędu, co uczyniono decyzją z dnia 20 maja 2012 r.

Na rozprawie w dniu 11 czerwca 2013 r. S. S. zeznał, że złożył odwołanie dopiero w dniu 20 grudnia 2012 r., gdy pracownica ZUS poinformowała go, że ma zaliczone okresy pracy w rolnictwie przy emeryturze z ZUS i że powinien otrzymać z KRUS jakieś świadczenie. Odwołujący wyjaśnił nadto, że nie składał odwołań od zaskarżonych decyzji wcześniej, ponieważ czekał na decyzję KRUS w sprawie emerytury rolniczej. Decyzję o odmowie prawa do emerytury rolniczej odwołujący otrzymał dopiero w grudniu 2012 r.

W uzasadnieniu Sąd orzekający wskazał, powołując się na treść art. 477 ⁹ § 1 k.p.c., że odwołanie wniesione od czterech decyzji przez S. S. zostało złożone z nadmiernym przekroczeniem terminu, tj. po upływie ponad pięciu miesięcy od doręczenia najpóźniej wydanej z czterech zaskarżonych decyzji. Nadto Sąd wskazał, że decyzje prawidłowe i czytelne pouczenie jednoznacznie określały tryb zaskarżenia, a odwołujący nie wykazał, by przekroczenie terminu do złożenia odwołania nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł S. S., zaskarżając je w całości i zarzucając nieprawidłowe zastosowanie art. 477 ⁹ § 3 in fine k,p.c., mające istotny wpływ na rozstrzygniecie, a wynikajże z poczynienia w sprawie błędnych ustaleń.

Skarżący domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego jest bezzasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji. Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu, chyba, że przekroczenie terminu nie jest nadmierne i nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego (477 ⁹ § 3 k.p.c.).

Przesłanki te muszą wystąpić łącznie, a do Sądu należy ocena ich zasadności.

Kwestionowane decyzje z dnia 20 maja 2012r., 19 czerwca 2012r., 3 lipca 2012r. i 9 lipca 2012r. zawierały pouczenie o sposobie i trybie wniesienia odwołania do Sądu.

Sąd I instancji słusznie uznał, czyniąc prawidłowe ustalenia faktyczne, że brak w niniejszej sprawie przesłanek stwierdzenia, by przekroczenie terminu w złożeniu odwołań przez S. S. od decyzji z dnia 20 maja 2012r., 19 czerwca 2012r., 3 lipca 2012r.
i 9 lipca 2012r. nie było nadmierne i nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych.

Skarżący przyznał, że wszystkie zaskarżone decyzje otrzymał w terminie 7 dni od daty wydania każdej z nich. Nadto nie zdołał wykazać, że przekroczenie terminu do złożenia odwołania nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych. Nie są taką przyczyną okoliczności wskazywane w zażaleniu, tj. błędne pouczenie pracownika organu rentowego. Skarżący tych okoliczności w żaden sposób nie wykazał, stąd nie mogą one skutecznie podważać zasadności postanowienia Sądu Okręgowego. Odwołujący nie dochował bowiem minimum staranności w nieprzekroczeniu terminu do wniesienia odwołania od zaskarżonych decyzji.

Zaskarżone postanowienie należało uznać za odpowiadające prawu, a zażalenie jako niezasadne oddalić na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.