Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna w W.

przeciwko B. G.

o zapłatę

orzeka:

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Bank Spółka Akcyjna w W. na rzecz pozwanej B. G. kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank SA w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej B. G. kwoty 489,67 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie tytułem niespłaconej kwoty zobowiązania kredytowego.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwana wniosła o oddalenie powództwa, kwestionując istnienie po jej stronie zadłużenia wobec powodowego banku.

Po uzupełnieniu braków formalnych pozwu, złożonego uprzednio w formie elektronicznej, pozwana podniosła zarzut nieudowodnienia roszczenia przez powoda. Zakwestionowała przy tym treść wystawionego przez powoda dokumentu prywatnego - wyciągu z ksiąg banku i podniosła brak innych dowodów w procesie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje

W dniu 8 września 2016 roku powód (...) Bank SA w W. wystawił wyciąg z ksiąg banku z którego wynikać miało zadłużenie pozwanej B. G. na kwotę 399,81 zł niespłaconego kapitału oraz odsetki umowne z tytułu pożyczki z dnia 26 marca 2013 roku /k. 17 akt/. Ponadto wcześniej, pismem doręczonym pozwanej w dniu 24 maja 2016 roku wezwano pozwaną do zapłaty tej kwoty / k.18-20 akt/.

Pozwana od początku procesu kwestionowała zadłużenie wobec powoda. Po uzupełnieniu braków pozwu podniosła, iż powód nie udowodnił roszczenia, nie przedstawił bowiem żadnych przekonujących dowodów, jak choćby umowy stron, a wyciąg z ksiąg banku jest dokumentem prywatnym, wystawionym przez jedną ze stron. Pozwana zakwestionowała treść tego dokumentu.

Powództwo, jako nieudowodnione jest bezzasadne.

Fakty, które są oczywiste w przedmiotowej sprawie, to wezwanie pozwanej do zapłaty, które zostało odebrane przez nią osobiście w miejscu zamieszkania oraz wystawienie przez powodowy bank wyciągu z własnych ksiąg.

Jak wynika z utrwalonej już linii orzecznictwa (jedno z takich orzeczeń wydanych przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie zacytowała strona pozwana w ostatnim piśmie procesowym), wyciąg z ksiąg banku jest dokumentem prywatnym, podlegającym takiej samej ocenie co do jego treści jak inne dowody z dokumentów tego rodzaju. W przedmiotowej sprawie, nie licząc pozbawionego samodzielnego waloru dowodowego wezwania do zapłaty, wyciąg z ksiąg banku był jedynym dowodem w sprawie, na którym powód oparł swoje powództwo. Należy przy tym zauważyć, iż wobec zakwestionowania przez pozwaną treści tego dokumentu prywatnego, powód winien był przedłożyć inne dowody na poparcie żądania pozwu, zgodnie z wymaganiami art. 6 kodeksu cywilnego oraz art. 232 kodeksu postępowania cywilnego. Ciężar dowodu w przedmiotowej sprawie obciążał bowiem jednoznacznie powoda w zakresie udowodnienia zasadności roszczenia zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Jest zadziwiającym dla Sądu, iż wobec stanowiska strony pozwanej, profesjonalny podmiot-bank, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie zareagował na zanegowanie roszczenia i treści wyciągu z ksiąg banku inicjatywą dowodową, na co powód miał czas w okresie prawie dwóch miesięcy od daty pisma procesowego pozwanej, do dnia rozprawy. Jest to tym bardziej zadziwiające, iż powód występował jako wierzyciel pierwotny pozwanej i jako bank musi dysponować całą dokumentacją związaną z długiem pozwanej. Powód nie zasygnalizował w toku procesu, iż innym materiałem dowodowym nie dysponuje. Jak słusznie zauważyła pozwana, powód nie przedłożył nawet umowy stron. Brak w sprawie jakiegokolwiek dowodu z dokumentu, który byłby opatrzony podpisem strony pozwanej lub w inny sposób, obiektywnie dowodził istnienia zobowiązania pozwanej wobec powoda oraz wysokości i terminów zapłaty tego świadczenia. Wystawienie jednostronnego dokumentu prywatnego, jakim jest wyciąg z ksiąg banku wobec zakwestionowania prawdziwości jego treści przez pozwaną, zobowiązywało powoda do aktywności w procesie, we własnym interesie. Brak jakiejkolwiek reakcji procesowej ze strony powoda na zarzut braku udowodnienia roszczenia, podniesiony przez pozwaną musiał skutkować uznaniem przez Sąd, iż powód żądający zapłaty od pozwanej, roszczenia swojego udowodnić nie zdołał.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 353 § 1 kodeksu cywilnego (a contrario) oddalił powództwo w całości jako nieudowodnione.

Wobec treści rozstrzygnięcia, Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej zwrot kosztów procesu-kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w wysokości obowiązującej na dzień wniesienia pozwu, po myśli art. 98 § 1 i 3 kodeksu postępowania cywilnego.