Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko I. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 264,49 zł (dwieście sześćdziesiąt cztery złote czterdzieści dziewięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28.02.2017 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 22 zł (dwadzieścia dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Malinowska

X C 3539/17

UZASADNIENIE

Powód (...) w W. złożył pozew przeciwko I. B. o zapłatę kwoty 488,89 zł z odsetkami i kosztami.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota wynika z umowy pożyczki, która łączyła pozwaną z (...) sp. o.o. Pozwana nie wywiązała się ze swojego zobowiązania i nie zwróciła pożyczki w całości. Wierzytelność przysługująca pożyczkodawcy została zbyta w drodze umów cesji powodowi. Na dochodzona kwotę składa się 240 zł kapitału, 24,49 zł odsetek i 224,40 zł kosztów.

W dniu 16 marca 2017 r. Sąd Rejonowy (...) M. w W. wydał nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

Od nakazu zapłaty sprzeciw wniosła pozwana domagając się oddalenia powództwa w całości. Pozwana wskazała, że roszczenie jest przedawnione, nieudowodnione, powód nie wykazał legitymacji czynnej.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje żądanie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 25 listopada 2015 r. pozwana zawarła z (...) sp. z o.o. w P. umowę pożyczki 240 zł. umowa została wypowiedziana w kwietniu 2016 r.

Dowód: umowa k. 52 akt, wypowiedzenie k. 58 - 60 akt

Pożyczkodawca zbył wierzytelność powodowi w drodze umowy cesji.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych k. 4, zawiadomienie o cesji k. 5 akt, umowa przeniesienia portfela i odpisy z (...) k. 10-13 k.

Sąd uwzględnił powództwo od do kwoty 264,49 zł.

Zgodnie z treścią art. 720 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c., ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jeśli zatem powód powoływał się na zaistnienie oznaczonych faktów, w tym na fakt zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia, zobowiązany był wskazać okoliczności, które uzasadniały żądanie zgłoszone w pozwie. Na stronie pozwanej spoczywał z kolei obowiązek wykazania, że roszczenie jest nienależne, bądź jest należne w innej wysokości.

Niezasadny okazał się zarzut niewykazania przejścia wierzytelności dochodzonej pozwem i w konsekwencji brak legitymacji procesowej czynnej strony powodowej. W ocenie Sądu, powód przedkładając umowę cesji wraz z załącznikiem dotyczącym konkretnej wierzytelności wobec pozwanej, sprostał obowiązkowi wykazania swojej legitymacji zgodnie z art. 6 kc. Dlatego też w ocenie Sądu, legitymacja czynna strony powodowej nie budziła wątpliwości.

Sąd uznał, iż powód w sposób należyty wykazał fakt zawarcia umowy przez pozwaną oraz kwotę zobowiązania głównego poprzez przedłożenie pierwotnej umowy wraz z podpisanym przez pozwaną wnioskiem. W piśmie z dnia 9 października 2017 r. powód wyjaśnił od jakiej kwoty, za jaki okres i przy zastosowaniu jakiej stopy kredytowej obliczył należne mu skapitalizowane odsetki w kwocie 24,49 zł.

Pozwana nie udowodniła, iż dług istnieje w mniejszej wysokości poprzez przedłożenie stosownych dowodów wpłat, ani też nie wskazała, że odsetki winny być obliczane od innej kwoty, za inny okres, czy też przy zastosowaniu innej stopu procentowej.

Nadto Sąd uznał, iż roszczenie nie jest przedawnione bowiem od chwili zawarcia umowy (25.11.2015 r.) do dnia złożenia pozwu (28.02.2017 r.) nie minęły 3 lata (art. 118 kc)

Powództwo podlegało oddaleniu co do kwoty 224,40 zł z tytułu kosztów, bowiem powód nie wskazał, co składa się na te koszty ani też czy obciążenie tymi kosztami znajduje oparcie w zapisach umownych łączących pozwaną z pierwotnym wierzycielem. W tym zakresie roszczenie nie zostało udowodnione i orzeczono jak w pkt II sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając. Powód wygrał sprawę w 54%. Powód poniósł koszty w kwocie 137 zł i należne mu od pozwanej kwota to 73,98 zł (137x54%). Pozwana poniosła koszty w kwocie 112,20 zł i należne jej od powoda koszty to 51,60 zł (112,20x46%). Po skompensowaniu tych kwot pozwana winna zapłacić powodowi kwotę 22 zł

SSR Katarzyna Malinowska