Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 237/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Beata Kopania

Protokolant:

sekretarz sądowy Anna Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Krajowego (...)w W.

przeciwko I. G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej I. G. na rzecz powoda Krajowego (...) w W. kwotę 555.692,86 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt pięć tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dwa złote 86/100);

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 35.295 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt IC 237/17

UZASADNIENIE

Powód, Krajowy(...)w W., wniósł przeciwko pozwanej, I. G., pozew z żądaniem zapłaty kwoty 561.546,66 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Zażądał także zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu.

Na uzasadnienie podał, iż pozwana dzierżawiła nieruchomości wchodzące w skład zasobu własności R.Skarbu Państwa. Umowy dzierżawy zostały przez powoda wypowiedziane, jednak pozwana nadal z nieruchomości korzystała. W związku z tym powód złożył do Sądu Okręgowego w Słupsku przeciwko pozwanej pozew o zapłatę należności z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości (sygn. IC (...)) i uzyskał w dniu 25 maja 2015r. wyrok zasądzający od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.815.423,14 zł. Wobec tego, że treścią wyroku nie objęto odsetek ustawowych od powyżej kwoty, wniesienie powództwa o skapitalizowane odsetki od dnia zamknięcia rozprawy w sprawie IC (...)do dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie w kwocie 561.546,66 zł., stało się, zdaniem powoda, konieczne.

Pozwana, I. G., wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu.

Podniosła zarzut przedawnienia roszczenia zgłoszonego w pozwie. Wskazała, że roszczenie odsetkowe ulega trzyletniemu przedawnieniu. Nadto zarzuciła niedokładności w wezwaniach do zapłaty należności na rzecz powoda, co skutkować miało, zdaniem pozwanej, nieudowodnieniem wysokości dochodzonej kwoty.

Pismem procesowym z dnia 14 września 2017r. powódka cofnęła powództwo w zakresie odsetek ustawowych dochodzonych od kwoty 561.546,66 zł.

Pozwana nie wyraziła zgody na cofnięcie powództwa w powyższym zakresie.

Sąd ustalił:

Pozwana, I. G. dzierżawiła nieruchomości wchodzące w skład (...)o powierzchni 900 ha na podstawie dwóch umów dzierżawy: nr (...) z dnia 25.02.1995r. i nr (...) z dnia 02.04.1997r. Umowy zostały rozwiązane bez wypowiedzenia przez (...)– poprzednika prawnego (...)w dniu 21.06.2000r. z powodu zaległości czynszowych. Pomimo rozwiązania powyższych umów pozwana korzystała z gruntów bezumownie, nie płacąc w zamian stosowanego wynagrodzenia ( bezsporne).

Między stronami toczył się przed Sądem Okręgowym w Słupsku spór sądowy o roszczenia związane z bezumownym korzystaniem przez pozwaną pod sygn. IC (...). W sprawie powyższej w dniu 18 maja 2015r. doszło do zamknięcia rozprawy, zaś w dniu 25 maja 2015r. Sąd wydał wyrok, w którym zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.815.423,14 zł. ( bezsporne, nadto wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 25 maja 2015r., k. 8).

W sprawie IC (...) (...)w W., po wielokrotnym rozszerzaniu powództwa, pismem z dnia 24 kutego 2014 r. wskazała, że domaga się zasądzenia od pozwanej I. G. kwoty 3.121.181,51 zł z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości objętych umowami dzierżawy (...)SK i (...), za okres od chwili rozwiązania umów do dnia 24 kwietnia 2014r. Precyzowała, że należność wynosi z nieruchomości objętych umowami (...)SK wynosi 2.071.477,55 zł. tytułem należności głównej oraz 1.002.036,67 zł. tytułem odsetek ustawowych, zaś z umowy (...)SK wynosi 31.936,48 zł. tytułem należność głównej oraz 15.730.81 zł. tytułem odsetek ustawowych. W piśmie procesowym z dnia 1 maja 2015 r. zgłosiła kolejne rozszerzenie roszczenia o kwotę 24.680,52 zł. Wskazała jednocześnie, że łącznie domaga się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz należności z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości 2.485.399,58 zł tytułem należności głównej oraz 1.354.704,08 zł tytułem odsetek do dnia 18 maja 2015 r. Postanowieniem z dnia 18 maja 2015 r. Sąd Okręgowy wyłączył do odrębnego rozpoznania żądanie zasądzenia kwoty 24.680,52 zł (24.260,45 zł wraz z odsetkami 420,07 zł).

Dowód: uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 25 maja 2016r., akta SO w Słupsku IC (...).

Pozwana nie zapłaciła należności objętej wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 25 maja 2015r. W konsekwencji powyższego powód wzywał pozwaną do zapłaty zasądzonej kwoty.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 15 stycznia 2016r., k. 9, wezwanie do zapłaty z dnia 15 stycznia 2016r., k. 11, potwierdzenie odbioru, k. 13 – 14, zeznanie świadka, B. S. (1) 00:13:50 – 00:32:36 protokół rozprawy z dnia 12 grudnia 2017r., k. 55v-56.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie co do zasady oraz w dużej części co do wysokości.

Stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o treść wyroku Sądu Okręgowego Słupsku z dnia 25 maja 2015r. wraz z uzasadnieniem ze sprawie IC (...) oraz dokumentach załączonych do pozwu, które w toku postępowania zostały prawidłowo poświadczone za zgodność z oryginałem. Nadto sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. S. (2), gdyż ich treść była zbieżna z dokumentami załączonymi przez powoda do akt sprawy, w tym również dokumentami w postaci wezwań pozwanej do zapłaty należności objętych wyrokiem ze sprawy IC (...).

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z art. 45 oraz art. 46 ustawy z dnia 10 lutego 2017r. Przepisy wprowadzające ustawę o (...) (Dz. U. z 2017r., poz. (...)) z dniem 31 sierpnia 2017r. została zniesiona (...), a z dniem 1 września 2017r. został utworzony Krajowy (...), który z mocy prawa wstąpił w ogół praw i obowiązków znoszonej (...). W myśl art. 47 powyższej ustawy w sprawach sądowych, sądowo - administracyjnych lub egzekucyjnych, w których stroną lub uczestnikiem są ograny (...) lub (...)lub ograny (...), stroną lub uczestnikiem staje się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosownie do swojej właściwości (...)lub organy (...)albo (...)lub ograny (...).

W konsekwencji powyższego uznać należy, że Krajowy (...)z mocy prawa wstąpił w niniejszej sprawie w charakterze powoda w miejsce zlikwidowanej (...), wnoszącej pozew.

Dalej wskazać należy, że na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017r. powód oświadczył, że domaga się odsetek ustawowych od kwoty 3.815.423,14 zł. od dnia 15 maja 2015t., tj. od momentu zamknięcia rozprawy w sprawie IC (...), nie dochodzi zaś odsetek za czas poprzedzający zamknięcie rozprawy w sprawie IC (...) ( 00:05:55, k. 55v).

Wskazać należy, że roszczenie powoda jest zasadne w myśl art. 481 par 1 k.c., zgodnie z którym w razie bowiem, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody.

Pozwana zobowiązana była do zapłaty na rzecz powoda należności objętych wyrokiem dnia 25 maja 2015r. , tj. kwoty 3.815.423,14 zł. Okoliczność ta nie budzi żadnych wątpliwości. Z zeznań świadka B. S. (1) wynika, że pozwania nie zapłaciła tej należności nawet w części. Pozwana nie wykazała, by na rzecz powoda uiściła ona choćby w części zasądzoną wyrokiem sądowym należność. Podkreślić przy tym należy, iż dokumenty złożone do sprawy przez pozwaną po zamknięciu rozprawy zostały poza oceną sądu.

Zatem zasadne stało się roszczenie odsetkowe, jednak nie od dnia zamknięcia rozprawy w sprawie IC (...), tak jak żądał powód, lecz od dnia wyrokowania w sprawie IC (...), czyli od dnia 25 maja 2015r.

Mając na uwadze, że powód domagał sie odsetek do dnia 22 maja 2017r., sąd wyliczył należność odsetkową liczoną od kwoty 3.815.423,14 zł. od dnia 26 maja 2015r. do dnia 22 maja 2017r. i należność to wyniosła 555.692,86 zł. Kwotę tę sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda w punkcie pierwszym sentencji wyroku, na podstawie art. 481 par 1 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalił jako niezasadne.

Podniesione przez pozwaną zarzuty przedawnienia roszczenia oraz niewykazania wysokości roszczenia poprzez nieprawidłowy system naliczania zaległości, pozostały zatem bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 par 1 i par 3 kpc. art. 99 k.p.c. w zw. z par 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (DZ.U.2015.1804). Na koszty powoda złożyła się opłata od pozwu w kwocie 28.078zł., wynagrodzenie dla fachowego pełnomocnika w kwocie 7.200 zł. oraz opłata od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Na oryginale właściwy podpis.