Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 3043/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Karolina Wołoszczuk

Protokolant Maja Foremny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2018 roku w Ś.

sprawy z powództwa (...) (...) w W.

przeciwko T. T.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej T. T. na rzecz strony powodowej (...) (...) w W. kwotę 366,86 zł (słownie: trzysta sześćdziesiąt sześć złotych osiemdziesiąt sześć gorszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 31 lipca 2017 roku do dnia zapłaty;

II. oddala dalej idące powództwo;

III. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 82,42 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 3043/17

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) (...) w W. w pozwie przeciwko T. T. wniosła o zasądzenie kwoty 1 412, 47 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu żądania strona powodowa podniosła, że wierzytelność dochodzona pozwem wynika z nie uiszczenia przez pozwaną należności wynikających z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej z pierwotnym wierzycielem (...) SA w W., a obejmuje kwoty wynikające z wystawionych not obciążeniowych za usługi świadczone przez pierwotnego wierzyciela, skapitalizowane odsetki oraz karę umowną naliczoną w związku z brakiem zwrotu dekodera w terminie.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Świdnicy nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 24 sierpnia 2017r., sygn. akt (...) uwzględnił żądanie powoda w całości wraz z kosztami procesu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana T. T. podniosła zarzut przedawnienia oraz wskazała, że niesłusznie naliczono jej karę umowną, albowiem dekoder zwróciła.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Pozwana T. T. w dniu 18 stycznia 2011r. zawarła umowę abonencką w ramach której (...) SA w W. zobowiązał się do dostarczania programów telewizyjnych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego. W tym samym dniu pozwana otrzymała dekoder.

Dowód:

- umowa z dnia 18.01.2011r. wraz z załącznikami- k. 65-67;

- regulamin z cennikiem- k. 68-72.

W toku trwania umowy (...) SA w W. wystawił noty obciążające pozwaną za świadczone usługi:

- M. S. na kwotę 5 zł z terminem płatności na 18 października 2013r.,

- pakiet (...) na kwotę 49 zł z terminem płatności na 18 sierpnia 2013r.

- pakiet (...) na kwotę 49 zł z terminem płatności 18 września 2013r.

- pakiet (...) na kwotę 49 zł z terminem płatności 18 października 2013r.

- pakiet (...) na kwotę 10 zł z terminem płatności 18 października 2013r.

- pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł z terminem płatności 18 sierpnia 2013r.

- pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł z terminem płatności 18 września 2013r.

- pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł z terminem płatności 18 października 2013r.

Dodatkowo z uwagi na rozwiązanie przez pozwaną umowy w okresie podstawowym wystawiono notę obciążeniową numer (...) na kwotę 624, 86 zł z terminem płatności 7 lipca 2014r. Z uwagi na to, że pozwana nie zwróciła dekodera w terminie 30 dni od dnia rozwiązania umowy (...) SA w W. wystawił notę obciążeniową numer (...) na kwotę 340 zł z terminem płatności na dzień 13 czerwca 2016r. Pozwana zwróciła dekoder w dniu 4 lipca 2016r.

Dowód:

- nota obciążeniowa numer (...);

- nota obciążeniowa numer (...);

- rozliczenie- k. 46-47;

- protokół zwrotu sprzętu- k. 59.

Dnia 2 grudnia 2016r. (...) SA w W. zbył na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty- Subfundusz KI 1 w W. wierzytelności, w tym wobec pozwanej T. T. w łącznej kwocie 1 158, 66 zł wynikającej z wystawionych not obciążeniowych.

Dowód:

- umowa cesji – k. 17-21;

- wydruk z elektronicznego załącznika do umowy cesji- k. 36;

- oświadczenie z dnia 23 grudnia 2016r.-k. 22;

- zawiadomienie – k. 37.

W dniu 5 stycznia 2017r. strona powodowa wezwała pozwaną T. T. do zapłaty kwoty 1158, 66 zł z tytułu należności wynikających z niezapłaconych faktur wystawionych przez pierwotnego wierzyciela oraz kwoty 209, 55 zł z tytułu odsetek naliczonych do dnia 12 stycznia 2017r.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 5.01.2017r.- k. 38.

Sąd zważył, co następuje

Bezspornym pozostawało między stronami, iż dochodzona pozwem wierzytelność wynika z umowy o świadczenie usług dostawy sygnału telewizyjnego przez (...) SA w W. zawartej z pozwaną, którą to wierzytelność nabyła strona powodowa. Pozwana nie kwestionowała również obowiązku zapłaty należności wynikających z not obciążeniowych wystawionych przez pierwotnego wierzyciela w związku z usługami świadczonymi w ramach umowy abonenckiej z dnia 18 stycznia 2011r oraz faktu rozwiązania umowy przed terminem. Podniosła jedynie, że w jej ocenie niezasadnym jest naliczenie kary za nie oddanie sprzętu skoro urządzenie dekodujące oddała w dniu 4 lipca 2016r.

Z uwagi na to, że pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty zgłosiła zarzut przedawnienia i wniosła o oddalenie powództwa, w pierwszej kolejności Sąd odniesie się do tego zarzutu, który okazał się w dużej mierze uzasadniony.

Zgodnie z art. 117 § 1 kc z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może się uchylić od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się zarzutu przedawnienia (art. 117 § 2 kc).

Strona powodowa jest przedsiębiorcą zajmującym się obrotem i windykacją należności, zatem sporna wierzytelność pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Także podmiot zawierający z pozwanym umowę o abonament telewizyjny, w wykonaniu której powstała dochodzona pozwem wierzytelność, nabyta następnie przez powódkę, był przedsiębiorcą i działał na rynku usług telewizyjnych. W tym stanie rzeczy termin przedawnienia wynosi 3 lata – art. 118 kc.

Strona powodowa nie wykazała, aby przed wszczęciem niniejszego postępowania podejmowała inne czynności przed sądem lub organem egzekucyjnym – zmierzające do ustalenia lub zaspokojenia pochodzących z tego tytułu wierzytelności. Jako, że powód złożył pozew w dniu 31 lipca 2017r. ( data stempla pocztowego), dopiero w tej dacie doszłoby do przerwania biegu przedawnienia. Zgodnie z wykazem wierzytelności strony powodowej wystawione noty obciążeniowe wobec pozwanej T. T. mają następujące daty wymagalności: 18 sierpnia 2013r., 18 września 2013r. i 18 października 2013r. W takim stanie rzeczy należności wynikające z not obciążeniowych: pakiet Familijny MAX HD na kwotę 49 zł, pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł z terminem płatności 18 sierpnia 2013r. przedawniły się w dniu 19 sierpnia 2016r. Należności z tytułu usług: pakiet Familijny MAX HD na kwotę 49 zł, pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł przedawniły się w dniu 19 września 2016r., a należności z tytułu usług: M. S. na kwotę 5 zł, pakiet Familijny MAX HD na kwotę 49 zł, pakiet (...) na kwotę 10 zł, pakiet (...) SP (...) na kwotę 10 zł przedawniły się w dniu 19 października 2016r., a zatem jeszcze przed dokonaniem cesji przez pierwotnego wierzyciela. Z kolei nota obciążeniowa związana z naliczeniem pozwanej kary umownej za rozwiązanie umowy przed terminem w wysokości 624, 86 zł była wymagalna w dniu 7 lipca 2014r., a zatem przedawnienie upłynęło w dniu 8 lipca 2017r.- jeszcze przed złożeniem pozwu w niniejszej sprawie. To samo dotyczy odsetek liczonych od przedawnionych należności przez stronę powodową ( vide uchwała SN z dnia 26 stycznia 2005r., III CZP 42/04).

Wyjątkiem w tym zakresie jest nota obciążeniowa tytułem kary umownej za nie oddanie sprzętu w terminie z datą wymagalności przypadająca na dzień 13 czerwca 2016r. Pozwana podniosła jedynie, że jej zdaniem kara naliczona została niesłusznie, gdyż oddała sprzęt w dniu 4 lipca 2016r. Nie mniej jednak jak wynika z § 6 ust. 9 i 11 Regulaminu świadczenia usług pozwana zobowiązana była do zwrotu urządzenia dekodującego w terminie do 30 dni od dnia rozwiązania umowy abonenckiej pod rygorem nałożenia noty obciążeniowej. Po rozwiązaniu umowy pozwana nie zwróciła sprzętu w terminie co spowodowało wystawienie przez pierwotnego wierzyciela w dniu 30 maja 2016r. noty obciążeniowej numer (...), zgodnie z obowiązującym cennikiem na kwotę 340 zł z terminem płatności przypadającym na dzień 13 czerwca 2016r. Jak wynika z dokumentu zwrotu oraz oświadczenia pozwanej sprzęt zwróciła dopiero w dniu 4 lipca 2016r. W takim stanie rzeczy naliczenie kary było uzasadnione, zaś z uwagi na to, że w tym zakresie należność nie jest przedawniona, Sąd zasądził na rzecz strony powodowej kwotę 366, 86 zł obejmującą należność wynikającą z noty obciążeniowej numer (...) w wysokości 340 zł oraz skapitalizowane odsetki za okres od dnia 14 czerwca 2016r. do dnia 30 lipca 2017r., tj. łącznie 366, 86 zł. O dalszych odsetkach orzeczono po myśli art. 481 § 1 i 2 kc zasądzając odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 31 lipca 2017r. do dnia zapłaty, o czym orzeczono w pkt I wyroku. W pozostałym zaś zakresie Sąd powództwo oddalił ( pkt II wyrok).

O kosztach postępowania orzeczono w oparciu o art. 100 kpc. Z uwagi na to, że strona powodowa wygrała proces w 26 %, a łączne poniesione przez powoda koszty to 317 zł ( 30 zł opłaty sądowej od pozwu, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 270 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego), Sąd zasądził od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 82, 42 zł tytułem zwrotu kosztów procesu ( pkt III wyroku).