Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Wieliczce Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 7.02.2018r w Wieliczce

na rozprawie

sprawy z wniosku A. J.

o zwolnienie z funkcji opiekuna prawnego

postanawia: oddalić wniosek.

IV RNs 471/17

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 7 lutego 2018r.

A. J. wniosła o zwolnienie jej z funkcji opiekuna prawnego dla całkowicie ubezwłasnowolnionego syna G. P. ur. (...), którym została ustanowiona przez Sąd Rejonowy dla Krakowa Krowodrzy w Krakowie w dniu 15 czerwca 2015r. w sprawie III RNs 370/15/P. W uzasadnieniu wniosku wywiodła, że jej syn ubezwłasnowolniony G. P., przebywa obecnie w areszcie śledczym i odbywa kare pozbawienia wolności, która została odwieszona. Wskazała, że syn potrzebuje specjalistycznej opieki, której nie jest w stanie mu zapewnić, chociaż przyznała, że pomaga mu jako matka, odwiedza go w areszcie śledczym, wnosi jednak, aby ustanowiono nowego opiekuna, najpóźniej od dnia wyjścia syna z aresztu.

Bezspornym był następujący stan faktyczny:

Postanowieniem z dnia 26 marca 2015r. XI Ns 517/14 Sąd Okręgowy w Krakowie ubezwłasnowolnił całkowicie z powodu zaburzeń psychicznych G. P. ur. (...) Sąd Rejonowy dla Krakowa Krowodrzy w Krakowie postanowieniem z dnia 15 czerwca 2015r. ustanowił opiekę prawną dla całkowicie ubezwłasnowolnionego, a na opiekuna prawnego wyznaczył jego matkę A. J.. Ubezwłasnowolniony cierpi na padaczkę, korowy zanik mózgu, rozpoznano u niego zaburzenia funkcji poznawczych, zaburzenia osobowości, zachowania oraz osobowości. W związku z tym G. P. zaliczono do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. G. P., przez umieszczeniem w zakładzie karnym mieszkał samodzielnie, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności.

Sąd ustalił, że powodem wystąpienia A. J. z wnioskiem o zwolnienie jej z funkcji opiekuna prawnego, jest chęć uniknięcia uczestniczenia w sprawach karnych toczących się przeciwko ubezwłasnowolnionemu i obawa przez popełnieniem przez niego innych przestępstw. Wnioskodawczyni wskazywała, że była obecna na wszystkich rozprawach karnych i jest tym zmęczona fizycznie i psychicznie. Po za tym angażuje się w zapewnienie ubezwłasnowolnionemu lekarza, pomocy z MOPS, deklaruje, że będzie udzielała synowi pomocy także po zwolnieniu jej z funkcji opiekuna prawnego. Zeznania A. J. były dla Sądu wiarygodne, odpowiadała na zadawane pytania jednoznacznie, obiektywnie, jej postawa w trakcie zeznań przekonała Są do wiarygodności relacji wnioskodawczyni.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 169 § 1-2 kro, sąd opiekuńczy może z ważnych powodów i na żądanie opiekuna zwolnić go z opieki; ponadto Sąd zwalnia opiekuna, jeżeli z powodu przeszkód faktycznych lub prawnych jest on niezdolny do sprawowania opieki albo dopuszcza się czynów lub zaniedbań, które naruszają dobro pozostającego pod opieką. Cytowany przepis wskazuje na fakultatywną (§ 1) oraz obligatoryjną (§ 2) podstawę zwolnienia opiekuna z opieki. W pierwszym wypadku zwolnienie następuje jedynie na wniosek, przy czym jedynym podmiotem uprawnionym do złożenia takiego wniosku jest sam opiekun. W drugim zaś wypadku, Sąd opiekuńczy z urzędu zwalnia opiekuna z obowiązku opieki w przypadku zaistnienia przeszkód faktycznych lub prawnych, które wyłączają możliwość dalszego sprawowania opieki.

Przedmiotem niniejszego postepowania był wniosek opiekuna prawego A. J. o zwolnienie go z funkcji opiekuna. Jak wyżej wyjaśniono, przesłanką uwzględnienia wniosku, w tym przypadku jest stwierdzenie, ze zachodzą ważne powody, przez które należy rozumieć wszystkie zdarzenia faktyczne, które w y k l u c z a j ą dalsze sprawowanie opieki przez dotychczasowego opiekuna albo w istotny sposób sprawowanie tej opieki u t r u d n i a j ą. Przeprowadzone postepowanie dowodowe, w szczególności, zeznania wnioskodawczyni, nie potwierdziły jednak okoliczności, które mogłyby być zakwalifikowane, jako „ważne powody” uzasadniające zwolnienie A. J. z funkcji opiekuna prawnego. Na podkreślenie zasługuje, że wnioskodawczyni z jednej strony wskazuje, że „jest zmęczona psychicznie i fizycznie” sprawowaną przez siebie funkcją, gdyż uczestniczy w sprawach karnych syna, organizuje mu pomoc medyczną i z MOPS, a jednocześnie deklaruje, że jako matka, „nie uchyla się od pomocy synowi” i nadal będzie mu takiej pomocy udzielała. Nie bez znaczenia jest też fakt, że ubezwłasnowolniony G. P., przebywał obecnie w zakładzie karnym i chociażby z tej racji na opiekunie prawnym nie ciążą żadne obowiązki związane z udzielaniem podopiecznemu pomocy w bieżących sprawach życia codziennego. Także w okresie, kiedy ubezwłasnowolniony przebywa na wolności, nie mieszka razem z matką-opiekunem prawnym, jest samodzielny i nie wymaga pomocy ze strony opiekuna w czynnościach codziennego życia. Wskazane okoliczności wykluczają, więc uwzględnienie wniosku A. J. i zwolnienie jej z funkcji opiekuna prawnego, gdyż nie zachodzą żadne ważne powody, usprawiedliwiające zmianę osoby opiekuna prawnego.

Dla porządku należy także wskazać, że w toku przewodu sądowego, nie ujawniono okoliczności, z których by wynikało, że opiekun utracił zdolność do sprawowania opieki albo dopuszcza się czynów lub zaniedbań, które naruszają dobro podopiecznego, nie stwierdzono więc okoliczności, które obligowałyby Sąd z urzędu do pozbawienia opiekuna jego funkcji.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji, na podstawie wyżej powołanych przepisów.