Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2018 r. w T.

sprawy z powództwa P. R.

przeciwko (...) Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w G.

o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego (...) Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w G. na rzecz powoda P. R. kwotę 400 zł (czterysta złotych);

2.  znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania.

UZASADNIENIE

Powód P. R. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Towarzystwa (...) S.A. w G. kwoty 12000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, przy czym 10000 zł z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz 2000 zł z tytułu zwrotu kosztów leczenia, jak również o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podał, że w dniu 16 marca 2015 roku, uległ wypadkowi, w wyniku czego doznał obrażeń ciała., polegającego na poważnym urazie kolana. Powód uzyskał od pozwanego odszkodowanie równowartości 4% uszczerbku na zdrowiu. W ocenie powoda stopień trwałego uszczerbku był wyższy, a mianowicie wynosił 25%, gdyż powód jest kierowcą, zaś noga do chwili obecnej jest niesprawna.

/vide: pozew k. 2 – 3 akt/

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) Towarzystwo (...) S.A. w G. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania od powoda na rzecz pozwanego podając, że w ramach łączącej strony umowy ubezpieczenia, za każdy procent trwałego uszczerbku przewidziano 400 zł odszkodowania. Pozwany uznał swoją odpowiedzialność, co do zasady i wypłacił powodowi w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 1600 zł, stanowiącą równowartość 4% uszczerbku na zdrowiu/4 x 400 zł/. Nie znalazł podstaw do zmiany dotychczasowego stanowiska. W ocenie pozwanego wypłacone mu odszkodowanie było zgodne z zawartą umową, zaś powód w żaden sposób nie udowodnił swojego żądania.

/vide: odpowiedź na pozew k. 38 – 40 akt/.

Na rozprawie w dniu 20 lutego 2017 roku powód cofnął powództwo z zakresie żądania kwoty 2000 zł, tytułem zwrotu kosztów leczenia, wobec powyższego Sąd w tym zakresie umorzył postępowanie w trybie art. 355§ 1 kodeksu postępowania cywilnego.

/postanowienie z dnia 20 lutego 2017 roku, k. 80 akt/.

W toku postępowania Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 marca 2015 roku, powód przeprowadzając remont spadł z drabiny i doznał urazu kolana, polegającego na skręceniu kolana prawego z częściowym uszkodzeniem więzadła pobocznego, przyśrodkowego i krzyżowego bez klinicznego naruszenia stabilności. Powód przebywał w szpitalu, przeszedł rehabilitację, wymagał częściowej opieki osób trzecich.

/dowód: dokumentacja lekarska i z postępowania w sprawie likwidacji szkody k. 11-22 akt oraz 51 – 68 akt, przesłuchanie powoda, k. 77v – 78 akt/

Pozwany nie kwestionował podstawy odpowiedzialności, ani związku przyczynowego, zaś spór sprowadzał się do oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu.

Na mocy umowy ubezpieczenia pracowniczego na życie (...)04, zawartego pomiędzy pozwanym (...) Towarzystwa (...) S.A. w G., której powód był beneficjentem, ubezpieczyciel odpowiadał za zdarzenie, opisane w pozwie. Suma ubezpieczenia, przewidziana umową wynosiła 20000 zł, zaś za każdy procent trwałego uszczerbku przewidziano 400 zł odszkodowania. Na podstawie dokumentacji medycznej ustalono w związku z nieszczęśliwym wypadkiem powoda 4% trwałego uszczerbku na zdrowiu, co w konsekwencji spowodowało przyznanie decyzją z dnia 26 stycznia 2016 roku na rzecz powoda kwoty 1600 zł /4 x 400 zł/. W toku postępowania w sprawie likwidacji szkody powód nie został zbadany, decyzje podjęto na podstawie dokumentacji medycznej.

/dowód: dokumentacja szkodowa k. 4 – 22 i 51 - 68 akt/.

Dla oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu, odniesionego przez powoda w wyniku nieszczęśliwego wypadku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego, lekarza ortopedy traumatologa. Biegły ortopeda sporządził opinię pisemną w dniu 24 kwietnia 2017 roku. Po analizie dokumentacji medycznej oraz badaniu powoda biegły ortopeda ustalił trwały uszczerbek na zdrowiu, spowodowany upadkiem w dniu 16 marca 2015 roku na poziomie 3% wg pozycji 156 i 2% wg pozycji 155c Tabeli Norm Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej; łącznie stwierdził 5% uszczerbku na zdrowiu u powoda. Biegły sądowy sprecyzował, że powód doznał urazu skrętnego kolana prawego z częściowym uszkodzeniem więzadła pobocznego przyśrodkowego i krzyżowego przedniego bez klinicznego naruszenia stabilności. Uraz leczony był nieoperacyjnie. Stwierdził objawy subiektywne przebytego urazu w postaci zespołu bólowo – wysiłkowego kolana prawego. Biegły ocenił rokowania zdrowotne powoda jako stabilne, nie stwierdził znaczącego kalectwa ani naruszenia funkcji kolana prawego. Odnosząc się do kwestii oceny uszczerbku na zdrowiu powoda przez pryzmat jego zawodu stwierdził biegły, że nie spotkał się w swej długoletniej praktyce, aby uszczerbek ustalać w zależności od wykonywanego zawodu.

/dowód: opinia biegłego sądowego lekarza medycyny z zakresu ortopedii dr E. R. k. 102 - 103 akt/.

Pozwany nie kwestionował opinii biegłego, zwracał jedynie uwagę, że uszczerbek na zdrowiu powoda stwierdzony na podstawie poz.155c Rozporządzenia wynosi 1,5%, a nie 2%.

/vide: pismo procesowe pozwanego k. 112 akt/.

Powód zaś, mimo uzupełnienia opinii zgodnie z jego sugestiami w dalszym ciągu nie zgadzał się z ustalonym przez biegłego uszczerbkiem, polemizował z opinią obstając przy własnym subiektywnym odczuciu zespołu bólowego, podkreślał ograniczenia, które doznany uraz wywołuje u niego w związku z wykonywaną pracą kierowcy samochodu ciężarowego. Nie wnioskował jednak powód o dalsze uzupełnianie opinii.

/vide: pismo procesowe powoda k. 115 akt/.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny Sąd zważył, co następuje:

Podlegało uwzględnieniu jedynie w zakresie kwoty 400 zł, w pozostałej części było niezasadne.

Wbrew twierdzeniom pełnomocnika powoda, który jako podstawę żądania sprecyzował powództwo, jako żądanie zadośćuczynienia, podstawa odpowiedzialności pozwanego wynikała z umowy stron. Sąd nie jest związany kwalifikacją prawną żądania pozwu.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczycieli polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku /§ 2 pkt 1 cyt. przepisu/. Ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku /art./ 829 § 1 pkt 2 kodeksu cywilnego/.

W niniejszej sprawie strony nie kwestionowały zasady odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, ani faktu, że zdarzenie z dnia 16 marca 2015 roku było takim ubezpieczeniem objęte. Spór sprowadzał się do odmiennej oceny stopnia doznanego uszczerbku, który z kolei oceniany być musiał przez pryzmat łączącej strony umowy ubezpieczenia grupowego. Ustalenie stopnia uszczerbku wymagało wiadomości specjalnych, o jakich mowa w przepisie art. 278 § 1 k.p.c., co mając na uwadze Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego właściwej specjalności. Opinia biegłego specjalisty ortopedy traumatologa sporządzona została zgodnie z zasadami profesjonalizmu zawodowego, z uwzględnieniem dokumentacji medycznej, złożonej w sprawie oraz po przeprowadzeniu osobistego badania powoda. Stąd też opinia ta stała się podstawą ustalenia przez Sąd, że stopień doznanego przez powoda uszczerbku na zdrowiu wynosił 5%. Powód nie przedstawił innego równorzędnego dowodu, który podważałby opinię biegłego specjalisty. Odmienna ocena stopnia doznanego urazu przez powoda i jego subiektywne odczucia bólowe stanowiły jedynie polemikę z opinią biegłego. Również twierdzenia w zakresie ograniczeń, jakie doznany uraz wywołuje u powoda w kontekście jego pracy zawodowej pozbawiony był w realiach niniejszej sprawy znaczenia, gdyż roszczenie wynikało z odpowiedzialności umownej. Powód zawarł dobrowolną umowę cywilnoprawną, z której wynikały określone prawa i obowiązki stron.

Zgodnie z warunkami ochrony ubezpieczeniowej, wynikającej z umowy stron, potwierdzonej polisą nr (...) za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu pozwany zobowiązany był wypłacić 400 zł

/vide: decyzja z akt szkodowych k. 8 akt i potwierdzenie wypłaty odszkodowania k. 66 akt/.

W toku sporu ustalono 5% stopień uszczerbku na zdrowiu powoda, co czyniło zasadnym żądanie powoda w zakresie kwoty 2000 zł co przy uwzględnieniu faktu, że kwotę 1600 zł powodowi wypłacono przed wytoczeniem powództwa, czyniło żądanie pozwu bezzasadnym w zakresie szerszym niż 400 zł .

Bezzasadne i w żaden sposób nie udowodnione pozostawało żądanie pozwu w kwocie 10000 zł, gdyż – po uwzględnieniu sumy już wypłaconej w toku postępowania likwidacyjnego w kwocie 1600 zł - stanowiłoby 50% sumy ubezpieczeniowej, która wynosiła 20000 zł.

Godzi się zauważyć, że powód nie przedłożył w sporze oryginału polisy ubezpieczeniowej, Sąd oparł się więc na aktach szkodowych, z których wynikał treść zawartej umowy, suma ubezpieczeniowa i wycena 1% uszczerbku na zdrowiu.

Bez znaczenia i wpływu na wysokość odszkodowania były w niniejszym sporze kwestie dalszego leczenia, cierpień, związanych z wypadkiem i jego przyszłymi konsekwencjami, jak również wpływ doznanego uszczerbku na pracę zawodową powoda. Wprawdzie pełnomocnik powoda użył sformułowania „zadośćuczynienie”, jednakże z okoliczności sprawy wynikało, że powód dochodził roszczenia z tytułu umowy ubezpieczenia, której był beneficjentem. Zaznaczyć należało, że powód reprezentowany był przez profesjonalnego pełnomocnika, zatem oczekiwać należało, że żądanie powództwa sformułowane zostało precyzyjnie i Sąd nie miał podstaw prawnych wychodzić ponad żądania pozwu.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że łącząca strony umowa ubezpieczenia uprawniała go do otrzymania równowartości 5% uszczerbku na zdrowiu zgodnie z sumą ubezpieczenia i ogólnymi warunkami ubezpieczenia. Po uwzględnieniu wypłaconej już przed wytoczeniem sporu kwoty 1600 zł, zasadne było żądanie w kwocie 400 zł, w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach Sąd orzekł, stosownie do reguły słuszności, określonej w art. 102 k.p.c., zgodnie z którą w szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. /zasada słuszności/. Przyjmując taką zasadę i odstępując od obciążania powoda kosztami postępowania Sąd miał na uwadze głównie fakt, że w toku postępowania w sprawie likwidacji szkody nie przeprowadzono badania lekarskiego powoda, stąd też nie miał on rozeznania, co do stopnia swoich obrażeń i mógł sugerować się subiektywnymi odczuciami krzywdy. Dopiero w toku postępowania sądowego zostały przeprowadzone badania lekarskie, których koszt pokryty ze środków budżetowych, gdyż powód korzystał ze zwolnienia od kosztów.

Sędzia Jolanta Szczęsna