Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony R. K. zajmuje się zbieraniem złomu i utrzymuje się z jego sprzedaży. W dniu 25 czerwca 2017r. oskarżony zabrał swój wózek i udał się na plac przy ul. (...) należący do W. T. z zamiarem kradzieży złomu lub innych metalowych elementów. Oskarżony pozostawił wózek przy ogrodzeniu, a sam przedostał się na plac przez siatkę ogrodzeniową i z placu zabrał skrzynię biegów do pojazdu F. (...), aluminiowe części zabezpieczenia samochodu pożarniczego oraz arkusze blachy aluminiowej o łącznej wartości 1400 zł.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego

R. K., k.14

zeznania świadków

W. T., k.2

Wynosząc zabrane rzeczy z terenu placu i transportując je na posiadany przez siebie wózek R. K. wgniótł i w ten sposób uszkodził 150 m siatki ogrodzeniowej, a przerzucając przez ogrodzenie arkusze blachy uszkodził zaparkowany przy ogrodzeniu samochód osobowy marki M. (...), należący do W. T. w ten sposób, że zarysował powłoki lakiernicze na tylnej klapie boku pojazdu, czym spowodował straty w wysokości 600 zł.

Dowód: zeznania świadków

W. T., k.2

wyjaśnienia oskarżonego

R. K., k.14,64

Materiał poglądowy, k.-66-72

Protokół oględzin rzeczy, k.4-5

Skradziony złom oskarżony sprzedał następnego dnia na skupie złomu przy ul. (...) w N..

Dowód: umowa (...), k.8

W dniu 9 lipca 2017r. oskarżony udał się na plac magazynowy przy ul.(...) gdzie spółka (...) prowadząca sklep (...) w N. składowała zdemontowane stalowe, ocynkowane, regały sklepowe. Oskarżony wózkiem na swoją posesję przewiózł 20 sztuk łączników ocynkowanych o wartości 110 zł każdy oraz 10 sztuk stalowych trawersów o wartości 70 zł każdy, to jest mienia o łącznej wartości 2900 zł. Następnego dnia oskarżony udał się do skupu złomu przy ul.(...) w N., gdzie zamówił transport i sprzedał skradziony złom za kwotę 416,67 zł. Z czego wpłacono mu kwotę 387 zł resztę zaliczając na koszty transportu.

Dowód: umowa (...), k.17-18

wyjaśnienia oskarżonego

R. K., k.23,64

Protokół przeszukania osoby, k.24-26

zeznania świadków

K. N., k32-33,88

oświadczenie, k.36

Oskarżony R. K. był wielokrotnie karany w tym dwukrotnie za przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz sześciokrotnie za kradzieże i kradzieże z włamaniami. Między innymi oskarżony był skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 8 stycznia 2016r. sygn.akt II K 482/15 za umyślne przestępstwa podobne określone w art. 278§1 kk i art. 279§1 kk na karę pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał kolejno w okresie od 25.08.20l0r. do 25.08.2010r. , od 28.10.2012r. do 06.02.2013r. , od 27.10.2014r. do 28.10.2014r. , od 25.02,2015r. do dnia 11.02.2016r.

Dowód: karta karna k.37-39

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. VIK 1206/10,k.43-44

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 315/10,k.48

postanowienie syg.IIKo 353/11, k,49

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 258/14,k.50

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 501/14,k.51

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 2/15,k.52-57

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 226/11,k.58

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 621/11,k.59

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn.akt. IIK 482/15,k.60

dane o odbyciu kary, k.47

Stojący pod zarzutem popełnienia czynów z art. 278§1k.k. i art. 288 § 1 kk w zw. z art.64§1 k.k. oskarżony R. K. zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, składając w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnienia zgodne z ustalonym przez Sąd stanem faktycznym.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że wina oskarżonego, jak i okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów nie budzą wątpliwości. Uznając winę oskarżonego, Sąd oparł się w całości na wyjaśnieniach oskarżonego, które uznał za wiarygodne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym. Ustalając stan faktyczny przedmiotowej sprawy Sąd oparł się nie tylko na wyjaśnieniach oskarżonego, ale również na zeznaniach pokrzywdzonych W. T. i przedstawiciela pokrzywdzonej spółki (...). Pomocnym w ustaleniu stanu faktycznego sprawy były również protokoły zatrzymania rzeczy, umowy sprzedaży skradzionych rzeczy zawarte przez oskarżonego z firmą trudniącą się skupem złomu oraz protokół oględzin zniszczonych przez R. K. rzeczy wraz z dokumentacją fotograficzną. Powyższe dowody nie pozostawiły wątpliwości, co do faktu, iż oskarżony działał w sposób przemyślany, zaplanowany i był przygotowany do zaboru rzeczy, doskonale znając wartość skradzionych rzeczy i cenę jaką może za nie uzyskać w skupie złomu.

Uznając w całości winę oskarżonego, Sąd dokonał jedynie modyfikacji opisu czynu popełnionego na szkodę spółki (...), ponieważ oskarżony wyjaśniał, iż metalowych trawersów skradł znacznie miej, a potwierdził to przedstawiciel pokrzywdzonego, świadek K. N.. Świadek ten podczas posłuchania na rozprawie potwierdził, iż dokonana przez spółkę weryfikacja skradzionych trawersów oraz dodatkowa analiza potwierdziła, iż spółce zaginęło jedynie 10 sztuk trawersów metalowych po 70 zł każdy. Opierając się wiec na tymże wyliczeniu, Sąd dokonał zamiany opisu czynu, poprzez wskazanie, iż oskarżony zabrał właśnie 10 metalowych trawersów, a łączna wartość skradzionego mienia to kwota 2.900 zł.

Wskazać należy, iż oskarżony – przesłuchiwany trzykrotnie w toku postępowania przygotowawczego - w całości przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia opisujące przebieg kradzieży oraz zniszczenia. Wyjaśnienia, które złożył oskarżony były obszerne i szczegółowe, a dodatkowo oceniając ich treść, uznać je należy za zgodne, z relacjami pokrzywdzonych oraz pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Same wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania przedstawiciela pokrzywdzonej spółki i (...) dostarczyły Sądowi pełny zakres informacji dla ustalenia okoliczności zdarzenia. Podkreślić również należy, iż rachunki sprzedaży złomu dostarczają Sądowi informacji o datach popełnienia czynów, ilości skradzionych rzeczy, a także samej osobie sprzedawcy- a jednocześnie sprawcy kradzieży złomu. W świetle zgormadzonych w aktach sprawy fotografii, obrazujących zniszczenie ogrodzenia oraz samochodu osobowego marki M. (...), a także wyjaśnień oskarżonego co do sposobu ich zniszczenia, Sad nie miał również żadnych wątpliwości co winy oskarżonego w zakresie tego czynu.

Uznając oskarżonego winnym wszystkich zarzucanych mu czynów, Sąd uznał, iż obu kradzieży oskarżony dopuścił się w ramach ciągu przestępstw określonego w art.91§1 kk. Obu czynów oskarżony dopuścił się w krótkich odstępach czasu – zaledwie dwóch tygodni – w podobny sposób, a dokładnie obie kradzieże dotyczyły elementów metalowych, które oskarżony sprzedał nawet w tym samym punkcie skupu. Sąd przyjął zatem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył R. K. karę jednego roku pozbawienia wolności, zaś za czyn z art. 288§1 kk karę 6 sześciu miesięcy pozbawienia wolności, a dodatkowo – mając na względzie, iż oskarżony działał w celu osiągniecia korzyści majątkowej i korzyść taką osiągnął, na podstawie art. 33 § 2 kk za ten czyn orzekł karę 30 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Następnie na podstawie art. 91 § 2 kk Sąd połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego i wymierzył mu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy kwalifikacji prawnej wszystkich zarzucanych oskarżonemu czynów, Sąd uwzględnił również fakt, iż R. K. dopuścił się ich w okresie ponad roku od odbycia kary pozbawienia wolności za czyn podobny – przestępstwo przeciwko mieniu z art.278§1 k.k. i art. 279§1 kk. Powyższe skutkuje przyjęciem, iż R. K. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów – będących przedmiotem tego postępowania - w warunkach recydywy określonej w art. 64§1 k.k., co znalazło odzwierciedlenie w kwalifikacji prawnej czynów.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd miał na względzie wszelkie okoliczności mające znaczenie dla sądowego wymiaru kary, w szczególności właściwości i warunki osobiste sprawcy, karanego wielokrotnie za przestępstwa kradzieży i kradzieży z włamaniem, odpowiadającego w warunkach recydywy z art. 64§1 kk, a przede wszystkim zasady indywidualizacji kary. Sąd rozważał przede wszystkim wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się chociażby trudnością w zwalczaniu tego typu przestępstw i mimo, iż szkoda wyrządzona przestępstwem oskarżonego nie jest znaczna, jej naprawienie jest dla pokrzywdzonych będzie uciążliwe i trudne do uzyskania z uwagi na status materialny oskarżonego. Okolicznością jednoznacznie obciążającą oskarżonego jest jego wielokrotna karalność oraz fakt, iż oskarżony działał z pełną premedytacją, w sposób zaplanowany i przemyślany, a można się pokusić nawet o stwierdzenie, że stanowiło to pewien sposób życia oskarżonego, który zaplanował popełnienie czynu, przygotował wózek, wiedział gdzie dokona sprzedaży uzyskanego złomu. Jedyną okolicznością łagodzącą dla oskarżonego jest jego szczere przyznanie się do winy, nie utrudnianie postepowania i wyjaśnienie wszelkich okoliczności czynów, a także stosunkowo niska wartość szkody wyrządzonej przestępstwami.

Zgodnie z wnioskami podmiotów pokrzywdzonych, Sąd podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego R. K. do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego W. T. kwoty 2000 złotych – co stanowi sumę szkód wyrządzonych kradzieżą oraz zniszczeniem mienia, oraz na rzecz Spółki (...) Sp. z o.o. z/s w N. kwotę 2900 złotych, zgodnie ze zmodyfikowanym wnioskiem pokrzywdzonego złożonym podczas przesłuchania na rozprawie.

Stosownie do treści art.63§1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z dyspozycją art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania w kwocie 70 złotych oraz na podstawie art. 2 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 23.06.1973r. – o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. 1983.Nr 49 poz.233 z późn.zm) wymierzył mu opłatę w wysokości 300 złotych – stosowną do wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności.