Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Bożena Makowczenko

Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Kurzynowska-Lubecka

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko Skarbowi Państwa - Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe - Nadleśnictwo G.

o nagrodę jubileuszową

1.  Powództwo oddala.

2.  Odstępuje od obciążania powoda kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 68/17

UZASADNIENIE

Powód A. P. domagał się w pozwie zasądzenia na jego rzecz kwoty 15750 zł tytułem nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy.

Wskazywał w uzasadnieniu, że zatrudniony jest u pozwanego od dnia 22 lutego 2017r. na stanowisku podleśniczego. Wcześniej pracował u pozwanego w różnych okresach i na różnych stanowiskach. Zgodnie z §33 obowiązującego u pozwanego Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla (...) Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe powód ma prawo do nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy. O nagrodzie tej powód wielokrotnie rozmawiał z pracodawcą, ale pozwany nagrody tej nie wypłacił. Zdaniem powoda należna mu z tego tytułu kwota wynosi 15750 zł stanowiąca 350% stawki wyjściowej obliczonej zgodnie z §25 pkt 5 układu.

Pozwany pracodawca – Skarb Państwa Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo G. - w odpowiedzi na pozew powództwa nie uznało i wniosło o jego oddalenie w całości oraz o obciążenie powoda kosztami sądowymi w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazywał pozwany, że od dnia 22 lutego 2017r. powód jest zatrudniony u pozwanego na stanowisku podleśniczego. Potwierdził pozwany wskazane w pozwie wcześniejsze okresy zatrudnienia powoda w Nadleśnictwie i innych jednostkach Lasów Państwowych. Dalej wskazał pozwany, że w momencie ponownego zatrudnienia powoda w Nadleśnictwie powód posiadał staż pracy zaliczany do nagrody jubileuszowej 34 lata 6 miesięcy i 1 dzień. Na ówczesny stan i wiedzę pozwanego o stażu pracy nagroda jubileuszowa za 35 lat pracy w Nadleśnictwie winna być wypłacona powodowi w dniu 19 sierpnia 2017r. W czerwcu 2017r. powód dostarczył dokument z informacją Powiatowego Urzędu Pracy o pobieraniu przez powoda przez okres 1 roku zasiłku dla bezrobotnych (w okresie od 10 kwietnia 2014r. do 9 kwietnia 2015r.). W związku z powyższym powstał problem prawny i po przeanalizowaniu stanu faktycznego i prawnego sprawy pracodawca odmówił wypłaty nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy.

Podał dalej pozwany, że w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy obowiązującym u pozwanego w sposób jasny i klarowny określono zasady ustalania prawa do nagrody jubileuszowej. Zgodnie z nimi należy również zaliczyć okresy jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresów, od których zależą uprawnienia pracownicze. Z kolei, w myśl §33 ust.5 (...) nagrodę wypłaca się w dniu upływu okresu uprawniającego do otrzymania nagrody i według zasad obowiązujących w tym dniu. W tej sytuacji, zgodnie z art.79 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych są wliczane do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do uprawnień pracowniczych. W świetle tych reguł, zdaniem pracodawcy, powodowi nie mogła być wypłacona nagroda jubileuszowa za 35 lat pracy a do takiego stanowiska skłania treść §33 pkt 5 (...). Zgodnie z nim nagrodę wypłaca się w dniu upływu okresu uprawniającego do jej otrzymania i według zasad obowiązujących w tym dniu. Podkreślił dalej pozwany, że w momencie gdy powód dostarczył pracodawcy zaświadczenie o pobieraniu zasiłku dla bezrobotnych obowiązkiem pozwanego było ponowne przeliczenie okresu zatrudnienia i uwzględnienie okresu pobierania zasiłku do stażu pracy za który wypłaca się nagrodę jubileuszową. Staż 35 lat pracy powód osiągnął przebywając na zasiłku dla bezrobotnych i na ten dzień nie był pracownikiem Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe a tym samym nie da się określić na jakich zasadach miałaby być ona wypłacona – podstawa wymiaru itp. Ponadto, gdyby rozważać powyższe przepisy w sposób odmienny to pracodawca automatycznie popadłby w zwłokę i pracownik byłby uprawniony do żądania odsetek ustawowych za opóźnienie co ewidentnie dążyłoby do pokrzywdzenia jego praw i byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

W podsumowaniu pozwany podkreślił, że pracodawca ma obowiązek, niezależnie od wniosku pracownika, zaliczyć do stażu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej okresy, które z mocy innych przepisów podlegają takiemu zaliczeniu.

Pozwany zakwestionował też wskazaną w pozwie wysokość nagrody oraz sposób jej wyliczenia.

Sąd ustalił co następuje:

Okresy zatrudnienia powoda, które podlegają zaliczeniu do stażu pracy będącego podstawą ustalenia prawa do nagrody jubileuszowej, były między stronami bezsporne. Mianowicie, powód A. P. od dnia 1 września 1978r. do dnia 31 lipca 1987r. zatrudniony był Nadleśnictwie G., w okresie zaś od 29 sierpnia 1988 do 29 maja 1991r. pracował w Zakładzie (...) Lasów Państwowych, a od 1 czerwca 1991r. do 31 marca 2014r. w Nadleśnictwie G.. Po tym okresie od dnia 10 kwietnia 2014r. do 9 kwietnia 2015r. powód zarejestrowany był jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. i pobierał zasiłek dla bezrobotnych. Od 22 lutego 2017r. ponownie zatrudniony został w pozwanym zakładzie pracy gdzie nadal pracuje.

/dowód: akta osobowe powoda/

Na wstępie zauważyć należy, iż uprawnienie pracownika do nagrody jubileuszowej nie jest uprawnieniem obligatoryjnym. Nie każdy pracodawca nagrodę taką musi wypłacić. Świadczenie to – aby stało się świadczeniem , do którego pracownik może nabyć prawo - winno być przewidziane albo w konkretnych pragmatykach służbowych albo to sam pracodawca ustali w wewnątrzzakładowym uregulowaniu, że takowe będzie wypłacał. Jeśli tak się stanie, w treści takiego uregulowania może zawrzeć warunki jakie spełnić musi pracownik by prawo do nagrody nabyć.

W przedmiotowej sprawie tak właśnie jest – u pozwanego pracodawcy przewidziane jest świadczenie w postaci nagrody jubileuszowej. Kwestia ta uregulowana jest w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dla (...) Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Zgodnie z jego treścią pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa za lata pracy przepracowane u pracodawców wchodzących w skład państwowego gospodarstwa leśnego i Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz za inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresów, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Świadczenie to przysługuje za 15 lat pracy, 20, 25, 30, 35 , 40 i kolejnych pięcioletnich okresach pracy (§33ust.1 układu). Nagrodę wypłaca się w dniu upływu okresu uprawniającego do jej otrzymania i według zasad obowiązujących w tym dniu. A zatem, pracownik legitymować się musi nie ogólnym stażem pracy, ale stażem pracy konkretnym - u pracodawców wchodzących w skład państwowego gospodarstwa leśnego i Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Ponadto do tego stażu pracy wlicza się też inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresów, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

W świetle zatem powyższych uregulowań, do stażu pracy będącego podstawą ustalenia prawa powoda do nagrody jubileuszowej wliczyć należy również okres pobierania przez powoda zasiłku dla bezrobotnych tj. okres od 10 kwietnia 2014r. do 9 kwietnia 2015r.

Wliczenie przy tym tego okresu nie jest uzależnione od tego w jakim czasie wiedzę o nim uzyskał pozwany ani od woli pracownika.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art.79 ust.1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy okresy pobierania zasiłku i stypendium przyznanych na podstawie art. 41 ust. 1, art. 53 ust. 6 i art. 53g ust. 1 wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych. W momencie zatrudnienia powoda u pozwanego, w dniu 22 lutego 2017r. jego staż pracy – według ówczesnej wiedzy pozwanego – wynosił 34 lata 6 miesięcy i 1 dzień. Wówczas okres uprawniający powoda do nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy miałby upłynąć w dniu 19 sierpnia 2017r. W czerwcu 2017r. pracodawca powziął wiedzę, iż w okresie od 10 kwietnia 2014r. do 9 kwietnia 2015r. powód pobierał zasiłek dla bezrobotnych. W tej sytuacji, po uwzględnieniu tego ostatniego okresu – po myśli art.79 ust.1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - staż pracy powoda na dzień 16 czerwca 2017r. wynosił 35 lat 9 miesięcy i 25 dni (okoliczność bezsporna). Okres zatem 35 lat pracy powoda minął w dniu 8 października 2014r.

Powyższe oznacza, że powód nie ma prawa do nagrody jubileuszowej za 35 lat pracy albowiem w dniu upływu tego okresu nie pozostawał w zatrudnieniu u pozwanego pracodawcy. Przywołać w tym miejscu zasadnym będzie treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 grudnia 2004 r. wydanego w sprawie I PK 114/04, w którym stwierdzono:

„Jest zasadą, że prawo do nagrody jubileuszowej nabywa pracownik, który w czasie zatrudnienia spełni przesłankę posiadania odpowiedniego stażu pracy.”

W sytuacji gdy okres 35 lat pracy uprawniający co do zasady do nagrody jubileuszowej upłynął powodowi w dniu, w którym nie pozostawał pracownikiem pozwanego, nie nabył on prawa do tego świadczenia.

Z tego powodu powództwo podlegało oddaleniu.

Orzekając o kosztach procesu Sąd zastosował reguły o jakich mowa w art.102 kpc, zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. W omawianej sprawie zaistniała, zdaniem Sądu, ta właśnie przesłanka.

Można odnieść do niej tezę zawartą w wyroku
Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 12 lipca 2017r.
III AUa 1252/16), w którym to stwierdzono, że:

„Przepis art. 102 KPC może mieć zastosowanie, gdy strona przegrywająca znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, a wytaczając powództwo była subiektywnie przeświadczona o słuszności dochodzonego roszczenia, natomiast strona wygrywająca korzystała ze stałej obsługi prawnej i nie poniosła dodatkowych nakładów na prowadzenie procesu; albo gdy dochodzone roszczenie wynika z niejasno sformułowanych przepisów; gdy sprawa ma wątpliwy i dyskusyjny charakter.”

Wobec powyższego odstąpiono od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego.