Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w O. IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2018 r. w O.

sprawy W. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie rehabilitacyjne

na skutek odwołania W. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 8 czerwca 2017 r. nr (...) - (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje odwołującej prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt IV U 473/17

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. decyzją z dnia 08.06.2017 roku znak: (...) – na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – odmówił W. F. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego.

W uzasadnieniu decyzji ZUS O/O. wskazał, że W. F. była zdolna do pracy. Komisja stwierdziła, że stan zdrowia odwołującej nie uzasadnia przyznania świadczenia.

Od powyższej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O., W. F. wniosła odwołanie do Sądu Rejonowego w (...), IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wskazując, że jest niezdolna do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie - Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu podtrzymał argumenty, zaprezentowane w wydanej decyzji z dnia 08.06.2017 r.

Sąd ustalił, co następuje:

W. F. ma lat 56, jest z zawodu szwaczką, pracowała też jako sprzątaczka i pomoc kuchenna. Początek jej leczenia to 2013r. Od października 2016r. ma nasilone dolegliwości bólowe głowy, barków, drętwienie lewej kończyny górnej, kończyn dolnych i prawego biodra. Korzystała z rehabilitacji ambulatoryjnej w poradni Chirurgicznej za okres marzec do kwietnia i listopad 2017r. W kwietniu 2017r. stwierdzono zalecenia do lecenia operacyjnego. W okresie od dnia 01.11.2016r. do dnia 27.04.2017r. W. F. przebywała na zwolnieniu lekarskim z uwagi na leczenie zachowawcze dyskopatii szyjnej w POZ i Poradni Neurologicznej w N.. Odbywała rehabilitację. Obraz w MRI wykazał zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne. Odwołująca otrzymywała iniekcje sterydowe. Była niezdolna do pracy od dnia 28.04.2017r. przez okres dalszych 12 miesięcy. (dowód: akta rentowe – zwolnienie lekarskie k: dokumentacja medyczna –k. 8,9-28, opinia -k:35-37, 54-55 , przesłuchanie informacyjne odwołującej n rozprawie w dniu 17.01.2018r. –k. 59 )

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. F. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Sąd dał wiarę przedłożonym dokumentom, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości.

Zakres sporu pomiędzy stronami sprowadzał się do ustalenia - czy ubezpieczona była zdolna do pracy czy nie w okresie ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne.

Zgodnie z art. 18 ust 1 - 8 ustawy z dnia z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U.2016, poz.372) świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. O okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie i na zasadach przewidzianych w przepisach o emeryturach, rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika w terminie i na zasadach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie wniesiono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego.

Wskazać należy, iż świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje z ubezpieczenia społecznego i ma na celu rekompensatę utraty zarobków na skutek choroby. Ryzyko ubezpieczeniowe, objęte ubezpieczeniem z tytułu choroby odnosi się do niemożliwości uzyskiwania dochodów w razie jego spełnienia. Przysługuje zatem tylko wówczas, gdy choroba uniemożliwia uzyskiwanie dochodu z pracy. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Odwołująca jest z zawodu szwaczką, ostatnio pracowała jako sprzątaczka, a cierpiąc na schorzenia opisane w dokumentacji medycznej nie była w stanie wykonywać swoich obowiązków pracowniczych.

Biegli z zakresu ortopedii i neurologii dopuszczeni przez Sąd, z uwagi na posiadane wiadomości specjalne, przeprowadzili bardzo szczegółowe badanie i oparli się na dołączonej dokumentacji medycznej. Biegli przeprowadzili też badanie fizykalne. Biegły wytłumaczyli, że odwołująca ma wielopoziomowe wypukliny z uciskiem worka oponowego, na poziomie C3/C4 pęknięcie pierścienia włóknistego, zwężenie przedniej rezerwy płynowej na poziomach C 3 do C 7, rdzeń szyjny spłaszczony i zmiany wytwórcze na krawędziach trzonów. Biegły neurolog wskazał, że zmiany zwyrodnieniowo –dyskopatyczne współistnieją ze stenozą kanału kręgowego i rwą barkową obustronną. Biegły neurolog wskazał, że odwołująca była nadal niezdolna do pracy, gdyż utrzymują się nasilone dolegliwości od października 2016r. bez istotnej poprawy. Odwołująca ma zaburzenia czucia dotyku na lewej stronie, na lewej kończynie górnej z ograniczeniem ruchów czynnych i biernych lewego stawu barkowego (odwodzenie zgięcie -80stopni. Zaburzenia czucia na lewej kończynie dolnej. Ruchomość kręgosłupa szyjnego ograniczona we wszystkich płaszczyznach (zgięcie i wyprost 30st, rotacja – obustronnie 40st, ruchy boczne po 30 stop. Ruchomość kręgosłupa L-S prawidłowa , napięcie mięśni przykręgosłupowych okolicy L –S nieco wzmożone po stronie lewej.)oparł się na zgromadzonych dokumentach. Biegły ortopeda zaś wskazał, że chód odwołującej jest samodzielny, naprzemienny i wydolny. Jej FBA 30 cm, zaznaczony jest objaw szczytowy, odległość broda mostek 4cm. Ma spłyconą lordozę szyjną, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych i ograniczone ruchy w odcinku C (zgięcie 30, wyprost 40 stopni, pochylanie na boki po 30 stopni, rotacje po 40 stopni)

Sąd nie uwzględnił wniosku organu rentowego z dnia21.11.2017r., gdyż nie ma on związku z merytoryczną oceną obu opinii, a jest czyniony a priori. Organ domagał się bowiem dopuszczenia dowodu z opinii nowego zespołu biegłych, zanim jeszcze została sporządzona bardzo szczegółowa opinia biegłego neurologa. Zarzuty z dołączonego pisma dotyczące celowości udzielania świadczenia rehabilitacyjnego u osoby, która już wykorzystała cały okres zasiłkowy, a postępowanie lecznicze polega na pobieraniu tabletek olfenu i okresowych wstrzyknięć sterydu, bez aktywnego leczenia z fizykoterapią na początku 2017r. nie mają pokrycia w dokumentacji medycznej. Zostały one ocenione przez biegłego neurologa bardzo kompetentnie i sumiennie. Biegły wskazał na metody lecznicze stosowane u odwołującej. Wskazane metody terapeutyczne mogą uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia z racji osłabienia organizmu, złego samopoczucia i innych powikłań.

Sąd w pełni podziela opinię biegłych, w tym neurologa, który nie zgodził się z zarzutami organu.

Należy też podkreślić, że żądanie dodatkowej opinii lekarzy przez sąd jest zasadne tylko wówczas, gdy złożona w sprawie opinia wzbudza jego wątpliwości, a nie dlatego, że nie zadowala jednej ze stron (np.: organu rentowego) oraz, że w postępowaniu o prawo do świadczeń uzależnionych od ustalenia stanu zdrowia ubezpieczonego sąd nie ma obowiązku uwzględniania kolejnych wniosków dowodowych tak długo, aż strona udowodni tezę korzystną dla siebie (wyroki: z dnia 19 marca 1997 r., II UKN 45/97 - OSNAPiUS 1998, Nr 1, poz. 24; z dnia 10 grudnia 1997 r., II UKN 391/97 - OSNAPiUS 1998, Nr 20, poz. 612 ).

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 2 kpc w związku z art. 18 ust. 1-8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującej prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 12 miesięcy od dnia 28.04.2017r.

SSR Barbara Kokoryn