Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Opolu VII Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Jolanta Szajowska-Kulijewicz - spr.

Sędziowie: del. Sędzia S.R. T. H.

Sędzia S.O. Waldemar Krawczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Marzena Rybak

przy udziale E. M.

Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Opolu

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r.

sprawy

R. L. (1) (L.) oskarżonego z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. przy zastawaniu art. 65 § 1 k.k., z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

R. S. (S.) oskarżonego z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k., art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Nysie

z dnia 26 listopada 2012 roku, sygn. akt II K 168/11

I.  Zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. L. (1) zmienia w ten sposób, że:

a/ uchyla orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności wydane na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. – zawarte w pkt. III części dyspozytywnej oraz rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności wydane na podstawie art. 69 § 1 i § 3 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. – zawarte w pkt. IV części dyspozytywnej, a także wydane na podstawie art. 73 § 2 k.k. zawarte w pkt. XI części dyspozytywnej oraz na podstawie art. 63 § 1 k.k. zawarte w punktach XII i XIII części dyspozytywnej,

b/ uchyla orzeczenie o karze grzywny wydane na podstawie art. 33 § 2 k.k. - zawarte w pkt. I części dyspozytywnej,

c/ karę pozbawienia wolności, wymierzoną na podstawie art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., za przypisany temu oskarżonemu w pkt. I części dyspozytywnej ciąg przestępstw – podwyższa do 4 (czterech) lat pozbawienia wolności,

d/ na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. za zbiegające się ciągi przestępstw orzeka wobec oskarżonego R. L. (1) karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 28 października 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku.

II.  W pozostałej części zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. L. (1) utrzymuje w mocy.

III.  Zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. S. zmienia w ten sposób, że:

a/ uchyla orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności wydane na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. – zawarte w pkt. VIII części dyspozytywnej oraz rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności wydane na podstawie art. 69 § 1 i § 3 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k. – zawarte w pkt. X części dyspozytywnej, a także wydane na podstawie art. 73 § 2 k.k. zawarte w pkt. XI części dyspozytywnej oraz na podstawie art. 63 § 1 k.k. zawarte w punktach XIV i XV części dyspozytywnej,

b/ uchyla orzeczenie o karze grzywny wydane na podstawie art. 33 § 2 k.k. - zawarte w pkt. VI części dyspozytywnej,

c/ karę pozbawienia wolności, wymierzoną na podstawie art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., za przypisany temu oskarżonemu w pkt. VI części dyspozytywnej ciąg przestępstw – podwyższa do 4 (czterech) lat pozbawienia wolności,

d/ na podstawie art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. za zbiegające się ciągi przestępstw orzeka wobec oskarżonego R. S. karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 28 października 2009 roku do dnia 19 kwietnia 2010 roku.

IV.  W pozostałej części zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. S. utrzymuje w mocy.

V.  Zasądza od oskarżonych R. L. (1) i R. S. na rzecz Skarbu Państwa wydatki w kwotach po 20 (dwadzieścia) złotych za postępowanie odwoławcze i wymierza im opłaty w wysokości po 400 (czterysta) złotych za obie instancje.

Sygn. akt VII Ka 229/13

UZASADNIENIE

R. L. został oskarżony o to, że:

1.  W nocy z dnia 16 na 17 października 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim podważeniu rolety okna i wyłamaniu blokady okna włamał się do domu jednorodzinnego, jednak z wnętrza nie dokonał kradzieży mienia z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu czym działał na szkodę Z. i J. C., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k.

2.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzedni wywarzeniu drzwi balkonowych
prowadzących na ogród budynku, włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd skradł biżuterię złotą i srebrną, pieniądze różnych walut, monety okolicznościowe oraz odtwarzacz I-Pod o łącznej wartości 9.600 zł na szkodę E. S., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

3.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego, skąd skradł złotą biżuterię o wartości 250 zł na szkodę E. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

4.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyłamaniu drzwi prowadzących na taras budynku jednorodzinnego, włamali się do wnętrza skąd skradli złotą biżuterię o wartości 5000 zł na szkodę K. K., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

5.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży złotej biżuterii o łącznej wartości 5000 zł na szkodę I. M. (1), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

6.  W dniu 22 listopada 2008 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży biżuterii złotej o wartości 3000 zł na szkodę L. i M. M. (1), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

7.  W dniu 22 listopada 2008 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd usiłował dokonać kradzieży mienia, jednak zmierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie przez psa, czym działał na szkodę M. M. (2), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k.

8.  W dniu 17 października 2009 roku w K. ul. (...)województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna przy pomocy nieustalonego narzędzia, włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z wnętrza dokonał kradzieży złotej biżuterii w postaci bransolet, pierścionków oraz trzech zegarków powodując straty w wysokości 29000 zł na szkodę T. E.. a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

9.  W dniu 17 października 2009 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna balkonowego, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży pieniędzy polskich, waluty euro oraz biżuterii złotej o łącznej wartości 2000 zł na szkodę W. K. , a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

10.  W okresie od 25 do 29 listopada 2008 roku w L. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., dokonał kradzieży sejfu metalowego wraz z zawartością pieniędzy polskich, obcej waluty w postaci banknotów euro i dolarów, złotego zegarka (...) oraz srebrnych monet w ilości 40 sztuk oraz dwóch jednostek broni myśliwskiej, a następnie udał się do pobliskiego lasu gdzie włamał się do sejfu dokonując kradzieży wcześniej wymienionych przedmiotów, pozostawiając broń myśliwską wraz z amunicją i sejfem, powodując straty w wysokości 11.500 zł na szkodę K. T., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

11.  W dniu 30 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku skąd usiłował dokonać kradzieży mienia jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu, czym działał na szkodę J. O. , a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 65 § 1 k.k.

12.  W dniu 19 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi na parterze budynku, włamał się do wnętrza skąd skradł złotą biżuterię i perfumy o łącznej wartości 1.500 zł na szkodę J. G., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

13.  W dniu 29 listopada 2008 roku w N. przy ul (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednimwyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynkuskąd usiłował dokonać kradzieży mienia jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jegozainteresowaniu, powodując straty w wysokości 500 zł, czym działał na szkodę G. S. (1)., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w związku z art. 65 § 1 k.k.

14.  W dniu 29 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku skąd usiłował dokonać kradzieży mienia, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu, czym działał na szkodę H. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

15.  W okresie od 29 do 30 listopada 2008 roku w S. posesja nr (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna w łazience na parterze budynku, włamał się do wnętrza skąd dokonał kradzieży mienia w postaci kolekcji monet polskich, pieniędzy polskich w kwocie 100 zł i pieniędzy w postaci waluty euro w kwocie 500 euro oraz złotej biżuterii i laptopa m-ki F. powodując straty w wysokości20500 zł na szkodę W. M. oraz 5760,69 zł na szkodę Zakładu (...) S.A. a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

16.  W okresie od 19 do 22 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...) IB, wspólnie i w porozumieniu z R. S., poprzez wyważenie drzwi tarasowych włamał się do domu jednorodzinnego skąd skradł pieniądze w kwocie 8000 zł, złotą biżuterię, 10 metalowych monet okolicznościowych powodując straty w wysokości 12900 zł na szkodę D. U., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

17.  W dniu 30 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu skrzydła okna kuchennego, włamał się do wnętrza budynku, skąd dokonał kradzieży, komputera (...), kamery cyfrowej C. (...), złotej biżuterii pieniędzy różnych walut powodując straty o łącznej wartości 28.500 zł na szkodę B. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k

18.  W dniu 20 lutego 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna na parterze budynku, usiłował dokonać kradzieży mienia, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie, powodując straty w wysokości 4000 zł na szkodę K. D.. a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

19.  W dniu 10 stycznia 2009 roku w N. ul. (...) województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna nieustalonym narzędziem włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 9000 zł, wyrobów ze złota w postaci obrączki, sygnetu, trzech bransoletek, złotego zegarka kieszonkowego bez łańcuszka typu kopertowego, pierścionka z niebieskim oczkiem powodując straty w wysokości 11.000 zł na szkodę P. S., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

20.  w dniu 10 stycznia 2009 roku w N. ul. (...)województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim podważeniem drzwi wejściowych nieustalonym narzędziem, włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 6000 zł, 6000 euro oraz biżuterii złotej powodując straty w wysokości 45700 zł na szkodę W. F., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

21.  W dniu 16 października 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna nieustalonym narzędziem, włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z jego wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 200 zł, złotej biżuterii w postaci dwóch łańcuszków, dwóch obrączek, sześciu sztuk pierścionków, złotego złomu około 15 gram oraz sześciu zawieszek złotych, powodując straty w wysokości 10000 zł na szkodę A. H. (1), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

22.  W dniu 28 października 2009 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego, a następnie z jego wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 55300złotych, 325 euro, oraz złotej biżuterii o wartości 4000 zł powodując straty w wysokości 60682,50 złotych na szkodę W. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

23.  W dniu 27 października 2009 roku w R. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu framugi okiennej włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego, z którego dokonał kradzieży w celu przywłaszczenia różnego rodzaju biżuterii o łącznej wartości niemniejszej niż 3.000 złotych na szkodę P. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

24.  W dniu 21 marca 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim podniesieniu rolety antywłamaniowej i wywarzeniu drzwi wejściowych na taras włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd skradł pieniądze w kwocie 300 złotych oraz biżuterię powodując straty w wysokości 3300 zł na szkodę R. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

25.  W dniu 21 marca 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wywarzeniu drzwi wejściowych włamał się do domu jednorodzinnego, skąd skradł złotą biżuterię, sejf z zawartością 320 dolarów i 180 euro oraz portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 1380 zł powodując straty w wysokości 10000 zł na szkodę L. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

26.  W okresie od 19 do 20 października 2009 r. w P. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S. , po uprzednim wywarzeniu drzwi prowadzących do wnętrza budynku włamał się do domu jednorodzinnego, skąd dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 80.000 złotych, 6.000 euro oraz złotej biżuterii w postaci czterech pierścionków i bransolety powodując straty w wysokości 115.000,20 zł na szkodę A. K., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

27.  w dniu 21 grudnia 2008 r. w S. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyłamaniu drzwi balkonowych włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego, skąd dokonał kradzieży plecaka, słodyczy, biżuterii i kosmetyków o łącznej wartości 1.000 zł na szkodę A. H. (2), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodów,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

R. S. został oskarżony o to, że:

28.  W nocy z dnia 16 na 17 października 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1) po uprzednim podważeniu rolety okna i wyłamaniu blokady okna włamał się do domu jednorodzinnego, jednak z wnętrza nie dokonał kradzieży mienia z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu czym działał na szkodę Z. i J. C., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

29.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1) , po uprzedni wywarzeniu drzwi balkonowych prowadzących na ogród budynku, włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd skradł biżuterię złotą i srebrną, pieniądze różnych walut, monety okolicznościowe oraz odtwarzacz I-Pod o łącznej wartości 9.600 zł na szkodę E. i B. S., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

30.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego, skąd skradł złotą biżuterię o wartości 250 zł na szkodę E. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

31.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (2), po uprzednim wyłamaniu drzwi prowadzących na taras budynku jednorodzinnego, włamali się do wnętrza skąd skradli złotą biżuterię o wartości 5000 zł na szkodę K. K., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

32.  W dniu 28 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1) po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży złotej biżuterii o łącznej wartości 5000 zł na szkodę I. M. (2), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

33.  W dniu 22 listopada 2008 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży biżuterii złotej o wartości 3000 zł na szkodę L. i M. M. (1), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

34.  W dniu 22 listopada 2008 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd usiłował dokonać kradzieży mienia, jednak zmierzonego celu nie osiągnął z uwagi na spłoszenie przez psa, czym działał na szkodę M. M. (2), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i 65 § 1 k.k.

35.  W dniu 17 października 2009 roku w K. ul. (...) województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1) po uprzednim wyważeniu okna przy pomocy nieustalonego narzędzia, włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z wnętrza dokonał kradzieży złotej biżuterii w postaci bransolet, pierścionków oraz trzech zegarków powodując straty w wysokości 29000 zł na szkodę T. E., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

36.  W dniu 17 października 2009 roku w K. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu okna balkonowego, włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego skąd dokonał kradzieży pieniędzy polskich, waluty euro oraz biżuterii złotej o łącznej wartości 2000 zł na szkodę W. K. , a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

37.  W okresie od 25 do 29 listopada 2008 roku w L. przy
ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), dokonał kradzieży sejfu metalowego wraz z zawartością pieniędzy polskich, obcej waluty w postaci banknotów euro i dolarów, złotego zegarka (...) oraz srebrnych monet w ilości 40 sztuk oraz dwóch jednostek broni myśliwskiej, a następnie udał się do pobliskiego lasu gdzie włamał się do sejfu dokonując kradzieży wcześniej wymienionych przedmiotów, pozostawiając broń myśliwską wraz z amunicją i sejfem, powodując straty w wysokości 11.500 zł na szkodę K. T., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

38.  W dniu 30 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku skąd usiłował dokonać kradzieży mienia jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu, czym działał na szkodę J. O. , a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

39.  W dniu 19 listopada 2008 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu drzwi na parterze budynku,
włamał się do wnętrza skąd skradł złotą biżuterię i perfumy o
łącznej wartości 1.500 zł na szkodę J. G., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

40.  W dniu 29 listopada 2008 roku w N. przy ul (...),
wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim
wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do wnętrza budynku
skąd usiłował dokonać kradzieży mienia jednak zamierzonego
celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jego
zainteresowaniu, powodując straty w wysokości 500 zł, czym
działał na szkodę G. S. (2), a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

41.  W dniu 29 listopada 2008 roku w N. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1),
po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych, włamał się do
wnętrza budynku skąd usiłował dokonać kradzieży mienia, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na brak przedmiotów będących w jego zainteresowaniu, czym działał na szkodę H. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

42.  W okresie od 29 do 30 listopada 2008 roku w S. nr 34, wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po
uprzednim wyważeniu okna w łazience na parterze budynku,
włamał się do wnętrza skąd dokonał kradzieży mienia w postaci
kolekcji monet polskich, pieniędzy polskich w kwocie 100 zł i
pieniędzy w postaci waluty euro w kwocie 500 euro oraz złotej
biżuterii i laptopa m-ki F. powodując straty w wysokości
20500 zł na szkodę W. M. oraz 5760,69 zł na (...) S.A. a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

43.  W okresie od 19 do 22 listopada 2008 roku w N. przy ul.(...) IB, wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), poprzez wyważenie drzwi tarasowych włamał się do domu jednorodzinnego skąd skradł pieniądze w kwocie 8000 zł, złotą biżuterię, 10 metalowych monet okolicznościowych powodując straty w wysokości 12.900 zł na szkodę D. U., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stale źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

44.  W dniu 30 listopada 2008 roku w N. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1),
po uprzednim wyważeniu skrzydła okna kuchennego, włamał się
do wnętrza budynku, skąd dokonał kradzieży, komputera (...), kamery cyfrowej C. (...), złotej biżuterii pieniędzy różnych walut powodując straty o łącznej wartości 28.500 zł na szkodę B. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

45.  W dniu 20 lutego 2009 roku w N. przy ul. (...),
wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim
wyważeniu okna na parterze budynku, usiłował dokonać
kradzieży mienia, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z
uwagi na spłoszenie, powodując straty w wysokości 4000 zł na
szkodę K. D.., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 13 § 1 kk. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i art. 65 § 1 k.k.

46.  W dniu 10 stycznia 2009 roku w N. ul. (...) województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z R. S., po uprzednim wyważeniu okna nieustalonym narzędziem,
włamał się do domu jednorodzinnego, a następnie z wnętrza
dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 9000 zł,
wyrobów ze złota w postaci obrączki, sygnetu, trzech
bransoletek, złotego zegarka kieszonkowego bez łańcuszka typu
kopertowego, pierścionka z niebieskim oczkiem powodując straty
w wysokości 11000 zł na szkodę P. S., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

47.  W dniu 10 stycznia 2009 roku w N. ul. (...)
województwo (...), wspólnie i w porozumieniu z Robertem
Siler, po uprzednim podważeniem drzwi wejściowych
nieustalonym narzędziem, włamał się do domu jednorodzinnego, a
następnie z wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w
kwocie 6000 zł, 6000 euro oraz biżuterii złotej powodując straty w
wysokości 45700 zł na szkodę W. F., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

48.  W dniu 16 października 2009 roku w N. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po
uprzednim wyważeniu okna nieustalonym narzędziem, włamał
się do domu jednorodzinnego, a następnie z jego wnętrza
dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 200 zł, złotej
biżuterii w postaci dwóch łańcuszków, dwóch obrączek, sześciu
sztuk pierścionków, złotego złomu około 15 gram oraz sześciu
zawieszek złotych, powodując straty w wysokości 10000 zł na
szkodę A. H. (1)., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

49.  W dniu 28 października 2009 roku w K.- K. ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyważeniu drzwi balkonowych włamał
się do wnętrza domu jednorodzinnego, a następnie z jego
wnętrza dokonał kradzieży pieniędzy polskich w kwocie 55300
złotych, 325 euro, oraz złotej biżuterii o wartości 4000 zł
powodując straty w wysokości 60682,50 złotych na szkodę
Władysława P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

50.  W dniu 27 października 2009 roku w R. przy ul.(...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1),
po uprzednim wyważeniu framugi okiennej włamał się do wnętrza
domu jednorodzinnego, z którego dokonał kradzieży w celu
przywłaszczenia różnego rodzaju biżuterii o łącznej wartości nie
mniejszej niż 3.000 złotych na szkodę P. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

51.  W dniu 21 marca 2009 roku w N. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1),
po uprzednim podniesieniu rolety antywłamaniowej i wywarzeniu drzwi wejściowych na taras włamał się do wnętrza domu jednorodzinnego skąd skradł pieniądze w kwocie 300 złotych oraz biżuterię powodując straty w wysokości 3300 zł na szkodę R. P., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

52.  W dniu 21 marca 2009 roku w N. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wywarzeniu drzwi wejściowych włamał się do domu jednorodzinnego, skąd skradł złotą biżuterię, sejf z zawartością 320 dolarów i 180 euro oraz portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 1380 zł powodując straty w wysokości 10000 zł na szkodę L. W., a z popełnionego przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

53.  W okresie od 19 do 20 października 2009 r. w P. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wywarzeniu drzwi prowadzących do wnętrza budynku włamał się do domu jednorodzinnego, skąd dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 80.000 złotych, 6.000 euro oraz złotej biżuterii w postaci czterech pierścionków i bransolety powodując straty w wysokości 115.000,20 zł na szkodę A. K., a z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

54.  W dniu 21 grudnia 2008 r. w S. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z R. L. (1), po uprzednim wyłamaniu drzwi balkonowych włamał się do wnętrza budynku jednorodzinnego, skąd dokonał kradzieży plecaka, słodyczy, biżuterii i kosmetyków o łącznej wartości 1.000 zł na szkodę A. H. (2), a z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodów

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Nysie wyrokiem z dnia 26 listopada 2012 roku – sygn. akt II K 168/11:

I.  uznał oskarżonego R. L. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. 1-12 oraz 14-17 i 19-25 części wstępnej wyroku, to jest przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., przy czym przyjął, iż czynów tych dopuścił się w ramach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i w związku z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a nadto na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny ustalił wysokość jednej stawki na 50 (pięćdziesiąt) złotych,

II.  uznał oskarżonego R. L. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. 13 oraz 18 części wstępnej wyroku, to jest przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 65 § 1 k.k., przy czym przyjął, iż czynów tych dopuścił się w ramach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 14 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i w związku z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 91 § 2 k.k. orzeczone oskarżonemu R. L. (1) w pkt. I i II wyroku kary pozbawienia wolności złączył i jako karę łączną wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i 3 k.k. i art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej R. L. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 5 (pięciu),

V.  uniewinnił oskarżonego R. L. (1) od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt 26 i 27 części wstępnej wyroku, a kosztami procesu w tej części – na mocy art. 630 k.p.k. – obciążył Skarb Państwa,

VI.  uznał oskarżonego R. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. 28-39 oraz 41-44 i 46-52 części wstępnej wyroku, to jest przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., przy czym przyjął, iż czynów tych dopuścił się w ramach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i w związku z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a nadto na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny ustalił wysokość jednej stawki na 50 (pięćdziesiąt) złotych,

VII.  uznał oskarżonego R. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt. 50 oraz 45 części wstępnej wyroku, to jest przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w związku z art. 65 § 1 k.k., przy czym przyjął, iż czynów tych dopuścił się w ramach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 14 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i w związku z art. 91 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

VIII.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 91 § 2 k.k. orzeczone oskarżonemu R. S. w pkt. VI i VII wyroku kary pozbawienia wolności złączył i jako karę łączną wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

IX.  uniewinnił R. S. od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt 53 i 54 części wstępnej wyroku, a kosztami procesu w tej części – na mocy art. 630 k.p.k. – obciążył Skarb Państwa,

X.  na podstawie art. 69 § 1 i 3 k.k. i art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej R. S. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 5 (pięciu),

XI.  na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżonych R. L. (1) i R. S. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

XII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu R. L. (1) w pkt. I wyroku kary grzywny zaliczył okres tymczasowego aresztowania od 28 października 2009 r. do 4 lutego 2010 r.

XIII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu R. L. (1) kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania od 4 lutego 2010 r. do 19 kwietnia 2010 r.,

XIV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu R. S. w pkt. VI wyroku kary grzywny zaliczył okres tymczasowego aresztowania od 28 października 2009 r. do 4 lutego 2010 r.

XV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu R. S. kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okres tymczasowego aresztowania od 4 lutego 2010 r. do 19 kwietnia 2010 r.,

XVI.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz:

- E. S. kwot po 615 (sześćset piętnaście) złotych,

- I. M. (2) kwot po 1.950 (tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt) złotych,

- T. E. kwot po 13.450 (trzynaście tysięcy czterysta pięćdziesiąt) złotych,

- K. T. kwot po 3.900,80 (trzy tysiące dziewięćset 80/100) złotych,

- W. M. kwot po 3.720,37 (trzy tysiące siedemset dwadzieścia 37/100) złotych,

- (...) SA w O. kwot po 2.880,35 (dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt 35/100) złotych,

- D. U. kwot po 5.900 (pięć tysięcy dziewięćset) złotych,

- B. P. kwot po 7.072,28 (siedem tysięcy siedemdziesiąt dwa 28/100) złotych,

- P. S. kwot po 4.200 (cztery tysiące dwieście) złotych,

- W. F. kwot po 19.050 (dziewiętnaście tysięcy pięćdziesiąt) złotych,

- A. H. (1) kwot po 3.200 (trzy tysiące dwieście) złotych,

- L. W. kwot po 950 (dziewięćset pięćdziesiąt) złotych,

17) na podstawie art. 627 k.p.k. w związku z art. 633 k.p.k. zasądził od oskarżonych R. L. (1) i R. S. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe.

Wyrok powyższy w całości na niekorzyść obydwu oskarżonych zaskarżył Prokurator Rejonowy w Kędzierzynie – Koźlu zarzucając:

I.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia przez Sąd I instancji, polegającej na wadliwej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego i uznanie, że podstawa sprawców w toku przewodu sądowego - przyznanie się przez nich do winy, wyrażony żal, ich dotychczasowa niekaralność, a także czynione starania o naprawienie szkody, jak też zmiana jaka zaszła w ich życiu, po opuszczeniu zakładu karnego, uzasadniają przyjęcie przez Sąd przekonania, że w przedmiotowej sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniony szczególnymi okolicznościami, pozwalający na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej przez Sąd wobec obydwu oskarżonych kar pozbawienia wolności podczas, gdy prawidłowa ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonych czynów, ich wielość, wysoka wartość skradzionego mienia, która przekracza 270.072, 25 złotych, sposób popełnienia zarzucanych im czynów, uczynienie sobie przez ich popełnienie stałego źródła dochodu, wreszcie nagminne przestępstwa przeciwko mieniu, a co za tym idzie względy prewencji szczególnej, jak i ogólnej, powinno doprowadzić Sąd do wniosku przeciwnego i przemawiającego za brakiem w przedmiotowej sprawie istnienia przesłanek tzw. wyjątkowego wypadku i wymierzeniem R. L. (1) i R. S. kar pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia ich wykonania;

II.  rażącą niewspółmierność orzeczonych wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S. kar za popełnione przez nich przestępstwa a, to odnośnie R. L. (1) czynów opisanych w pkt. od 1 do 12, 14-17 oraz 19-25 części dyspozycyjnej wyroku tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i w związku z art. 65 § 1 k.k., popełnionych w warunkach art. 91 §1 k.k. - za co Sąd skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych po 50 zł każda stawka , oraz za czyny z pkt. 13 i 18 wyroku tj. za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 65 §1 k.k. popełnionych w warunkach art. 91 § 1 k.k., skazał na karę 1 roku i 3 m-cy pozbawienia wolności - w konsekwencji orzekając karę łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat, a wobec R. S. za czyny z pkt. 28 - 39, 41-44 i 46-52 części dyspozycyjnej wyroku tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i w związku z art. 65 § 1 k.k., popełnionych w warunkach art. 91 § 1 k.k. - za co skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych po 50 zł każda stawka , oraz za czyny z pkt. 50 i 45 wyroku tj. za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w związku z art. 279 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. popełnionych w warunkach art. 91 § 1 k.k., skazał na karę 1 roku i 3 m-cy pozbawienia wolności - orzekając wobec w/w karę łączą w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres próby wynoszący 5 lat, podczas gdy stosowanie się do dyrektyw art. 53 k.k., uwzględniając motywacje i pobudki sprawców, sposób ich działania, fakt popełnienia przestępstw w krótkich odstępach czasu, czynione do ich popełnienia wcześniejsze przygotowania - rozpoznanie terenu, typowanie miejsc, gdzie miano dokonywać włamań, w odniesieniu do mienia dużej wartości, czynów popełnionych w ciągu przestępstw, a zatem o wysokim stopniu społecznej szkodliwości, w końcu nagminność przestępstw przeciwko mieniu, wymogi prewencji ogólnej i szczególnej, a wszystko to przemawia za wymierzeniem w stosunku do obu oskarżonych znacznie wyższych w odniesieniu jednostkowym, jak i łącznym, kar pozbawienia wolności.

Powołując się na przepis art. 437 § 1 k.p.k. prokurator wniósł o:

- zmianę wyroku i wymierzenie kar dla obydwu oskarżonych za czyny opisane w pkt. I części dyspozytywnej wyroku na karę 4 lat i 6 m-cy pozbawienia wolności dla obydwu oskarżonych, natomiast odnośnie czynu z pkt. II wyroku na karę po 2 lata pozbawienia wolności oraz na karę łączną w wymiarze po 5 lat pozbawienia wolności dla każdego z oskarżonych, solidarny obowiązek naprawienia szkody, przepadek dowodów rzeczowych i zasądzenie od oskarżonych kosztów postępowania i opłaty sądowej.

Sąd Odwoławczy zważył, co następuje;

Apelacja prokuratora wniesiona na niekorzyść oskarżonych R. L. (1) i R. S., zasługuje na częściowe uwzględnienie. Za zasadne uznać należy zawarte w apelacji prokuratora, zarzuty odnośnie rażącej niewspółmierności kar pozbawienia wolności, wymierzonych oskarżonym.

Sąd I instancji, w oparciu o prawidłowo zebrany i oceniony materiał dowodowy, poczynił właściwe ustalenia faktyczne, w zakresie sprawstwa i winy oskarżonych, a wyciągnięte przezeń wnioski, odnośnie oceny prawnej, wszystkich czynów przypisanych oskarżonym, należy uznać za trafne. Natomiast, zdaniem Sądu Odwoławczego, kary wymierzone oskarżonym, jak słusznie podnosi apelujący, są karami wyjątkowo nadmiernie łagodnymi, niewspółmiernymi do rangi oraz wartości, wszystkich okoliczności obciążających, ujawnionych w sprawie.

Sąd Odwoławczy uznał, że są podstawy do podważenia wyroku Sądu Rejonowego, w zakresie orzeczeń dotyczących kar pozbawienia wolności, orzeczonych wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S., odnośnie przypisanych im w punktach I i VI części dyspozytywnej wyroku, ciągów przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k.

Wskazać należy, iż już wstępna analiza treści zaskarżonego wyroku wskazuje na rażący dysonans w jego konstruowaniu, z punktu widzenia dyrektyw sędziowskiego wymiaru kary, bowiem oskarżonym, za popełnienie 23 przestępstw kradzieży z włamaniem, wymierzone zostały kary po 2 lata pozbawienia wolności, natomiast, za przypisane im w punktach II i VII części dyspozytywnej, 2 przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. 279 § 1 k.k. w zbiegu z art. 288 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. – wymierzono oskarżonym kary po 1 roku i 3 miesiące pozbawienia wolności.

Kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, związane jest ściśle z dyrektywą stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz z dyrektywą stopnia winy, zwaną też dyrektywą sprawiedliwościową. Tylko, bowiem kara, wymierzona w granicach winy sprawcy, a jednocześnie współmierna do stopnia społecznej szkodliwości konkretnego czynu, jest karą sprawiedliwą, pozytywnie wpływającą na społeczeństwo, budzącą aprobatę dla jej wymiaru, co z kolei stwarza warunki do umocnienia i kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zarzut oparty na względnej podstawie odwoławczej, określonej w art. 438 pkt 4 k.p.k., aby mógł być uznany za trafny wymaga stwierdzenia, iż wymierzona kara jest rażąco surowa, czyli zachodzi wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez Sąd rozpoznający sprawę, a karą, która byłaby adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu oraz prawidłowa, z punktu widzenia dyrektywy sprawiedliwościowej, jak i dyrektyw prewencji ogólnej i szczególnej (art. 53 k.k.)

Poddając ocenie wymiar orzeczonych wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S. kar za przypisany im w punktach I i VI części dyspozytywnej wyroku ciąg 23 przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k., trzeba zgodzić się z argumentacja podniesioną w apelacji prokuratora, iż kary te, mają cechy rażącej i niewspółmiernej łagodności, gdyż nie odzwierciedlają właściwego rozmiaru zawinienia oskarżonych oraz stopnia społecznej szkodliwości, przypisanych im działań przestępnych, wartości, znaczenia oraz kumulacji okoliczności obciążających, występujących w sprawie.

Do kwantyfikatorów wyznaczających społeczną szkodliwość czynu, należy zaliczyć między innymi rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, a także sposób i okoliczności popełnienia czynu. (art. 115 § 2 k.k.) Na stopień winy wpływają między innymi takie czynniki jak subiektywna strona realizacji znamion czynu, motywacja i sposób zachowania sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa. (art. 53 § 2 k.k.) Wśród okoliczności rzutujących na wymiar kary ustawodawca wymienia w art. 53 § 3 k.k. także właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody.

Podkreślić należy przede wszystkim to, że Sąd Odwoławczy, podziela zawarte w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku ustalenia oraz przyjęte okoliczności składające się na obraz popełnionych przez oskarżonych przestępstw a także, rozważaną charakterystykę ich sprawców, a więc, co do ustalonego przez Sąd merita stanu faktycznego oraz co do katalogu przesłanek, wpływających na kary wymierzane oskarżonym.

Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych w sprawie wynika, że oskarżeni R. L. (1) i R. S., przyjeżdżali z K. na O., by dokonywać włamań i kradzieży z domów jednorodzinnych i w ten sposób, uzyskiwać systematyczne dochody na swoje utrzymanie. Jak przywołał to w pisemnym uzasadnieniu Sąd Rejonowy, sami oskarżeni, określali popełnianie przez nich przestępstw: „jako wyjazd po zarobek”. (k. 2337/II akt)

Sąd Rejonowy zasadnie przypisał oskarżonym, popełnienie przestępstw w warunkach określonych w art. 65 § 1 k.k. Prawidłowe ustalenia Sądu merita, wskazują na to, że oskarżeni regularnie popełniali kradzieże, po uprzednich włamaniach, które były „starannie” zorganizowane, „profesjonalnie” przygotowane i zaplanowane. Z trafnych ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że oskarżeni najpierw przeprowadzali rozpoznanie, obserwację, po czym, podważali rolety, wyłamywali blokady okien, wyważali okna, wyważali drzwi na parterze lub drzwi balkonowe, powodując ich uszkodzenia, przy czym, w dwóch przypadkach, były to uszkodzenia zabezpieczeń domów, oczacowane na 500 złotych i na 4 000 złotych. Po wejściu do środka domów, oskarżeni „zgodnie z przyjętym planem”, wykonywali szybkie „akcje”, przebywali tam zaledwie przez kilka minut i dokonywali kradzieży, głównie zabierali biżuterię złotą i srebrną, pieniądze różnych walut, monety okolicznościowe, zegarki, były też przypadki, zabierania sprzętu komputerowego i elektronicznego. W okresie od 16 października 2008 r. do 21 marca 2009 r. oskarżeni włamali się do 25 domów jednorodzinnych, w 19 domach, dokonali kradzieży wartościowych rzeczy cudzych, o łącznej wartości, przekraczającej 270 000 złotych. Oskarżeni „na dzień wyrokowania” wpłacili na rzecz pokrzywdzonych łącznie 40 000 złotych.

W pisemnych motywach zaskarżonego wyroku Sąd I instancji zawarł stwierdzenie, iż zarówno poczynienie przez oskarżonych, starań o naprawienie szkód wyrządzonych przestępstwem, jak i pozytywna postawa procesowa oskarżonych: „nie jest niczym nadzwyczajnym”. (por. k. 2338-2338/II akt)

Co opisano powyżej, oskarżeni z 19 domów jednorodzinnych, ukradli wartościowe rzeczy cudze, o łącznej wartości, przekraczającej 270 000 złotych. Tego rodzaju rzeczy cudze, jak ukradzione przez oskarżonych, to przedmioty, niejednokrotnie stanowiące dorobek życiowy pokrzywdzonych. Sąd I instancji, czemu dał wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, miał wprawdzie w polu widzenia to, iż „oprócz strat materialnych” pokrzywdzeni, doznali niewymiernych krzywd o charakterze niematerialnym, niemajątkowym, gdyż „zagrożone zostało ich poczucie bezpieczeństwa” w domach, które zamieszkiwali, a także, to, iż dokonując kradzieży złotej biżuterii oskarżeni „kradli w ten sposób wspomnienia, uczucia”. (k. 2337/II, (...) akt) Co przecież podkreślali pokrzywdzeni, oskarżeni, w jakimś stopniu, zrekompensowali im tylko szkodę majątkową, gdyż dla wielu z nich, zabrane monety, biżuteria, stanowiły pamiątki rodzinne, upamiętniały ważne dla nich zdarzenia życiowe. Skradzione precjoza miały, zatem dla wielu pokrzywdzonych dodatkowo „wartość sentymentalną”, co trafnie ustalił Sąd Rejonowy, lecz jednocześnie – zdaniem Sądu Odwoławczego – przyjął nadmierne znaczenie temu, iż oskarżeni wpłacili na rzecz pokrzywdzonych, łącznie 40 000 złotych, na poczet szkód materialnych, „na dzień wyrokowania”.

Zdaniem Sądu Odwoławczego, należy zgodzić się z zarzutami apelacyjnymi, że treść rozważań i ocen przeprowadzonych przez Sąd Rejonowy, wskazuje na to, iż wbrew deklarowanej tezie, Sąd merita, przecenia te zachowania oskarżonych, to jest przyznanie się do winy oskarżonych, odnośnie wszystkich przypisanych im przestępstw, a także, wyrażaną przez nich, na rozprawie ekspiację, w rezultacie, przydając im, bezpodstawnie nadzwyczajne znaczenie, dla złagodzenia wymiaru kary.

Zwłaszcza, w sytuacji, gdy, co też dostrzega Sąd Rejonowy, to czynności przeprowadzone w śledztwie, wyniki przeszukań, pomieszczeń zajmowanych przez oskarżonych i ich osób bliskich, pozwoliły na odzyskanie części rzeczy cudzych, pochodzących z kradzieży, podobnie, jak wycofanie środków pieniężnych rachunków bankowych, na które były wpłacane niektóre uzyskane z przestępstw pieniądze. Poza tym, tylko w jednym przypadku, możemy mówić o walorze typowo wykrywczym „samooskarżenia się” przez R. L. (1) i R. S., jako, że pokrzywdzony właściciel domu na szkodę, którego oskarżeni usiłowali dokonać kradzieży z włamaniem, nie zgłosił tego zdarzenia, co słusznie miał na uwadze Sąd Rejonowy. Natomiast, z przywołanych przez Sąd Rejonowy środków dowodowych na podstawie, których poczynione zostały w sprawie ustalenia faktyczne, wynika, że nie tylko wyjaśnienia oskarżonych, stanowiły ich kanwę, lecz wydatną przydatność dowodową, dla tych ustaleń, miały zeznania świadków, a zwłaszcza pokrzywdzonych, wyniki przeprowadzonych eksperymentów procesowych i oględzin miejsc zdarzeń oraz dokumentacja zdjęciowa. Z kolei, wśród dokumentów ujawnionych w toku przewodu sądowego, były zestawienia połączeń telefonicznych, wykazy logowania się telefonów zabezpieczonych u oskarżonych, zestawienie meldunków hotelowych, dokumentacja bankowa, a więc dokumenty, których przeanalizowanie, pozwalało na wytypowanie sprawców popełnianych kradzieży z włamaniami na terenie O., będących przedmiotem rozpoznawanej sprawy oraz na weryfikację, wyjaśnień składanych przez oskarżonych.

Zawarta w art. 60 § 4 k.k. instytucja fakultatywnego nadzwyczajnego złagodzenia kary oraz warunkowego zawieszenia jej wykonania, służy ujawnianiu przez sprawców przestępstw, których okoliczności nie były wcześniej znane organom ścigania, niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie. W zamian za ujawnienie okoliczności przestępstwa, wobec sprawcy, może zostać zastosowane dobrodziejstwo degresji karania. Przepis art. 60 § 4 k.k. niewątpliwie daje duże uprawnienia prokuratorowi i umożliwia mu podjęcie w trakcie prowadzonego postępowania przygotowawczego, swoistej gry ze sprawcą przestępstwa, kształtującej jego postawę, w kierunku pożądanym, to jest przyznania się do winy i ujawnienia znanych mu informacji, o innym poważnym przestępstwie.

Nie wdając się w rozważania, czy te przesłanki spełniały wyjaśnienia złożone przez oskarżonych w sprawie niniejszej, wskazać należy, iż przewidziana w art. 60 § 4 k.k. instytucja, została uzależniona od woli prokuratora, a to oznacza, że bez wniosku pochodzącego od tego oskarżyciela, sąd nie posiada kompetencji do nadzwyczajnego złagodzenia kary, czy warunkowego zawieszenia jej wykonania. Zatem, co zasadnie wyartykułował, Sąd I instancji, wobec braku takowego wniosku prokuratora, w rozpoznawanej sprawie, wbrew stanowisku obrony, nie sposób przyjąć przesłanek, do przyjęcia tego rodzaju podstaw, do nadzwyczajnego złagodzenia kary, o jakich mowa w art. 60 § 4 k.k.

Konkludując, Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił przebieg zdarzeń ze sprawy, to jak dochodziło do popełnienia przestępstw przez oskarżonych, jak również, co zostało przez nich skradzione, z domów mieszkalnych, które wytypowali, jako „atrakcyjne”, dla realizacji celów przestępczego procederu. W szczególności, Sąd rozpoznający sprawę, trafnie ustalił sposób i okoliczności popełnienia przypisanych oskarżonym czynów, to, jakie stosowali środki i jakie sposobności wykorzystywali, czym były motywowane ich działania, a także, jakie szkody zostały przez oskarżonych wyrządzone. Jednakowoż, jak zasadnie wywodzi i zarzuca apelujący, Sąd I instancji, nie ocenił właściwie, rangi, znaczenia tych wszystkich okoliczności podmiotowo – przedmiotowych, rzutujących na rozmiar zawinienia oskarżonych oraz wyznaczających społeczną szkodliwość przypisanych im działań przestępnych. Przede wszystkim, zakres, skala, działalności przestępnej, składających się na przypisany oskarżonym ciąg 23 przestępstw, ich charakter, zastosowane metody działań oskarżonych, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępczego procederu oskarżonych, nastawienie psychiczne oskarżonych do pokrzywdzonych – nie zostały należycie wyważone przez Sąd Rejonowy, a w konsekwencji, nie znalazły odzwierciedlenia w wymierzonych oskarżonym karach.

Zdaniem Sądu Odwoławczego, takie działania przestępne, popełnione w takich okolicznościach oraz w taki sposób, jak przypisane oskarżonym w zaskarżonym wyroku i przez tak, motywowanych sprawców jak oskarżeni, należy zaliczyć do wyjątkowo groźnych, wymagających szczególnie surowej represji karnej. Z całokształtu przyjętych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych w sprawie wynika, bowiem, że oskarżeni działali z premedytacją i determinacją, w sposób świadczący o wyjątkowo lekceważącym stosunku do pokrzywdzonych oraz o całkowitym braku poszanowania podstawowych zasad porządku prawnego i w poczuciu bezkarności.

Przepis art. 65 § 1 k.k. postuluje surowszą karalność przestępców „zawodowych”, a więc takich, którzy z popełnienia przestępstw uczynili sobie stałe źródło dochodów. Zgodnie zaś z tym artykułem do sprawcy, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu, przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2 k.k. Sąd Rejonowy, miał na uwadze te nakazane ustawowo „obostrzenia” wymiaru kary, dla takich sprawców, jak oskarżeni, którzy zostali skazani za działanie w warunkach art. 65 § 1 k.k., lecz nie spowodowało to żadnych wymiernych konsekwencji dla oskarżonych, w karach im orzeczonych.

Reasumując, oceny i wnioski z właściwych ustaleń poczynionych przez Sąd Rejonowy, w rozpoznawanej sprawie, powinny być zgoła inne, niż w zaskarżonym wyroku. Nagromadzenie właściwie ustalonych, lecz w istocie niedocenionych, okoliczności negatywnie rzutujących na wymiar kary, prowadzi do konkluzji o nadmiernej, rażącej łagodności represji zastosowanych wobec oskarżonych, przez Sąd I instancji. Prawidłowo przeprowadzona ocena kumulacji wszystkich okoliczności negatywnych, występujących w sprawie oskarżonych, połączenie wysokiego stopnia zawinienia oraz ze znacznym stopniem szkodliwości społecznej przypisanych im działań stanowiących ciąg przestępstw, wymagała zaostrzenia represyjności kar orzeczonych wobec oskarżonych. Co bowiem powyżej podkreślano, te przypisane oskarżonym działania przestępne, a zwłaszcza, ich skala, charakter, sposób i okoliczności popełnienia czynów, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępczego procederu – przemawiały za koniecznością podwyższenia kar pozbawienia wolności, orzeczonych wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S..

W świetle powyższych rozważań, jedynie kara pozbawienia wolności, w postaci kary bezwzględnej, w wymiarze 4 lat, jest karą współmierną, proporcjonalną do zawinienia oskarżonego R. L. (1) oraz oskarżonego R. S. i adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonym w punktach I i VI części dyspozytywnej wyroku, ciągów 23 przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. oraz z art. 13 § 1 k.k. art. 279 § 1 k.k. w związku z art. 65 § 1 k.k. Dopiero takie kary, stanowią zasłużoną i zgodną z powszechnym poczuciem sprawiedliwości karnoprawną reakcję na popełnione przez oskarżonych przestępstwa, odpowiednią zarówno z punktu widzenia dyrektywy sprawiedliwościowej, jak i dyrektyw prewencji ogólnej i szczególnej (art. 53 § 1 k.k.)

Odnosząc się do wniosków apelacyjnych to Sąd Odwoławczy uznał, że orzeczenia o karach wymierzonych oskarżonym, wymagały korekty, wyłącznie poprzez zaostrzenia kar pozbawienia wolności. Niecelowe było orzekanie wobec oskarżonych, kar kumulatywnej grzywny, przede wszystkim, ze względu na wydane na podstawie art. 46 § 1 k.k. obowiązki naprawienia szkód na rzecz pokrzywdzonych przez oskarżonych, zawarte w punkcie XVI części dyspozytywnej wyroku. Zatem, Sąd Odwoławczy dokonał stosownych korekt zaskarżonego wyroku, uchylając orzeczenia o karach grzywny, wydane na podstawie art. 33 § 2 k.k.

Sąd Okręgowy przy orzekaniu nowych kar łącznych wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S., tak jak Sąd I instancji, uwzględniając bliski związek przedmiotowo – podmiotowy, pomiędzy wszystkimi zbiegającymi się realnie przestępstwami, zastosował całkowitą absorpcję surowszej kary i orzekł każdemu z oskarżonych, nową kary łączną, w wymiarze 4 lat pozbawienia wolności. Na poczet tych kar łącznych, zostały zaliczone oskarżonym, w trybie art. 63 § 1 k.k., okresy rzeczywistego pozbawienia wolności, w trakcie ich tymczasowego aresztowania.

Jako podstawę prawną orzeczeń o nowych karach łącznych orzeczonych wobec oskarżonych, przywołał Sąd Okręgowy przepisy art. 91 § 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. Za wadliwe uznać należało, powołanie w podstawie prawnej orzekanych kar łącznych pozbawienia wolności, ponadto przepisu art. 85 k.k. Ustawodawca przewidział odmienną podstawę wymiaru kary łącznej dla sprawcy, który w warunkach opisanych w art. 85 k.k., popełnił dwa lub więcej ciągi przestępstw lub ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo. Dlatego, w miejsce przepisu art. 85 k.k., ma tu zastosowanie przepis art. 91 § 2 k.k., który dotyczy realnego zbiegu ciągów przestępstw lub ciągu przestępstw i innego przestępstwa. (zob. np. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2011 r., II AKa 331/11; wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie 30 maja 2006 r., II AKa 126/06, Prok. i Pr. - wkł. 2007 r., Nr 2, poz. 14, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 18 lipca 2002 r., II AKa 249/02, KZS 2003, z. 2, poz. 56).

W świetle powyższych rozważań, Sąd Odwoławczy uznając zasadność zarzutów apelacyjnych, w tym zakresie – zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonych R. L. (1) i R. S., orzekając na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 4 k.p.k. jak w części dyspozytywnej. Jednocześnie, Sąd Odwoławczy nie znajdując innych podstaw mogących skutecznie podważyć zaskarżony wyrok odnośnie oskarżonych, w pozostałym zakresie, utrzymał go w mocy.

Obciążenie oskarżonych należnymi od nich wydatkami za postępowanie odwoławcze oraz opłatami za obie instancje, miało uzasadnienie w treści art. 627 k.p.k. i art. 634 k.p.k.