Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2017 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Jachniewicz

Protokolant: Katarzyna Tymińska

Pod nieobecność Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach 05 kwietnia 2016r., 10 maja 2016r., 08 września 2016r., 15 grudnia 2016r., 30 marca 2016r., 18 lipca 2017r., 10 października 2017r. na rozprawie sprawy:

K. N., syna J. i E. z domu Ł., urodzonego (...) w G. (PESEL (...))

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 17.06.2008 roku do dnia 20.08.2012 roku w G. w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci artykułów medycznych o łącznej wartości 154.228,98 złotych, czym działał na szkodę Uniwersyteckiego Centrum (...) w G., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

1.  Oskarżonego K. N. uznaje za winnego popełnienia przestępstwa zarzucanego mu w akcie oskarżenia i za to, przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., na podstawie art. 278 § 1 k.k. skazuje go na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, a na mocy art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierza mu karę grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda stawka;

2.  Na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 5 (pięciu) lat próby;

3.  Na mocy art. 46 § 1 k.k., przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. nakłada na oskarżonego K. N. obowiązek naprawienia szkody w części na rzecz pokrzywdzonego Uniwersyteckiego Centrum (...) w G. w kwocie 135.000 (sto trzydzieści pięć tysięcy) złotych;

4.  Na mocy art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. obciąża oskarżonego kosztami postępowania w sprawie, w tym opłatą w kwocie 900 (dziewięćset) złotych.

Sygn. akt: II K 29/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 1999 roku do sierpnia 2012 roku K. N. zatrudniony był w charakterze sanitariusza-noszowego na terenie Klinicznego Oddziału Ratunkowego (...) w G.. Wykonując swoją pracę, oskarżony miał dostęp do pomieszczeń, w których znajdowały się narzędzia chirurgiczne, środki do odkażania ran, nici chirurgiczne, a także inne środki używane w trakcie udzielania pomocy medycznej.

Dowody: wyjaśnienia oskarżonego K. N. – k. 53; zeznania świadka A. L. – k. 16; zeznania świadka A. D. – k. 2749v-2750; zeznania świadka E. książek-B. – k. 2450-2751; zaświadczenie – k. 46; zakres czynności – k. 47;

W nieustalonym czasie, nie później, niż 16 czerwca 2008 roku K. N. postanowił, że „ dorobi” sobie do wynagrodzenia za pracę. Wpadł wówczas na pomysł, iż przebywając w godzinach pracy na terenie (...) w G., w tajemnicy przed przełożonymi oraz innymi pracownikami, będzie gromadził artykuły wyposażenia medycznego. Następnie, kończąc zmianę, będzie zabierał je do domu i sprzedawał za pośrednictwem strony internetowej Allegro.pl. W związku z tym, w okresie od 17 czerwca 2008 roku do 20 sierpnia 2012 roku, w nieustalonych bliżej okolicznościach, oskarżony wyniósł z pomieszczeń szpitala liczne opakowania nici chirurgicznych, podwiązek chirurgicznych, płynów dezynfekcyjnych, materiałów opatrunkowych, a także narzędzia chirurgiczne takie jak pencety, klemy, ostrza chirurgiczne, druty K., szczoteczki chirurgiczne, rozwieraki do ran, gwintowniki, igłotrzymacze, skrobaki chirurgiczne, piłki chirurgiczne, szyny chirurgiczne, gryzaki kostne, śruby chirurgiczne, chwytaki chirurgiczne, nerki chirurgiczne, nożyczki okulistyczne itp. W tym samym okresie, wymienione wyżej artykuły medyczne K. N. na bieżąco wystawiał na sprzedaż na stronie internetowej Allegro.pl za pośrednictwem konta o nazwie „ sprzet5”. Większość spośród tych produktów została zakupiona przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie weterynarii lub usług kosmetycznych. Łączna rynkowa wartość nowych produktów wystawionych na sprzedaż przez oskarżonego wynosiła 154.228,98 złotych.

Dowody: częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. N. – k. 41, 53-54, 2154-2156, 2288-2290, 2328-2329; zeznania świadka M. W. – k. 44v-45; zeznania świadka A. L. – k. 15-16, 2401-2403; zeznania świadka M. S. – k. 440, 2403; zeznania świadka J. N. – k. 2425; zeznania świadka G. N. – k. 425-426, 2512; zeznania świadka K. K. (2) k. 477, 2548; zeznania świadka J. B. – k. 480, 2565; zeznania świadka T. S. (1) – k. 488, 2653; zeznania świadka Ł. W. – k. 461-462, 2630; zeznania świadka R. M. – k. 494, 2694; M. W. - k. 44, 2803; zeznania świadka J. K. – k. 466, 2810-2811; zeznania świadka A. D. – k. 2750; zeznania świadka E. B. – k. 2750-2751; zeznania świadka P. S. (1) k. 507-508, 2827; zeznania świadka S. K. (1) – k. 433-434, 2829; zeznania świadka M. N. – k. 2831; zeznania świadka P. S. (2) - k. 453-454, 2832; zeznania świadka J. S. – k. 496-502, 2833v; zeznania świadka A. M. – k. 459, 2836; zeznania świadka zeznania świadka M. C. – k. 485-486, 2841; zeznania świadka S. K. (2) – k. 491-492, 2845; zeznania świadka K. W. – k. 451, 2847; zeznania świadka A. B. (1) – k. 438, 2849; zeznania świadka A. B. (2) – k. 505, 2851- 2852; zeznania świadka W. H. – k. 446-447, 2854; zeznania świadka G. B. – k. 456, 2855v; zeznania świadka T. S. (2) – k. 505, 2857-2857v; wydruk z Allegro.pl – k. 2; faktury – k. 2-4, 309-351; pismo z Grupy (...) sp. z o.o. – k. 5-13, 130-146; zestawienie transakcji – k. 116-129, 360-389, 390; historia transakcji w Banku (...) S.A. – k. 149-273; pismo z (...) sp. z o.o. – k. 358; lista kontrahentów – k. 360-389; lista transakcji – k. 390-403; potwierdzenia przelewów – k. 467, 519, 569, 621, 637, 648-656, 666, 720, 734-740, 765, 825, 831-832, 914, 1035, 1176, 1320-1324, 1357, 1402, 1578, 1603, 1733-1734, 1932, 1970-1979; korespondencja e-mailowa – k. 468-471, 524-526, 529, 567-568, 580-581, 794, 756, 811-814, 820, 848-850, 882-884, 884-887, 915-916, 1005-1006, 1011-1012, 1023, 1029-1031, 1036-1037, 1090, 1148-1158, 1199-1200 (...), (...), 1460- (...), (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)-1740, (...), 1927-1931; wydruki ze strony Allegro.pl – k. 515, 607-609, 808, 1111, 1118-1119v, 1344-1346, 1689-1690; opakowanie – k. 1512; protokół oględzin – k. 1597-1597v; zestawienie transakcji wraz z wyceną - k. 2074-2086; protokół oględzin – k. 2088-2092 wycena – k. 2132-2134; protokół oględzin – k. 2170-2174;

W pierwszej połowie sierpnia 2012 roku funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji w G. pozyskali informację, że osoba posługująca się kontem o nazwie „ sprzet5” na stronie Allegro.pl dokonuje sprzedaży kradzionych artykułów medycznych pochodzących z (...) w G.. W związku z powyższym, 20 sierpnia 2012 roku udali się oni do K. N., zamieszkałego w P. ul. (...), gdzie zabezpieczyli 22 opakowania nici chirurgicznych oraz 22 opakowania płynów dezynfekcyjnych pochodzących z (...) w G.. Nadto, udali się do mieszkania konkubiny oskarżonego przy ul. (...) w P., gdzie zabezpieczyli 5 opakowań nici chirurgicznych pochodzących z (...) w G..

Dowody: protokoły przeszukania – k. 23-25, 29-31; protokół zatrzymania – k. 22-22v; protokół oględzin – k. 111-113; korespondencja e-mailowa – k. 309; lista zaopatrzenia – k. 310-311. faktury – k. 312-352;

Oskarżony K. N. nie jest chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo. Brak jest podstaw do kwestinowania jego poczytalności. Warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k. nie maja zastosowania.

Dowód: opinia biegłych z zakresu psychiatrii – k. 63-64;

K. N. nie był dotąd karany.

Dowód: karta karna – k. 2748;

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd oparł się na zeznaniach świadków, opinii biegłych z zakresu psychiatrii, a także na dokumentach urzędowych i prywatnych. Sąd oparł się również częściowo na wyjaśnieniach oskarżonego K. N..

Oskarżony K. N., przesłuchiwany w toku postępowania pięciokrotnie, za każdym razem deklarował, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i na rozprawie przyznał, że wynosił z pomieszczeń (...) w G. („ z magazynu znajdującego się w Klinicznym Oddziale Ratunkowym”) środki opatrunkowe i dezynfekujące. Nadto przyznał, iż stamtąd narzędzia chirurgiczne. Oskarżony utrzymywał jednak, ze były to narzędzia „ wybrakowane”, „ przeznaczone na złom” – on nie wynosił „ żadnych nowych, aktualnie użytkowanych narzędzi chirurgicznych” (k. 41). Część nici chirurgicznych („ około 300 opakowań”) oraz niewielka ilość narzędzi chirurgicznych została przez niego zakupiona za granicą, gdzie pracuje „ na czarno”. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie odnoszącym się do stanu narzędzi wynoszonych z (...) w G., a także w zakresie, w jakim utrzymywał, że część sprzedawanych produktów zakupił legalnie za granicą. Należy w tym miejscu zauważyć, iż w postępowaniu przygotowawczym oskarżony stwierdził, że narzędzia chirurgiczne „ skupował”, nie zaś „ wynosił”. Zabierał je wówczas z przyczepy ciągnika (k. 41, 53). W ocenie Sądu jest to całkowicie niewiarygodne. Zużyte narzędzia chirurgiczne (nawet jeśli nie należą posiadają tzw. właściwości niebezpiecznych), w myśl ustawy o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U. 2001 Nr 62 poz. 628), obowiązującej w czasie popełnienia czynu należą do grupy odpadów medycznych. Sposób postępowania z takimi odpadami uregulowany był w rozporządzeniach Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi z 23 sierpnia 2007 r. i 30 lipca 2010 r. (Dz.U. 2007 Nr 162 poz. 1153 oraz Dz.U. 2010 Nr 139 poz. 940). Z wymienionych aktów prawnych wynika, że zbieranie, przechowywanie, transport oraz unieszkodliwianie odpadów medycznych podlega bardzo restrykcyjnym normom. W związku z tym, nie jest prawdopodobne jakoby w czasie popełnienia czynu zużyte narzędzia chirurgiczne były odbierane z (...) w G. w taki sposób, że wrzucano je na stertę znajdująca się na przyczepie ciągnika. Zeznania świadków A. D. i E. B. potwierdzają, że surowe normy wynikające z rozporządzeń były respektowane, w związku z czym, odbioru odpadów dokonywała wyspecjalizowana firma posługująca się przystosowanym do tego pojazdem. Bynajmniej nie odbywało się to w sposób opisany przez oskarżonego („ Te rzeczy odbierane są przez obsługę gospodarczą i wyrzucają na przyczepę ciągnika.” – k. 54). Co więcej, jak zeznał świadek A. L., nawet jeśli oskarżony dokonałby zaboru narzędzi chirurgicznych przeznaczonych na złom w innych okolicznościach, to nie mógłby wiedzieć, że tak zostały one zakwalifikowane, gdyż tym zajmuje się szpitalna komisja, która wystawia w tym celu specjalny dokument. Świadek nigdy nie słyszał o tym, jakoby z (...) w G. skradzione zostały narzędzia, co do których komisja zdecydowała o kasacji. Warto zauważyć, że K. N. w żaden sposób nie uprawdopodobnił stwierdzenia, jakoby część nici chirurgicznych oraz część narzędzi chirurgicznych została przez niego nabyta za granicą. Oskarżony w żadnej mierze nie przybliżył okoliczności zakupu tych artykułów medycznych, w tym nie wskazał, w jakich krajach zostały one nabyte. Przy czym z przedłożonej przez niego kopii paszportu wynika, iż w okresie popełnienia czynu podróżował on do egzotycznych krajów takich jak Wyspy Bahama, Sint Maarten, Chile, Singapur, Antyle Holenderskie, a nadto USA i Kanada. Na stronie Allegro.pl oferował on kilka marek nici chirurgicznych, które kupowane były również przez (...) w G.. Oczywiste jest to, iż prawdopodobieństwo zakupienia w różnych częściach świata nici akurat tych marek, które używane były w (...) w G. jest znikome. Warto również zauważyć, że podróże oskarżonego miały wynikać z faktu, iż świadczył on pracę w charakterze elektryka na statkach handlowych. Jest bardzo mało prawdopodobne, że wykonując pracę na statku, w czasie oczekiwania w porcie, oskarżony miałby czas na to, by wyszukiwać sklepy medyczne i udawać się do nich, w celu zrobienia zakupów. Wyjaśniając na rozprawie dnia 11 czerwca 2014 roku K. N. przedstawił częściowo sprzeczną wersję wydarzeń w tej kwestii, twierdząc że część rzeczy sprzedawanych na Allegro.pl pozyskiwał ze statku: „ Na statku jest kasacja wszystkiego i każdy bierze, co chce i nici chirurgiczne też” (k. 2289). Ponadto, dnia 11 czerwca 2014 roku oskarżony przytoczył zupełnie nowe okoliczności, utrzymując że sprzedawane przez niego płyny dezynfekcyjne były „ częściowo przeterminowane”. On je brał „ ze śmietnika na terenie akademii, z kontenera” (k. 2288-2289). Relacja ta nie tylko nie znajduje odzwierciedlenia w poprzednich wyjaśnieniach składanych przez oskarżonego, lecz jest również niewiarygodna w świetle zasad postępowania z odpadami medycznymi, o których była mowa powyżej. Nadto, przesłuchani w charakterze świadków nabywcy przedmiotów sprzedawanych przez oskarżonego nie potwierdzili, jakoby przesłane do nich produkty były po upływie daty przydatności do użycia. Warto zaznaczyć, że żaden z wyrobów medycznych zabezpieczonych od nabywców przez Policję (k. 2088-2110) nie był po dacie przydatności do użycia.

Na rozprawie dnia 11 czerwca 2014 roku K. N. oświadczył, iż „ przywłaszczał” jakieś rzeczy, „ ale nie do takiej kwoty, tylko do 25 tys.” On słyszał, że inni również podbierali takie rzeczy i nie będzie „ płacić za innych osobników” (k. 2288). Należy w tym miejscu zaznaczyć, że wycena dokonana przez pracownika (...) w G. dotyczyła tylko i wyłącznie przedmiotów oferowanych na Allegro.pl przez K. N.. Natomiast z listy transakcji sporządzonej na podstawie konta allegro o nazwie „ sprzet5” wynika, że łączna kwota uzyskana przez oskarżonego ze sprzedaży skradzionych artykułów medycznych wyniosła 114.287,20 złotych (k. 2074-2086). Brak jest zatem jakichkolwiek podstaw uzasadniających stwierdzenie, że w przedmiotowej sprawie oskarżony został pociągnięty do odpowiedzialności karnej za czyny popełnione przez inne osoby.

Na marginesie warto zauważyć, iż nawet w świetle przedstawionych przez oskarżonego dowodów, okoliczności jego zagranicznych podróży wydają się być niejasne. W szczególności, trudno uwierzyć w to, że oskarżony (zatrudniony w (...) w ramach stosunku pracy w wymiarze 1 etatu – k. 46) mógłby swobodnie wyjeżdżać za granicę, jak utrzymywał, bez informowania przełożonych („ o takiej zamianie nikogo nie informowaliśmy” – k. 41), załatwiając sobie na okres nieobecności zastępstwo pracowników i podpisując listę obecności z wyprzedzeniem (k. 2288). Oczywiste jest to, że jego nieusprawiedliwiona nieobecność w zakładzie pracy bardzo szybko zostałaby zauważona. W postępowaniu przygotowawczym, oskarżony wyjaśnił odmiennie, że jego wyjazdy za granicę poprzedzone były zgodą pracodawcy (k. 54). Co więcej, wątpliwości budzi stwierdzenie oskarżonego, że był zatrudniony na statkach „ na czarno”. Z książeczki jego żeglarskiej wynika bowiem, że mustrował się on na statkach, a przy tym z historii transakcji w Banku (...) S.A. wynika, że na jego rachunek kilkakrotnie wpłynęło wynagrodzenie za pracę na statku (...) (k. 152-152v) – co zapewne nie miałoby miejsca, gdyby jego zatrudnienie nie było udokumentowane.

Świadkowie M. W., A. L., M. S., G. N., K. K. (2), J. B., T. S. (1), Ł. W., R. M., M. W., J. K., , P. S. (1), S. K. (1), M. N., P. S. (2), J. S., A. M., M. C., S. K. (2), K. W., A. B. (1), A. B. (2), W. H., G. B. i T. S. (2) potwierdzili zakup artykułów medycznych, w tym nici chirurgicznych i płynów dezynfekcyjnych od oskarżonego K. N.. Część świadków nie pamiętała okoliczności zdarzeń, jednak wymienione osoby wykluczyły jakoby przesłane płyny lub nici chirurgiczne były przeterminowane bądź używane. Wyjątkiem jest świadek G. N., który zeznał, że zakupiony od oskarżonego płyn S. był otwarty i miał zalaną etykietę. Sąd dał wiarę zeznaniom wymienionych świadków, gdyż w dużej mierze dotyczyły okoliczności bezspornych. Świadkowie byli osobami całkowicie obcymi dla oskarżonego i nie miały żadnego interesu w tym, by zeznawać fałszywie na jego niekorzyść.

Świadkowie A. L., J. N., A. D. i E. B. zeznali, że artykuły medyczne sprzedawane przez oskarżonego na Allegro.pl zostały najprawdopodobniej wyniesione nie tylko z magazynu oddziału ratunkowego lecz także pobliskiego bloku operacyjnego – świadczy o tym ilość przedmiotów. Oskarżony, jako sanitariusz, miał swobodny dostęp do tych miejsc. Świadkowie potwierdzili, że kasacja oraz wywożenie narzędzi z (...) odbywa się komisyjnie. Zużyte, zakrwawione narzędzia chirurgiczne, przeznaczone do utylizacji są najpierw pakowane do plastikowych pojemników, które są zaklejane, a następnie umieszczane w workach. Świadek A. L. nigdy nie słyszał o przypadku, żeby skradzione zostały narzędzia przeznaczone do utylizacji. Zdaniem świadków, nie było takiej możliwości, by oskarżony wynosił zużyte, zepsute narzędzia. Nie było również możliwe, by na oddziale znajdowały się przeterminowane płyny dezynfekcyjne, czy nici chirurgiczne. Sąd dał wiarę zeznaniom wymienionych świadków, gdyż były one logiczne, konsekwentne i wzajemnie się uzupełniały. Brak jest jakichkolwiek podstaw do tego, by przypuszczać, że świadkowie ci zeznawali nieszczerze, dążąc do tego, by oskarżonemu niesłusznie została wymierzona surowsza kara.

Sąd oparł swe ustalenia na treści opinii biegłych z zakresu psychiatrii. Opinia ta została wydana przez osoby posiadające niezbędne kwalifikacje i doświadczenie zawodowe we wskazanej dziedzinie. Jest przejrzysta, spójna i pełna. Formułuje jednoznaczne odpowiedzi na pytania postawione w postanowieniu o dopuszczeniu tego dowodu. Brak jest również wątpliwości co do bezstronności biegłych. Nie miała natomiast znaczenia opinia biegłych z zakresu informatyki (k. 278-301), która w żaden sposób nie przyczyniła się do wyjaśnienia okoliczności sprawy.

Istotne znaczenie miały dokumenty prywatne w postaci korespondencji e-mailowej (k. 468-471, 524-526, 529, 567-568, 580-581, 794, 756, 811-814, 820, 848-850, 882-884, 884-887, 915-916, 1005-1006, 1011-1012, 1023, 1029-1031, 1036-1037, 1090, 1148-1158, 1199-1200 (...), (...), 1460- (...), (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)-1740, (...), 1927-1931) , wydruków z Allegro.pl (k. 25-13, 130-146), list transakcji (k. 16-129, 360-389, 390-403), zestawienia transakcji z Banku (...) S.A. (k. 149-273) list zaopatrzenia (k. 310-311), faktur (k. 312-352) oraz potwierdzeń przelewów (k. 467, 519, 569, 621, 637, 648-656, 666, 720, 734-740, 765, 825, 831-832, 914, 1035, 1176, 1320-1324, 1357, 1402, 1578, 1603, 1733-1734, 1932, 1970-1979), z których wynika to, jakie przedmioty pochodzące z (...) w G. zostały wystawione przez oskarżonego na sprzedaż, które z nich zostały sprzedane i za jaką cenę. Sąd oparł się na wymienionych dokumentach, ponieważ ich autentyczność oraz rzetelność (z zastrzeżeniem co do wyceny skradzionych narzędzi chirurgicznych – o czym poniżej) nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd oparł się na dokumentach urzędowych przywołanych w ustaleniach faktycznych, gdyż zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w zakresie ich kompetencji i prawem przepisanej formie. Ich autentyczność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Stanowią one obiektywne dowody zaświadczonych nimi okoliczności. Nie miały istotnego znaczenia pozostałe ujawnione dokumenty

Ustalony stan faktyczny stanowił podstawę do przypisania K. N. czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. W okresie od 17 czerwca 2008 roku do 20 sierpnia 2012 roku oskarżony zabrał z pomieszczeń (...) w G. szereg artykułów medycznych takich jak materiały opatrunkowe, nici chirurgiczne, płyny dezynfekcyjne oraz narzędzia chirurgiczne, których łączna wartość znacznie przekraczała graniczną kwotę ¼ minimalnego wynagrodzenia za pracę. Jest oczywiste, że oskarżony nie był w żaden sposób uprawniony wobec tych przedmiotów. Wymienione rzeczy ruchome były dla niego cudzymi. Mimo to, potraktował je jak swoje i włączył je w skład swego majątku, postępując z nimi tak jak właściciel (dokonał zaboru w celu ich przywłaszczenia, tj. kradzieży).

K. N. dokonał swojego czynu wieloetapowo: w okresie od 17 czerwca 2008 roku do 20 sierpnia 2012 roku wielokrotnie udawał się do pomieszczeń (...) w G., skąd zabierał artykuły medyczne wymienione w ustaleniach faktycznych. Działał zatem niejako „na raty”. Zebrane dowody wskazują, że poszczególne grupy zachowań dzieliły krótkie odstępy czasowe. Sąd uznał przy tym, że jego zachowania stanowiły realizację z góry powziętego zamiaru. Zamiar ten nie dotyczył, rzecz jasna, konkretnych zachowań oskarżonego podejmowanych w z góry określonych datach, lecz całokształtu działań prowadzonych na szkodę pracodawcy i zmierzających do poprawienia sytuacji materialnej oskarżonego. Oskarżony w swych wyjaśnieniach sam przyznał, że dopuścił się zarzucanego mu czynu w celu „ dorobienia” do pensji, z uwagi na to, ze zarabiał „ najniższą krajową” (k. 2155). Uzasadnione jest zatem przyjęcie, że pieniądze uzyskiwane ze sprzedaży skradzionych przedmiotów miały stanowić comiesięczny „dodatek” do wynagrodzenia oskarżonego. Fakt ten przesądził o uznaniu tych zachowań za jeden czyn (czyn ciągły) i przyjęciu przez Sąd kwalifikacji prawnej opartej na art. 12 k.k. Przyjęte przez Sąd stanowisko ma poparcie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który w uzasadnieniu wyroku z 9 marca 2006 r. w sprawie V KK 271/05 stwierdził że „+z góry powzięty zamiar+ oznacza zamiar, który już w chwili jego powzięcia odnosi się do zindywidualizowanych, przynajmniej w ogólnych zarysach , zachowań oraz obejmuje wszystkie te zachowania, które składają się na czyn ciągły”.

W czasie popełnienia przez oskarżonego przypisanych mu czynów, nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca jego kryminalną bezprawność. Nie zachodziły również żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonego. Nie był on w szczególności ograniczony w możliwości rozpoznania znaczenia i konsekwencji swoich czynów przez chorobę psychiczną, niedorozwój umysłowy lub czasowe zaburzenie czynności psychicznych. K. N. jest i już w trakcie popełnienia czynu był osobą dorosłą. W inkryminowanym czasie nie zaszła także czasowa niepoczytalność oskarżonego.

Stopień szkodliwości społecznej czynu K. N. był wysoki. Oskarżony działał z premedytacją na szkodę swego pracodawcy. Jego zachowania motywowane były pragnieniem łatwego zysku. Rozmiary wyrządzonej przez niego szkody jawią się jako stosunkowo duże. W ocenie Sądu, K. N. działał w sposób zuchwały, o czym świadczy fakt sprzedawania skradzionych przedmiotów za pomocą powszechnie znanej strony internetowej.

W punkcie I. sentencji wyroku Sąd wymierzył oskarżonemu za przypisany czyn karę 2 lat pozbawienia wolności, a nadto, z uwagi na działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 20 złotych.

Na niekorzyść oskarżonego przemawiają okoliczności przemawiające za surową ceną szkodliwości społecznej jego czynu, tj. postać zamiaru, rozmiary wyrządzonej szkody, długotrwałość działania, zuchwalstwo oraz fakt popełnienia przestępstwa na szkodę pracodawcy.

Na korzyść oskarżonego przemawia fakt, że częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i nie był jak dotąd karany.

Wzgląd na cele kary przemawiał za zastosowaniem wobec K. N. stosunkowo surowej kary pozbawienia wolności na zasadach ogólnych. Jak wskazano wyżej, oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu z premedytacją. Przez okres przeszło 4 lat w zuchwały sposób systematycznie okradał swego pracodawcę, wyrządzając mu przez to wydatną szkodę majątkową. W toku postępowania w żaden sposób nie starał się wynagrodzić pokrzywdzonemu poniesionych strat. Okoliczności popełnienia czynu każą zatem sądzić, że oskarżony jest osobą do pewnego stopnia zdemoralizowaną. Jednocześnie Sąd uznał, że w przypadku K. N. zasadne będzie warunkowe zawieszenie orzeczonej kary pozbawienia wolności (punkt II. sentencji wyroku). Oskarżony nie był jak dotąd karany, a właściwości sprawcy nie wskazują, jakoby w jego przypadku konieczne była bezwarunkowa izolacja. Nadto, by zapobiec wystąpieniu w świadomości oskarżonego poczucia bezkarności, Sąd zastosował wobec niego dodatkowo karę grzywny. W ocenie Sądu, można żywić nadzieję, że przykre odczucia związane z faktem wykonania kary grzywny i obowiązku naprawienia szkody (punkt III. sentencji wyroku) oraz groźbą wykonania kary izolacyjnej, unaocznią K. N. naganność popełnionego występku, a nadto sprawią że oskarżony (...) swoje postępowanie i zaniecha popełniania przestępstw w przyszłości. Postawa oskarżonego oraz stopień szkodliwości społecznej jego czynu przemawiały za zastosowaniem najdłuższego (5-letniego) okresu próby.

Orzekając o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, Sąd zastosował przepisy obowiązujące przez 1 lipca 2015 roku jako w względniejsze dla sprawcy. W obecnym stanie prawnym co do zasady niedopuszczalne jest bowiem zastosowanie tego środka w przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności powyżej roku.

Ustalając wymiar stawki dziennej grzywny Sąd wziął pod uwagę sytuacje materialną oskarżonego, który nie ma stałej pracy, osiąga stosunkowo niskie dochody z prac dorywczych, a nadto ma na utrzymaniu żonę oraz małoletnie dziecko. Ponadto, Sąd wziął pod uwagę wymiar orzeczonego obowiązku naprawienia szkody (o czym niżej).

Jak już wskazano, Sąd wykluczył, jakoby wszystkie narzędzia chirurgiczne, których kradzieży dokonał oskarżony, była zużyta i przeznaczona do utylizacji. Tym niemniej, nie sposób wykluczyć, że przynajmniej część skradzionych narzędzi, jak nie większość, była przed kradzieżą na bieżąco używana przez personel szpitala. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż na podstawie zebranych dowodów nie sposób było ustalić, które z oferowanych przez oskarżonego narzędzi były nowe, a które mogły być używane (co nie oznacza, że zużyte lub niepełnowartościowe) . Nadto, nie sposób było ustalić, do jakiego stopnia narzędzia używane skradzione przez oskarżonego były zużyte i w jakim stopniu ich zużycie wpływało na obniżenie ich wartości. Zwłaszcza że zgodnie z informacji z (...) w G. (k. 2413) oraz zeznaniami świadka E. B., narzędzia chirurgiczne o wartości do 3.500 zł należą do tzw. sprzętów niskocennych, które nie podlegają amortyzacji. W związku z tym, rozstrzygając na korzyść oskarżonego (art. 5 § 2 k.p.k.) Sąd przyjął, że wartość każdego ze skradzionych narzędzi chirurgicznych była bliższa cenie, jaką oskarżony uzyskał przy sprzedaży za pośrednictwem Allegro.pl. . W związku z powyższym Sąd uznał, że bezsporną kwotą, jaka winna przysługiwać (...) z tytułu naprawienia szkody jest kwota 135.000 złotych. Pozostałej kwoty (...) może dochodzić w toku postępowania cywilnego.

Orzekając o obowiązku naprawienia szkody, Sąd zastosował przepisy obowiązujące przed 1 lipca 2015 r. jako względniejsze dla sprawcy. W obecnym stanie prawnym, Sąd ma bowiem obowiązek zastosować w takim przypadku przepisy prawa cywilnego, co oznacza m.in., że jest zobligowany zasądzić na rzecz pokrzywdzonego odsetki.

W punkcie IV. sentencji wyroku Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania. K. N. osiąga stały dochód. Uiszczenie niewygórowanych kosztów nie będzie dla niego zbyt dolegliwe, zwłaszcza, że może się starać o rozłożenie płatności na raty.