Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: XU-547/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 26 listopada 2013r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania G. S.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny we W.

z dnia 06 września 2012r. znak: (...), (...)

w sprawie G. S.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny we W.

o jednorazowe odszkodowanie

zmienia decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny we W. z dnia 06 września 2012r. w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy G. S. prawo do jednorazowego odszkodowania za doznany w skutek wypadku przy pracy rolniczej w dniu 22 czerwca 2012r. 5 % uszczerbek na zdrowiu w kwocie 3.250,00 zł (trzy tysiące dwieście pięćdziesiąt złotych), w pozostałym zakresie odwołanie oddala.

Sygn. akt X U 547/12

UZASADNIENIE

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny we W. decyzją z dnia 06 września 2012r. odmówił wnioskodawcy G. S. prawa do jednorazowego odszkodowania z powodu nie uznania zdarzenia, jakiemu wnioskodawca uległ w dniu 22 czerwca 2012r. za wypadek przy pracy rolniczej.

We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawca wnosił o zmianę decyzji i przyznanie prawa do odszkodowania z tytułu doznanego w dniu wypadku urazu, gdyż podczas pracy z koniem doznał urazu, a świadkiem tego zdarzenia był jego brat. Na rozprawie w dniu 26 listopada 2013r. wnioskodawca wniósł o zasądzenie odszkodowania wraz z odsetkami.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie, gdyż zdarzenie któremu wnioskodawca uległ w dniu 22 czerwca 2012r. nie zostało uznane za wypadek przy pracy rolniczej. Wnioskodawca podczas udzielania mu pierwszej pomocy w dniu 25 czerwca 2012r. podał, że upadł z konia 4 dni temu. Nadto z przeprowadzonego przez stronę pozwaną postępowania wynika, że wnioskodawca uległ wypadkowi podczas zakładania ogłowia koniowi, na którym chciał pojeździć rekreacyjnie.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca G. S. od dnia 15 czerwca 2012r. do nadal podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, w tym wypadkowemu z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym należącym do jego matki E. S. (1). Matka wnioskodawcy jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. ok. 1 ha. W gospodarstwie znajdują się tunele foliowe, uprawia się głównie warzywa. Wnioskodawca jest właścicielem 2 koni, przy pomocy których uprawia gospodarstwo. W dniu 22 czerwca 2012r. wnioskodawca wspólnie z bratem przygotowywał pole pod zasiew kopru. Podczas zaprzęgania koń nagle szarpnął na skutek tego wnioskodawca upadł na lewy bark. W dniu zdarzenia wnioskodawca odczuwał ból ramienia, ale nie skorzystał z pomocy lekarza. Do lekarza pierwszego kontaktu udał się dopiero w poniedziałek na ul. (...) we W.. Podczas udzielania wywiadu wnioskodawca powiedział lekarzowi, że upadł ok. 2- 3 dni temu podczas pracy z koniem. Nie powiedział lekarzowi, że spadł z konia. W gabinecie lekarza byli inni pacjenci i panowało zamieszanie, dlatego nie wyjaśniał lekarzowi szczegółowo okoliczności i przyczyn wypadku. Wnioskodawca jeździ również konno rekreacyjnie i zajmował się końmi Pana Z. G., u którego pracował. Wnioskodawca zajmował się ujeżdżaniem jego koni ok. 3-4 tygodnie przed tym zdarzeniem i wówczas koń próbował go zrzucić. Wnioskodawca upadł na plecy, ale na skutek tego upadku nie doznał żadnych obrażeń. Po zdarzeniu w dniu 22 czerwca 2012r. zaczął odczuwać dolegliwości barku.

Dowód: 1) akta odszkodowawcze strony pozwanej.

2) zeznania świadków: E. S. - k. 20 as, M. S.

k.21 as, D. D.– k. 26 as., Z. G. – k. 46v

as.

3) przesłuchanie wnioskodawcy – k. 19 akt.

W dniu 18 lipca 2012r. wnioskodawca fakt wypadku zgłosił stronie pozwanej, która sporządziła w dniu 17 sierpnia 2012r. protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy rolniczej. Strona pozwana nie uznała zdarzenia w dniu 22 czerwca 2012r. za wypadek przy pracy rolniczej, gdyż wnioskodawca podał rozbieżne wersje okoliczności wypadku; inne do protokołu wypadku a inne lekarzowi udzielającemu mu pierwszej pomocy.

Dowód: zeznania świadka A. N. – k. 48v as.

Postanowieniem z dnia 14 marca 2013r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych chirurga ortopedy i neurologa na okoliczność ustalenia czy uraz jakiego wnioskodawca doznał w dniu 22 czerwca 2012r.mógl być wynikiem upadku z konia czy też szarpnięcia przez konia oraz ustalenia wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu, jakiego wnioskodawca doznał na skutek zdarzenia w dniu 22 czerwca 2012r.

W wydanej w dniu 15 czerwca 2013r. opinii biegli sądowi chirurg ortopedy i neurolog rozpoznali u wnioskodawcy min. stan po stłuczeniu barku lewego z uszkodzeniem więzozrostu barkowo – obojczykowego III stopnia. Zdaniem biegłych sądowych uraz jakiego wnioskodawca doznał w dniu 22 czerwca 2012r. mógł powstać zarówno na skutek upadku z konia jak i szarpnięcia i następnie upadku. czynnikiem sprawczym zdarzenia jest upadek. Biegli sądowi ustalił, ze na skutek wypadku w dniu 22 czerwca 2012r. wnioskodawca doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%, wg. poz. 102 zał. do rozporządzenia MPiPS z dnia 18.12.2002r.

Dowód: opinia biegłych sądowych z dnia 15.06.2013r. - . 58 – 61 as.

Strony nie składały zastrzeżeń do wydanej w sprawie opinii biegłych sądowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie z następujących powodów:

Stosownie do art. 11 ust.1 ustawy z 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – Dz. U. z 2008r. nr 50, poz.291 ze zm.; za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło m.in.: na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym. Zgodnie z art. 11 cyt. ustawy za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w związku z pracą. Przyjęte w tym przepisie określenia odwołują się do definicji wypadku przy pracy i takich jej elementów jak nagłość, przyczyna zewnętrzna i związek zdarzenia z pracą rolniczą. W stanie faktycznym niniejszej sprawy nie budzą zdaniem Sądu wątpliwości czynności wykonywane przez wnioskodawcę w tym dniu. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i wyjaśnieniom samego wnioskodawcy, co do okoliczności zdarzenia jakiemu wnioskodawca uległ w dniu 22 czerwca 2012r. Jak wykazało przeprowadzone przed Sądem postępowanie wnioskodawca w dniu zdarzenia przygotowywał pole pod uprawę i w tym celu zamierzał przy użyciu konia spulchnić ziemię. Przy próbie założenia koniu uprzęży koń gwałtownie szarpnął, co spowodowało, że wnioskodawca na skutek tego szarpnięcia upadł na lewy bark. Fakt zaistnienia zdarzenia w tym dniu potwierdza świadek M. S., który w tym dniu pomagał wnioskodawcy. Wnioskodawca do lekarza udał się dopiero w poniedziałek, gdyż wcześniej nie odczuwał skutków tego zdarzenia. Podczas udzielania lekarzowi wywiadu wnioskodawca podał, że upadł, a nie, że spadł z konia. Wobec zamieszania w gabinecie nie kontrolował tego co lekarz zapisuje i nie wyjaśniał lekarzowi szczegółowych okoliczności zdarzenia. Wnioskodawca nie zaprzeczał, że wcześniej przy zajeżdżaniu koni świadka Z. G. został zrzucony z konia, ale wówczas nie doznał żadnego urazu, a zdarzenie miało miejsce ok. 3 – 4 tygodni przed zdarzeniem w dniu 22 czerwca 2012r. Mechanizm powstania urazu potwierdzili w wydanej opinii biegli sądowi chirurg ortopeda i neurolog.

Zgodnie z art.10 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – Dz.U.7,poz.25 ze zm., ubezpieczonemu który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej przysługuje jednorazowe odszkodowanie. W wydanej w sprawie opinii przez biegłych sądowych został ustalony 5% uszczerbek na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej w dniu 22 czerwca 2012r. Opinia biegłych sądowych zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia ta została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny, a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem powoda. Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy. Jest spójna i jednoznaczna w związku z czym zasługuje na uwzględnienie. Sąd w pełni podziela ustalenia dokonane w opinii przez biegłego.

Zgodnie z art.282 § 2 kpc w związku z art.283 § 2 kpc biegły wydający opinię w sprawie złożył przed objęciem funkcji przysięgę, którą jest związany i Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania bezstronności biegłego jak i jego rzetelności przy wydaniu opinii. Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art.233 §1 kpc – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków. Skoro wydana w sprawie opinia biegłego sądowego jest jasna, logiczna, nie podważana przez strony poprzez merytoryczne zastrzeżenia, Sąd przyjął ją za podstawę swojego orzeczenia.

Wobec nie kwestionowania przez strony wysokości doznanego przez wnioskodawcę uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% i biorąc powyższe pod uwagę i stosownie do rozporządzenia MRiRW z dnia 16.05.2007r w sprawie określenia wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej oraz zasiłku chorobowego- Dz.U. z 2013r. Nr 1143 , Sąd na mocy art. 477 ( 14 )§ 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję Prezesa KRUS Oddział Regionalny we W. i zasądził na rzecz wnioskodawcy jednorazowe odszkodowanie w kwocie 3250 złotych, przyjmując ustalony 5% uszczerbek na zdrowiu i kwotę 650 złotych za każdy doznany % uszczerbku na zdrowiu.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił odwołanie wnioskodawcy. Stosownie do art. 52 cyt. ustawy w sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o systemie ubezpieczeń społecznych, a zgodnie z ust. 1 pkt 2 – do przyznawania świadczeń z ubezpieczenia i do ich wypłaty stosuje się odpowiednio przepisy regulujące przyznawanie i wypłatę odpowiednich świadczeń przysługujących pracownikom i członki ich rodzin. Na podstawie art. 85 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych – Dz. U. z 2007r. nr 11, poz.74, jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Stosownie do powołanych przepisów odsetki za opóźnienie w wypłacie świadczenia przysługują tylko w sytuacji, gdy opóźnienie to nastąpiło z winy KRUS. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego organ rentowy ponosi winę za opóźnienie tylko w sytuacji, gdy dysponując wszystkimi niezbędnymi dowodami pozwalającymi na wypłatę świadczenia, tego świadczenia nie wypłacił. Strona pozwana nie uznała zdarzenia w dniu 22 czerwca 2012r. za wypadek przy pracy rolniczej w oparciu o materiał dowodowy, który jej zdaniem budził wątpliwości co do okoliczności zdarzenia .Sąd nie podziela poglądu wnioskodawcy, iż strona pozwana ponosi winę za opóźnienie w przyznaniu i wypłacie jednorazowego odszkodowania. Prawo wnioskodawcy do tego świadczenia zostało ustalone dopiero w postępowaniu sądowym.

Z tych względów na podstawie art. 477 14 § 1 i § 2 Kpc Sąd orzekł jak w sentencji.