Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant : sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w (...) Centrum (...) w G.

przeciwko M. W.

o zapłatę

utrzymuje w mocy w całości nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi w dniu 8 sierpnia 2017 roku w sprawie o sygn. VIII Nc 6121/17.

Sygn. akt VIII C 1825/17

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2017 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczył przeciwko pozwanemu M. W. powództwo o zapłatę kwoty 20.434,14 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi od dwukrotności odsetek maksymalnych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 17.894,58 zł od dnia 17 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem kwota wynika z zawartej z pozwanym umowy nr (...). Pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacił zadłużenia w łącznej kwocie 20.434,14 zł, na którą składają się: należność główna – 17.894,58 zł oraz odsetki – 2.539,56 zł.

( pozew k. 3-6 )

W dniu 8 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym (VIII Nc 6121/17), którym zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 20.434,14 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi od dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 17.894,58 zł od dnia 17 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 95,69 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Od powyższego nakazu zarzuty wywiódł pozwany, zaskarżając go w całości. Pozwany zakwestionował wysokość żądania powoda, ponadto zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia.

( nakaz zapłaty k. 18, zarzuty k. 21-24 )

W toku dalszego postępowania stanowiska procesowe stron nie uległy zmianie, przy czym na rozprawie w dniu 13 lutego 2018 roku pełnomocnik powoda oraz pozwany nie stawili się.

( odpowiedź na zarzuty k. 32-33, protokół rozprawy k. 53 )

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lutego 2015 roku pozwany M. W. zawarł powodem umowę pożyczki nr (...) wraz z pakietem ubezpieczeniowym, na mocy której bank udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 21.685,19 zł, którą pozwany zobowiązał się spłacić w 50 równych ratach kapitałowo-odsetkowych, płatnych w okresach miesięcznych, w terminach i wysokości oznaczonych w planie spłaty, stanowiącym załącznik do umowy, przy czym pierwsza i ostatnia rata miały charakter wyrównawczy. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 11,99% w skali roku, natomiast odsetki od zadłużenia przeterminowanego oznaczono w umowie na poziomie 12% w skali roku, z zastrzeżeniem, iż nie mogą one przekroczyć odsetek maksymalnych. Powód był uprawniony do wypowiedzenia umowy w przypadku m.in. niedotrzymania przez pożyczkobiorcę warunków określonych w jej treści. Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni i był liczony od dnia następnego po dniu odebrania przez pożyczkobiorcę oświadczenia o wypowiedzeniu. Z upływem terminu wypowiedzenia całość zadłużenia z tytułu umowy stawała się zadłużeniem wymagalnym i przeterminowanym.

M. W. nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacał rat w terminie, na skutek czego pismem z dna 27 lipca 2015 roku, doręczonym w trybie awizo, powód wypowiedział przedmiotową umowę pożyczki. Na datę wypowiedzenia zadłużenie pozwanego z tytułu pożyczki wynosiło 21.497,78 zł.

( umowa k. 42-44, harmonogram spłat kredytu k. 46-46v., historia operacji k. 34-35, wypowiedzenie wraz ze potwierdzeniem odbioru k. 47-48 )

Pismem z dnia 24 marca 2017 roku powód bezskutecznie wezwał pozwanego do spłaty zadłużenia wynikającego z umowy, o której mowa wyżej.

W wyciągu z ksiąg banku z dnia 16 czerwca 2017 roku powód określił wysokość zobowiązania dłużnika na łączną kwotę 20.434,14 zł. W dacie wystawienia wyciągu zadłużenie M. W. z tytułu kapitału wynosiło 17.894,58 zł, a z tytułu odsetek – 2.539,56 zł.

( wyciąg z ksiąg bankowych k. 7, wezwanie do zapłaty wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 8-8a )

Do dnia wyrokowania pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem.

( okoliczność bezsporna )

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w całości i podlega uwzględnieniu.

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwany, choć w treści sprzeciwu zaskarżył wydany w sprawie nakaz zapłaty w całości, to jednocześnie nie udowodnił (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), aby spłacił swoje zobowiązanie wynikające z zawartej z powodem umowy pożyczki w kwocie wyższej, aniżeli wskazał to powód. Jednocześnie Sąd za chybiony uznał zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia. W sprawie znajdował zastosowanie trzyletni termin przedawnienia (art. 118 k.c.), a zatem biorąc pod uwagę termin wymagalności pożyczki wynikający z oświadczenia o wypowiedzeniu umowy (oświadczenie to zwrócono powodowi, jako niepodjęte w terminie, z datą zwrotu 26 sierpnia 2015 roku, zaś termin wymagalności pożyczki wynosił 30 dni od daty doręczenia pożyczkobiorcy oświadczenia o wypowiedzeniu) oraz datę wytoczenia powództwa (28 czerwca 2017 roku), Sąd uznał, iż roszczenie powoda nie uległo przedawnieniu.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 496 k.p.c. utrzymał w mocy w całości nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi w dniu 8 sierpnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt VIII Nc 6121/17.