Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku w C.

sprawy z powództwa (...) (...) z siedzibą w G.

przeciwko M. J.

o zapłatę

oddala powództwo.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 990/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód E. D. (...) z siedzibą w G. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie przeciwko M. J. pozew o zapłatę kwoty 1583,35 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Nakazem zapłaty z dnia 28 września 2017 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc (...) Referendarz Sądowy uwzględnił żądanie powoda.

Pozwany w dniu 16 października 2017 roku złożył sprzeciw od nakazu zapłaty podnosząc w uzasadnieniu sprzeciwu, zarzut przedawnienia roszczenia.

W wyniku wniesienia sprzeciwu przez pozwanego sprawa został skierowana do rozpoznania na zasadach ogólnych.

Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku pozwany podtrzymał zarzut przedawnienia zgłoszony w sprzeciwie i wniósł o oddalenie powództwa.

W dniu 18 stycznia 2018 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok oddalający w całości powództwo.

W tym samym dniu już po terminie rozprawy do tutejszego Sądu wpłynęło pismo powoda w którym cofa on powództwo bez zrzeczenia się roszczenia oraz wnosi o zwrot opłaty sądowej.

W dniu 1 lutego 2018 roku Sąd przesłał pozwanemu pismo powoda zobowiązując go złożenia oświadczenia czy wyraża on zgodę na cofnięcie powództwa, w terminie 14 dni od dnia doręczenia pisma, z pouczeniem iż niezłożenie oświadczenia pozwanego zostanie uznany za brak zgody na cofnięcie pozwu.

Pismo to zostało doręczone pozwanemu, a termin do złożenia oświadczenia minął w dniu 16 lutego 2018 roku. Pozwany nie złożył żadnego oświadczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...). zawarła z M. J. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w dniu 14 czerwca 2007 roku. Na podstawie tej umowy w dniu 11 grudnia 2008 roku (...) wystawiła notę obciążeniową na kwotę 1200 złotych płatną do dnia 29 grudnia 2008 roku. W związku z powyższym na dzień 29 grudnia 2008 roku istniało wymagalne zobowiązanie.

/okoliczności bezsporne, nadto dowód: umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 8, nota obciążeniowa (...), k.13/

W dniu 1 czerwca 2012 roku powód zawarł z wierzycielem pierwotnym umowę przelewu wierzytelności obejmującą między innymi wierzytelność pozwanego M. J..

/dowód: zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 9/

Do chwili obecnej pozwany M. J. nie uregulował wymagalnej wierzytelności. Powód w dniu 12 września 2012 roku ostatecznie wezwał pozwanego do dobrowolnego uregulowania w terminie do dnia 19 września 2012 roku należności w kwocie 1.190,25 zł. Następnie w dniu 12 listopada 2012 roku ostatecznie przedsądownie wezwał pozwanego do dobrowolnego uregulowania w terminie do dnia 22 listopada 2012 roku należności w kwocie 1.207,69 zł.

/ dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty, k.12; ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty, k. 11/

W dniu 28 września 2017 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Człuchowie w postępowaniu upominawczym wydał w sprawie I Nc (...) nakaz zapłaty w którym nakazał M. J. w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłacić powodowi kwotę 1583,35 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 20 września 2017 roku do dnia zapłaty, a nadto zasądził kwotę 624,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W dniu 16 października 2017 roku M. J. wniósł skuteczny sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 28 września 2017 roku podnosząc w uzasadnieniu sprzeciwu, zarzut przedawnienia roszczenia. W wyniku wniesienia sprzeciwu przez pozwanego sprawa został skierowana do rozpoznania na zasadach ogólnych.

Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 roku pozwany podtrzymał zarzut przedawnienia zgłoszony w sprzeciwie i wniósł o oddalenie powództwa.

W dniu 18 stycznia 2018 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok oddalający w całości powództwo.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu z powodu zgłoszonego przez pozwanego zarzutu przedawnienia dochodzonego w pozwie roszczenia. Zgodnie z art. 117 § 1 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Art.117§ 2 k.c. określa, iż po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.

Należy zauważyć, iż zgodnie z treścią przepisu art. 117 § 2 kc sam upływ terminu przedawnienia nie wywołuje skutku przedawnienia, lecz powoduje powstanie po stronie tego, przeciw komu przysługuje roszczenie, uprawnienia do uchylenia się od jego zaspokojenia. Dotyczy to nie tylko roszczenia głównego, ale i odsetek za opóźnienie (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10.11.1995r., III CZP 156/95). Ten przeciwko komu roszczenie przysługuje, zachowuje pełną swobodę korzystania z przedawnienia, chyba że po upływie terminu przedawnienia, zrzeka się tego zarzutu. Pozwany w niniejszej sprawie nie zrzekł się korzystania z zarzutu przedawnienia.

W przedmiotowej sprawie powód niewątpliwie dochodzi roszczenia majątkowego – domaga się bowiem zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kwoty 1583,35 zł wraz z odsetkami. Zgłoszone przez powoda roszczenie nie jest objęte żadnym wyjątkiem od zasady przedawniania się roszczeń majątkowych.

Terminy przedawnienia roszczeń majątkowych reguluje przepis art. 118 kc (stanowiący lex generalis), który wskazuje, że jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Roszczenie dochodzone przez powoda bez wątpienia związane było z prowadzoną przez (...) z siedzibą w W. działalnością gospodarczą, a zatem termin przedawnienia tego roszczenia wynosi 3 lata. Jak wynika z treści przepisu art. 120 § 1 kc, bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W niniejszej sprawie (...) z siedzibą w W. wystawiła notę obciążeniowa (...) na kwotę 1200 złotych płatną do dnia 29 grudnia 2008 roku, co pozwalało ustalić wymagalność dochodzonego roszczenia i od wskazanej daty należy liczyć 3-letni termin przedawnienia roszczenia. W związku z powyższym przedawnienie roszczenia wynikającego z przedmiotowej umowy nastąpiło z upływem dnia 29 grudnia 2011 roku, zaś powództwo wytoczone zostało 14 września 2017 roku (data stempla pocztowego).

Przedawnienie jest instytucją prawa bezwzględnie obowiązującego (ius cogens) i regulujące je przepisy nie mogą być uchylone lub zmienione wolą stron – zgodnie z treścią przepisu art. 119 kc, terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną.

Po wydaniu wyroku do Sądu wpłynęło pismo powoda w którym cofa on powództwo bez zrzeczenia się roszczenia. Zgodnie z art. 332 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia pozwu przed uprawomocnieniem się wyroku i przed jego zaskarżeniem z jednoczesnym zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia, a za zgodą pozwanego również bez takiego zrzeczenia się, sąd pierwszej instancji uchyli swój wyrok i postępowanie w sprawie umorzy, jeżeli uzna cofnięcie takie za dopuszczalne. Mając na uwadze treść dyspozycji w/w przepisu Sąd przesłał pismo powoda pozwanemu zobowiązując go złożenia oświadczenia czy wyraża on zgodę na cofnięcie powództwa, w terminie 14 dni od dnia doręczenia pisma, przy czym pouczył pozwanego, iż niezłożenie oświadczenia zostanie uznane za brak zgody na cofnięcie pozwu. Pozwany nie złożył oświadczenia w wyznaczonym terminie.

Reasumując Sąd uznał, iż pozwany M. J. skutecznie podniósł zarzut przedawnienia roszczenia powoda. Skorzystanie przez niego z przysługującego mu prawa i uchylenie się od zaspokojenia roszczenia obliguje Sąd do oddalenia żądania pozwu obejmującego przedawnione roszczenie.

W tym stanie, na podstawie powołanych przepisów, Sąd powództwo oddalił.