Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania T. B. ( B. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania T. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 12 lipca 2017 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej począwszy od (...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 1079/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.07.2017r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu T. B. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na fakt, że ubezpieczony nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, przed dniem 1.01.1999r. nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy emerytalnej, ponadto ubezpieczony nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Ubezpieczony złożył odwołanie od powyższej decyzji. W uzasadnieniu podniósł, że w spornych niezaliczonych przez organ rentowy okresach pracy wykonywał wyłącznie pracę maszynisty koparki.

Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ustalił co następuje:

Ubezpieczony T. B. urodził się (...)

W dniu 26 czerwca 2017r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie uprawnień do emerytury pomostowej. Ubezpieczony nie jest członkiem OFE, a z dniem 22 sierpnia 2017r. rozwiązał stosunek pracy.

Do okresów pracy w szczególnych warunkach organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 4 lata 10 miesięcy i 3 dni. Od 29 marca 2010r. ubezpieczony udowodnił 40 lat, 4 miesiące i 14 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył okresów od 1 września 1982r. do 21 kwietnia 1994r. i od 1 lutego 1995r. do 31 grudnia 2008r. w Przedsiębiorstwie Produkcji (...), gdzie stanowisko ubezpieczonego zostało wykazane jako maszynista koparki zamiast maszynista koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych, a w dokumentacji z akt osobowych stanowisko to jest określone jako operator koparki i operator urządzeń technologicznych.

Ubezpieczony był w tym przedsiębiorstwie zatrudniony od 1977r. Od 1982r. zdobył uprawnienie operatora koparek III-go stopnia. Ubezpieczony przez cały sporny okres wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę operatora koparki. Pracował na koparkach spalinowych początkowo U., a potem N.. Ubezpieczony co 3 lata przechodził testy psychologiczne. Do końca zatrudnienia posiadał uprawnienia do obsługi koparek i wykonywał wyłącznie pracę na koparkach.

Ubezpieczony nigdy nie wykonywał pracy operatora urządzeń technologicznych.

Stanowisko operatora nie wymagało żadnych uprawnień i testów psychofizycznych. Było ono dopisywane w taryfikatorach kwalifikacyjnych dla operatorów koparek, żeby pozostawali w stosunku pracy , gdyby utracili zdolność do pracy na koparkach w wyniku niekorzystnych wyników badań okresowych.

Ubezpieczony częściowo pracował na zmiany, sam wykonywał większość napraw koparki, większe naprawy - specjalistyczny serwis.

Ubezpieczony pracował na odkrywce, bez względu na porę roku i warunki atmosferyczne.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego, zeznań ubezpieczonego, zeznań świadków: W. M. D. M., A. L..

Sąd zważył co następuje:

W myśl art.4 ustawy o emeryturach pomostowych z 19 grudnia 2008r. (tekst jednolity z 29 marca 2017r. Dz. U poz. 664). Prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5–12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5–9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie z art.49 prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1–5 i 7 i art. 5–12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Wobec faktu, że ubezpieczony po wydaniu odmownej decyzji rozwiązał stosunek pracy, sporną okolicznością pozostał jedynie fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Zadaniem Sądu ma prawo do emerytury pomostowej, powinien być zaliczony ubezpieczonemu okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Produkcji (...) od 1.09.1982r. do 31.04.1994r. oraz od 1.02.1995r. do 31.12.2008r. gdy ubezpieczony faktycznie był zatrudniony jako maszynista koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych (Dział V, pkt 3, wykaz A załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Dz. U z 7 lutego 1983r. nr 8 poz. 43 ze zmianami).

Sąd dał wiarę ubezpieczonemu i występującym w sprawie świadkom, w szczególności D. M., która jako referent obsługiwała akta osobowe pracowników, że ubezpieczony pracował wyłącznie jako operator koparki. Nigdy nie był operatorem urządzeń technologicznych. Zresztą było to stanowisko, które nie potrzebowało specjalistycznych uprawnień ani nie wymagało badań psychofizycznych.

Ubezpieczony jako wykwalifikowany operator koparki był wykorzystywany zawodowo zgodnie ze swoimi uprawnieniami. Taryfikator kwalifikacyjny stanowisk obowiązujący u pracodawcy, wprowadzony dla jego wygody nie może przesądzić w żadnym stopniu o faktycznie wykonywanej pracy i uprawnieniach z tym związanych.

Mając na uwadze fakt, że praca w spornych okresach przekracza wymagany okres 15 lat pracy w szczególnych warunkach Sad uznał, że ubezpieczony spełnia wszystkie wymagane warunki do uzyskania prawa do emerytury pomostowej i przyznał prawo od następnego dnia po rozwiązaniu stosunku pracy przez ubezpieczonego po myśli art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c.

Sędzia