Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 02 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski (spr.)

Sędziowie: SO Zbigniew Krępski, SO Joanna Rusińska

Protokolant: sekr. sąd. Monika Jabłońska

po rozpoznaniu w dniu 02 marca 2018 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) (...) w T.

przy uczestnictwie W. M. i W. W.

o wpis do rejestru

w przedmiocie rozpoznania skargi na orzeczenie referendarza sądowego

na skutek apelacji uczestnika od postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 01 sierpnia 2017 r., sygn. akt TO KRS 17332/91

postanawia

odrzucić apelację

Jerzy P. Naworski

Zbigniew Krępski Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w sprawie z wniosku (...) (...) w T. przy uczestnictwie W. M. i W. W. o wpis do rejestru, na skutek skargi wnioskodawcy na postanowienie referendarza sądowego Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 21 października 2016 r., uchylił je.

Sąd rejestrowy wskazał, że wnioskodawca wniósł o wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) trzech nowych członków rady Fundacji: B. W., I. P. i T. D.. Postanowieniem z dnia 21 października 2016 r. referendarz sądowy uwzględnił wniosek. W dniu 15 grudnia 2016 r. dotychczasowi członkowie rady (...) wnieśli o wykreślenie wpisanych do KRS trzech nowych członków rady powołanych niezgodnie ze statutem. Uczestnicy podnieśli, że trzej nowi członkowie rady powołani zostali uchwałą fundatorów z dnia 21 lipca 2016 r., podczas gdy uprawnienie do rozszerzenia jej składu przysługuje wyłącznie radzie Fundacji. Uchwała została podjęta jedynie przez dwóch z trzech fundatorów. Fundator W. M. nie został o zebraniu poinformowany, a fundator G. Ś. był w tym czasie członkiem zarządu Fundacji, a więc jego udział w powoływaniu członków rady Fundacji, będącej organem zwierzchnim wobec zarządu, był sprzeczny z § 14 ust. 2 statutu Fundacji stanowiącym, że rada jest organem niezależnym od zarządu. Wnioskodawcy oświadczyli, że o powołaniu nowych członków rady zostali powiadomieni ustnie dopiero w dniu 09 grudnia 2016 r. Pismo z dnia 15 grudnia 2016 r. sąd rejestrowy potraktował jako skargę na orzeczenie referendarza sądowego z dnia 21 października 2016 r.

W odpowiedzi na skargę zarząd Fundacji wniósł o jej nieuwzględnienie stwierdzając, że sposób powołania nowych członków Rady jest zgodny ze statutem, a argumenty zawarte w skardze są chybione.

Sąd Rejonowy podkreślił, że zasadnicze znaczenie dla sprawy ma interpretacja zapisów statutowych, a konkretnie jego § 16. Rada składa się z dwóch do pięciu członków, spośród których wybierany jest przewodniczący (§ 16 pkt 1). Członkowie rady powoływani są przez fundatorów, z zastrzeżeniem punktu 4 i 5 (pkt 3 § 16). W przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających powołanie członków rady przez fundatorów, uprawnienie to przechodzi na pozostałych członków Rady (pkt 4 § 16). W przypadku gdy rada składa się z co najmniej dwóch członków, uprawnienie do rozszerzenia jej składu do pięciu członków przysługuje wyłącznie radzie (pkt 5 § 16 statutu). Punkt 5 § 16 ma, w ocenie sądu rejestrowego, decydujące znaczenie dla rozpoznania tej sprawy. Sąd ten ustalił, że dotychczasowa praktyka, czyli zarazem rozumienie tego zapisu, sprowadzało się do tego, że poza pierwszym składem rady, wybranej przez fundatorów, dalszych zmian w jej składzie dokonywała sama rada. Zresztą i sam wnioskodawca, czyli Fundacja, już po rozszerzeniu składu rady uchwałą fundatorów z dnia 21 lipca 2016 r. odwołała z członkostwa w radzie obu uczestników uchwałą rady Fundacji z dnia 28 grudnia 2016 r., a więc nie uchwałą fundatorów. Tak więc fundatorzy podjęli uchwałę o rozszerzeniu składu Rady z przekroczeniem swych kompetencji. Jednocześnie skarżący uprawdopodobnili, że o zmianie w radzie dowiedzieli się w grudniu 2016 r., a wynikało to z ich wyjaśnień złożonych na rozprawie w dniu 25 lipca 2017 r., jak i pośrednio z wyjaśnień G. Ś.. Sąd rejestrowy nie badał wątku skuteczności zawiadomienia W. M. o zebraniu fundatorów w dniu 21 lipca 2016 r., albowiem uznał, że to rada miała kompetencje do rozszerzenia swego składu, a jej skład miał minimalną liczbę członków, aby tego dokonać. Wprawdzie Fundacja miała ważkie powody, aby dokonać zmian, co znajduje odzwierciedlenie w wyjaśnieniach uczestników i w treści protokołu kontroli przeprowadzonej w Fundacji w dniach 12-16 września 2016 r. przez Departament Ekonomii Społecznej i Pożytku Publicznego Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Niemniej jednak tylko skazanie członka rady prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe powoduje ustanie członkostwa w radzie (§ 17 pkt. 4 statutu), a takie wydarzenie czy choćby wniesienie aktu oskarżenia nie nastąpiło. W związku z tym Sąd Rejonowy uchylił postanowienie referendarza sądowego z dnia 21 października 2016 r., podkreślając że po ewentualnym uprawomocnieniu się tego orzeczenia trzej nowi członkowie rady Fundacji będą wykreśleni z KRS (k. 1521 i 1525-1526).

Wnioskodawca w apelacji od postanowienia zarzucił mu:

1. błąd w ustaleniach faktycznych skutkujący przyjęciem, że wnioskodawcy powzięli wiadomość o postanowieniu referendarza sądowego w dniu 09 grudnia 2016 r. i w konsekwencji ustalenie, że skarga na to postanowienie została wniesiona w terminie, w sytuacji gdy wynika to wyłącznie z ich twierdzeń i brak obiektywnych dowodów potwierdzających tę okoliczność,

2. naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. poprzez niewyjaśnienie przyczyn uznania, że wnioskodawcy dowiedzieli się o treści orzeczenia referendarza w dniu 09 grudnia 2016 r., a ograniczenie się do stwierdzenia, że wynika to z ich zeznań,

3. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na ustaleniu, że treść § 16 pkt 5 statutu ma charakter odrębny od pozostałych postanowień § 16 i w konsekwencji ustalenie, że uprawnienie do rozszerzenia składu rady do pięciu osób przysługuje wyłącznie radzie, jeśli składa się co najmniej z dwóch członków, bez względu na to, czy fundatorzy są w stanie dokonać wyboru.

Ponosząc te zarzuty apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia ewentualnie o jego zmianę i utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia referendarza sądowego (k. 1536-1538, s. 2).

Wnioskodawcy nie udzielili odpowiedzi na apelację.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z powołanym przez Sąd Rejonowy art. 518 ¹ § 3a k.p.c., w postępowaniu rejestrowym o wpis do KR w razie wniesienia skargi na orzeczenie referendarza zarządzające wpis, pozostaje ono w mocy do chwili rozpatrzenia skargi przez sąd rejonowy rozpoznający sprawę jako sąd pierwszej instancji; rozpoznając sprawę, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone orzeczenia i dokonany na jego podstawie wpis utrzymuje w mocy albo uchyla w całości lub w części i w tym zakresie wniosek oddala bądź odrzuca, względnie umarza postępowanie.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy jedynie uchylił postanowienie referendarza, natomiast w żaden sposób nie odniósł się do wniosku o dokonanie wpisu. Wprawdzie treść postanowienia oraz jego uzasadnienia wskazują na to, że sąd rejestrowy wniosek uznał za bezzasadny, lecz go nie oddalił, ograniczając się do uchylenia postanowienia referendarza.

W związku z tym i skoro nie ma rozstrzygnięcia, a więc substratu zaskarżenia, apelację należało odrzucić na podstawie art. 373 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd Rejonowy ponownie musi odnieść się do wniosku i wydać orzeczenia zgodnie z art. 518 ¹ § 3a k.p.c.

Jerzy P. Naworski

Zbigniew Krępski Joanna Rusińska

(...)

(...)

(...)

(...)