Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Iwona Wiśniewska

Protokolant: stażysta Karolina Wesołowska

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. w Bydgoszczy

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o odszkodowanie z tytułu wypadku

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 4 kwietnia 2017 r. nr (...)

oddala odwołanie.

SSR Iwona Wiśniewska

Sygn. akt VII U 455/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2017 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał J. P. jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, iż Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 31 marca 2017 r. ustaliła, że stały uszczerbek na zdrowiu wynosi 6%, wobec czego przysługujące ubezpieczonemu odszkodowanie wynosi 4 854,00 zł (6x809,00 za każdy procent stałego uszczerbku na zdrowiu).

Z powyższą decyzją nie zgodził się ubezpieczony J. P. wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz ustalenie prawidłowego uszczerbku na zdrowiu. W uzasadnieniu odwołujący oświadczył, iż doznane przez niego obrażenia są zdecydowane większe, niż te ustalone przez organ rentowy. Zdaniem odwołującego komisja lekarska odniosła się wyłącznie do naruszenia sprawności organizmu poprzez złamanie wyrostków poprzecznych L1 L2, nie biorąc pod uwagę przyczyn drętwienia rąk. Po przeprowadzeniu badania magnetycznego lekarz neurochirurg stwierdził u odwołującego chorobę kręgów szyjnych M.50.1-chorobę krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem korzeni nerwów rdzeniowych. Zalecono mu ponowną rehabilitację, a w przypadku pogorszenia – operację. W ocenie odwołującego przebyty uraz mógł przyczynić się do wyzwolenia dolegliwości z zakresu kręgosłupa szyjnego, które z kolei powoduje drętwienie rąk. Ubezpieczony wskazał, iż obecnie pracując na ¼ etatu w pozycji wymuszonej, następuje u niego drętwienie rąk palców 4 i 5-tego oraz bóle kręgosłupa od kręgów szyjnych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. P. jest zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o. w W. na stanowisku przedstawiciela handlowego. W dniu 12 stycznia 2016 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych – dojazd do ostatniego w tym dniu klienta (...) w B. – około godz. 16:00 doszło do wypadku komunikacyjnego w okolicach miejscowości E.. W wyniku doznanych obrażeń przetransportowano ubezpieczonego do Szpitala (...) w B.. Powyższe zdarzenie zostało zakwalifikowane jako wypadek przy pracy.

Dowód: protokół powypadkowy nr (...), opinia z dnia 11 sierpnia 2016 r. w sprawie uznania zdarzenia za wypadek – akta ZUS

Odwołujący przebywał na zwolnieniu lekarskim od dnia 12 stycznia 2016 r. W okresie od dnia 12 lipca 2016 r. do dnia 8 listopada 2016 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne.

Dowód: decyzja ZUS z dnia 30 sierpnia 2016 r. – akta ZUS

Po przeprowadzonym badaniu przedmiotowym, w oparciu o obowiązujące przepisy Lekarz Orzecznik ZUS ustalił 10% stały uszczerbek na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 12 stycznia 2016 r. Z powyższym orzeczeniem nie zgodził się organ rentowy zgłaszając zarzut wadliwości orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS na podstawie posiadanej dokumentacji oraz po przeprowadzeniu badania przedmiotowego ustaliła 6% stały uszczerbek na zdrowiu spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 12 stycznia 2016r.

Dowód: opinia lekarska z dnia 10 marca 2017 r., orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 10 marca 2017 r., pismo ZUS z dnia 13 marca 2017 r., opinia lekarska z dnia 31 marca 2017 r., orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 31 marca 2017 r. – akta ZUS

W okresie od dnia 26 września 2016 r. do dnia 22 października 2016 r. odwołujący odbył rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS, w wyniku której uzyskano poprawę ruchomości kręgosłupa w odcinku Th-L oraz poprawę funkcjonalności ręki lewej z poprawą ruchomości w stawie nadgarstkowym lewym.

D.: informacja o przebytej rehabilitacji leczniczej – akta ZUS

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. przyznał J. P. jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 4 854,00 zł, z uwagi na ustalony 6% stały uszczerbek na zdrowiu.

Dowód: decyzja ZUS z dnia 4 kwietnia 2017 r. – akta ZUS

U ubezpieczonego rozpoznano przebyte złamanie wyrostków poprzecznych L1 i L2 po stronie prawej w odcinkach dystalnych, zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy objawowy, dyskopatię C5-C6 i C6-C7, tyłozmyk C5-C6, dyskopatię L5-S1, uszkodzenie lewego nerwu łokciowego, zmiany przeciążeniowo-zwyrodnieniowe lewego stawu łokciowego, stan po naciągnięciu więzadła krzyżowego przedniego kolana lewego, zmiany przeciążeniowe łąkotki przyśrodkowej lewej. Uszczerbek na zdrowiu odpowiada punktowi 91 tabeli uszczerbków i wynosi 6%, obejmując „Izolowane uszkodzenia wyrostków poprzecznych, wyrostków ścistych – w zależności od ich liczby i zaburzeń funkcji”. Badaniem neurologicznym nie stwierdzono cech zespołu korzeniowego z odcinka szyjnego kręgosłupa.

Dowód: dokumentacja medyczna – akta ZUS, opinia sądowo-lekarska z dnia 11 października 2017 r. – k. 18-22, opinia uzupełniająca z dnia 11 stycznia 2018 r. – k. 48

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy oraz w aktach ZUS, której autentyczność nie była kwestionowana przez strony postepowania. Ponadto Sąd kierował się w swoich ustaleniach treściami opinii sądowo-lekarskiej oraz opinii uzupełniającej, które w ocenie Sądu są logiczne i spójne.

Należy zaznaczyć, iż jak słusznie podkreśla się w najnowszym orzecznictwie, sąd ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku prowadzenia postępowania dowodowego z urzędu, a odrębny charakter postepowania nie wyłącza zasady kontradyktoryjności w tych sprawach, w tym ciężaru dowodzenia swych twierdzeń przez ubezpieczonego i pozwany organ (por. wyrok SN z dnia 8 stycznia 2008 r., I UK 193/07, Legalis).

Kluczowym dla rozstrzygnięcia o zasadności odwołania ubezpieczonego było ustalenie jego stanu zdrowia po zakończeniu leczenia. W tym celu Sąd powołał dowód z opinii biegłego lekarza sądowego rehabilitanta (k. 18-22), który stwierdził u ubezpieczonego przebyte złamanie wyrostków poprzecznych L1 i L2 po stronie prawej w odcinkach dystalnych, zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy objawowy, dyskopatię C5-C6 i C6-C7, tyłozmyk C5-C6, dyskopatię L5-S1, uszkodzenie lewego nerwu łokciowego, zmiany przeciążeniowo-zwyrodnieniowe lewego stawu łokciowego, stan po naciągnięciu więzadła krzyżowego przedniego kolana lewego oraz zmiany przeciążeniowe łąkotki przyśrodkowej lewej. W ocenie biegłej ubezpieczony, wskutek wypadku, któremu uległ w dniu 12 stycznia 2016 r., doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu z punktu 91 tabeli uszczerbków rzędu 6%. Tym samym biegła podzieliła stanowisko Komisji Lekarskiej ZUS, bowiem nie stwierdzono podrażnieniowych i ubytkowych objawów korzeniowych ani też cech uszkodzenia centralnego układu nerwowego. Ocena narządu ruchu ujawniła niewielkiego stopnia ograniczenie ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym. Korelują one z uwidocznionymi w badaniach dodatkowych zmianami typu dyskopatyczno-zwyrodnieniowego. Uszczerbek na zdrowiu występuje z powodu złamania prawych wyrostków poprzecznych kręgów L1 i L2 w odcinku dystalnym i związanego z tym zespołu bólowego kręgosłupa lędźwiowego, co stanowi następstwo urazu komunikacyjnego w dniu 12 stycznia 2016 r.

Powyższą opinię zakwestionował ubezpieczony stwierdzając, iż po przeprowadzonych badaniach dodatkowych (rezonans magnetyczny) oraz konsultacji ze swoim lekarzem prowadzącym rozpoznano u niego chorobę krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem korzeni nerwów rdzeniowych. Natomiast przebyty uraz mógł przyczynić się do wyzwolenia dolegliwości z zakresu kręgosłupa szyjnego. Jednocześnie odwołujący wskazał, iż wcześniej nie odczuwał żadnych dolegliwości związanych z odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Do zarzutów ubezpieczony dołączył wynik badania MNR kręgosłupa szyjnego z dnia 23 marca 2017 r. oraz kopię porad neurochirurgicznych w dniach 18 kwietnia 2017 r. oraz 27 września 2016 r. (k. 37-40).

Biegła w opinii uzupełniającej (k. 48) stwierdziła, iż przedłożona przez odwołującego dokumentacja potwierdza rozpoznanie neurologiczne postawione w pierwotnej opinii sądowo-lekarskiej. Nadto biegła wyjaśniła, iż jednostka chorobowa M50.1-choroby kręgów szyjnych- choroba krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem korzeni nerwów rdzeniowych, została także ujęta w rozpoznaniu głównym jako: dyskopatia C5-C6 i C6-C7, tyłozmyk C5-C6, jednakże pod inną nazwą, która opisuje ten sam kod ICD-10. Uszczerbek na zdrowiu wystąpił zatem z punktu 91 tabeli uszczerbków rzędu 6%, co obejmuje „izolowane uszkodzenia wyrostków poprzecznych, wyrostków ścisłych-w zależności od ich liczby i zaburzeń funkcji”, nie zaś z powodu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa, ani też dolegliwości bólowych, czy też uczucia drętwienia kończyn. Badaniem neurologicznym nie stwierdzono bowiem cech zespołu korzeniowego z odcinka szyjnego kręgosłupa, wobec czego nie można orzec uszczerbku na zdrowiu z tego powodu. Do powyższej opinii strony nie składały zastrzeżeń.

W tym miejscu Sąd wyjaśnia, iż dowód z opinii biegłych, jak podkreśla się w orzecznictwie, podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków (postanowienie SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001/4/64). Biorąc pod uwagę przedstawione kryteria należy stwierdzić, że przeprowadzone dowody z opinii biegłego oraz z opinii uzupełniającej biegłego są w pełni przydatne dla ustalenia stanu faktycznego. Biegła wydała swoje opinie po gruntownej analizie akt sprawy, uwzględniając całą dostępną dokumentację lekarską, zawartą w aktach rentowych, aktach sprawy jak i przedłożoną przez ubezpieczonego, jak również wywiad z ubezpieczonym, przede wszystkim dokonując badania przedmiotowego. Wnioski opinii zostały omówione i sformułowane w sposób jasny i precyzyjny. Przedstawione konkluzje są kategoryczne, a ich uzasadnienie przedstawione zostało w sposób przystępny i zrozumiały. Biegła jest doświadczonym specjalistą z dziedziny odpowiadającej schorzeniom odwołującego, a poziom jej wiedzy i sposób umotywowania orzeczenia powoduje, iż Sąd uznaje przeprowadzone w sprawie opinie za trafne w pełni.

Przechodząc do meritum sprawy należy wskazać, iż zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1773, dalej: ustawa wypadkowa) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy nawet bez polecenia, w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy. W myśl art. 6 ust 1 pkt 4 ustawy wypadkowej z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie - dla ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

W niniejszej sprawie strony nie prowadziły sporu, co do faktu, że ubezpieczony uległ wypadkowi przy pracy w rozumieniu powyższych przepisów. Spór dotyczył natomiast określenia stopnia uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego, którego doznał w wyniku wypadku przy pracy z dnia 12 stycznia 2016 r. i w konsekwencji prawa do jednorazowego odszkodowania.

Zgodnie z art. 11 ust 1 ustawy wypadkowej ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy (art 11 ust 2 ustawy wypadkowej). Natomiast za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie (art. 11 ust 3 ustawy wypadkowej). Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji

W niniejszej sprawie Sąd w pełni podzielił i przyjął za własne stanowisko biegłej, zgodnie z którym ubezpieczony w wyniku wypadku przy pracy z dnia 12 stycznia 2016 r. doznał stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 6%

W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

SSR Iwona Wiśniewska