Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 1949/17

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 02-10-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Bartosik

po rozpoznaniu w dniu 02-10-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa Kancelaria (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K.

przeciwko A. R.

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt I C 1949/17

UZASADNIENIE

W dniu 7.04.2017 r. powód Kancelaria (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. wystąpił z powództwem przeciwko A. R. o zapłatę 436,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.06.2015 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że na podstawie umowy cesji z 16.05.2016 r. zawartej z (...) Sp. z o.o. nabył wierzytelność przysługującą temu podmiotowi w stosunku do pozwanego z tytułu umowy pożyczki, zawartej w dniu 19.05.2015 r. za pośrednictwem należącej do cedenta platformy internetowej (...) na którą pozwany zalogował się, a przed wypłaceniem środków pieniężnych dokonał weryfikacji swoich danych osobowych, akceptacji i warunków umowy. W dniu 19.05.2015 r., cedent wypłacił pozwanemu środki pieniężne.

Na dochodzoną wierzytelność składają się: należność główna w wysokości 366,48 zł, prowizja w wysokości 0 zł, opłaty dodatkowe za monity telefoniczne i pisemne w kwocie 70 zł. Pozwany był zobowiązany do zwrotu pożyczki do dnia 20.06.2015 r. Powód podał, iż pozwany spłacił cześć długu w kwocie 732,92 zł.

Sąd Rejonowy w Lublinie, wobec braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kaliszu.

Pozwany mimo doręczenia mu odpisu pozwu i wezwania na rozprawę, nie ustosunkował się do żądania pozwu i nie stawił się na rozprawie. Przesyłka dla pozwanego została prawidłowo awizowana.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16.05.2016 r. została zawarta pomiędzy powodem Kancelarią (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w K. a (...) Sp. z o.o. umowa przelewu wierzytelności, na mocy której (...) Sp. z o.o. miała sprzedać powodowi wierzytelności z tytułu niewykonania umów przez swoich kontrahentów według wykazu stanowiącego jeden z załączników do umowy.

Jako jedna z wierzytelności wymieniona była w załączniku nr 1. pod numerem umowy (...), wierzytelność w łącznej kwocie 436,48 zł, jaka miała przysługiwać w stosunku do pozwanego z tytułu zawarcia w dniu 19.05.2015 r. umowy pożyczki, przy czym kapitał pożyczki miał wynosić 3.000 zł.

(dowód: umowa cesji k 13-14; wyciąg z załącznika z danymi dłużnika k 15)

Powód znajduje się w posiadaniu papierowego formularza określonego jako „Umowa o udzielanie pożyczek przez (...) Sp. z o.o. zawarta w dniu 19.02.2015 r.”, w którym jako strony tej umowy wymieniono (...) Sp. z o.o. jako pożyczkodawcę oraz pozwanego jako pożyczkobiorcę. Umowa ta nie ma numeru. Kapitał pożyczki miał wynosić 800 zł.

W umowie stwierdzono, iż pożyczkodawca będzie udzielał pożyczkobiorcy pożyczek w sposób i na warunkach określonych w dalszej części umowy. Zastrzeżono, że umowa ta zawarta jest z zastosowaniem środka porozumiewania się na odległość, a warunki kolejnych pożyczek będą potwierdzane pożyczkodawcy na piśmie lub przesyłane mu drogą elektroniczną.

Zgodnie z umową pożyczkobiorca może wnioskować o pierwszą pożyczkę rejestrując się i tworząc konto użytkownika na stronie internetowej albo telefonicznie.

Po otrzymaniu kodu (niezbędnego do ukończenia procesu rejestracji), pożyczkobiorca zobowiązany jest do dokonania przelewu ze swojego rachunku na wskazany w trakcie tworzenia profilu klienta jeden z rachunków pożyczkodawcy kwoty 0,01 zł tytułem opłaty weryfikacyjnej, zgodnie z instrukcjami podanymi na stronie internetowej.

(dowód: umowa ramowa k 24)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przytoczonych wyżej dowodów, których prawdziwość i wiarygodność nie budzi wątpliwości. Z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo stron, Sąd pominął dowód z ich przesłuchania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Przepisy regulujące zawarcie umowy pożyczki zawarte są w art. 720 – 724 k.c., a ponadto z uwagi na to, iż pozwany jest konsumentem, także w ustawie z 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1528 ze zm.), ze względu na treść art. 1 pkt 1, art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 tej ustawy.

W myśl art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W niniejszej sprawie na powodzie spoczywał ciężar wykazania, iż cedentowi przysługiwała w stosunku do pozwanego wierzytelność określona w pozwie oraz że ta wierzytelność była przedmiotem cesji na rzecz powoda.

W przedmiotowej sprawie powód nie przedłożył żadnych dowodów potwierdzających zasadność powództwa, tak więc żądanie to nie zostało wykazane zgodnie z ogólnymi regułami. Stąd też brak wypowiedzenia się pozwanego co do przedmiotu sprawy nie może mieć w tym przypadku znaczenia dla oceny zasadności powództwa, gdyż zgodnie z art. 230 k.p.c. Sąd może uznać za przyznane fakty gdy pozwany nie wypowie się co do twierdzeń powoda o faktach, jedynie mając na uwadze wyniki całej rozprawy, a więc przede wszystkim pozostały materiał dowodowy.

Tak więc uregulowanie zawarte w tym przepisie nie zwalania powoda z wykazania podstawowych okoliczności w sprawie, w tym przede wszystkim faktu zawarcia umowy przez osobę wskazaną jako pozwany, faktu wykonania świadczenia wynikającego z umowy przez cedenta oraz cesji przedmiotowej wierzytelności na rzecz powoda. Tymczasem powód nie zadośćuczynił temu ciężarowi procesowemu.

Pozwany przedstawił na okoliczność wykazania istnienia roszczenia cedenta następujące dowody:

- umowę cesji z 29.12.2015 r. (k. 13-14 akt)

- załącznik do powyżej umowy cesji (k. 15 akt),

z których wynika, że (...) Sp. z o.o. przeniosła na rzecz powoda wierzytelność w stosunku do pozwanego wynikającą z umowy nr (...) z 19.05.2015 r., przy czym kapitał pożyczki miał wynosić 3.000 zł

- formularz umowy ramowej z 19.02.2015 r. bez numeru, na kwotę kapitału 800 zł, nie podpisany przez kogokolwiek, także w imieniu pożyczkodawcy; w formularzu nie wskazano danych personalnych osoby reprezentującej pożyczkodawcę (k. 20-24 akt)

- tzw. zrzut ekranowy nieustalonej strony internetowej (bądź też grafiki komputerowej), zawierający „opis operacji”, według którego pozwany miał otrzymać, kwotę 800,00 zł, jako opis przelewu podano ID: (...)- (...) zrealizowanego 19.02.2015 r. (k. 25 akt)

- wyciąg z rachunku bankowego, zawierający opis operacji według którego pozwany dokonał przelewu kwoty 0,01 zł jako tytuł płatności podano: (...) (k. 26 akt)

Są to dokumenty prywatne, nie powiązane z konkretnymi osobami jakie miały być ich autorami, więc ich moc dowodowa jest ograniczona; w świetle braku innego materiału dowodowego, stanowią one jedynie kontynuację twierdzeń procesowych powoda i równie dobrze mogłyby stanowić część uzasadnienia pozwu, a nie dowód na zasadność jego żądania.

Jednakże dokumenty te nie mogą być dowodem na to, że doszło do zawarcia i wykonania umowy pożyczki.

Brak jest dowodów wykazujących złożenie przez pozwanego wniosku o zawarcie umowy. Powód nie wykazał także, iż doszło do potwierdzenia rejestracji w sposób określony w umowie.

Powód nie udowodnił logowania się przez pozwanego do systemu internetowego prowadzonego przez cedenta, przeprowadzenia weryfikacji danych osobowych przez pozwanego, uiszczenia opłaty weryfikacyjnej czy też skorzystania z aplikacji umożliwiającej udzielenie pożyczki bez uiszczania tej opłaty.

Strona powodowa nie wykazała także, iż to pozwany uiścił opłatę rejestracyjną 0,01 zł, a także tego że opłata ta odnosi się do przedstawionej umowy ramowej pożyczki. Zauważyć bowiem należy, iż przedłożona umowa nie ma numeru i ma datę 19.02.2015 r. oraz miała dotyczyć kapitału w wysokości 800 zł, zaś w załączniku do umowy cesji powołano nr (...)- (...) i datę umowy (...).05.2015 r., przy czym kapitał pożyczki miał wynosić 3.000 zł.

Z kolei tytuł operacji dotyczącej przelewu 0,01 zł określony jest jako (...), natomiast na zrzucie ekranowym (k. 25) widnieje jeszcze inny symbol/numer (...)- (...).

Nie sposób przyjąć także, iż powód wykazał swoją legitymację czynną, skoro na załączniku do umowy cesji widnieje inna data umowy pożyczki (19.05.2015 r.) i to dotyczącej innego kapitału (3.000 zł) aniżeli na przedłożonej umowie – z dnia 19.02.2015 r. dotyczącej kapitału 800 zł.

Zatem powód nie wykazał nabycia, istnienia ani wysokości wierzytelności dochodzonej w niniejszej sprawie. Nie sprostał więc obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c.

Analogiczne podstawy do oddalenia powództwa Sąd w składzie niniejszym powoływał w sprawie I C 1647/16 i I C 1892/16, gdzie Sąd Okręgowy Kaliszu w sprawach II Ca 699/16 i II Ca 17/17 oddalił apelację powoda.

Dodać należy, iż bezczynność pozwanego nie zwalnia Sądu z obowiązku krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń pozwu. W razie nastręczających się wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, Sąd przeprowadza z urzędu postępowanie dowodowe. Uznanie przez Sąd twierdzeń powoda za prawdziwe, nie zwalnia Sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na twierdzeniach, ze stanowiska prawa materialnego (por. SN z 15.09.1967 r., II CRN 175/67, OSN 1968, Nr 8-9, poz. 142, SN z 1999-03-31, I CKU 176/97, opubl: Prokuratura i Prawo rok 1999, Nr 9, poz. 30).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku, oddalając powództwo.

SSR Katarzyna Porada – Łaska