Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2017 roku w Suchej Beskidzkiej na rozprawie

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko J. S.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

1.  uznaje za bezskuteczną w stosunku do powoda B. K., umowę darowizny z dnia 6 czerwca 2016 roku, Rep. A nr (...), zawartą przed notariuszem T. G. w Kancelarii Notarialnej w J. przy ulicy (...), pomiędzy B. S. córką S.
i Z., K. S. synem J. i J. i J. S. synem K. i B., w zakresie objętej tą umową działki
nr (...) o powierzchni 0,0184 ha, położonej w S., dla której Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą
nr (...), a to w celu zaspokojenia wierzytelności powoda B. K. w stosunku do dłużników B. S. i K. S., wynikających z wyroków: Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 roku sygn. II K 623/08, Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia
28 października 2009 roku sygn. IV Ka 979/09, Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 roku sygn. I C 125/09, Sądu Okręgowego
w K. z dnia 26 stycznia 2011 roku sygn. II Ca 1683/10 i postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2011 roku sygn. II Ca 1683/10;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł (trzysta złotych) z tytułu opłaty od pozwu i kwotę 2.417 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) z tytułu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej

z dnia 6 września 2017 r., sygn. akt I C 344/16

Pozwem z dnia 18 lipca 2016 r. (k. 2) powód B. K., działając przez pełnomocnika (pełnomocnictwo k. 10), wniósł o uznanie za bezskuteczną w stosunku do niego umowy darowizny nieruchomości zawartej w dniu 6 czerwca 2016 r. w J. pomiędzy dłużnikami B. S. i K. S. oraz pozwanym, mającą za przedmiot nieruchomość w postaci działki nr (...), objętą księgą wieczystą nr (...), celem zaspokojenia wierzytelności w wysokości 183,84 zł, wynikającej z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 r., sygn. akt II K 623/08 oraz wierzytelności w wysokości 2 037,47 zł wraz z odsetkami, wynikającej z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. akt I C 125/09, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 26 stycznia, sygn. akt II Ca 1683/10. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Powód wskazał, że po uzyskaniu klauzuli wykonalności w stosunku do opisanych wyżej wyroków, złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Egzekucja nie doprowadziła do zaspokojenia wierzytelności powoda w całości. Dłużnicy darowali natomiast należącą do nich nieruchomość pozwanemu, który jest ich synem i prowadzi z nimi gospodarstwo domowe. Zawarcie przedmiotowej umowy spowodowało uszczuplenie masy majątkowej dłużników, czego pozwany musiał mieć świadomość. Jako podstawę prawną roszczenia powód wskazał art. 527 k.c. i n.

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 listopada 2016 r. (k. 45) pozwany J. S., działając przez pełnomocnika (pełnomocnictwo k. 48), wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pozwany potwierdził, że otrzymał od rodziców w drodze darowizny działkę nr (...), wskazując jednocześnie, że zobowiązanie jego rodziców względem powoda, wynikające ze wskazanych wyroków, zostało przez nich uregulowane. Pozwany przyznał, że widziała o toczącym się względem jego rodziców postępowaniu egzekucyjnym, które zostało następnie umorzone. Ponadto dłużnicy nie są niewypłacalni, posiadają stałe świadczenia emerytalne.

Na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2017 r. (k. 91/2) pełnomocnik powoda wniósł jak w pozwie, oświadczając, że powód cofnął swoje wnioski o egzekucję komorniczą, ponieważ komornik nie mógł wyegzekwować od dłużników należnej kwoty, z uwagi na ich niskie dochody.

Pełnomocnik pozwanego podtrzymał stanowisko zawarte w odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 r., sygn. akt II K 623/08, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt IV Ka 979/09, B. S. i K. S. zostali zobowiązani solidarnie do zapłaty na rzecz B. K. kwoty 300,00 zł tytułem naprawienia wyrządzonej szkody (pkt II wyroku) oraz zapłaty kwoty 2 283,84 zł tytułem zwrotu poniesionych przez B. K. kosztów pomocy prawnej (pkt III wyroku).

Ponadto wyżej wymienionym wyrokiem Sądu Okręgowego B. S. i K. S. zostali zobowiązani do zapłaty na rzecz B. K. kwoty po 120,00 zł tytułem kosztów związanych z udziałem jego pełnomocnika przed Sądem drugiej instancji.

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 r., sygn. akt II K 623/08 (k. 17-18), wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt IV Ka 979/09 (k. 19-20)

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2010 r. wydanym w sprawie I C 125/09, Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej zasądził od K. S. i B. S. na rzecz B. K. kwoty po 300,00 zł od każdego, z ustawowymi odsetkami od dnia 28 lipca 2010 r. do dnia zapłaty (pkt 1 i 2 wyroku) oraz solidarnie od K. S. i B. S. kwotę 41,39 zł tytułem zwrotu części kosztów sądowych (pkt 4 wyroku).

Na skutek apelacji wniesionej przez B. K., Sąd Okręgowy w Krakowie wyrokiem z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10, zmienił wyżej wymieniony wyrok w pkt 1 i 2 w ten sposób, że kwoty 300,00 zł zastąpił kwotami 1 200,00 zł.

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10, Sąd Okręgowy w Krakowie nadał klauzulę wykonalności na wyżej wskazane orzeczenia, zasądzając od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 72,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 2 postanowienia).

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. akt I C 125/09 (k. 21), wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10 (k. 22), postanowienie z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10 (k. 22-24)

Na wniosek B. K. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Suchej Beskidzkiej T. A. wszczął postępowanie egzekucyjne celem wyegzekwowania należności wynikających z wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. akt I C 125/09 i wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10. Komornik w toku postępowania nie ujawnił u dłużników żadnych ruchomości podlegających zajęciu. Ustalił, że dłużnicy posiadali gospodarstwo rolne, które przepisali na syna J. S.. Otrzymują zasiłek strukturalny ze środków Unii Europejskiej, który jest wolny od egzekucji.

Postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2013 r. Komornik Sądowy umorzył postępowanie wobec bezskutecznej egzekucji na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c.

Dowód: akta egzekucyjne o sygn. Km 298/11: zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego z dnia 1 marca 2011 r., zawiadomienie o bezskutecznej egzekucji z dnia 3 lipca 2013 r., postanowienie z dnia 6 sierpnia 2013 r.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wadowicach M. W. prowadziła na wniosek B. K. egzekucję należności pieniężnych na podstawie tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. akt I C 125/09, wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10 i postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt II Ca 1683/10, pod sygn. Km 1022/13 oraz – wyroku Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 r., sygn. akt II K 623/08 i wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 października 2009 r., sygn. akt IV Ka 979/09, pod sygn. Km 1023/13.

Postanowieniami z dnia 11 maja 2015 r. egzekucja w obu sprawach została umorzona na podstawie art. 825 k.p.c. w związku z wnioskiem powoda. Na dzień umorzenia postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1022/13 wartość świadczenia pozostałego do wyegzekwowania w sprawie stanowiła kwotę 2 037,47 zł, natomiast w sprawie Km 1023/13 – 2 583,84 zł.

Dowód: postanowienie z dnia 11 maja 2015 r., sygn. akt Km 1022/13 (k. 25), postanowienie z dnia 11 maja 2015 r., sygn. akt Km 1023/13 (k. 26); akta egzekucyjne o sygn. Km 1022/13: zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego z dnia 21 sierpnia 2013 r., postanowienie z dnia 11 maja 2015 r.; akta egzekucyjne o sygn. akt Km 1023/13: zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego z dnia 21 sierpnia 2013 r., postanowienie z dnia 11 maja 2015 r.

B. S. wpłaciła na rzecz powoda w dniu: 8 marca 2011 r. – 200,00 zł; 4 kwietnia 2011 r. – 200,00 zł; 29 kwietnia 2011 r. – 100,00 zł; 30 maja 2011 r. – 100,00 zł; 29 lipca 2011 r. – 100,00 zł; 28 czerwca 2011 r. – 100,00 zł; 30 sierpnia 2011 r. – 100,00 zł; 29 września 2011 r. – 100,00 zł; 31 października 2011 r. – 100,00 zł i 29 listopada 2011 r. – 100,00 zł; łącznie 1 200,00 zł.

Dowód: dowody nadania przekazu pocztowego z dnia: 29 lipca 2011 r. (k. 83), 30 sierpnia 2011 r. (k. 83), 28 czerwca 2011 r. (k. 83), 8 marca 2011 r. (k. 84), 4 kwietnia 2011 r. (k. 84), 29 kwietnia 2011 r. (k. 84), 30 maja 2011 r. (k. 84)28 września 2011 r. (k. 85), 31 października 2011 r. (k. 85), 29 listopada 2011 r. (k. 85)

K. S. wpłacił na rzecz powoda w dniu: 8 marca 2011 r. – 200,00 zł; 4 kwietnia 2011 r. – 200,00 zł; 29 kwietnia 2011 r. – 100,00 zł; 30 maja 2011 r. – 100,00 zł; 28 czerwca 2011 r. – 100,00 zł; 29 lipca 2011 r. – 100,00 zł; 30 sierpnia 2011 r. – 100,00 zł; 28 września 2011 r. – 100,00 zł; 31 października 2011 r. – 100,00 zł; 29 listopada 2011 r. – 100,00 zł; łącznie 1 200,00 zł.

Dowód: dowody nadania przekazu pocztowego z dnia: 8 marca 2011 r. (k. 87), 4 kwietnia 2011 r. (k. 87), 9 kwietnia 2011 r. (k. 87), 30 maja 2011 r. (k. 88), 29 lipca 2011 r. (k. 88), 28 czerwca 2011 r. (k. 88), 30 sierpnia 2011 r. (k. 88), 28 września 2011 r. (k. 89), 31 października 2011 r. (k. 89), 29 listopada 2011 r. (k. 89)

K. S. i B. S. pobierają od sierpnia 2017 r. świadczenia emerytalne w wysokości po 900,00 zł każdy. Wcześniej otrzymywali emeryturę strukturalną, pozwany w kwocie 1 000,00 zł, a pozwana 400,00 zł dodatku, w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego synowi – pozwanemu J. S..

Dowód: cz. zeznania świadka K. S. (k. 90/2, czas nagrania: 00:16:44), cz. zeznania świadka B. S. (k. 91, czas nagrania: 00:31:40), zeznania pozwanego J. S. (k. 91-91/2, czas nagania: 00:31:40)

Pismem z dnia 7 maja 2016 r. powód wezwał dłużników B. S. i K. S. do zawarcia ugody, proponując zwolnienie z długu w zamian za działkę nr (...).

Dowód: wezwanie do próby ugodowej z dnia 7 maja 2016 r. wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru (k. 27-30)

W dniu 6 czerwca 2016 r. B. S. i K. S. darowali synowi J. S. położoną w S. nieruchomość utworzoną z działki nr (...) o pow. 0,0184 ha, która następnie została przyłączona do nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...).

Dowód: akt notarialny Rep. A nr (...) sporządzony w dniu 6 czerwca 2016 r. przez notariusza T. G. w Kancelarii Notarialnej w J. (k. 61-64), odpis zwykły księgi wieczystej nr (...) (k. 76), zeznania pozwanego J. S. (k. 91-91/2, czas nagania: 00:31:40)

Pozwany wiedział o zobowiązaniu swoich rodziców – B. S. i K. S. względem powoda – B. K..

Dowód: cz. zeznania świadka B. S. (k. 91, czas nagrania: 00:31:40), zeznania pozwanego J. S. (k. 91-91/2, czas nagania: 00:31:40)

Sąd pominął dowód z odpisu zwykłego księgi wieczystej nr (...) (k. 14-16 i 67-68). Jak wynika z § 13 pkt lit. c aktu notarialnego Rep. A nr (...) (k. 64) działka nr (...) o pow. 0,0184 ha została odłączona z wymienionej księgi i przyłączoną do nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...).

Sąd pominął również dowód z dowodów nadania przekazu pocztowego z dnia 2 października 2009 r. (k. 83), 29 stycznia 2010 r. (k. 83), 30 marca 2010 r. (k. 83), 29 kwietnia 2010 r. (k. 83), 29 stycznia 2010 r. (k. 86) oraz 30 marca 2010 r. (k. 86). Dowody te wskazywały na dokonanie wpłaty na rzecz Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej, nie zaś na rzecz powoda.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków K. S. i B. S. w zakresie w jakim twierdzili, że zapłacili już powodowi całą należność. Przedłożone przez pozwanego dowody nadania przekazów pocztowych nie opiewają bowiem łącznie na kwotę, którą wymienieni świadkowie zobowiązani byli zapłacić powodowi. Sąd za niewiarygodne uznał również zeznania B. S., w których wskazywała, że na konto komornika były także dokonywane wpłaty. Taka okoliczność nie wynika z żadnych akt egzekucyjnych, dotyczących postępowania prowadzonego przeciwko dłużnikom. Z przedłożonych przez nich dowodów nadania przekazu pocztowego wynika natomiast, że dokonywali wpłat bezpośrednio na rzecz powoda.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę prawną żądania powoda stanowi art. 527 § 1 k.c., zgodnie z treścią którego, gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć. Zgodnie z art. 527 § 2 k.c. czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 527 § 3 k.c.). Z kolei art. 528 k.c. stanowi, że jeżeli wskutek czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

Pierwszą przesłanką określoną w art. 527 § 1 k.c., będącą warunkiem dochodzenia ochrony na podstawie powołanego przepisu, jest dokonanie przez dłużnika z osobą trzecią czynności prawnej, na skutek której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową oraz doszło do pokrzywdzenia wierzyciela.

W niniejszej sprawię taką czynnością było darowanie przez dłużników B. S. i K. S. działki nr (...) synowi – pozwanemu J. S.. Istotnym przy tym było wykazanie przez powoda posiadania wobec dłużników B. S. i K. S. wierzytelności realnej i skonkretyzowanej, a nie hipotetycznej, przy czym wierzytelność ta powinna istnieć zarówno w chwili dokonywania zaskarżonej czynności prawnej, to jest w dniu 6 czerwca 2016 r., jak też w chwili wytoczenia powództwa, tj. w dniu 18 lipca 2016 r.

Sąd ustalił, że wierzytelność powoda w stosunku do B. S. i K. S. wynikała z wyroków: Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 8 czerwca 2009 roku sygn. II K 623/08, Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 października 2009 roku sygn. IV Ka 979/09, Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej z dnia 28 lipca 2010 roku sygn. I C 125/09, Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 26 stycznia 2011 roku sygn. II Ca 1683/10 oraz postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 28 stycznia 2011 roku sygn. II Ca 1683/10, i stanowiła łącznie kwotę 5 337,23 zł.

Pozwany podnosił, że powyższa należność została przez jego rodziców uiszczona w całości. Przedłożone przez niego dowody nadania przekazu pocztowego opiewają jednak łącznie jedynie na kwotę 2 400,00 zł, przy czym wpłaty dokonywane były w latach 2010 i 2011. W pozostały zakresie ewentualnej spłaty zobowiązania pozwany nie wykazał. Z akt egzekucyjnych którymi dysponował Sąd o sygn. Km 1022/13 i Km 1023/13 wynikało, że po umorzeniu postępowań egzekucyjnych w dniu 11 maja 2015 r. do zapłaty pozostała kwota 2 037,47 zł i 2 583,84 zł, która po pomniejszeniu o kwotę zapłaconą przez dłużników – 2 400,00 zł, stanowi kwotę 183,84 zł. Na dzień wniesienia pozwu do zapłaty pozostała dłużnikom kwota 2 221,31 zł (2 037,47 zł + 183,84 zł).

Co do drugiej przesłanki określonej w art. 527 § 1 k.c., jaką jest działanie dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, wskazania wymaga, że świadomość ta musi istnieć w chwili dokonania czynności prawnej, przy czym zamiar pokrzywdzenia wierzyciela i zła wiara dłużnika nie jest konieczna dla objęcia wierzyciela ochroną na podstawie art. 527 k.c. Do przyjęcia świadomości dłużnika pokrzywdzenia wierzycieli, o którą chodzi w art. 527 § 1 k.c. wystarczy, by dłużnik takie pokrzywdzenie przewidywał w granicach ewentualności.

Odnosząc się do twierdzeń pozwanego, który podnosił, że wskutek dokonania darowizny dłużnicy nie stali się niewypłacalni, a stanowiąca ich zobowiązanie kwota jest nie wysoka i może zostać w każdej chwili zapłacona, zauważenia wymaga, że prowadzone na wniosek powoda postępowania egzekucyjne nie pozwoliły na pełne zaspokojenie się przez niego z majątku dłużników. W ocenie Sądu również sytuacja materialna dłużników nie uległa istotnemu polepszeniu, umożliwiającemu wyegzekwowanie przez powoda wierzytelności. K. S. wcześniej pobierał emeryturę strukturalną w wysokości 1 000,00 zł, B. S. dodatek w wysokości 400,00 zł, łącznie 1 400,00 zł, aktualnie dłużnicy otrzymują emeryturę w wysokości po 900,00 zł, łącznie 1 800,00 zł, a więc jedynie 400,00 zł więcej. Darowana działka stanowiła natomiast składnik majątku dłużników, z którego powód mógł zaspokoić swoje roszczenie. W ocenie Sądu stan niewypłacalności dłużników wskutek dokonania zaskarżonej czynności się pogłębił. Darowizna dokonana przez dłużników na rzecz pozwanego, spowodowała uszczuplenie majątku dłużników, którzy nie uzyskali żadnego ekwiwalentu i niewątpliwie stali się niewypłacalni w stopniu wyższym, niż przed darowizną Dłużnicy niewątpliwie przewidywali w granicach ewentualności pokrzywdzenie wierzyciela, albowiem nie sposób uznać, by nie wiedzieli w chwili dokonywania darowizny o ciążących na nich wymagalnych zobowiązaniach wobec powoda. Wpłacone przez nich w latach 2010 i 2011 kwoty nie stanowiły nawet połowy kwoty należnej powodowi. W uzasadnieniu postanowień o umorzeniu egzekucji z dnia 11 maja 2015 r., wydanych w sprawach Km 1022/13 i Km 1023/13, wprost wskazano wartość świadczenia pozostałego do wyegzekwowania.

Ostatnią przesłanką zasadności wystąpienia z powództwem na podstawie art. 527 k.c. jest, by osoba trzecia wiedziała (lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć) o tym, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Ponieważ udowodnienie, że osoba trzecia wiedziała o tym, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli – lub, że przy dołożeniu należytej staranności mogła się dowiedzieć - w praktyce jest bardzo trudne, ustawodawca w przepisie art. 527 § 3 k.c. ustanowił domniemanie, działające na korzyść wierzyciela.

Pozwany jest osobą należącą do najbliższej rodziny dłużników, jest ich synem i zamieszkuje z dłużnikami w jednym domu, zatem domniemanie to znajduje zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Jednocześnie zastosowanie znajduje powołany wyżej przepis art. 528 k.c., ponieważ pozwany nabył prawo własności przedmiotowej działki na podstawie darowizny, a zatem uzyskał korzyść majątkową bezpłatnie. Ponadto z zeznań B. K. wynika, że pozwany wiedział o istniejącym względem powoda zobowiązaniu. Sam pozwany zeznał, że B. K. miała natomiast informować go o tym, że zobowiązanie jest spłacone. Gdyby nawet pozwany pozostawał w nieświadomości co do istnienia zobowiązania, bowiem jak twierdził, według jego wiedzy dłużnicy mieli uregulować wszystkie należności, to na mocy powołanego przepisu, z uwagi na bezpłatny charakter zaskarżonej czynności.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 527 k.c., Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji.

O kosztach Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zawartą w art. 98 k.p.c. Pozwany jako przegrywający sprawę zobowiązany jest do zwrotu powodowi kosztów procesu, na które złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 300,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800) – 2 400,00 zł, powiększone o opłatę skarbową od pełnomocnictwa – 17,00 zł.