Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2018 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 4 października 2017 r. Nr (...)

w sprawie S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. P. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 września 2017 r. do dnia 31.12.2020 r.

Sygn. akt: IV U 843/17 UZASADNIENIE

Decyzją z 4 października 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił S. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że cierpi na poważne dolegliwości, które utrudniają mu codzienne funkcjonowanie. Dotyczą one prawego stawu kolanowego oraz kręgosłupa i powodują, że jest niezdolny do wykonywania pracy (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 21 września 2017r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. P. do 31 sierpnia 2017r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 3 września 2014r. o przyznaniu prawa do renty na okres do 31 sierpnia 2017r. k.31 akt rentowych). W dniu 24 lipca 2017r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.45-46 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 28 sierpnia 2017r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 28 sierpnia 2017r. k.47 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika, ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 21 września 2017r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.28 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 21 września 2017r. k.49 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 4 października 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 4 października 2017r. k.50 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 57 lat i wykształcenie zawodowe – malarz i murarz-tynkarz (świadectwo ukończenia ZSZ k.9 akt rentowych). Ubezpieczony pracował fizycznie jako malarz budowlany, ślusarz-tłoczarz, a przez 9 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o rentę – w 2014r., pracował na stanowisku stolarza (świadectwa pracy oraz zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu - w aktach rentowych).

Ubezpieczony cierpi na nadciśnienie tętnicze łagodne oraz hipercholesterolomię. W 1989r. ubezpieczony przebył złamanie kości udowej prawej, leczone operacyjnie. W następstwie przebytego złamania i leczenia doszło do skrócenia w/w kości o około 5 cm. Następnie doszło u ubezpieczonego do wtórnego rozwoju zmian zwyrodnieniowych pourazowych stawu kolanowego prawego, skutkiem czego w lutym 2016r. wykonano u niego całkowitą protezoplastykę stawu kolanowego prawego. Obecnie z uwagi na skrócenie prawej kończyny dolnej i ograniczoną ruchomość prawego stawu kolanowego oraz biodrowego ubezpieczony chodzi utykając na prawą kończynę dolną. Powyższe oraz czynnościowe skrzywienie kręgosłupa (w związku z utykaniem na nogę) przebiegające z przewlekłym zespołem bólowym powodują, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy ,tj. niezdolny do pracy fizycznej zgodnej z posiadanymi przez niego kwalifikacjami – malarza budowlanego, stolarza. Ubezpieczony nie może bowiem wykonywać pracy wymagającej dźwigania, długiego stania i chodzenia oraz pracy w pozycjach wymuszonych. Przewidywany termin trwania tej niezdolności to 31 grudnia 2020r. (opinia biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa k.12 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. P. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu ortopedii, neurologii i kardiologii. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1 września 2017r. osobą częściowo niezdolną do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 31 grudnia 2020r. W złożonej opinii biegli wskazali, że z uwagi na upośledzenie sprawności ruchowej ubezpieczonego wynikające ze skrócenia prawej kończyny dolnej oraz powstałe w wyniku chodzenia z utykaniem na te nogę czynnościowe skrzywienie kręgosłupa przebiegające z przewlekłym zespołem bólowym ubezpieczony nie może wykonywać pracy fizycznej w zawodzie malarza budowlanego lub stolarza, do której ma kwalifikacje (opinia k.12 akt sprawy). Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona, a ponadto nie była kwestionowana przez żadną ze stron procesu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.