Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 24 maja 2013 roku nr (...)

w sprawie J. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się J. Ś. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 23 marca 2013r. na okres 2 lat.

Sygn. akt IV U 1320/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 grudnia 2013 roku

Decyzją z dnia 24 maja 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił przyznania J. Ś. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła J. Ś. , domagając się jej zmiany poprzez przyznanie jej renty z tytułu niezdolności do pracy. Odwołująca się podała, iż stanowisko Komisji Lekarskiej ZUS jest dla niej niezrozumiałe i niezgodne ze stanem faktycznym.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, iż odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałby wpływ na zmianę orzeczenia. Zakład Ubezpieczeń Społecznych podtrzymał stanowisko, iż odwołująca się nie jest osobą niezdolną do pracy zgodnej z poziomem posiadanych przez nią kwalifikacji. Nadto, potwierdzeniem tego stanowiska jest opinia konsultanta ZUS z zakresu reumatologii, który w ramach swojej specjalizacji nie stwierdził niezdolności do pracy wnioskodawczyni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. Ś. urodzona w dniu (...), z zawodu jest kasjerem, a w okresie od 1 stycznia 1994 roku do 17 października 2011 roku była zatrudniona na stanowisku Inspektora w Urzędzie Miasta i Gminy w S.. Od 18 października 2011 roku do 27 marca 2012 roku ubezpieczona pobierała zasiłek chorobowy, a od 28 marca 2012 roku do 22 marca 2013 roku pobierała świadczenie rehabilitacyjne.

Dowód: akta ZUS

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 28 marca 2013 roku stwierdzono, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

Na skutek sprzeciwu złożonego przez ubezpieczona od wyżej wymienionego orzeczenia Komisja Lekarska ZUS nr (...) orzeczeniem z dnia 16 maja 2013 roku stwierdziła, iż odwołująca się nie jest niezdolna do pracy. Na uzasadnienie swojego stanowiska Komisja Lekarska ZUS wskazała, iż orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy przedstawionej dokumentacji medycznej.

Decyzją ZUS z dnia 24 maja 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, z tego względu, iż Komisja Lekarska ZUS orzekła, iż J. Ś. nie jest niezdolna do pracy.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującej się stwierdzono następujące schorzenia: RZS okres II funkcja 2; chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z przewlekłym zespołem bólowym; dyskopatię L3-L4, L4-L5, L5-S1, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji; stan po operacji ginekologicznej – usunięciu macicy z przydatkami oraz niedosłuch. Rozpoznane schorzenia naruszają sprawność organizmu ubezpieczonej, w związku z czym odwołująca się jest niezdolna do pracy zarobkowej czasowo na okres dwóch lat. Wykonane badania świadczą o aktywnym procesie zapalnym. Nadto, ze zdjęć RTG stóp i dłoni z dnia 29 marca 2013 roku wynika progres zmian stawowych w porównaniu do uprzednich badań. Dostarczone radiogramy udowadniają pogorszenie stanu układu ruchu w stosunku do układu ruchu z roku 2011. Stwierdzone zmiany zapalne stawów dłoni z obrzękiem i zapalenie ścięgien w kończynach górnych cechują rozpoczynający się proces niszczenia kości tworzących stawy. W badaniu przeprowadzonym w dniu 11 września 2013 roku stwierdzono zaostrzenie stanu chorobowego polegającego na wystąpieniu obrzęków stawów nadgarstkowych, osłabieniu siły chwytnej dłoni prawej, ograniczeniu ruchomości w stawach obwodowych.

Dowód: - opinia biegłej reumatolog k. 11-15

- dokumentacja lekarska – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu reumatologii, który po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonał prawidłowej diagnozy jej schorzeń. Opinia sporządzona została przez biegłego sądowego posiadającego odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, jest przy tym rzetelna, kompletna i wewnętrznie spójna.

Opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłego. Strony nie wniosły również do niej żadnych merytorycznych zarzutów.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz.1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Podkreślić należy, iż organ rentowy nie kwestionował, iż ubezpieczona nie spełnia przesłanek określonych w art. 57 ust. 1 pkt 2) i 3), w związku z czym przedmiotem rozważań Sądu była wyłącznie kwestia, czy ubezpieczona jest niezdolna do pracy.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy. Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłego specjalisty z zakresu psychiatrii.

Z przedmiotowej opinii sądowo lekarskiej wynika, że odwołująca się cierpi na RZS okres II funkcja 2; chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z przewlekłym zespołem bólowym; dyskopatię L3-L4, L4-L5, L5-S1, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji; stan po operacji ginekologicznej – usunięciu macicy z przydatkami oraz niedosłuch. Zdiagnozowane u odwołującej się schorzenia naruszają sprawność organizmu badanej, co pociąga za sobą jej niezdolność do pracy na okres dwóch lat od wyczerpania świadczenia rehabilitacyjnego.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującej się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 23 marca 2013 roku na okres dwóch lat, biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.

SSR (del) Jacek Liszka

(...)

-

(...)

-

(...)

- (...)