XI 1Cz 1/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-02-2014
-
Osoba publikująca:Agata Doniec
-
Korektor:Maria Ryńska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III RC 369/13/K
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt XI 1Cz 1/14
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Krakowie XI Wydział Cywilny-Rodzinny Sekcja ds. Odwoławczych
Przewodniczący Sędzia SO Danuta Kłosińska
Sędziowie: SO Jadwiga Osuchowa
SO Monika Krzyżanowska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 stycznia 2014
sprawy z powództwa M. O.
przeciwko Z. O.
o alimenty
na skutek zażalenia pozwanego
od postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa –Krowodrzy w Krakowie
z dnia 9 października 2013 sygn. akt III RC 369/13/K
zmienia zaskarżone postanowienie w punkcie I. w ten sposób, że kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych zastępuje kwotą 900 (dziewięćset) złotych i oddala zażalenie w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 9 października 2013 roku udzielił zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego, aby do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie o alimenty łożył na rzecz swego syna M. kwotę po 1200 zł miesięcznie, zaś w pozostałym zakresie (powód domagał się udzielenia zabezpieczenia w kwocie po 1800 zł) wniosek o udzielenie zabezpieczenia oddalił.
Na postanowienie powyższe wniósł zażalenie pozwany, działający za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia przez oddalenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia, bądź też alternatywnie uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Zarzucił wnoszący zażalenie, że przy wydawaniu zaskarżonego postanowienia doszło do naruszenia przepisu art. 328 § 2 w zw. z art. 325 kpc w zw. z art. 361 kpc poprzez sprzeczność sentencji postanowienia z treścią jego uzasadniania, co w efekcie uniemożliwia jego wykonanie; do naruszenia przepisu art. 730 1 § 2 i 3 kpc polegające na udzieleniu zabezpieczenia pomimo braku uprawdopodobnienia przez powoda roszczenia tj. braku uprawdopodobnienia , iż miesięczny koszt utrzymania powoda - odpowiadający standardowi życia dziecka w tym wieku- jest równy kwocie wskazywanej we wniosku o udzielenie zabezpieczenia, jak również pomimo braku uprawdopodobnienia, iż powód kontynuuje edukację na studiach wyższych, a co za tym idzie, by rodziców nadal obciążał obowiązek alimentacyjny wobec niego oraz brak jakiegokolwiek uprawdopodobnienia możliwości majątkowych pozwanego; naruszenia przepisu art. 730 1 § 1 i 3 kpc poprzez zaniechanie rozpatrzenia uzasadnionych interesów prawnych obu stron postępowania i poprzestanie jedynie na bezkrytycznym uwzględnieniu roszczeń tylko jednej z nich tj. powoda, co w konsekwencji doprowadziło do obciążenia pozwanego ponad potrzebę.
Rozpoznając zażalenie pozwanego Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
zażalenie jest tylko częściowo zasadne odnośnie wysokości udzielonego zabezpieczenia, stąd też Sąd Okręgowy w wyniku zażalenia dokonał korekty kwoty przez zastąpienie kwoty „1200” złotych kwotą „900” złotych, albowiem na obecnym etapie postępowania kwota 1200 zł wydaje się kwotą zawyżoną, skoro nie zostały ustalone wszystkie uzasadnione potrzeby powoda. Nie można natomiast uznać za skuteczne zarzutów dotyczących uprawdopodobnienia istnienia roszczenia , skoro sam pozwany w odpowiedzi na pozew, sporządzonej również przez tego samego pełnomocnika, uznaje żądanie pozwu do kwoty 700 zł miesięcznie. Również nieuprawnione są zarzuty co do braku informacji o wysokości zarobków pozwanego wobec dołączenia do wniosku o udzielenie zabezpieczenia PIT -ów pozwanego.
Również niezasadny jest zarzut uwzględnienia jedynie interesów jednej strony w sytuacji, gdy Sąd I-ej instancji uwzględnił wniosek o udzielenie zabezpieczenia jedynie w części, oddalając wniosek w pozostałym zakresie. Rzeczywiście istnieje rozbieżność w kwotach udzielonego zabezpieczenia w sentencji i uzasadnieniu, nie będzie to miało jednak znaczenia dla egzekucji postanowienia, decyduje bowiem treść sentencji.
W świetle powyższych okoliczności zażalenie należało uwzględnić jedynie w części po myśli art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, zaś w pozostałym zakresie oddalić zażalenie po myśli art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.