Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 22 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2017 roku w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...) Spółki Akcyjnej w L.

przeciwko – (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej w L. kwotę 1 727,20 złotych (jeden tysiąc siedemset dwadzieścia siedem złotych dwadzieścia groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31 lipca 2016 roku do dnia zapłaty,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 87,00złotych (osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 917,00 złotych (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Sygn. akt V GC 2397/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. wniósł w dniu 16 czerwca 2017r. o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od (...) Spółce Akcyjnej w S. kwoty 1.727,20 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 31 lipca 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w wyniku kolizji komunikacyjnej z dnia 10 czerwca 2016r. został uszkodzony pojazd marki R. o numerze rej. (...), stanowiący własność K. K.. Pozwany jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej pojazdu sprawcy tej kolizji uznał swoją odpowiedzialność za szkodę i wypłacił bezsporną część odszkodowania. W związku z uszkodzeniem pojazdu poszkodowana została zmuszona do wynajęcia pojazdu zastępczego. Do korzystania z niego upoważniła L. K.. Poszkodowana korzystała z pojazdu zastępczego wynajętego od powoda w okresie od dnia 11 czerwca 2016r. do dnia 27 czerwca 2016r. Poszkodowanej za wynajęcie pojazdu zastępczego została wystawiona faktura VAT nr (...)r. z dnia 27 czerwca 2016r. na kwotę 3.247,20 zł. Kwota wskazana w fakturze została wyliczona jako iloczyn dni korzystania przez poszkodowaną z pojazdu zastępczego oraz stawki najmu za dzień: 16 dni x 165 zł netto = 2.640 zł netto, 3.247,20 zł brutto. W dniu 27 czerwca 2016r. powód nabył wierzytelność obejmującą odszkodowanie za szkodę wynikającą z konieczności najmu pojazdu zastępczego. Pozwany wypłacił na rzecz powoda odszkodowanie z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.520 zł. Odszkodowanie wypłacono za 16 dni korzystania z pojazdu zastępczego a stawkę przyjęto w wysokości 77 zł netto za jeden dzień najmu pojazdu. Powód domaga się dopłaty odszkodowania za najem pojazdu zastępczego stanowiącej różnicę pomiędzy kosztami najmu wynikającymi z faktury VAT i odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego: 3.247,20 – 1.520 zł = 1.727,20 zł. Umowa wynajmu pojazdu zastępczego zawiera wiele postanowień korzystnych dla najemcy.

Do pozwu załączono decyzję pozwanego o dopłacie do odszkodowania, fakturę VAT, umowę wynajmu samochodu z ogólnymi warunkami wynajmu samochodu zastępczego, umowę cesji wierzytelności, upoważnienie do korzystania z samochodu.

W dniu 27 lipca 2017r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu, sygn. akt V GNc 2605/17.

Zachowując ustawowy termin pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Pozwany wniósł o przeprowadzenie dowodu z dokumentów zawartych w aktach szkody i o przesłuchanie świadka K. K. na okoliczności związane z wynajęciem pojazdu zastępczego. W uzasadnieniu wskazał, ze zgłoszone roszczenie nie zasługuje na uwzględnienie. Pozwany zakwestionował stawkę najmu, za który odszkodowania domaga się powód jako zawyżoną w stosunku do średnich cen występujących na rynku. Ponadto pozwany proponował poszkodowanemu wynajem pojazdu zastępczego, który jednak nie skorzystał z oferty pozwanego i zdecydował się na wariant zdecydowanie droższy.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu. Wskazał, że biorąc pod uwagę atrakcyjną ofertę gwarantującą poszkodowanemu maksymalne ograniczenie konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z przyjazdem kierowcy i podstawieniem w wybranym przez poszkodowanego miejscu auta zastępczego a także dokonaniem jego odbioru w ten sam sposób. Oferta ta nie ustanawiała również limitu kilometrów, możliwość wyjazdu autem zastępczym za granicę, poszkodowany nie musiał posiadać karty kredytowej, co jest wymogiem wielu firm wynajmujących samochody zastępcze.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 czerwca 2016r. niedaleko O. doszło do kolizji w wyniku której uszkodzony został samochód należący do K. K.. Samochodem kierował wówczas jej mąż L. K.. Uszkodzony samochód został przewieziony do domu jej mamy w P.. Kierowca pomocy drogowej poinformował K. K., że nie musi płacić za jego usługę, podobnie jak i za wynajęcie pojazdu zastępczego albowiem koszty te pokryte zostaną przez ubezpieczyciela sprawcy szkody. Otrzymała od niego numer telefonu, gdzie mogła uzyskać aut zastępcze. Pojazd zastępczy był jej bardzo potrzebny ponieważ jest osobą niepełnosprawną ze względu na narządy ruchu. W tym samym dniu zadzwoniła pod ten numer i ustalił, że już w dniu 11 czerwca 2016r., tj. następnego dnia po wypadku otrzyma pojazd zastępczy. W tym samym dniu zadzwoniła również do pozwanego, zostawiając zgłoszenie na infolinii. Po tym zgłoszeniu ktoś oddzwonił do niej proponując również wynajęcie pojazdu zastępczego. Oświadczyła jednak, że jest już za późno ponieważ zawarła umowę z kimś innym.

Dowód: zeznania K. K. (00:09:54 – 00:27:49 minuta

rozprawy z dnia 22.01.2018r. )

Likwidator szkody proponował najem pojazdu zastępczego, ale było to tydzień po zdarzeniu. Już wtedy poszkodowana miała już wynajęty pojazd zastępczy od powoda.

Dowód: zeznania świadka L. K. ( 00:36:58 – 00:40:08 minuta

rozprawy z dnia 22.01.2018r. )

W dniu 10 czerwca 2016r. poszkodowana K. K. upoważniła do odbioru/zdania samochodu oraz do korzystania z samochodu L. K. w celu dojazdów do chorej matki i lekarza.

Dowód: upoważnienie do odbioru/zdania samochodu, upoważnienie do

korzystania z samochodu (k. 21 akr)

W dniu 11 czerwca 2016r. K. K. zawarła z powodem umowę wynajmu samochodu marki s. (...) klasy C o numerze rejestracyjnym (...) za cenę netto 165 zł za każdą rozpoczęta dobę z data zwrotu 17 czerwca 2016r. Integralną częścią umowy były ogólne warunki samochodu zastępczego.

Dowód: umowa wynajmu z 11.06.2016r. (k. 14 akt), ogólne warunki

wynajmu samochodu zastępczego (k. 15 akt)

W dniu 17 czerwca 2016r. K. K. zawarła z powodem umowę wynajmu samochodu marki s. (...) klasy C o numerze rejestracyjnym (...) za cenę netto 165 zł za każdą rozpoczęta dobę z data zwrotu 24 czerwca 2016r. Integralną częścią umowy były ogólne warunki samochodu zastępczego.

Dowód: umowa wynajmu z 17.06.2016r. (k. 16 akt), ogólne warunki

wynajmu samochodu zastępczego (k. 17 akt)

W dniu 24 czerwca 2016r. K. K. zawarła z powodem umowę wynajmu samochodu marki s. (...) klasy C o numerze rejestracyjnym (...) za cenę netto 165 zł za każdą rozpoczęta dobę z data zwrotu 17 czerwca 2016r. Integralną częścią umowy były ogólne warunki samochodu zastępczego.

Dowód: umowa wynajmu z 24.06.2016r. (k. 18 akt), ogólne warunki

wynajmu samochodu zastępczego (k. 19 akt)

W dniu 27 czerwca 2016r. powód wystawił wobec K. K. Fakturę VAT nr (...) z tytułu wynajmu samochodu S. (...) od dnia 11 czerwca 2016r. do 17 czerwca 2016r., od 17 czerwca do 24 czerwca 2016r. i od 24 czerwca do 27 czerwca 2016r. na kwotę 3.247,20 zł, płatną przelewem do dnia 11 lipca 2016r.

Dowód: faktura VAT nr (...) z 27.06.2016r. (k. 13 akt)

W dniu 27 czerwca 2016r. powód zawarł z K. K. zwaną cedentem umowę cesji wierzytelności, w której cedentka oświadczyła, że w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 10 czerwca 2016r., za którą odpowiedzialność gwarancyjną ponosi pozwany doszło do uszkodzenia pojazdu stanowiącego jej własność R. (...), (...). W związku ze szkoda utraciła możliwość korzystania z pojazdu stanowiącego jej własność i korzystała z pojazdu zastępczego wynajętego od cesjonariusza. C. przelała na rzecz powoda wierzytelność obejmująca roszczenie o odszkodowanie jej przysługujące wobec pozwanego z tytułu niemożności korzystania z jej pojazdu oraz wynikających stąd kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego. Z tego tytułu poniosła szkodę obejmująca koszt wynajęcia pojazdu zastępczego, wynikający z faktury VAT wystawionej przez cesjonariusza.

Dowód: umowa cesji wierzytelności z 27.06.2016r. (k. 20 akt)

W dniu 4 lipca 2016r. pozwany przyznał na rzecz powoda kwotę 1520 zł brutto w oparciu o zweryfikowaną fakturę VAT nr (...). W piśmie wskazano, że dokonano weryfikacji stawki dobowej wynikającej z przedłożonej faktury z 165 zł netto na 75 zł netto, biorąc pod uwagę cenniki wynegocjowane z renomowanymi wypożyczalniami, oferującymi pełną gamę modeli oraz gwarantującymi nienaganny stan wynajmowanych pojazdów. Pozwany podkreślił w piśmie, że wyraził chęć zorganizowania pojazdu zastępczego dla poszkodowanego, gdzie było możliwe wynajęcie odpowiedniego pojazdu za wskazaną cenę.

Dowód: pismo pozwanego do powoda z dnia 4.07.2016r. (k. 11 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów oraz zeznań świadków K. K. i L. K.. Sąd pominął dowód z dokumentów zawartych w aktach szkody albowiem pełnomocnik pozwanego nie dołączył akt szkody mimo zobowiązania.

Sąd zważył co następuje:

Podstawą niekwestionowanej przez pozwanego odpowiedzialności za szkodę wywołaną przez sprawcę kolizji drogowej była umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zgodnie z którą pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający lub ubezpieczony (art. 822 § 1 kodeksu cywilnego).

Odpowiedzialność sprawcy szkody wynika z przepisu art. 436 § 1 k.c., zgodnie z którym odpowiedzialność określoną w art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. W art. 435 §1 kodeksu cywilnego przewidziano odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła na skutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Zgodnie zaś z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2013r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 392 ze zm.) ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. W art. 36 ust. 1 ustawy wskazano, że odszkodowanie ustala się w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym. Oznacza to, że o rodzaju i wysokości świadczeń należnych od zakładu ubezpieczeń decydują przepisy kodeksu cywilnego, a w szczególności art. 361-363 oraz 444 – 447.

Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 8 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej). Ubezpieczyciel odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, na zasadach określonych w kodeksie cywilnym. Odpowiada więc za normalne następstwa działania bądź zaniechania, z którego szkoda wynikła. W tych granicach naprawienie szkody powinno obejmować wszystkie straty, które poszkodowany poniósł wskutek zaistnienia szkody (art. 361 § 2 k.c.). Przedstawione reguły nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego w sytuacji jego uszkodzenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem samochodu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu.

W toku likwidacji szkody pozwany uznał zasadność wynajmu pojazdu zastępczego przez okres 16 dni, obniżając jednak stawkę dobową do wysokości 77 zł netto (95 zł brutto). Pełnomocnik pozwanego powołał się w sprzeciwie od nakazu zapłaty na cennik jaki obowiązuje pomiędzy pozwanym a wypożyczalniami, z którymi współpracuje jednakże nie przedstawił na tę okoliczność żadnego dowodu, w tym powszechnie dostępnych cenników firm wypożyczających samochody. Pozwany podniósł również zarzut, że proponował poszkodowanej najem pojazdu zastępczego, jednakże z ustaleń postępowania dowodowego – zeznań świadków wynika, że propozycja ta była spóźniona. Nastąpiła tydzień po zawarciu umowy pomiędzy powodem a poszkodowaną.

Wobec udokumentowania przez powoda kosztów wynikających z najmu pojazdu zastępczego, należy więc uznać zarówno czas najmu jak i wysokość czynszu za uzasadnione.

Obowiązek pozwanego pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego wynika również z wytycznych Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z rekomendacją (...) z dnia 1.12.2009r. poszkodowany może żądać pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres, w którym nie było możliwe korzystanie z pojazdu, który uległ uszkodzeniu. Okres najmu winien być uzasadniony. Długość tego okresu warunkowana jest lojalnym zachowaniem się poszkodowanego wobec ubezpieczyciela.

W toku sporu ustalono, że zachodziła konieczność wynajmu samochodu zastępczego, bowiem samochód uszkodzony w wyniku wypadku komunikacyjnego był samochodem z którego korzystała poszkodowana właścicielka pojazdu, będąca osobą niepełnosprawną, mającą trudności w poruszaniu się.

W rozpoznawanym sporze brak podstaw do uznania, że do zwiększenia rozmiarów szkody przyczyniło się działalnie poszkodowanej. W ocenie Sądu za usprawiedliwione należy uznać korzystanie z pojazdu zastępczego w okresie w którym wystawiano fakturę za najem.

Sytuacja, gdy doszło do poniesienia przez poszkodowanego wydatków na uzyskanie pojazdu zastępczego w okresie remontu uszkodzonego pojazdu albo przez okres niezbędny do nabycia nowego pojazdu stanowi wydatki poniesione w następstwie zdarzenia szkodzącego, które by nie powstały bez tego zdarzenia, prowadzące do powypadkowego zmniejszenia majątku poszkodowanego, czyli straty (art. 361 § 2 k.c.). Przeważa w piśmiennictwie stanowisko, że muszą to być wydatki zmierzające do wyłączenia lub ograniczenia szkody i niewątpliwie są nimi koszty wynajmu pojazdu zastępczego w celu kontynuowania działalności gospodarczej lub zawodowej, ponieważ zapobiegają utracie określonych dochodów (art. 361 § 2 k.c.) Szkodę stanowią również konieczne wydatki związane ze zdarzeniem szkodzącym. Przy takim ujęciu, stratą w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. są objęte także wydatki, które służą ograniczeniu (wyłączeniu) negatywnych następstw majątkowych doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia (zniszczenia ) pojazdu. Zwrotowi mogą podlegać tylko wydatki rzeczywiście poniesione na taki najem…. (OSNC 2012/3/28, LEX nr 1011468, Biul.SN 2011/11/5).

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek przelewu wierzytelności.

Zgodnie bowiem z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Odpowiedzialność pozwanego względem powoda z tytułu przelanej wierzytelności jest taka sama jak wobec poszkodowanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O..

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Sąd uwzględnił powództwo w całości.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z wynikającą z art. 98 k.p.c. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty, które pozwany ma obowiązek zwrócić powodowi złożyła się opłata sądowa od pozwu w wysokości 87 zł i wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 poz. 1800 ze zm.) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

/-/ SSR Magdalena Berczyńska-Bruś