Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II K 518/17

PR Ds 251.17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marzec 2018 r.

Sąd Rejonowy w Lipnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący S. S. R. Dorota Aleksińska

Protokolant sekr.sądowy Katarzyna Korowicka

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lipnie Karolina Błądek- Majcherek

po rozpoznaniu dnia29.12. 2017r, 21. 02. 2018, 06. 03. 2018r. sprawy

A. M. (...) (...) (...) (...)

oskarżonego o to, że :

1.  w dniu 24 lutego 2017 r w miejscowości L., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym w sprawie nieletnim dokonał kradzieży pralin w postaci 50 sztuk opakować M., 11 sztuk opakowań T. oraz 11 sztuk opakowań R. oraz wózka na zakupy w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1142,98zł na szkodę J. M. tj. o czyn z art. 278§ 1 kk

2.  w dniu 06 marca 2017 r w miejscowości L., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym w sprawie nieletnim dokonał kradzieży artykułów spożywczych w postaci 10 sztuk bombonierek (...) oraz 90 sztuk bombonierek (...) w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1.242zł na szkodę J. M. tj. o czyn z art. 278§1 kk

orzeka

I.  Oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 278§1 kk

II.  oskarżonego A. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia czynu tj. przestępstwa z art. 278§1 kk

III.  uznając, iż oskarżony A. M. czynów opisanych w pkt I i II wyroku dopuścił w warunkach ciągu przestępstw w myśl art. 91§1 kk i art. 37a kk na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 34§1 i §1a pkt1kk i art.35§1kk wymierza mu karę 10 ( dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w rozmiarze 30 ( trzydzieści ) godzin w stosunku miesięcznym

IV.  na podstawie art. 46§1 kk nakłada na oskarżonego obowiązek uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego J. M. kwoty 521,49złotych oraz kwoty 259,33złotych w 1/2 części tytułem naprawienia szkody w części

V.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu 03.03.2017r godz. 13.15 do 03.03.2017r godz.16.00 oraz 07.03.2017r godz.12.20 do dnia 07.03.2017r godz.17.15 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności

VI.  zasądza od Skarbu Państwa / Kasa Sądu Rejonowego wL./ na rzecz adw. B. K. kwotę 588,00 złotych oraz kwotę 135, 24 złotych tytułem podatku VAT, łącznie kwotę 723,24 złotych tytułem udzielonej oskarżonemu obrony z urzędu

VII.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu.

Sygn. akt II K 518/17

UZASADNIENIE CO DO ROZSTRZYGNIĘCIA O KARZE

Zdaniem Sądu, całościowa analiza materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu jurysdykcyjnym nie pozostawia żadnych wątpliwości, że oskarżony A. M. dopuścił się czynów inkryminowanych mu aktem oskarżenia. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i ustalone na jego podstawie okoliczności sprawy pozwalają bowiem na stwierdzenie, iż oskarżony w dniu 24 lutego 2017 roku w miejscowości L., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym w sprawie nieletnim, dokonał kradzieży pralin w postaci 50 sztuk opakowań M., 11 sztuk opakowań T. oraz 11 sztuk opakowań R. oraz wózka na zakupy, w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1142,98zł na szkodę J. M., wypełniając znamiona z art. 278 § 1 kk. Co więcej, A. M. w dniu 6 marca 2017 roku w miejscowości L., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym w sprawie nieletnim, dokonał kradzieży artykułów spożywczych w postaci 10 sztuk bombonierek (...) oraz 90 sztuk bombonierek (...), w wyniku czego powstały straty o łącznej wartości 1.242zł na szkodę J. M. czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 278 §1 kk

Sąd, uznając, iż ww. czynów oskarżony A. M. dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw w myśl art. 91 § 1 kk i art. 37a kk, na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 i art. 35 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym .

Wymierzając wobec oskarżonego A. M. karę o charakterze wolnościowym, Sąd kierował się dyrektywami przewidzianymi w art. 53 kk, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości jego czynów oraz biorąc pod uwagę zamierzone cele, jakie kara ma wywrzeć wobec oskarżonego. Sąd baczył także, by zadośćuczynić zasadzie indywidualizacji kary wynikającej z art. 55 kk, kierując się też tym, że motywacja jak i sposób działania oskarżonego, jak również okoliczności sprawy, zasługują na pełną dezaprobatę i prowadzą do wniosku, że stopień jego zawinienia należy uznać za wysoki. Ponadto Sąd wziął pod uwagę postawę oskarżonego, a więc fakt, iż A. M. na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie bez znaczenia okazał się także sposób życia oskarżonego przed popełnieniem zarzucanych mu czynów tj. jego wcześniejsza niekaralność, co Sąd uwzględnił na jego korzyść.

Wymierzając oskarżonemu karę ograniczenia wolności, Sąd baczył również na brzmienie art. 53 kkw, zgodnie z który wykonanie kary ograniczenia wolności ma na celu wzbudzenie w skazanym woli kształtowania jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego. Sąd również uwzględnił zasady wymiaru kary dla młodocianego wynikające z treści art. 54 kk kierując się tym aby przede wszystkim sprawcę wychować. Kara ograniczenia wolności jest karą nieizolacyjną , odbywaną na wolności karą wolnościową, jednak w zakresie określonym kodeksem karnym ogranicza wolność skazanego. Sąd pragnie zwrócić uwagę, iż nacisk położony jest zatem na wychowawcze oddziaływanie kary na skazanego. A. M. jest osobą młodą, zdrową, a zatem bez trudu wykona nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cel społeczny.

Sąd, zważywszy na brzmienie art.46§1 kk, orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody ½ części na rzecz pokrzywdzonego J. M. poprzez zapłatę na jego rzecz kwoty 521,49 zł. oraz kwoty 259,33 złote . Przy ustaleniu wysokości szkody Sąd wziął pod uwagę w zakresie zarzutu 1 , iż wózek na zakupy o wartości 100 złotych został zwrócony czyli wysokość rzeczywista szkody wyniosła 1042,98 złotych czyli dla oskarżonego wysokość naprawienia szkody w ½ części to kwota 521,49 złotych . W zakresie zarzutu 2 Sąd uwzględnił fakt , iż zwrócono praliny T. 57 sztuk po 12,69 złote każde opakowanie i wróciły one do sprzedaży (k. 274 ; zeznania świadka A. K. k. 372i v ; k. 41-43) . Zatem szkoda rzeczywista wyniosła 1242zł -( 57x12,69)= 518,67 a ½ części oskarżonego to kwota 259,33 złote. Tak orzeczony środek kompensacyjny z jednej strony uzmysłowi oskarżonemu A. M. nieopłacalność podejmowania ewentualnych podobnych zachowań w przyszłości, a z drugiej strony zrekompensuje pokrzywdzonemu – w pewnym chociaż stopniu w ½ części oskarżonego – szkodę wyrządzoną przedmiotowymi zdarzeniami. Sąd nie podziela stanowiska obrońcy oskarżonego w przedmiocie nie orzekania i zwolnienia A. M. z obowiązku naprawienia szkody z uwagi na to iż oskarżony nie pracuje. Właśnie w celach wychowawczych ( co podnosił w swojej mowie końcowej obrońca oskarżonego) Sąd środek kompensacyjny orzekł . Oskarżony winien podjąć działania i poszukać pracy i uregulować szkodę którą swoim zachowaniem wyrządził.

W punkcie natomiast V. wyroku, Sąd stosownie do treści art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie w dniu 03.03.2017r. od godz. 13:15 do godz. 16:00 oraz w dniu 07.03.2017r. od godz. 12:20 do godz. 17:15, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

Całokształt nałożonych na oskarżonego kar i obowiązków jest w ocenie Sądu adekwatny do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu jak i do stopnia zawinienia oraz spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej jak i generalnej.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa / Kasa Sądu Rejonowego w L./ na rzecz adw. B. K. kwotę 588,00 złotych oraz kwotę 135, 24 złotych tytułem podatku VAT, łącznie kwotę 723,24 złotych tytułem udzielonej oskarżonemu obrony z urzędu. W punkcie VII. wyroku zwolnił zaś oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu.