Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r.

sprawy A. B.

syna L. i A. z domu D.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art. 180a kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 20 października 2017 r. sygnatura akt II K 326/17

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce wymierzonej oskarżonemu kary grzywny wymierza karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, przy czym wydatki za to postępowanie zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 769/17

UZASADNIENIE

A. B. oskarżony został o to, że:

I.  w dniu 12.01.2017 r. o godz. 22:30 w W., woj. (...), kierował po drodze publicznej pojazdem mechanicznym marki V. (...) o nr rej. (...) nie stosując się do decyzji z dnia 25.11.2015 roku nr (...) wydanej przez Prezydenta Miasta W. o cofnięciu uprawnień do kierowania,

tj. o czyn z art. 180a kk ;

II.  w dniu 10.02.2017 r. o godz. 15:20 w W., woj. (...), kierował po drodze publicznej pojazdem mechanicznym marki V. (...) o nr rej. (...) nie stosując się do decyzji z dnia 25.11.2015 roku nr (...) wydanej przez Prezydenta Miasta W. o cofnięciu uprawnień do kierowania,

tj. o czyn z art. 180a kk

Zaskarżonym wyrokiem A. B. uznano za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów , tj. występków z art. 180 a kk i przyjmując, iż popełnione zostały w warunkach ciągu przestępstw, określonego w art. 91 § 1 kk, na postawie art. 180 a kk wymierzono oskarżonemu karę 60 stawek dziennych grzywny, po ustaleniu wysokości jednej stawki na 50 zł.

Wyrok powyższy zaskrzył prokurator, zarzucając rażącą niewspółmierność kary polegającą na orzeczeniu wobec skazanego A. B. za zarzucane mu czyny z art. 180 a kk, przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk, grzywny w wymiarze 60 stawek po 50 złotych stawka, w sytuacji gdy stopień winy oskarżonego oraz stopień społecznej szkodliwości czynu, w tym jego uprzednia wielokrotna karalność również za czyn z art. 180 a kk, jak i względy zapobiegawcze i wychowawcze, które kara winna osiągnąć wobec skazanego, a także mając na względzie potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, przemawiają za koniecznością orzeczenia wobec A. B. kary zasadniczej pozbawienia wolności.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie wobec A. B. kary za I i II czyn prze przyjęciu, że zostały popełnione w ramach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk – 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na częściowe uwzględnienie.

I tak, Sąd I instancji zauważył, iż A. B. w przeszłości był wielokrotnie karany, a także i to, że omawianych obecnie występków dopuścił się w odstępie miesiąca, co świadczy dodatkowo o nierespektowaniu przez oskarżonego porządku prawnego,

Te okoliczności ustąpiły jednak, zdaniem Sądu Rejonowego okolicznościom łagodzącym, za które uznał szczerą skruchę sprawcy, przyznanie się do winy oraz podejmowanie przez niego pracy zarobkowej i kierowanie pojazdem na krótkich odcinkach drogi.

Tym samym odnosząc się do wymienionych przez Sąd I instancji okoliczności łagodzących trzeba zauważyć, że za taką może być uznane jedynie „wyrażenie szczerej skruchy” jeśli ta faktycznie była, a nie wyartykułowano jej jedynie na potrzeby obrony.

Z kolei z pewnością okolicznością łagodząca nie jest w omawianej sprawie przyznanie się do winy w sytuacji, gdy ta była po prostu jednoznaczna i oczywista.

Nie jest również szczególną zasługuą ze strony A. B. fakt podejmowania pracy, bowiem, to należy traktować jako zwykłą powinność obywatelską.

Zdumiewać musi również uznanie za obniżającą stopień zawinienia okoliczność, że oskarżony 12.01.2017 i 10.02.2017 przejechał przed zatrzymaniem przez Policję jedynie krótkie odcinki drogi. To nie ma jakiegokolwiek znaczenia, a decydującym jest, że dwukrotnie zlekceważył obowiązujące przepisy prawne, przy czym za drugim rzezem nie baczył na to, że zaledwie przed miesiącem zatrzymano go, podczas popełniania przestępstwo z art. 180 a kk.

Gdy powyższe powiąże się z dotychczasową wielokrotną karalnością A. B. oczywistym staje się fakt, że oskarżony całkowicie lekceważy obowiązujące zasady prawne, a łaskowość sądów traktował jako swoiste przyzwolenie na dokonywanie kolejnych przestępstw.

W tej sytuacji wymierzenie obecnie kary grzywny jawi się jak praktycznie niczym nieuzasadnione premiowanie sprawcy i z tego względu Sąd Okręgowy w miejsce tejże kary wymierzył karę pozbawienia wolności.

Jej wymiar określono w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, czyli 3 miesięcy, nie zaś 8 jak żądał skarżący, uznając, że być może sam fakt nawet krótkiego pobytu A. B. w zakładzie karnym skłoni go do innego postępowania w przyszłości, niż miało to miejsc do tej pory.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w wyroku.