Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 20/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2018r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Agata Wilczewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Mirosława Wilińskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Turku

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2018r.

sprawy K. S.

oskarżonego z art.18§2k.k. w zw. z art.278§1i5k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Turku

z dnia 19 października 2017r. sygn. akt II K 404/15

Uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu
w Turku do ponownego rozpoznania.

Agata Wilczewska

Sygn. akt IIKa 20/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 19 października 2017r. w sprawie o sygn. akt IIK 404/15 Sąd Rejonowy w Turku uznał oskarżonego K. S. za winnego tego, że:

- po pierwsze, w okresie 7-8 czerwca 2015 roku w miejscowości C., w woj. (...), podżegał poprzez nakłanianie P. F. (1) do kradzieży karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego M. o nr (...) wraz z kluczem elektronicznym w postaci kodu (...), czym działał na szkodę S. G., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa z art.18§2k.k. w zw. z art.278§1 i 5 k.k. w zw. z art.64§1k.k.i za przestępstwo to na podstawie art.19§1k.k. w zw. z art.278§1 i 5k.k. przy zastosowaniu art.4§1k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- po drugie,:

1) w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości T., w woj. (...), w celu uzyskania dla siebie pieniędzy podżegał poprzez nakłanianie P. F. (1) do dokonania czynu zabronionego – kradzieży z włamaniem polegającej na posłużeniu się uprzednio skradzioną kartą uprawniającą do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego M. o nr (...) i włożeniu jej do bankomatu B. S.
a następnie przełamaniu zabezpieczenia w postaci klucza elektronicznego polegającego na wprowadzeniu kodu (...) i pobraniu pieniędzy w kwocie 800 złotych, czym działał na szkodę S. G., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. przestępstwa
z art.18§2k.k, w zw. z art.279§1k.k. w zw. z art.64§1kk;

2) w dniu 8 czerwca 2015 roku w miejscowości T., w woj. (...) podżegał poprzez nakłanianie P. F. (1) do dokonania czynu zabronionego – kradzieży
z włamaniem polegającej na posłużeniu się uprzednio skradzioną kartą uprawniającą do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego M. o nr (...)
i włożeniu do czytnika kart znajdującego się na terenie stacji paliw S., a następnie przełamaniu zabezpieczenia w postaci klucza elektronicznego polegającego na wprowadzeniu kodu (...) i dokonaniu płatności za zakupione paliwo w kwocie 40 złotych, czym działał na szkodę S. G., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,
tj. przestępstwa z art.18§2k.k. w zw. z art.279§1k.k. w zw. z art.64§1k.k.;

i przyjmując, iż działał w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu to jest w warunkach ciągu 2 przestępstw z art.18§2k.k. w zw. z art.279§1k.k. w zw. z art.64§1k.k., na podstawie art.19§1k.k. w zw. z art.279§1k.k.w zw. z art.91§1k.k. przy zastosowaniu art.4§1k.k. wymierzył mu za to karę1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art.85k.k. i art. 86§1k.k. w zw. z art.91§2k.k. przy zastosowaniu art.4§1k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności
i wymierzył mu karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy.

Powyższy wyrok zaskarżony został w całości przez obrońcę oskarżonego.

Obrońca zarzucił mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania, tj. art.7k.p.k. w zw. z art.4k.p.k. na skutek przeprowadzenia oceny zebranego materiału dowodowego w sposób sprzeczny z zasadami wiedzy, doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, a polegające na kategorycznym stwierdzeniu, że:

- zeznania świadka P. F. (1) zasługują na obdarzenie ich cechą wiarygodności w sytuacji, gdy świadek ten w toku procesu zmieniał treść swoich zeznań,

- nie należy dać wiary zeznaniom świadka A. Ś. (1), bowiem zeznała ona
w sposób odmienny w toku postępowania przygotowawczego i n etapie postepowania jurysdykcyjnego, podczas gdy jej zeznania korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego,

- zeznania oskarżonego poza przyznaniem się do obecności w chwili wypłacania przez P. F. pieniędzy z bankomatu i płatności za paliwo na stacji benzynowej, nie zasługują na uznanie ich za wiarygodne w sytuacji, gdy wyjaśnienia te oskarżony złożył w sposób spontaniczny, a ich treść korespondowała z zeznaniami świadka A. Ś. (2),

co miało istotny wpływ na ustalenie nieprawidłowego stanu faktycznego i w konsekwencji uznanie, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Ewentualnie obrońca zarzucił rażącą niewspółmierność kar jednostkowych,
a w konsekwencji kary łącznej pozbawienia wolności, w sytuacji gdy prawidłowa ocena okoliczności sprawy winna skutkować orzeczeniem kary grzywny za pierwszy czyn i kary pozbawienia wolności w łagodniejszym wymiarze za dwa kolejne czyny.

W oparciu o powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, ewentualnie o wymierzenie oskarżonemu za pierwszy czyn kary grzywny, zaś za kolejne dwa czyny kary pozbawienia wolności w najniższym ustawowym wymiarze oraz warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje.

Apelacja obrońcy okazała się celowa, aczkolwiek o jej zasadności trudno przesądzać na obecnym etapie postępowania.

Sąd odwoławczy zauważa bowiem, że postępowanie Sądu I instancji dotknięte jest bezwzględną przyczyną odwoławczą o której mowa w art. 439§1pkt10k.p.k. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść wyroku, wyrok Sąd I instancji musiał zostać uchylony, a sprawa przekazana Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Jak wynika bowiem z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów z dnia 7.05.17r. oskarżony K. S., mimo iż w chwili czynów był poczytalny, to jednak z uwagi na występujące zaburzenia adaptacyjne nie jest w stanie prowadzić obrony w sposób rozsądny i wskazane jest udzielenie mu pomocy prawnej w postaci adwokata w celu prowadzenia obrony. Z tych też zapewne względów nie cofnięto oskarżonemu wyznaczenia obrońcy
z urzędu.

Należy jednak zauważyć, że przewód sądowy w niniejszej sprawie otwarty został na rozprawie w dniu 30.12.15r., a rozprawa kontynuowana była w dniach: 1.03.16r. i 20.09.17r., a dopiero postanowieniem z dnia 31.01.17r. Sąd dopuścił dowód z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność stanu zdrowia psychicznego oskarżonego i dopiero w tym dniu oskarżonemu wyznaczono obrońcę z urzędu, a zmieniono obrońcę w dniu 4.07.17r. Obrońca reprezentował oskarżonego dopiero na rozprawie w dniu 4.07.17r., a rozprawy
w tym dniu nie prowadzono od początku, mimo treści opinii biegłych psychiatrów,
a kontynuowano rozprawę odroczoną.

Zgodnie natomiast z art.79§1pkt4k.p.k. oskarżony musi mieć obrońcę w postępowaniu karnym jeżeli zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz rozsądny.

Ponieważ z opinii sądowo – psychiatrycznej wynikało, że oskarżony nie jest w stanie sam prowadzić obrony w sposób rozsądny, a w momencie otwarcia przewodu sądowego i na kolejnych rozprawach przed wydaniem opinii nie miał obrońcy, zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza z art.439§1pkt10k.p.k.

Dlatego Sąd odwoławczy orzekł jak w wyroku.

SSO Agata Wilczewska